• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

KOCAM NEDEN BÖYLE❓❓

Aksine yaaaaa😥 ben aşırı ilgiliyim küssem dayanamam evet bazen fevri olabiliyorum ama o çok ketum inatçı kindar

Peki fevri anlarınızda ağzınızdan çıkanı kulağınız duyan biri misiniz ? Mesela bazen olur ya kızarız deriz deriz ama hemen sinirimiz geçer. Ama karşı tarafın geçmeyebilir. Severek de evlenmişsiniz.
 
Sen bunları beni hak etmiyorsun falan tarzında cümleler kuruyorum evet

Ben de çok fevriyim ve benim ağzımdan çıkanı kulağım duymaz. Kendimi geliştirmeye çalışıyorum geçen kavga ettiğimizde kendimi tuttum farketmiş dün bana söyledi. Biz esasen kendi ayağımıza sıkıyoruz. Belki araya soğukluk girdi. Düzeltmek için kendimizden başlamamış lazım. Ortada büyük bir sebep yok. Aldatma falan ne bileyim başkasından hoşlanmış bunlar bana uç örnekler geliyor. Sizin evliliğinizde bir sorun var temelde de ikinizden kaynaklı onu bulmanız lazım.
 
Keşke bilsem keşke bişey dese. Kalbinde aklında bittiysem uzatmanın anlamı yok bitirebiliriz de dedim. Asla yanaşmadı
Ağlamayın şu erkeklerin karşısında, kendilerini nimetten sayıyorlar. Ona seçim şansı neden veriyorsunuz? Siz açın davayı, şayet sevgisi devam ediyorsa sizin için çabalar. Baktınız hiçbir şey yapmıyor, demek ki sevmiyor. Ömür geçmez böyle tiplerle.
 
Bunun bir derdi var ama ne… bunu öğrenmelisiniz gerekirse ailesini bir yoklayın ortak bir alanda en yakın arkadaşıyla iletişime geçmeyi deneyin belki işle alakalıdır
 
erkekler erkekligine ya da adam oluslariyla alakali bir laf isittikleri zaman o kadini bir daha sevemiyorlar boyle birsey olabilirmi acaba diye de dusundum.yani herhangi bir olay arasinda sozlu olarak boyle birsey denilmis olabilirmi
Başka bir hassasiyeti de olabilir beyefendinin. Konu sahibi söylemiyor ki. Durup dururken böyle olması garip.
 
Peki fevri anlarınızda ağzınızdan çıkanı kulağınız duyan biri misiniz ? Mesela bazen olur ya kızarız deriz deriz ama hemen sinirimiz geçer. Ama karşı tarafın geçmeyebilir. Severek de evlenmişsiniz.
Sen bunları beni hak etmiyorsun falan tarzında cümleler kuruyorum evet
Başka bir hassasiyeti de olabilir beyefendinin. Konu sahibi söylemiyor ki. Durup dururken böyle olması garip.
Keşke bilsem de söylesem. Belki benzer durumu yaşayan birileri vardır umudu ile konu açtım
 
Yok kısa olarak yazabileceğim herşeyi yazdım. Telefon ortada aksine ben kızlarla falan konuşmalarımı görmesini istemediğimden hep yanımda taşırım oysa hep ortada bırakır ya da hep çocukların elinde. Dışarı hayatı da yok isten eve işten eve şuraya gidelim derim gideriz geliriz
Yani size önerim bu tavrının nedenini tekrar sorup birlikte çözüm yolu aramak adına harekete geçmenizdir.

Eğer sorun yok deyip devam edecekse ben boşanma dilekçesini önüne koyardım.

Kimse bana hiçbir suçum yokken sabahın ilk saatinde böyle davranıp tüm günümü mahvedemez.

Siz onun stres topu değilsiniz.

Adam gibi sevmeyen hayatımızdan defolup gidecek.
 
Genelleme yapmayın. Şu mıç mıç kelimesinden de vazgeçin. Birbirini seven çift mıç mıç da olur tıç tıç da.
Bizim kadınlarımız niye böyle ya. Erkekler soğuyup uzaklaşınca hemen kendilerini avutmaya başlıyorlar. Yok mıç mıç olunmuyor vs. Erkek de bir insan. O da duygu barındırıyor. Seven kişi neden soğusun neden mıç mıç olmasın?
canım şunu kastettim, bizim gibi bu frekansı muhafaza edemiyebiliyorlar, monotonlaşabiliyorları kastetmiştim bende severim mıç mıçı, sarmaş dolaşlığı
 
Sevgisi, tutkusu,heyecanı bitmiş olabilir.Alışkanlıklarından vazgeçmemek icin devam ediyor gibi.Yaşam telaşı iş ve ilişkilerdeki sorunlar derken tükeniyoruz belki depresyona girdi yada başka bir çeşit.Iletişim olmadan olmaz.Sakince hissettiklerinizi paylasın.Böyle devam edemeyeceginizi mutsuz hissettiğinizi ve ne hissediyorsanız.Bunu sinirli yada yargılayarak yapmayın.Ona değer verdiğinizi ve kaybetmemek için cabladıgınızı sevdiğinizi öncesinden anlatın.Hatta mektup yazabilirsiniz usulca koyun cebine.(Bende işe yaramıştı)Belki bir sözünüz içine oturdu unutamıyor.Birden 180 derece değışmesi pek mantıklı değil.Tüm bunlar olumsuz dönerse bilin ki o sizden vazgeçmiş sizde yolunuzu çizin.Umarım herşey olumlu olur.
 
