Kendime diyorum kendime
Evet kızlar derdim : çok sinirliyim, aşırı gerginim insanların her davranışı batıyor, adeta patlamaya hazır bomba gibi geziyorum. Ne yapacağım, nasıl düzeleceğim bilmiyorum, evliliğime asla yansıtmıyorum bunu ama bu stres, sinir kendime zarar veriyor!
Başımdan geçen bir olayı yazacağım hemen, eskiden olsa umursamazdım çünkü şimdi o insanları boğasım geliyor! İşten döndüm minibüse bindim evime gidicem, önmdeki kızdan rica ettim üreti uzatabilir misiniz dedim duymamazlıktan geldi! Kulaklık var mı diye baktım yok! Başka biri uzattı parayı o halloldu ama çok sinir oldum bana göre bu çok saygısızlık, duymamazdan gelmek hele ki toplu taşıma araçlarında. Eve geldim, markete uğradım bir elimde çantam ki büyük çanta kullanırım bavul gibi, diğerinde market poşeti asansöre koştum karşıdan da iki adam bindi beni görerek ve en ufak bir kapıyı tutma, asansörü bekletme hareketi olmadı. Ben zar zor elimi kolumu bacağımı sokarak içeri girdim, gülerek" keşke tutsaydınız nezaketen kapıyı1 dedim aman sen misin diyen! Diğeri bir şey demedi ama biri bir başladı çemkirmeye mahalle karısı gibi
Ben işyerimde birisi asansöre yaklaşırken acelesi vardır vs. gecikmesin diye hep tutuyorum kapıları, evde de öyle. Ama insanlar inanılmaz olmuş! Ben anlamıyorum gerçekten bunu ve bana çok ters geliyor.
Zaten şirketimde çok mutsuzum, gün sayıyorum çıkmak için bir de bunlar beni iyice delirtiyor. Canım diyene canın çıksın diyorum resmen
Sizler de böyle misiniz ? Hele şu an regl dönemindeyim iyice attı şalterler
beni de ev gerilimleri + yeni eve alışma stresi ve iş mahvetti. Hepimiz bir şekilde mahvoluyoruz işte 
hafızam iyidir, telefon numaralarını genelde ezberimde tutarım ve rehbere bakmadan ararım, AÖF'in Çapa bürosunu arayacağım kayıtla ilgili, arıyorum bir numarayı ama aklımda yanlış kalmış ev çıkıyor. Ama ben bunu farklı aralıklarla yapıyorum. Bir sabah erken saatte gene ezberimdeki yanlış numarayı aradığımda karşı taraf öyle bir beddua etti ki feleğim şaştı 
