- 28 Ekim 2016
- 3.382
- 3.425
- 133
5 aya yaklasan bi evlilik.
Birbirimizi o kadar yorduk ki simdiden.
Iletisim kuramiyoruz biz. Tartışmıyoruz hic mesela. Küsüyoruz günlerce. Kocanı idare et lafını duyuyorum hep. Bir seye de tamam de ısrar etme lafını. O bana fikirlerini dayatmaya çalışıyor ben ona kararları ortak almamız gerektigini, maddi konulardan benim de haberdar olmam gerektigini ki ona gore harcama yapabilecegimi söylüyorum. Baya dugun borcumuz var biraz kv kp destegi biraz biz derken hallediyoruz. Esimin kredi kartı bendedir istedigim makul fiyatli her seyi alırım bir sey demez. Ama evin halısına ıvır zivira bekle der ben sana diycem alacağımız tarihi der. Bizim bütün tartismalarimiz boyledir ben sorgularim niye nasıl diye o da bunalıp onu anlamadigimi uygun zamani kendisinin söyleyeceğini soyler hep. Evde karar mercii oymus gibi davranıyor. Bense bunları oturup konuşmamız gerektiğini soyluyorum. Bi de beni maddi konularda darlama diyen borcumuz var sunu bikac ay sonra aliriz diyen adam gunde 1 paket sigara iciyor. Istese bırakır ama caba yok. Beni o kadar dışında tutuyor ki bu olayların. Telefonda kv nin evime alacağım seyleri ertelemem konusundaki nasihatlarini dinliyorum. Esime sorunca nereye ne kadar gittigini söylüyor ama oflayip puflayarak. 22 yaşındayım 10 yas var aramızda is arıyorum.
Ozetle esim evde karar mercii gibi davranıyor her konuda. Fikirlerim sacma geliyor ona. Dedigim dedik. Kocanı idare et, sorgulama bir seyleri diyor bana hep. Ben sana soylerim uygun olan zamanı diyor. Maddiyattan bahsettim ama her ama her konuda böyle. Ne zamanki ben onun sözüne itibar edecekmisim o zaman biz rahata kavusurmusuz.
Ben evlenmeden sadece bikac ay önce kurban olurum senin kokuna diyen, guzel karım benim diye seven adamı istiyorum. Beni yoran, yipratan, tartışınca umursamayan, ayni evde yabanci gibi yasadigim adamı degil. Ne dersiniz ilk yil bunca yorulup sonrasinda sefasını mi surerim bu evliligin yoksa bu adam bu kafada gider mi?
Birbirimizi o kadar yorduk ki simdiden.
Iletisim kuramiyoruz biz. Tartışmıyoruz hic mesela. Küsüyoruz günlerce. Kocanı idare et lafını duyuyorum hep. Bir seye de tamam de ısrar etme lafını. O bana fikirlerini dayatmaya çalışıyor ben ona kararları ortak almamız gerektigini, maddi konulardan benim de haberdar olmam gerektigini ki ona gore harcama yapabilecegimi söylüyorum. Baya dugun borcumuz var biraz kv kp destegi biraz biz derken hallediyoruz. Esimin kredi kartı bendedir istedigim makul fiyatli her seyi alırım bir sey demez. Ama evin halısına ıvır zivira bekle der ben sana diycem alacağımız tarihi der. Bizim bütün tartismalarimiz boyledir ben sorgularim niye nasıl diye o da bunalıp onu anlamadigimi uygun zamani kendisinin söyleyeceğini soyler hep. Evde karar mercii oymus gibi davranıyor. Bense bunları oturup konuşmamız gerektiğini soyluyorum. Bi de beni maddi konularda darlama diyen borcumuz var sunu bikac ay sonra aliriz diyen adam gunde 1 paket sigara iciyor. Istese bırakır ama caba yok. Beni o kadar dışında tutuyor ki bu olayların. Telefonda kv nin evime alacağım seyleri ertelemem konusundaki nasihatlarini dinliyorum. Esime sorunca nereye ne kadar gittigini söylüyor ama oflayip puflayarak. 22 yaşındayım 10 yas var aramızda is arıyorum.
Ozetle esim evde karar mercii gibi davranıyor her konuda. Fikirlerim sacma geliyor ona. Dedigim dedik. Kocanı idare et, sorgulama bir seyleri diyor bana hep. Ben sana soylerim uygun olan zamanı diyor. Maddiyattan bahsettim ama her ama her konuda böyle. Ne zamanki ben onun sözüne itibar edecekmisim o zaman biz rahata kavusurmusuz.
Ben evlenmeden sadece bikac ay önce kurban olurum senin kokuna diyen, guzel karım benim diye seven adamı istiyorum. Beni yoran, yipratan, tartışınca umursamayan, ayni evde yabanci gibi yasadigim adamı degil. Ne dersiniz ilk yil bunca yorulup sonrasinda sefasını mi surerim bu evliligin yoksa bu adam bu kafada gider mi?