Erkekler erkekliği bıraktı.
Özellikle çalışan kadın istemeye başladılar.
Para tatlı geldi, ee hayat zor yükü paylaşmak varken çile neden?
İyi ettiler ama abarttılar, b.kunu çıkardılar.
Kadınlarımız da erkek gibi tüm yükü omuzlandı.
Ee biz de haklıyız ortada erkek gibi erkek göremeyince biz hallederiz dedik.
Hallettik de..
Bu sefer bir zaman sonra ''Ne çekcem bunu be ne işime yarıyor, anca huzurumu kaçırıyor.'' a bağladık..
Eee rahat dursunlar madem dimi ama?
Ben mesela tepem attığında direk şu moda giriyorum.
''Ulan ekmeğimi, suyumu sen vermiyorsun. Allah'a şükür çalışıp kendime bakıyorum.
Senden huzur istiyorum, türlü sebeplerden veremeyeceksen hadi naşşş!''
Aslında mutluluğun formülü basit.
Ama insanlar huzursuz, kendinde olmayan huzuru eşine nasıl versin?
Öyle öyle geliniyor boşanma noktasına.
