Öncelikle hakkınızda hayırlısı olsun.
Sebep ne olursa olsun bir evlilik bitiyorsa bu beni üzüyor
Ben sebebin bu kadar basit olacağını düşünmüyorum.
Bir eş ya annen ya ben diyecek noktaya gelmişse birikmişler var demektir.
Tabi ki bu resti çekmek hoş değil ama insan sinirle o yanlışı göremez.
Ve düşündüğüm gibiymiş elmayra bahsetmiş zamanında anneniz eşinize
hayatı zindan etmiş diye.
Ben erkek,kadın ayırmam. Anne de anneliğini bilecek.
Eş de eşliğini bilecek diye düşünüyorum.
Evladın öyle,böyle sevmiş,istemiş evlenmişse eğer.
Sen o saatten sonra sadece çocuğunun mutluluğunu düşüneceksin.
Yeri gelecek susacaksın hatta ben karışmam deyip uzaklara gitmeyi bileceksin.
Ve siz kabul ediyorsunuz evet annem eziyet etti ama yine de bırakmam onu.
Yani onu bırakmam ama eşimi bırakırım diyorsanız ortada bir sevgi eksikliği var.
Ben bu durumda annem,eşim diye bakmam haklı haksız diye bakarım.
Annemden de vazgeçmem tabi ama eşime güzelce derim evet benim annem haksız.
Seni anlıyorum az çekmedin ama benim için ikiniz de değerlisiniz.
Lütfen böyle zor tercihlere sürükleme beni diye gönlünü alırdım.
Bir kadın olarak biz bu durumda eşimizden bunları duymak istiyoruz.
Bekliyoruz..
O halde söylemeyi de bilmeliyiz..
çok güzel yaklaşmıssınız
bi tek beni aldırıcakmış
)
