mesela ben cocuk cok istiyorum maalesef kadınlar heryasta olamıyor hep iyi adam dedim suan evlendigim adam idelaim mi degil idela diye diye bkeledim normal evliligim var heran heesey olabilir benama bircocuk istiyorum bakacagima eminim çocuk iicnde ilerde anlaşamazsam diye yapmama luxum yok yasim 40ageliyor calisiyorum paramvar enkotusunu dusunuyorum suan iyi ilerde nolur bilememAynen oyle. Sevgisiz saygısız evliligi inatla surdurmek sacma sıze katılıyorum.
iste ben bunu diyorumSorun tamda bu, cesaretli olmamak.
Sadece Bosanmıs ailelerin cocuklarının gozunun ısıgı sönmüyor.
Annesi sevilmeyen sureklı anneyle babanın kavga ettıgı, sohbet dahi etmedıgı evlerde büyüyen cocukların da gozundeki ısık sonuyor.
Ogretmen degılım ama biraz bılıyorum bu konuları.
iste medenice yetiştirmeliyiz bosansakda bu olmaliEh o zaman evlilik bitince de kimse "iki çocuğum var onun için bosanamiyorum" diye ağlamayacak. Herkes kendi yaptığı yatağında yatar. Ama çocukların günahına da girilmemeli. Bizim toplumda medenice ayrılıp çocuk yetiştiren çift çok nadir görüyoruz
Seven erkek de ayni. Tartisinca asiri kirici oluyor, özür dilemiyor alttan almiyor, günlerce küs kaliyor falan. Narsizm bizim anne babalarimizin yetistirme tarzindan kaynaklaniyor cogu kiside var buCogu kadın onları sevmeyen adamlarla evlı bana kalırsa.
Sadece karısına sevgisiz davranıp, saga sola sevgı sacıyorlar. Konu sahıbının ki de öyleymiş mesela.
Beni sevmiyoru kabul etmektense hasta narsıst demek daha kolaya geliyor.
Bu düşünceye katilmiyorumÖğretmen olduğum için o kadar çok boşanmış aile çocuğu gördüm ki..ve hepsinin gözlerinde gördüğüm aynı eksiklik hissi. Davranış bozuklukları. Farklı problemler.. hayatlarına çok sağlıklı devam ettiklerini mi sanıyorsunuz siz. Ben bu noktada sadece kendimi düşünemem. Sorun cesaretli olmak kendine yetmek falan değil. Yoksa bu konuda özgüvenin de imkanım da var çok şükür
Insallah Cocugunuz olur. Sızı cok ıyı anliyorum ben. yasınızdan dolayı Endısenızı de anlıyorum.mesela ben cocuk cok istiyorum maalesef kadınlar heryasta olamıyor hep iyi adam dedim suan evlendigim adam idelaim mi degil idela diye diye bkeledim normal evliligim var heran heesey olabilir benama bircocuk istiyorum bakacagima eminim çocuk iicnde ilerde anlaşamazsam diye yapmama luxum yok yasim 40ageliyor calisiyorum paramvar enkotusunu dusunuyorum suan iyi ilerde nolur bilemem
Kırdıktan sonra ozur dılemıyorsa sevmıyodur. Kendimizi benı seviyor kandırmakta devreye burda giriyor zaten 'bana göre'.Seven erkek de ayni. Tartisinca asiri kirici oluyor, özür dilemiyor alttan almiyor, günlerce küs kaliyor falan. Narsizm bizim anne babalarimizin yetistirme tarzindan kaynaklaniyor cogu kiside var bu
asla katlanmam ben ayrılırım cunku bakacak gücüm var maddi manevi.birsuru yatirim yapıyorum.ilerde bircocuk olur diye.Insallah Cocugunuz olur. Sızı cok ıyı anliyorum ben. yasınızdan dolayı Endısenızı de anlıyorum.
