- Konu Sahibi _Semiramis_
-
- #21
ne güzel ama sen benım kadar ileri düzeyde değilmişsin sanırım canım :) bizde kuş vardı yıllar önce ona asla dokunamazdım ısıracak diye sanki koparacak elimi :)
Aslına bakarsan ilk kuş aldım yavruydu elime yavaş yavaş aldım ilk başlarda tabiki ısırdı :) Kendini onun yerine koy kafestesin gelen geçen seni mıncıklıyo :) uyuz edici dimi :)
Aslına baklarsan yavru bir köpek alıpğ büyütme taraftarıydım köpek korkum yüzünden ama eşimi ikna edemedim :/
Sonra evsiz bir yavruş kediye evimi açtım ilk başta elleyemedim falan sonra alıştım sevdim gelip kucagımda yatması mazlum mazlum miyavlaması boncuk boncuk bakışı... Anlatılmaz yaşanır yani :)
yavru olanlardan basla sevmeye zaten bildigin bebek olur onlar ya cok sekerler bizim evde terrier var o cazgırama yavru bi kopek getirmistik bi kere semiramis oyle sekerdiki hani korkan biri bile eminim dokunmaya calısırdı bebek gibi poposunu siliyodum gıkı cıkmazdı yani biraz daha kalsaydı valla bezliyip bebek kıyafetleri giydircektim ben ona
çok sevindim senın adına benımde içim gidiyo dişlerimi sıkıyorumm sevemediğim içinnn :) sevgilime söyledim evlenince yavru kedi alalım mı hem belki korkum geçer dedim sen temizleyeceksen ortalığı alalım dedi
Psikiyatriye gidip tedavi olman gerekiyor. Benim arkadaşım 6 aylık bir tedaviyle düzeldi. Neyse ki içinde nefret yokmuş. Bu iyi birşey. Ama sana tavsiyem mutlaka tedavi ol, çünkü böyle korkup çığlık çığlığa hayvandan kaçanlar pek hoş gözükmüyor dışardan. Ayrıca hayvanlarla sürekli iç içeyiz. Hayatını daha kolay hale getirebilmen ve o güzel hayvanları sevmenin verdiği mutluluğu tadabilmen için bir an önce tedavi olmanı öneririm.
ben de öyleyim en çokta kuştan korktuğum için üzülüyorum minik kuş ne yapabilir ki bana sanki ama işte
ben de uzaktan kedi köpek tüm hayvanları severim ama bana yaklaşmalarına yada onlara dokunmaya asla tahammül edemem :))) dokunduğumda böle kemiklerini mi desem sıcaklığını mı desem herneyse işte onu hissetmek çok kötü yapıyo beni :)))
Korkunun nedeninin bilmem ama cidden kedilerde köpeklerde korkuyu ve negatif duyguyu anlıyorlar ya saldırıyor yada kaçıyorlar o kişiden.Ben mesela korkmam deli gibi severim kedi köpee yoldada hep peşime takılırlar tabi kimse sevmek zorunda değil köpekleri ama korkuyu yenmenin en iyi yolu üstüne gitmek derler zaten onlar bizden daha çok korkuyorlar tekmelermiyiz eziyet edermiyiz diye.
evet bu mantıklı ama anneannem hayvanları sevmiyor kuşumuz vardı ya o öldükten sonra bidaha almayın sakın pisletiyo ortalığı demiştievlenince ancak bu durumumu yenebilirim sanırım eşimle minik bi kedi alırsakkk :)
kedinin bakılacağında hiçbirşey yok ki :) ilk gün çişini kumuna yaptır bitti yesin içsin paso uyusun :) hemde her yerde.... koltugun tepesinde, peteğin üzerinde,camın kenarında..... İnan çok başka birşey hayvan bakmak inş yavru bir kediyle başlarsın bu korkunu da yenersin merak etme
kediyi sadece bu duyguyu yenmek için almayın. korkunuzu yenemezseniz o kedi ne olacak?
sokakta yavru kedi gördüğünüzde onları yavaş yavaş sevmeyi deneyin. yemek indirin. onlar yerken, küçük küçük okşarsınız. zamanla alışırsınız.
ya da arkadaşlarınızın yavru, yetişkin kedileri varsa onlar ile alışma sürecini yaşayabilirsiniz...
sokaktakilerden korkmanıza gerek yok. ilgilenmediğiniz halde sizin peşinizden geliyorsa, ya açtır ya susuz... sizden medet umarak geliyorlar.
ben de yıllarca köpek görünce karşı kaldırıma geçerdim. ne kadar boş bir korkuymuş, yeni yeni anlıyorum.
mahallenin insanlarından şiddet görmüyorlarsa, size saldırmalarına imkan yok. onların da kimi çok korkaklaşıyor, kimi de saldırganlaşıyor.
Bende bütün hayvanlardan korkuyorum ama bende bi problem mi var diye düşünmüyorum çünkü korkuyorum hayvan bu insan değil ki kızıyomu seviyomu bilelim
Canım tedaviyi erteleme ama. Benim arkadaşım doktora gittiğinde sen bu yaşa kadar nerdeydin dedi. Yani yaş büyüdükçe daha zor olur. Bazı arkadaşlar küçükken yaşadığın bir olayın etkili olabileceğini söylemiş, bazı kişilerde olmuştur evet. Ama bazılarında da olmuyor mesela benOrtaokuldayken 10 köpek tarafından kovalandım, kırtasiyeye zor attım kendimi. Yanlarından geçerken grup psikolojisiyle biri havlayınca diğerleri de havladı, zarar vereceğimi düşündüler sanırım. Çünkü onlar haklı aslında kimi seviyor, kimi uyuyan köpeğe tekme atıyor. Onlarda ikilem de kalıyor haliyle. Onların açısından bakınca aslında çok zor yaşam. Neyse o an korkmuştum ama sonra içimdeki sevgi ve mıncıklama duygusu ağır bastığı için hala mıncıklamaya sevmeye korkmamaya devam İçinde sevgi varsa üstesinden gelirsin bence. En önemlisi o çünkü. Şimdiden tedavinde başarılar dilerim.
cnm başlıgı gördüm yazmak istedim.hayvan fobisi genellikle çocuk yaşta hayvanlarla arası olmayan insanlarda oluyor.buyüzden ailelere büyük iş düşüyor en saglıklısı küçük çocukken ailelerin evde kuş balık kedi köpek herhangi bi hayvanı beslemesiyle başlayan hayvan sevgisi.ve dışarda heruygun ortamda kedi ve özellikle köpeklerle çocukların alışması korkularını çocuk yaşta yenmeleri için aile bireylerinin hayvanlara sevgi göstermesi.bazılarımızında bu fobi sonradan gelişiyor mesela çok severiz köpekleri ama herhangi bi zaman da bi köpek seni istemedende olsa korkttuysa bunun üzerine gitmek yerine bütün köpeklerden kaçıyoruz ya tekrar aynı sı olursa die.korkkuyorsan en iyi sonucu yavruyken bi hayvan alıp beslemen beslicek durumun yoksa barınaklara git orda daha çok küçük yavrular oluyo hiç bişekilde insana zarar veremezler onları sevmeye çalış eger korkunun üstüne gidersen yenebilirsin.
bundan sonra bu korkumun üzerine daha cok gitmeye çalışıcam bakalım inş başarırım barınakta güzel fikirr :) çok sağol yardımcı oldugun ıcın cnm :)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?