- 2 Temmuz 2013
- 15.807
- 18.335
- 248
- Konu Sahibi zeytinagaci
-
- #161
Allah hepinizin yardımcısı olsun canım benim.üzülme annen yine de hepinizden razıdır inan.Günaydın arkadaşlar,
Babama da kizanlar olmus ben de cok kızıyordum ama babam 74 yaşında kalp hastasi bir adam. Yine elinden geldiğini yaptığına karar verdim. Bir tek anneme sitemlerini yapmasa hiç sorun olmayacak.
Kardesim daha yumusak davranmali ama o da 13 yasinda liseye gitti yatili, özgür hayata alışmış durumda. Simdi zor geliyor. Ve evde annemi hareket ettirmeye bi tek onun gucu yettigi icin gece gunduz onu çağırıyoruz. Onun da duzeni yok. Yine de daha yumusak olmali.
Babam benim oldugum sehre tasinmaz. Ben defalarca teklif ettim ayni sokak ya da apartmanda ev tutalim diye ama yok o izmirde akrabalarinin olduğu bir sehri tercih etti.
Ben yanima almayi istiyorum ama bunu yapmam icin annemi yanima almadan önce bütün kalacak yerini bakıcısını ayarlamam lazim. Şöyle dusunun 24 saat annemin yaninda birinin bi fiil oturmasi lazim.
Bazi hastalara 2 bakici tutuyorlar biri gunduz biri gece geliyor. Ben de doktora derslerime başlayacağım. Bilenler bilir dersler yogun gecer, ardından da sinava gireceğim bu gelecegimi sekillendiren bir sinav olacak bir nevi. Sonra da tez yazacagim. Bunlari bu hengamenin icinde nasıl yaparim ben de bilmiyorum.
Yani dedigim gibi isin icinden cikilacak gibi degil.
Çevremde bu tür hastasi olan herkes isini okulunu birakti.
Babam annemden once vefat ederse o zaman annemi alabilirim ancak. Zira su an benim hicbir önerimi dikkate alan yok.
Annenize cok üzüldüm.Allah ona da size de sabır versin.kimse istemez evlatlarına muhtaç olmayı.hele eşinden böyle laflar duymayı...
Benim annem yatalak olmasa da sık sık ortapedik ameliyatlar gecirirdi.heryerinde protezler vardı.kolunu başının üstüne kaldıramazdı.o yüzden ya babam ya ben yıkardim.saçlarını ben tarardım.cocukluğum anneme bakmakla geçti.6 yaşindan beri zaman zaman annemin altından almak zorunda kaldım.hiç gocunmadım .midem bulanmadı, üsenmedim asla.ama annem o halde bile ağlardı canım annem."sana bunları yaptirmak zorunda kalıyorum affet kızım beni "derdi aglayarak.ben de icerde o görmesin diye gizli gizli ağlardim.yani anneniz konuşabilseydi size diyecekleri aynı olurdu.çünkü benim annem sağlam zamanlarında bile durduk yere aglardı.çoçukluğunu yaşayamadın diye.hic bir sey demememe ragmen.ki annem sadece sakatti her işini kendi görurdü sık sık ameliyat olurdu; sadece ameliyat olduğunda bize ihtiyaç duyuyordu iste.15 yasindayken kaybettim annemi kalp krizinden...keşke olsaydi yanımda da hep baksaydım ben ona.Lütfen kardeşinize kendine gelmesini söyleyin.hatta gerekirse öyle cak cuk konuşurken ağzina iki tane yapıştırın!!!benim teyzemler bir gün misafirliğe gelmislerdi.annemin altindan alirken azıcik yataga dökmüşler.anneme demedikleri kalmadı.o kadını altı cıplak şekilde ayakta tuttular yataği değistirebilmek icin.annecim için için ağliyordu.yataği değiştirirken de söylendiler.anneme bakmaktan evlerini bilememişler de ikidebir hastalık çıkarmıs da falan.....kovdum onları evden.annemi sildim temizledim mis gibi yatirdım.daha 11 yaşindaydim.ellerini ayaklarını öptüm.sarılıp ağladık.bunun gibi cok sahne var zihnimde ve kapanmayan yaralarım....ay cok kötü oldum şu anda...