Ama mesela cocuk olduktan sonra sızın, adamla anlasamaz sevgi saygı gormezsenız bosanırsınız dı mı, cocuk var diyip mutsuz hayata katlanmazsınız?
'Kendimde neler degıstırebılırım'Belki hataydı belki yanlış düşündüm belki inandım belki güvendim geleceğime. Neyse ne olan oldu. keşke yapmasaydın falan demenin ne bana ne çocuklarıma hiç bir faydası yok bundan sonra. Benim bu konuyu açmaktaki amacım böyle biriyle nasıl devam edebilirim bu konuda tavsiye almaktı. Kendimde neler değiştirebilirim mesela? Çocuklarımı da kendimi de üzmeden en iyi yolla nasıl idare edebilirim? Yoksa yazdığınız her şeyi zaten zamanında kendime sorup yıprandım ben.
İyi ki bu evlilikten bi umudunuz kalmamış,yoksa bir düzine çocuk olurmuş maazallah..5 buçuk yıldır evliyim. Aramızda 4 yaş var. Yakında iki çocuklu aile olacağız ama her şey giderek daha kötüye gidiyor. Sevgisinden artık hiç emin değilim saygı deseniz kalmadı gibi bişey. Eskiden hiç küfür etmeyen adamın ağzından şimdi olmadık küfürler duyar oldum. Her hareketimi eleştirir üslubu çok serttir kalp kırar. Kırdığı kalbi tamir etmeye tenezzül etmez gönül almak nedir hiç bilmez. Ağlarım umursamaz. Hep kendini haklı görür sorun çıkaran kişi hep benimdir. Böyle böyle 5 yılı devirdik ama ben artık dayanamıyorum i. Boşanmayı düşündüğüm zamanlar oldu bi keresinde bu konuyu ona da açtım ama oralı olmadı. Ne yaparsan yap dedi sadece. Onun ailesine ve benim aileme anlattım sorunlarımızı. Ama yine bişey değişmedi. Kimse beni beklediğim kadar ciddiye almadı. Olur öyle şeyler dendi geçildi. Şiddet ve aldatma yoksa boşanılmazmış. Hep üzülen ben hep bişeylerin değişmesi düzelmesi için çabalayan ben oldum. O istifini hiç bozmadı benimle ne üzüldüğünü bilirim ne de mutlu olduğunu. Çok monoton çok bireysel devam eden bir evlilik bizimkisi. Ne gezme ne tatil biliriz. İkimiz de öğretmeniz yaz tatillerini bile ailelerimizin yanında geçiririz. Tatil ona çok lüks gelir böyle şeylere para harcamayı hiç sevmez borcumuz olmasa bile. Ağzından ilk yilimiz haricinde bir sevgi sözcüğü duymadım ilgi deseniz hiç yok. Okuldan gelir kitap okur teline bakar tvde tartışma prog izler çocukla oyun oynar yemek yer yatar. çok nadir muhabbet ederiz o da aramız iyiyse ki genelde bozuktur hep bi sebepten. Bu sebepler küçük şeyler olsa da büyütür uzatır ilk yıllar bir iki hafta küserdi. Şimdi o kadar değil ama sonrasında hiç konu açılmaz üzerine konuşulmaz. Konuşmayınca da hep birikir. Hamileyim ama hiç naz yapamam ev işlerine yardım etmez canı istemezse.yaptığında da başa kakar. Hiç yapmasın daha iyi dersiniz. İyi tarafı çocukla ilgilenir iyi bir babadır oyun oynar hatta bu yüzden kızım babamı daha çok seviyorum der hep. Ki ben buna sinir olurum içten içe. Hamileyim saklambaç kovalamaca vs koşturmamalı oyunlar oynayamıyorum haliyle.kızım da seni sevmiyorum diyor zoruma gidiyor. Bazen ev öyle bir üstüme geliyor ki bunalıyorum sığamıyorum. Komşum samimi arkadaşım yok burda. Ne yapacağımı bilmiyorum. Boşanmayı düşünemem artık iki çocukla bundan sonra. Ama ne yapabilirim? Sevgim o kadar azaldı ki yüzüne bakmak sesini duymak bile istemiyorum çoğu zaman. Onun da beni sevdiğini zannetmiyorum.
