- 31 Ağustos 2014
- 665
- 567
- 323
- 36
5 buçuk yıldır evliyim. Aramızda 4 yaş var. Yakında iki çocuklu aile olacağız ama her şey giderek daha kötüye gidiyor. Sevgisinden artık hiç emin değilim saygı deseniz kalmadı gibi bişey. Eskiden hiç küfür etmeyen adamın ağzından şimdi olmadık küfürler duyar oldum. Her hareketimi eleştirir üslubu çok serttir kalp kırar. Kırdığı kalbi tamir etmeye tenezzül etmez gönül almak nedir hiç bilmez. Ağlarım umursamaz. Hep kendini haklı görür sorun çıkaran kişi hep benimdir. Böyle böyle 5 yılı devirdik ama ben artık dayanamıyorum i. Boşanmayı düşündüğüm zamanlar oldu bi keresinde bu konuyu ona da açtım ama oralı olmadı. Ne yaparsan yap dedi sadece. Onun ailesine ve benim aileme anlattım sorunlarımızı. Ama yine bişey değişmedi. Kimse beni beklediğim kadar ciddiye almadı. Olur öyle şeyler dendi geçildi. Şiddet ve aldatma yoksa boşanılmazmış. Hep üzülen ben hep bişeylerin değişmesi düzelmesi için çabalayan ben oldum. O istifini hiç bozmadı benimle ne üzüldüğünü bilirim ne de mutlu olduğunu. Çok monoton çok bireysel devam eden bir evlilik bizimkisi. Ne gezme ne tatil biliriz. İkimiz de öğretmeniz yaz tatillerini bile ailelerimizin yanında geçiririz. Tatil ona çok lüks gelir böyle şeylere para harcamayı hiç sevmez borcumuz olmasa bile. Ağzından ilk yilimiz haricinde bir sevgi sözcüğü duymadım ilgi deseniz hiç yok. Okuldan gelir kitap okur teline bakar tvde tartışma prog izler çocukla oyun oynar yemek yer yatar. çok nadir muhabbet ederiz o da aramız iyiyse ki genelde bozuktur hep bi sebepten. Bu sebepler küçük şeyler olsa da büyütür uzatır ilk yıllar bir iki hafta küserdi. Şimdi o kadar değil ama sonrasında hiç konu açılmaz üzerine konuşulmaz. Konuşmayınca da hep birikir. Hamileyim ama hiç naz yapamam ev işlerine yardım etmez canı istemezse.yaptığında da başa kakar. Hiç yapmasın daha iyi dersiniz. İyi tarafı çocukla ilgilenir iyi bir babadır oyun oynar hatta bu yüzden kızım babamı daha çok seviyorum der hep. Ki ben buna sinir olurum içten içe. Hamileyim saklambaç kovalamaca vs koşturmamalı oyunlar oynayamıyorum haliyle.kızım da seni sevmiyorum diyor zoruma gidiyor. Bazen ev öyle bir üstüme geliyor ki bunalıyorum sığamıyorum. Komşum samimi arkadaşım yok burda. Ne yapacağımı bilmiyorum. Boşanmayı düşünemem artık iki çocukla bundan sonra. Ama ne yapabilirim? Sevgim o kadar azaldı ki yüzüne bakmak sesini duymak bile istemiyorum çoğu zaman. Onun da beni sevdiğini zannetmiyorum.