Herkese merhaba,
Geçen gün yine bu arkadaşımla ilgili bir konu açmıştım, isteyen bakabilir.
Bahsettiğim arkadaşımla biz yıllardır samimiyiz. Kötü bir insan olduğunu düşünmüyorum öncelikle. Fakat beni rahatsız eden bazı söylemleri var.
Onunla her arkadaşın yaptığı gibi dertleşiyoruz. Erkek arkadaşımla ilgili bazı sitemlerimden falan bahsediyorum vs. Klasik kız muhabbetleri işte.
Ben çok fazla ilişkisi ve özel hayatı hakkında konuşmayı doğru bulmayan ve çok bahsetmemeye çalışan biriyim. Fakat bazen insan dertleşme akıl alma ihtiyacı duyuyor. Dolayısıyla bazen bu arkadaşıma çok derine girmeden bir şeyler anlatıyorum. Anlattığım an başlıyor büyük büyük laflar etmeye. Yok sevgi böyle bir şey değil. Erkek arkadaşın şöyle yok böyle. Ben asla katlanamazdım. (Kendisi nelere nelere katlanıyor da neyse) Ayrıl falan dediği bile oldu. Ben bir insanın karşısındaki insana böyle konuşmasını doğru bulmuyorum. Çünkü ortada bana zarar veren bir durum yok, sevgilim iyi bir insan çok sorunumuz yok yani yuvarlanıp gidiyoruz. Herkesin ilişkisi kendine özel gelir. Herkes kendi ilişkisinde en büyük aşkın bulunduğunu düşünür bu doğru fakat ben gerçekten sevgilimden memnunum öyle ayrılcak, sevgisinden şüphe edecek bir durum yok ortada. Hatta çoğu ilişkiden on kat daha iyi olduğumuzu söyleyebilirim. Durum böyleyken arkadaşım bu kadar galeyana gelip beni gaza getirmeye çalışıyor ve ben sinir olmaya başladım. Sanki böyle sevgilim çok iğrenç bir insan, ben akılsızım, kendi çok akıllı ve beni küçük görüyor gibi hissediyorum.
Gelelim en sinir olduğum yere. Ben mesela anlatıyorum olayı( ki gerçekten öyle mühim bir şey değil yani) diyorki “Ayy canım sevgiliiiim şükrediyorum şuan sevgilime ”
Doğal olarak o an kalıyorum yani. Ben ne anlatıyorum sen ne diyorsun. Kaldıki onun sevgilisi gerçekten sorunlu, anlayışsız ve arkadaşımı öyle çok sevdiğini vs düşünmediğim bir insan. Ailesinden kimse istemiyor o çocuğu herkes kötülüyor olmaz kendine yazık ediyorsun falan diyorlar. Ama ben asla onu kıracak ,sevgilerine laf edecek , ayrılsan keşke falan diyecek bir şekilde yorum yapmıyorum.
Herkes arkadaşının iyi bir ilişki içinde olmasını, mutlu olmasını ister. Hata yapmaması için onu uyarır. Buraya kadar tamam. Fakat gelip de ben bir derdimi anlatırken AY CANIM SEVGİLİİİİM falan demek abes duruyor. Bunu iki kez yaptı.
Ayrıca gerçekten ben ilişkimden memnunum, benim için doğru kişi olduğuna inanıyorum. Dertleştim dediğim konular da öyle günlük tartışmalar veya takıldığım birkaç küçük konu vs. Onunsa gerçekten sürekli olaylı ve huzursuz bir ilişkisi varken ve sürekli bana sevgilisini kötüler hergün ağlarken, kavga etmekten psikolojisi bozulmuşken, birkaç gün iyi olup bana gelip böyle davranması sinirimi bozuyor.
Kaldıki benim çok kötü iğrenç bir sevgilim olsun, onunsa muhteşem bir ilişkisi olsun. İnsan kalkıp da karşındaki sana dert yanıp üzülürken “HİHİ SEVGİLİM BENİM YAAA ŞÜKÜRLER OLSUN” falan der mi yüzüne yüzüne?
Bir de şu var. Benim sevgilim yapı gereği biraz rahat biri yani sosyal bir insan, rahat konuşur eder. Bu arkadaşıma çok tatlı kız ya değil mi? falan gibi bir şey söylemişti. Ona takılmış bana diyorki sen kıskanmıyor musun rahatsız olmuyor musun? Neden bana böyle şeyler diyor?
Ben de dedimki onu da seni de bildikten sonra rahatsız olcağım bir şey yok. Kaldıki o seni kardeşi gibi görüp jest yapmak istemiş sana benim yanlış gördüğüm bir durum yok falan.
“Dediki sevgilim duysa gebertir onu” Gel de sinir olma bu nasıl cümle? Gelsin gebertsin o zaman diyesim geldi o an.
Yine de sevgilimi söylicem bir daha böyle bir durum oluşmaması için. Başka neler yapabilirim sizce?
Özellikle şu erkek arkadaşımı yanlış anladığı kısımla ilgili yorum yapar mısınız? Teşekkür ederim şimdiden