Of ben oturup ağlıyorum bir şeyler satmaya çalışan hasta, yaşlı birini görünce. Bu dünyadaki adaletsizlik ne diye kendi kendimi yiyip bitiriyorum, içim acıyor. Aynı sen gibi haksızlık olunca önde koşarak gidiyorum herkes kaçarken. Hemen müdahale ediyorum. Yaptığım hatalar yüzünden üzülen insanlara onlardan daha çok üzülüyorum, kendime işkence ediyorum. Nefret ediyorum bu özelliğimden, dün annem 'emeklerim ziyan olacak' dedi diye iki gündür çok üzgünüm bir konu hakkında. Yazık kaç yaşında, hayalleri elinden gitmesin (hayallerinin 1/3'ü gidiyor gerisi tam gaz devam), nasıl üzülüp kafasına takıyordur diye diye yedim bitirdim kendimi.
Beni deli gibi üzen, o an nefret ettiğim, kin beslediğim insanların başına kötü şeyler gelince üzülüyorum, unutuyorum bana yaptıklarını. Deli miyim neyim böyle vicdan mı olur hastalık olur olsa olsa. Bunlar aklıma gelen örnekler, milletin umurunda değil keyifli yaşıyorlar acısını ben çekiyorum.