Net olan bir durum yok. Kesinlikle böyle olacak diye birsey de konuşmadık. Sadece ihtimaller dahilinde isterse kalan kişi ben gelme diyemem diye bir şey konuştuk. Ben de başım gözüm üstüne demedim. Çalışan biri için bunun zorluğunu anlattım ve konu belirsizce kapandi
Evet ama hayatıma girecek tüm insanlarda yarın bir gün bu sorunu yasamayacagimi bilemem ki. Buna göre biri ile hayatımi sürdürmeye çalışsam birini sevmem imkansız. Ancak annesi babası ailesi olmayan biri ile bunu garantiliyebilirim. Bu fikre sıcak bakmayan birinin de ileride zor kalınan bir durumda bunu istemeyeceği ne belli olacak. Ben çok geleceklerini hissetmiyorum. Çünkü belli bir düzenleri var. Olabildiğince buradaki ablalarina da uzak ev tutucagim. Çok git gel olsun istemiyorum. Fakat kaç yil sonra bu olur ihtimali ile iliskimi biteremem ki. Öyle bir dayatması yok fakat ekstrem durumlarda olabileceklere açık gibi. Ailesini seviyor düşkün biraz. Bu durum beni de çok memnun etmiyor
Şimdiden böyle bir şey demek çok uygun olmaz gibi geliyor. Daha yaşayan insanlar. Ölünce böyle böyle olsun diye hesap biçmek kötü birşeye sebep olabilir. Zaten yaşlı insanlar yılın her dönemi sürekli oradan oraya seyahat etmez.
Kalan ebeveyn isterse isterim dedi. Onların kültüründe küçük çocukta kalıyor çünkü ama ben hem çalışıyorum hem de onların kültürüne çok yakın değilim. Benim yanımda rahat hissetmeyebilir bu sebeple gelmeyebilir. Bir de henüz tanısmadik ama çok samimiyet kurmak istemiyorumm. İnsan çok samimi olmadığını birinin evinde kalmak istemez
kimse çalışan gelin diye anlayış göstermiyor
Adina çok üzüldüm ama belki hayırlısı olmuştur. Erkek arkadaşımin kültüründe kız kardes veya abla da yaşama kültürü yok. Erkek çocuk bakıyor. En küçük erkek çocuk hem de. Bu sebeple erkek arkadaşım bakar diye düşünmüş olabilirler ama evlenince yanınıza gelecegiz algısı yok. Onlar başka şehirde biz baska. İçlerinden biri vefat etmediği sürece de boyle bir durum oluşacak gibi durmuyor ki ben kabul etmedigimi söyledim baştan. İçlerinden biri vefat ederse, onca akraba kız oğullarını bırakıp çalışan evde olmayan bir gelinin yanına gelmek ister mi bilmiyorum. Bu duruma karşı da çalıştığım için sorun olacağını , bakımın zor olduğunu söyledim ve konu belirsizce kapandı. Ayrılma fikrine şuan sıcak bakmıyorum çünkü ortada olan bişi yok. Ayni şehirde yaşasaydık ve ben çalışmıyor olsaydım o zaman zaten kabul etmez gerekirse ayrilirdim
senin arkadasinin ailesi samimi ise birbirleriyle yeni gelinden cekinilmiyir genelde
Henuz tanısmadik. Genelde gelinleri akraba ya da tanıdıkları. Samimiler haliyle. Ben mesafeli durma taraftarıyım. Çok samimiyet istenmeyen şeylere sebep olabilir. Çok yakınlık bulmazlar ise gelme fikri de oluşmaz diye düşünüyorum. Rahat edemeyeceklerini düşünebilirler. Aşırı samimiyetleri sevmiyorum zaten aile içinde
Evet kesinlikle böyle düşünüyorum. O zamanın şartlarına uygun olarak düşünürüz en uygun yolu buluruz gibi belirsizce kapandi konu. Fakat ben çalıştığım için birine bakmanın zor olduğunu söyledim yine de. Kulağında kalmıştır. Tekrar tekrar açıp olmayan konuyu konuşmak da ayıp olur diye açmak istemiyorum
Cok basit ama en doğru cümle sanırım. Teşekkür ederim. Fazlasıyla dert eder oldum. Bunun için şuan ayrılamam da ortada bişi yok. Sanırım hayırlısı zamanla oluşacak
ben seni anlıyorum bende sen gibiyim
Bana da öyle geliyor. Bilmedikleri yere gelmek istemeyebilir. Zaten Ankara da ki abla ve kız kardeşine de uzak ev tutmak istiyorum. Çalışan birine annelerini veya babalarını emanet etmezler diye düşünüyorum.
Peki nasıl davranıyorsunuz ? Henüz ailesinden kımseyi tanımıyorum. Tanısınca cok samimi olup bu kapının aralanmasini istemiyorum ama erkek arkadaşım da soğuk dursam üzülür ve huzursuz olur. Samimi saygılı ama mesafeli nasıl olacağım bılmiyorum. Çok samimi olmadıkları birinin evine gelmek istemezler diyorum. Çalışıyor olmaniz sizle yaşama fikirlerini engellemiyor mu