Babanıza diyecek bir sey bulamiyirum.benim babamda arada offf derdi ama hiç birakip gideceğim demedi.tabi anneniz yataktaymış her daim.annenizin kalp kırıklığını hayal edemiyorum bile.bir de evladından duymak iyice yıkıyordur onu.babanızla ve kardeşinizle ciddi bir konuşma yapın.iyi bir yardımcı bulun.psikolojik olarak etkileniyor insan.dün bir konu vardı.insan kendi evladindan bile bunalıyor bazen.yardimcı biri bulunsa kardeşiniz ve babanıza nefes alacak vakit doğar hiç değilse.
Subhanallah ibretlik bir paylaşım.Keser doner sap doner gun gelir hesap doner diye bosa dememisler dilerim kardesnn imtahani ewladiyla olmaz ! Besle buyut gozun gbi bak altini al yemeqni yedir herseyden sakin basina bi is geldiqnde sen bakma annene hasta yataqnda aglat yaziklar olsun ne denebilir babaniza da hak weriyorum demis bazilari neyin hakki ya bu Allahtan rewami bu saqlikli olduqunda herseyine kosan kadina bin lafla bakmanin neresnde hak !adamin biri babasni ni cuwala koymus ormana atmaya yanindada cocuqu war adami atmislar donerken cocuk babasna demis baba cuwali alalim napicaz cuwali oglum demis adam ee baba sen yaslandiqinda bende seni ormana atarken lazim olursa yasattiqini yasamaz gene de ama Allah o kadar buyuk we adil ki olanaksiz gibi !annene saril kardesim sewdiqini onun yuk olmadiqini bilsin aqlatmalarina izin werme emin ol mukafati cok deqerli olur
Basiniz sağolsun yasadiklariniz cok zormus
Annem ayni sizin anneniz gibi dusunuyor eminim.
Annemin kiz kardesi nadiren gelip selam diyip gidiyor zaten.
Allah sizin de yardımcınız olsun.Evet zordu canım.ama içimde hić pişmanlıgim kalmadi.içim rahat.herkes 40 indan sonra annesine bakar , ben o görevimi annem ölmeden daha çoçukken yerine getirdim.belki yaşasa cok acılar cekerdi anneciğim.ki o zaman bile sabahlara kadar ağlardi ağrılarından.gece kalkıp ovalardım ayaklarını.
sizi çok iyi anlıyorum.duygusal zorlugunun yanısıra fiziksel yorgunluk cok zorlar bir aileyi.ama bunu sınavınız olarak görün.babanizı yanınıza gelmeye ikna edin.olmadı annenizle kardeşiniz gelsin bir tek.babaniz gerekirse tek kalsin.madem kabul etmiyor.burda öncelik inatçi yaşli bir baba degil de bakıma muhtac bir anne olmalı bence.babanız söylenerek bakıyorsa siz de alın yanınıza annenizi.
Allah kimseyi elden ayaktan düsürmesin.Anne evladi sakat kalsa bir ömür bakıyor okula sirtinda taşiyarak götürüyor da evlat bir bardak su getirmeye üseniyor işte.yeri geliyor hepimiz offf diyoruz anne babamıza...lafım size degil kardeşinize...
ben babanıza kızanlardan değilim ,onu da anlamaya çalışıyorum.ama bulunduğu yerde oturmakta ısrar etmesini anlayamıyorum.halam,dayım,teyzem dedikleriniz,annenizin bakımında babanıza yardımcı oluyorlar mı?hiç sanmıyorum.öyleyse,birazcık rahatını bozup,sizin yakınınıza taşınacak.kaldı kikendisi de hastaymış,iki gün sonra o da bakamayacak duruma gelip,kendisi de bakıma ihtiyaç duyarsa ne olacak?
babanıza güzelce izah edin,sizin ve eşinizin annenize,daha çok destek olup,onun ve kardeşinizin yükünü hafifleteceğini anlatın.bir karşı çıkacak,iki karşı çıkacak,sonunda kabul edecek.kardeşinizle konuşun ,o ikna etsin.başka çıkar yolu yok gibi.orada bir yardımcı bulursunuz ama siz de sürekli,ilgilenirsiniz.
