Kızlar merhaba,
Ben direk konuya dalıyorum ama ben patronumla birlikteyim ama insanların aklına böyle bir durumda hep kötü şeyler geliyor. Şimdiden söyleyeyim bekar biri ve ben parası için onunla birlikte değilim. Benden 14 yaş büyük ama benden genç bir ruhu var maalesef.
İlişkiye nasıl başladık bilmiyorum ama benim işle ve kendimle ilgili hep sorunlarım vardı beni yemeğe davet edip duruyordu konuşalım diye ben pek ciddiye almıyordum öylesine söylüyordur diye neyse sonunda yemeğe çıktık. O beni dinledi ben onu dinledim. Daha sonra arada böyle yemeklere çıkma, kahve içmeye derken baya arkadaş olduk. Ve birbirimizden hoşlandığımızı itiraf ettik. Çok mutlu oldum ben gerçekten çok hoş bulduğum biriydi. Ancak hayatımın en mutsuz ayını yaşıyorum bu aralar inanılmaz bir bunalıma girdim, zaten genelde çok mutsuz biriyimdir ancak intihar düşünceleri aklımdan gitmiyor. Bunun sebebi bu ilişki olabilir mi ?
Kimse bilmiyor birlikte olduğumuzu, ilişkimizi gizlemeyi ben istedim çünkü iş arkadaşlarım hakkımda iyi şeyler düşünmezler, beni yanlış yorumlarlar vs. sebeplerden ötürü. O ise öğrenmeleri gerektiği zaman öğrenecekler, çekinme kötü bir şey yapmıyoruz diyor. Çok sık görüşmüyoruz. Bazen ben bazen o şehir dışında oluyor. Onu aramıyorum genellikle, çekiniyorum. Erkek arkadaşım değilmiş gibi. Hiç alışık değilim bu duruma. Denk geldiğimiz zaman yemeğe gidip el ele tutuşuyoruz :) Biraz liseli aşıklar gibiyiz yani. Uzun zamandır bu kadar heyecanlanmadığını söylüyor, yani ben bundan sonra kimse için bu kadar heyecanlanmazdım diye düşünüyordum demekki bende bir şeyler bitmemiş, benim içimde yeniden sevmek için bir umut yarattın diyor bana. Ama bu bile beni o kadar rahatsız ediyor ki. Ben onun için umut olmuşum, iyi bir şeye sebep olmuşum. Onun varlığı ise beni komplekse soktu, mutsuz biri oldum çıktım.
Ayrıca ben kendimi beğenmeyen biriyim. Bu ilişkiden sonra iyice panik oldum. Ya beni beğenmezse, ya başkasını beğenirse diye. Halbuki genç olan benim..
Kızlar ben napmalıyım? İşi herşeyi bırakıp sessizce çıkayım mı bu durumdan ona da hiçbir şey söylemeden? Biraz iletişimsiz olduğumuz için benim için üzülsün de istiyorum. Yani üzülmesini de istiyorum. Ben niye böyle biriyim :) Of!