Herkes aynı olacak diye bir kaide yok ama benimki kardeşini kaybetmişti bana karşı soguktu bende acısına yoruyordum her konuda destek olmaya darlamamaya çalıştım...Uzun bir süre duzelmeyince soğukluk devam edince dedim ya bosaniriz ya da terapiye gideceğiz ..Mecbur kabul etti ama iki seans zor dayandi devam etmek istemedi..Meger ben adamı yasta sanirken elin hatunları ile aşk yaşıyormus..Bu arada telefonu hep ortada şifre falan biliyorum yani..Allah'a dedim ne olur bir dirlik ver yuvama varsa bir anormallik karşıma çıkar..Tek tutan duam oldu galiba tesadüfen yakaladım..Peki suçlu kim oldu tabiki ben..Neymiş onu çok rahat bırakmışım kontrol etmemişim...Erkek milleti farklı yaratıklar vesselam..
 
Birine platonik aşık olmuş olabilirmi kalbin de başkası varsa sizden soğumuş olabilir.O kişi de açılabileceği birisi degilse zaten sakladığı birşey olamaz diye düşündüm
 
10 yıllık evliyiz, bir oğlumuz bir kızımız var. İkimizde çalışıyoruz evimizi arabamızı birlikte aldık. Her zaman sırt sırta omuz omuza olduk. Ailesine karşı beni hiç ezdirmedi. Severek evlendik. Herşey çok güzeldi çocukları büyütürken doğumumda lohusalığımda hep destek oldu. Ama son 1.5-2 yıldır çok soğuk. Dışarı hayatı yok. Telefonu hep ortada. Sosyal medyayı bilmiyor. Herşeyi açık gizli gizli hep bakıyorum. Biz olmadan evden çıktığı yok. Ama nedense durup durup bana buz gibi oluyor bazen tartışıp soğukluk olsa da çoğu zaman hiç bişey yokken biz bir bakıyorum küsüz. Bugün babalar günü, ben 12 yaşında babamı kaybettim ve bu konuda çok yaralı olduğumu biliyor. Uyandım yanına gittim babalar gününü kutlamak için. Yanına oturdum çekil maç izliyorum dedi. Bunu kaç kere yaptı inanılmaz şekilde ağlamaya başladım için doluydu. Babalar gününü kutlayacaktım dedim. Gittim mutfaga. Ne geldi ne konuştu ne yüzüme baktı. Ne aileme ne çevreme bişey söyleyemiyorum. Neden böyle buz gibi anlamıyorum. Her konuda buz gibi. Ben ne yapacağımı bilmiyorum. Çocuklarına falan ilgili.
Bunalimda
10 yıllık evliyiz, bir oğlumuz bir kızımız var. İkimizde çalışıyoruz evimizi arabamızı birlikte aldık. Her zaman sırt sırta omuz omuza olduk. Ailesine karşı beni hiç ezdirmedi. Severek evlendik. Herşey çok güzeldi çocukları büyütürken doğumumda lohusalığımda hep destek oldu. Ama son 1.5-2 yıldır çok soğuk. Dışarı hayatı yok. Telefonu hep ortada. Sosyal medyayı bilmiyor. Herşeyi açık gizli gizli hep bakıyorum. Biz olmadan evden çıktığı yok. Ama nedense durup durup bana buz gibi oluyor bazen tartışıp soğukluk olsa da çoğu zaman hiç bişey yokken biz bir bakıyorum küsüz. Bugün babalar günü, ben 12 yaşında babamı kaybettim ve bu konuda çok yaralı olduğumu biliyor. Uyandım yanına gittim babalar gününü kutlamak için. Yanına oturdum çekil maç izliyorum dedi. Bunu kaç kere yaptı inanılmaz şekilde ağlamaya başladım için doluydu. Babalar gününü kutlayacaktım dedim. Gittim mutfaga. Ne geldi ne konuştu ne yüzüme baktı. Ne aileme ne çevreme bişey söyleyemiyorum. Neden böyle buz gibi anlamıyorum. Her konuda buz gibi. Ben ne yapacağımı bilmiyorum. Çocuklarına falan ilgili.
Bence biraz birbirinizi ozlemeye ihtiyaciniz var. Ilişki tikanmiş. Bu durumda daha da ustune gitmekle duzelmez. Kadinlarin duygu dunyasi hemen dagila biliyor. Bir asık surat yeter bizim gunumuzu mahvetmeye. Asık suratla da birseyleri yoluna koymamiz mumkun degil. Yani şu an evinizde kısır döngü var. Eşiniz mutsuz, dugusuz, bu size yansiyor. Sizin modunuz düşüyor. Haliyle eşinize pozitif dönüş yapamiyorsunuz. Mumkunse 1 aylik annenlere gidin ya da eşiniz gitsin. Özleyin birbirinizi. Ayni evin içinde oldugunuz zaman da sanki eşiniz yokmuş gibi davranin. Bunu evliliginizi kurtarmak için yapin. Alan açin, yalniz birakin. Kendinize ugraşlar bulun. O sizin gün içinde sadece ondan asili olduğunuzu düşünmesin. Onu yaptin bunu yaptin demeyin. Hayatinda birilerinin olmadigina eminseniz o zaman onu bulantacak sozlerden, davranişlardan kaçinin, surekli oylesin boylesin demeyin, yaninda surekli ağlayip hassas karakter çizmeyin. Karşinizda psikolojik olarak yipranmiş birini nasil geri mutluluguna getire bilirseniz oyle davranin. Lohusalik dkneminde herşey alinan bizler fazlasiyla anlayiş, destek bekleriz. Biz surat asdikda karşimizdaki da surat asarsa bu donemimiz uzar gider. Bir nevi eşinizin de boyle bir doneme girdigini varsayin ve yardim etmeye çalişin. Ama biraz uzaklik çok iyi gelicektir
 