en önemlisi de eşinizin yanına gidin.babanız fedakarlık yapmıyor,sizin de yapacağınız en büyük fedakarlık bu olsun.bunun aksi,iyi niyeti suiistimal oluyor.
araştırdık annemi kabul etmiyolar
daha doğrusu yemeğini verir altını bağlar odada bırakırız diyorlar
yoğun bakım kısmına koyarız diyorlar
e bu kadın kimle sohbet edecek napıcak bütün gün
biz tekerlekli sandalyeye bindirir gezdirir misiniz gündüz dedik yok dediler
Bi de sizin kocanızla olmanız lazım, babanıza bişey olsa anneniz tamamen ortada kalacak, sizin dersleriniz falan ne kadar ağır ben biliyorum. İlerde bebek sahibi olmak isticeksiniz ikisine birden bakabilmeniz çok zor. Kesinlikle bakım evi konusunda ikna edin. hem gözünüz arkada kalmaz, orda gece gündüz çalışan farklı herkesin dinlenme şansı oluyor. 24 saat kim ilgilense dayanamaz. Hiç kolay değil. Allah sabır versn. Ailenize yardım etme iç güdünüzü anlıyorum, eşinizden de allah razı olsun bu konuda size sorun çıkarmıyor( her ne kadar olması gereken olsa da artık byle insanlarla karşılaşmak zor) . Ama siz hayatınızı onlara adayamazsınız. Ev hanımı olsanız getirip bakın hadi diyelim ama akademisyen bi insanın ders çalışıp araştırma yapmaya vakti olması lazım. Ev işi çoluk çocuk yeterince külfet zaten.
Çok üzüldüm. Allah sabır sağlık versin. İyi insanlarla karşılaştırsın.
Ailecek dönüşümlü bakmanız en iyisi. Bakıcı da iyi olur. Herkes çok bunalmış. Ailene yakın yaşamalısın.
Seninki kadar ağır olmasa da benim de babam yatalak hasta. Farklı şehirdeyim ben de. Annem bakıyor. Erkek kardeşim de yanlarında. Çok zor biliyorum. Çok üzüldüm.
Annem hasta, tamamen yatağa bağlı
annem, babam ve kardeşim aynı evde kalıyorlar
annem geceleri pek uyuyamıyor
dün gece annemin ağlamasıyla uyandım, babam sürekli "yeter artık, ben de insanım bıktım, ben sana daha ne yapayım, ağlayıp duruyosun, tükettin beni" falan diyor annem de daha çok ağlıyordu. (annem anlıyor ama konuşamıyor)
erkek kardeşim de annem bişey istediğinde "ne istiyosun kadın artık yetti, sus biraz" diyip annemi yatırıp kaldırırken çok sert davranıyor. resmen dövecek gibi.
babam durmadan ben elimden geleni yapıyorum sen kıymet bilmiyorsun başkası olsa bırakıp kaçardı, çevremdekiler neden bırakıp gitmiyosun diyor gibi laflar diyip annemin kalbini kırıyor bilerek ya da bilmeden.
bakıcı buluyoruz bakıcılara zaten Allah vicdan versin hepsi berbat.
herhalde her şey böyle devam edecek
resmen kısır döngü gibi evdeki herkes birbirine bağırıyor
kapılar çarpılıyor annem ağlıyor
babam şikayet ediyor
bu evde ruhen sağlam kalmak mümkün değil ve bir çıkış bulamıyoruz...
çok bunaldım yine içim sıkılıyor
Teşekkür ederim. Allah yardımcımız olsun. Benimde aramda 12 saatlik yol var.ama işte iş dolayısıyla yakın da yaşayamıyorum
şu an aramız 4 saat her haftasonu da gelemiyorum haliyle
15 günde bir muhakkak gelmeye çalışıyorum
yıllardır ruhen o kadar yorgunum ki...
babanıza acil şifalar dilerim arkadaşım
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?