Kızlar 1 buçuk yıllık evliyim...Evliliğimin ilk 6 ayı vajinusmus denen hastalıkla uğraşmakla geçti.6 ay sonra ilaç ve doktor yardımıyla yendim çok şükür bu rahatsızlığı.
Eşimle cinsel yönden bir problemimiz kalmadı.Her şey yolunda,çok güzel gidiyordu.Ailesi dışında....Neyse bu başka bi sorun zaten de......
Asıl konu şu.Hamileyim ve 6 ıncı ayıma giriyorum.Özel bir şirkette çalışıyorum.İlk dönemlerim çok rahattı ama artık yavaş yavaş hamilelik rahatsızlıklarım başladı.Sırt ağrılarım,sürekli bi şişkinlik ve gaz hissi,sabah işe gelirken yolda durup durup dinlenmeler,nefes darlığı yaşamam gibi......
İşim rahat,ayrılmak istemiyorum ama vicdanım rahat değil.Sanki bebeğime yeterli olamıyorum gibi geliyor.Sabah çok erken evden çıkıyorum.Kahvaltımı da yapamıyorum çoğu zaman.İşlerim yoğun olduğunda akşam 10 dan önce evde olanıyorum.İş yerinde ne yiyebilirsem işte akşama kadar....Bebeğim vitaminsiz,sağlıksız kalıyor gibi geliyor hep.
Eşimin kazancı çok iyi çok şükür.Ama çok yoğun çalışıyor.Sabah 8 de evden çıkıyor,akşam kimi zaman 11 i buluyor gelmesi.Maddi anlamda bi sıkıntımız yok gibi.Evimiz kira ama.Eşim defalarca işten çık ve şu hamilelik dönemini evde rahat geçir desede,benim içim el vermiyor.
Yani garip bi duygu yaşadığım.Sanki ben evde olursam eşime haksızlık yapmış gibi hissediyorum kendimi.O gece gündüz çalışırken,ben öğlene kadar uyumakla gaddarlık yapmış olacağım gibime geliyor ona.İçim el vermiyor.
Kazandığım para atla deve değil,çok cüzi bi miktar ama yine de eve bi katkımın olduğunu hissetmek güzel bir duygu.
Zorlanıyorum doğru,özellikle sabahları işe gelirken ama çıkarsamda ne yapacağım bilmiyorum.Eşime çok üzülüyorum.Hakkını alıyor tamam bu yoğun çalışmanın ama sabah 8 de çıkıp gece 11 e kadar onu beklemek benim vicdanımı sızlatıyor.offffff