Bu cesaret bende olsa

benim kayınbiladere de yardım ediyolar babası, annesi, anneannesi.
durumları yok diye. onlar da korunmuyolarmış. planlamıyolarmış ama Allah verirse 2. si olur diyolar. ben de içten içe sinirleniyorum.

planı yapıcaz tabi, işler yolunda gitmezse diye B planı C planı falan da yapmalıyız. :)
mesela ben ve eşim aniden kazada falan ölürsek çocuğa sigortadan para falan kalmalı ya da bi yerde birikim hesabı olmalı. bunları düşünmemiz, olabileceklere elimizden geldiği kadar hazırlıklı olmalıyız.

ben de memurum, eşim de memur olarak atandı ama işte durumlar toparlanana kadar bizim çocuk fikri askıda :)
 

Bana kalsa ve ankarada olsaydık hazır 2 sene ücretsiz izindeyken yapardım 2.yi, ama şarkta zor, eşim de istemiyo aklım kalıyo diyo göreve gidiyor sürekli burda
 

Bana b.k yemek düşer elbette ama ben içten içe senin anne olmanı çok istiyorum nedense
 
eltinin de kaynınında yaptıgı sömürgeden baska bişey degil mesela gelinimiz özel güvenlik kardeşim 1800 tl kazanıyor ama neredeyse çocugun tüm giysi bez ve oyuncak parasını vs anneanne ye ve babaanne ye ait bense hiç bir gün ima bile etmedim
 
Gulücüğü alay etmek için koymadım, dini egitim konusunu uzatmamaktan bahsettiğini düşündüm, bu konuda düşünceni tahmin ettiğim için gülücük koydum, sana dinsiz inançsız demek manasında değil, ne bileyim ben senin inancıni, bilmiyimde zaten beni ilgilendirmeyen bir konu herkesin inanci, kısaca dini egitim verene göndermek istemeyeceğini düşündum, anlatabildim mi?
 
Evet eğitimleri oyle, oğlum severek gidiyor, öğretmeniyle konuştum istemezse zorlamayin diye, sık sık bilgi alıyorum, evde beraber tekrarlıyoruz, zaten oyun gibi algiliyorlar o yaş grubu

Ben cesaret edemedim açıkçası..
Bi de kendimi kötü hissettim.
Tuvalet adabı, yemek adabı, uyuma adabı..
Sanki ben veremeyecek miyim..
Bunun dışında bilişsel beceri eğitimi ya da kişisel gelişimle ilgili mesela hiçbişi denmedi..
 
Biz 7 kardeşiz ve tek memur maaşıyla büyüdük. Maddi manevi yoksunluk çektim kendi adıma. Çocukluk istekleri farklı,ergenlik istekleri farklı oldu. Sonucu hep büyük yıkımlar oldu..
Evet şuan 7 kardeş olmanın tadını çıkarıyoruz ama eskiden kalan yaraları örtmeye telafi olamıyor maalesef.
Hollanda'da yaşayan ablamın 4 çocuğu var mesela. Ona göre benim de 1 çocuk daha yapmaya müsaitmiş durumum. "Ben geçmişin izlerini hala taşıyorum,yeter 2 çocuk. Maddi manevi ancak bu kadarına yetebilirim" dedim. Ablam "ben taşımıyorum,psikolojik olarak hiç etkilenmedim" dedi.
"E o sensin benim psikolojim farklı senden sonuçta. Ayrıca senin eşin doktor sen de hemşiresin. 10 çocuğunuz da olsa kaldırabilirsiniz. Ruhen ve bedenen de buradaki insanlar kadar yıpranmıyorsunuz. Devlet fazlasıyla destek size. Bizdeyse verdikleri maaş ortada,destek ortada. O üç kuruşu verene kadar iliğine kadar sömürülüyosun. Çocuğa madden imkanlar sunsan manen pert oluyosun. Eşim polis ben özel sektördeyim. Benim eşimin g.tünden ter akıyo,yüzünü gördüğümüz yok doğru düzgün. Yani ne kadar iyi bir ruh hali içerisinde olabiliriz ki? Ve bu ruh rahiyle ne kadar topluma faydalı,ahlaklı çocuk yetiştirebiliriz? Benim meselem bu. Biz bütün kardeşler temiz çıktık bu hengameden. Fakat yan komşumuz Hacı amcanın 5 çocuğundan 2'si binanın içinde karılarına "Allah'ını,kitabını..." diye söven züppe tipler oldu. İşte kendi çocuklarım için kaygılanırım. Evlat büyütüyorum deyip,kımıl zararlısı belalar büyütmekten korkarım ben ablacım. "
Dedim ve 3. Çocuk olayına noktayı koydum.
 
Bu adapları zaten oglum biliyordu o yüzden rahatsız olmadım, iki öğretmeni var biri dini eğitim veriyor digeri bilissel beceri eğitimi kışisel gelişim, zeka atölyeleri var en çok o ilgimi cekti, klasik renkler sayilar ingilizce de var, iste kesme yapıştırma, boyama vs.hepsi var, bunlari düşününce oğlum sayiları renkleri ingilizce bir cok kelimeyide biliyor, bu durumda bunları da evde veriyordum zaten, en önemlisi sosyalleşiyor, paylaşmayi bilmiyordu bunu öğrendi, arkadaşım yok diye uzüluyordu arkadşları oldu, benim icin bunlar daha önemliydi.
 
konyada devlet ana okulu bilen varmı oglum 29 aylık
 
Ama kac aylik oldum daha bir duygum depresmedi
Aksine pismanligim tavan....
Her insanın duygu durumu farklı, emin ol doğunca çok farkli oluyor, çogu zaman bende hissettim böyle, yıllardır anneymişsin gibi oluyor doğduktan sonra.
 
