Nefret ediyorum hala
ne kavgalar ettim
eşim ağladı yalvardı yeminler etti
affedemedim ama hala içimde vardır onun acısı
nasıl beni kandırır nası bana yalan söyler diye
ben ünideki sevgilimle böyle konuşsam başka isimle tanıtsam sana
okuldan arkadaşım o da evli zaten dertleşmek için arıyor arada desem
sen ne hissedersin dedim
bırak adı geçsin okuduğum ilin adı geçince çılgına dönüyor beyfendi
hoşlanmıyormuş ya ben ne yapayım
okuduğu ilin adını sürekli duyuyorum
o kızın yaşadığı ilin adını sürekli duyuyorum
geçmiyor sinirim geçmiyor
ahhhh ahhhhh..
ne kadar müsaitiz aldatılmaya ve sonra yalanlarla gönlümüzün alınmasına..şakkıdı
yalancı cicim aylarını tekrar yaşamaya..
kendimizi kandırıyoruz sadece biz kadınlar.
şu koskoca kadınlar kulübünde aldatıldım ve boşandım diyen yada diyecek kadın bir elin 5 parmağını geçmez;aha buraya yazıyorum..:1closedeyes:[/QU
haklısın canım çocuk olmasa ben de aldatılma durumunda bi dakka duramam o adamı da bi daha ne yatağıma ne hayatıma sokamam ama ortada olan minik yavrular maalesef işi değiştiriyor onlar herşeyden habersiz masumlar hele bi de baba ilgili ve iyi bir babaysa açıkçası beni aldatmış olsa şiddet yoksa çocuğa iyi bi babaysa ve pişmansa kendim artık o adamdan bişey bekleyemem ama bebeğimin babasız büyüyerek boynu bükük kalmasına gönlüm razı olmaz boşanmış ailelerde ne kadar görüşsen de çocuk gene de bi tarafın eksikliğini hissidiyor arkadaşlarına özeniyor sürekli ve kederle hüzünle erken tanışıyor tam bi aile gibi olunamıyor ne kadar özen gösterilse de o yüzden ben çocuğa belli etmem o adam eski değeri sevgiyi asla bulamaz ama en azından yetişkinlerin duygularını iyi anlayacak yaşa gelene kadar ertelerim boşanmayı
zaten bu sarhoştum,arkadasız dertleşiyoruz yalanlarına zerre kadar inanmıyorum,benim canımı acıtan bu kadar herşey güzel giderken nasıl başka birine bitanem der,içinde o kıza karşı neler hissediyor offff kafayı yiycem..ne düşünecegimi ne yapacagımı bilemiyorum..eşimin degil ama oglumun bu şansı hakettigini düşünüyorum,çünkü evliligimizdeki ilk deprem,sizce oglum için bu fedakarlıgı yapmalımıyım.bu olay olalı 1 hafta oldu,o evde yokmuş gibi davranıyorum,hala boşanmaya kesin kararlı oldugumu düşünüyor,kavga ederek degilde sessiz kalarak onu çıldırtıyorum çünkü onu bunun daha çok üzecegini biliyorum,beni sevdigine eminim ama alllah kahretsin ki eskisi gibi degil inancım ve olmuycakta
dün gece konuşmak istedi yine.geçmişe dayalı istedigin dökümanı çıkartayım,yüzleşeyim ne istiyosan yapayım dedi ama böyle bi kızla yüzleşşse bile neolurki..evliligim süresince 3-4 defa msjlaşmışlar normal arkadaş gibi,o geceki msjlarıda geçmişten bahsederken öyle konuştugunu söylüyor,ben de hiç bişeyine inanmadıgımı,evlendigime pişman oldugumu,benim için şuanda yerlerde süründügünü,saygı sevgi olmadıgını söyledim.bana çok pişman oldugunu, aynaya bile bakamadıgını(kendini görünce nefret ediyormuş),affetmem için herşeyi yapmaya hazır oldugunu,beni bırakma istersen 1 yıl dokunmam sana falan diyo işte..bende hiçbişeyi unutamam bitti seni evde görmek istemiyorum boşananan kadar git dedim ve yattım.uyuyamadım tabii,sabaha kadar yatak odasının kapısında durdu bizi izledi,oglumla yatıyorum...aklım durdu resmen
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?