Ketum biridir. Benim aile tarafım beni atıp hep onu tutuyor kardeşlerim beni aramaz onu arar. En çok benim aileme gideriz asla hayır demez hepsine çok sevgili ilgili. Kardeşimin iş kurmasında falan en büyük destek eşimdi. Keza diğer kardeşime. Amcama krediler falan. Bana karşı sevgisi bitti ise neden hala aileme destek ben anlayamıyorum.
alışkanlık hayır diyememe
çünkü aileniz ayrı siz ayrı bireysiniz
sizinle ayrılsa dahi onlarla görüşür

sağlam bir cinnet geçireceksin başka yolu yok
ve böyle yaşayamıyorsanız bitirelim diyeceksiniz
çocuklarınız kaç yaşında?
 
10 yıllık evliyiz, bir oğlumuz bir kızımız var. İkimizde çalışıyoruz evimizi arabamızı birlikte aldık. Her zaman sırt sırta omuz omuza olduk. Ailesine karşı beni hiç ezdirmedi. Severek evlendik. Herşey çok güzeldi çocukları büyütürken doğumumda lohusalığımda hep destek oldu. Ama son 1.5-2 yıldır çok soğuk. Dışarı hayatı yok. Telefonu hep ortada. Sosyal medyayı bilmiyor. Herşeyi açık gizli gizli hep bakıyorum. Biz olmadan evden çıktığı yok. Ama nedense durup durup bana buz gibi oluyor bazen tartışıp soğukluk olsa da çoğu zaman hiç bişey yokken biz bir bakıyorum küsüz. Bugün babalar günü, ben 12 yaşında babamı kaybettim ve bu konuda çok yaralı olduğumu biliyor. Uyandım yanına gittim babalar gününü kutlamak için. Yanına oturdum çekil maç izliyorum dedi. Bunu kaç kere yaptı inanılmaz şekilde ağlamaya başladım için doluydu. Babalar gününü kutlayacaktım dedim. Gittim mutfaga. Ne geldi ne konuştu ne yüzüme baktı. Ne aileme ne çevreme bişey söyleyemiyorum. Neden böyle buz gibi anlamıyorum. Her konuda buz gibi. Ben ne yapacağımı bilmiyorum. Çocuklarına falan ilgili.
Bilmeden birşey yapmış olabilir misiniz
 
10 yıllık evliyiz, bir oğlumuz bir kızımız var. İkimizde çalışıyoruz evimizi arabamızı birlikte aldık. Her zaman sırt sırta omuz omuza olduk. Ailesine karşı beni hiç ezdirmedi. Severek evlendik. Herşey çok güzeldi çocukları büyütürken doğumumda lohusalığımda hep destek oldu. Ama son 1.5-2 yıldır çok soğuk. Dışarı hayatı yok. Telefonu hep ortada. Sosyal medyayı bilmiyor. Herşeyi açık gizli gizli hep bakıyorum. Biz olmadan evden çıktığı yok. Ama nedense durup durup bana buz gibi oluyor bazen tartışıp soğukluk olsa da çoğu zaman hiç bişey yokken biz bir bakıyorum küsüz. Bugün babalar günü, ben 12 yaşında babamı kaybettim ve bu konuda çok yaralı olduğumu biliyor. Uyandım yanına gittim babalar gününü kutlamak için. Yanına oturdum çekil maç izliyorum dedi. Bunu kaç kere yaptı inanılmaz şekilde ağlamaya başladım için doluydu. Babalar gününü kutlayacaktım dedim. Gittim mutfaga. Ne geldi ne konuştu ne yüzüme baktı. Ne aileme ne çevreme bişey söyleyemiyorum. Neden böyle buz gibi anlamıyorum. Her konuda buz gibi. Ben ne yapacağımı bilmiyorum. Çocuklarına falan ilgili.
Sizden gizlediği birşeyler olabilir.Ne işle meşgul belki işle ilgili ciddi bir sorunu olabilir.
 
Back
X