Benim anne babam sürekli didişen bir çiftti biz küçükken. Annem sabretti bizim için. 4 kardeşiz. Evet benim annem de doğurmuş. Allah ondan razı olsun diyorum şimdi. bir kere bile niye ayrılmıyosunuz ya da niye ayrılmadınız demedik çünkü annem babamızı çok sevdirdi bize. bana birşey olursa evlatlarım birbirlerine tutunsunlar demiş ve dört dörtlük annelik etmiş bize. Ben en küçük 31 yaşındayım. Birbirimize ve anne babamıza çok düşkünz. Aileye giren gelin damatlar da bu bağlılığı görüp aynısını yaşattılar sağolsunlar. Zor zamanları birlikte yaşadığımıziçin çooook tutkunuz birbirimize. Bu arada babam çok zengin bir adam. Demekki anlaşmak için maddiyat gerekmiyormuş. Dayak yiyene bişey demem. O insani bir durum değil ama kimsenin kimsenin yaptığı çocuğu yaşadığı evliliği sorgulamaya hakkı yok. Kime ne kaç çocuk yapmış ne zaman yapmış. Bırakın allah aşkıma. Şartları düzelticez derken yaş kaça geliyor, hadi bi çocuk oluyor ona yetecek enerji kalmıyor o çocuk kreşlerde büyüyor. Aaa 2 çocuk olmaz 1 olsun tam olsun mantığı giriyor devreye, yalnız mutsuz paylaşmayı bilmeyen çocuk doluyor ortalık. Bizim evimiz cıvıl cıvıldı herşeye rağmen. Annem yıllar geçti hala mücadele ediyor ama çok mutlu. İyiki doğurmuşum sizi. hem bize hem birbirinize can yoldaşı oldunuz diyor. Şimdi biri çıksın da desin bakalım neyine doğurdun 4 çocuğu anlaşamadığın adamdan diye, alnını karışlarım!
 

konuyu dağıtıcam biraz ama yaş araları ne kadar?
 
bazen insan tutunacak bi dal destek arıyor sadece evet bu zamanda çocuk yetiştirebilmek çok zor maddi ve manevi olarak mesela ben kendimden örnek vereyim gece uykusu bi türlü oturmamış inatcı bi oglum var eşim dersen yırtınıyor yetişebilmek için ama ailesi bi çöp bile vermedi bize kaynımla eltime neredeyse varlarını yoklarını döktüler sırf eşim beni bırakmadı diyeydi bu benim ailem ilk 2 yıl 50 100 tl de olsa yardım ettiler ama arada laf tasıyan iftiracı insanlar ve akraba müsvetleri yüzünden babam evime bile adım atmıyor 2 senedir maddi yatdan çok manevi destek arıyor insan ben yoruluyorum uykusuzluk agrılar stres geçim sıkıntısı eşim de uyuyamıyor bu sebeblerden çok agladık hatta eşimle karar bile almıştık biden olmayacak diye ayrılalım bile dedik bana yukardan bakarak kendisi sinemadan tiyatrodan geri kalmayıp çocugunu babaanneye büyüttürenlerin bana bi çocuga bakamadın çöktün resmen demesi kırıyor beni ben bişey istemiyorum ki gelip bi hatır sorsa insanlar araya fitne sokmak yerine o da yetecek ama nerde herkes bir birilerini ezeyim laf sokayım fitne çıkarayım kendim güllükngülisanlık yasayayımda gerisi ne yasarsa yasasın mantıgında ...
 
yalnız farkettim de konu kreş araştırmalarına falan gelmiş.. Neyse ben konuya döneyim madem..Bence herkesin kendi sorunu bu.. Hani tabiki çok sorunlu olan evlilikleri falan saymıyorum ama.. Benim bu ikinci evliliğim mesela ilk eşimle kısa süre evli kaldım ayrıldığımda 30 yaşındaydım ve ayy iyki çocuk yapmadın diyenlere ev evt aynen derdim.. Şimdi 2. evliliğimdeyim,çok mutluyum Allaha şükür,maddi sıkıntım da yok, 34 yaşındayım yumurtalık rezervlerimde sıkıntı var genetikmiş ..evlendiğim günden beri çocuk yapmaya çalışıyorum 1 tane kaybım var.. İnsan bazı şeyleri geriye döndüremeyebiliyo! İnşallah çocuğum olur da,zamanında yapmadım diye dizlerimi dövmem pişman olmam.. Bi arkadaşım 15 yıldır evli,maddiyattı hazır değilimdi şuydu buydu derken 35inden beri çocuk yapmaya çalışıyo ve bebeği olmuyo şimdi 40 yaşında.. Demem o ki madalyonun bi de böyle bi yüzü var.. O yüzden kimseyi de böyle konularda çok fazla eleştirmek istemiyorum..
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…