Ben sizi anladım. Çözüm yollarını ararken yapmanız gerekenler için, eşiniz gelmek istemese bile siz gidin, bir aile danışmanından yardım alın.Olaylarda ve evliliğinizde bakış açınızı geliştirip, düzeltebileceğiniz noktalar üzerine size yardımcı olabilir. Belki farkında olmadığınız, sizinde hatalı olduğunuz şeyler vardır. Bu süreçte, farkındalığınızın artmasına çok faydası olacaktır diye düşünüyorum.Kendinizi çözümsüz ve çaresiz hissetmeyin.Hayat başlı başına bir mücadele zaten.Belki hataydı belki yanlış düşündüm belki inandım belki güvendim geleceğime. Neyse ne olan oldu. keşke yapmasaydın falan demenin ne bana ne çocuklarıma hiç bir faydası yok bundan sonra. Benim bu konuyu açmaktaki amacım böyle biriyle nasıl devam edebilirim bu konuda tavsiye almaktı. Kendimde neler değiştirebilirim mesela? Çocuklarımı da kendimi de üzmeden en iyi yolla nasıl idare edebilirim? Yoksa yazdığınız her şeyi zaten zamanında kendime sorup yıprandım ben.
Belki hataydı belki yanlış düşündüm belki inandım belki güvendim geleceğime. Neyse ne olan oldu. keşke yapmasaydın falan demenin ne bana ne çocuklarıma hiç bir faydası yok bundan sonra. Benim bu konuyu açmaktaki amacım böyle biriyle nasıl devam edebilirim bu konuda tavsiye almaktı. Kendimde neler değiştirebilirim mesela? Çocuklarımı da kendimi de üzmeden en iyi yolla nasıl idare edebilirim? Yoksa yazdığınız her şeyi zaten zamanında kendime sorup yıprandım ben.
Çok teşekkür ederim kırıcı olmadan da yorum yapılabildiğini gösterdiğiniz içinİkisi de aynı meslekte. İkisi de çalışıyor. Ama ev işleri , yemek sadece kadının görevi olarak görülüyor. Bişey söyleyeceğim. O evde masraflara katkı sağlayın. Ama asla ortak olmayın. Yani masrafların çoğunu eşiniz karışlamalı bu durumda. Hem çalışsın parası gelsin , hem ev hanımı olsun her işi yapsın. Bu da yeni moda.
sorununuza gelince. Keşke 2. Çocuğu düşünmeseydiniz. Büyük çocuğuna iyi baba olması güzel. Ama bu bir lütuf değil. Zaten herkes iyi anne baba olmalı.
çocuğun annesine iyi davranmak iyi baba olmanın görevlerinden biridir. Durum sizin anlattığınız gibiyse sizin o evde iyi muamele gördüğünüz söylenemez. Babalığı da bu düşünüldüğünde sorunlu.
Çocuğun “ babamı daha çok seviyorum “laflarına aldanmayın. Biyolojik olarak siz baskınsınız . Bir de tüm ev işini yaptığınıza göre çocuk için para da kazandığınıza göre sizin emeğiniz daha fazla. Kıymetinizi bilmeli kızınız. Şimdi çok küçük anlayamıyor. Hayat saklambaç oynamak değildir.
Şiddet ve aldatma dışında çocuk varsa boşanılır mı Bence boşanmamakta fayda var. Ama şiddet derken. Psikolojik şiddetinde bir çeşit şiddet olduğunu unutmayın lütfen. Yani ekonomik şidddet bir çeşit şiddettir mesela. Yani insanlar şiddet görmeyi sadece fiziksel şiddet olarak algılıyorlar.
Burdan bütün kadınlara söylüyorum. yani o iş dayak yemiyorsun daha ne istiyorsun demekle olmuyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?