- 6 Ocak 2019
- 5.740
- 16.749
- 348
- Konu Sahibi CiNNET NUR
-
- #101
Dualarınız ve yorumlarınız benim için çok kıymetli Allah razı olsun kızlar
dualarim sizinle.Umarim en kisa zamanda atlatirsiniz bu zor günleri.Allah size dayanma gücü versin.
Herşey guzel olucak .Olumduz dusunmeyın.Kızınız ve siz çok guclusunuz.Dualarımız sızınle
Nurcum geçecek bu günlerde evladın sağlığına kavuşup koşup oynayacak emin ol.
Sen yeterki gönlünü ferah tut,tüm dualarımız seninle ve evladınla.
Yavrumm. 100 ayetel kürsi ve 1000 ya şafi çekeceğim prensese .
Allah yardımcınız olsun. Rabbim bebeğinizi size bağışlasın. Içinizdeki yangınları söndürsün. Size huzur sakinlik güven versin. Sabrınız da çok olsun.
Dualarınız ve yorumlarınız benim için çok kıymetli Allah razı olsun kızlarkardeşim güzel düşün,güzel dile.bol bol inşirah oku.tüm bunları yaşaman normal.rabbim acil şifa versin.çocuklar çok güçlü,inan hemen toparlayacak. o kapının önünde beklerken rabbim kalbine ferahlık ve sana güç versin.olumlu dua et.yavrum bana sağ salim gelecek de.allah yardımcınız olsun.o kadar çok bu ameliyatı olan sapa sağlam çocuk var ki.
Nasıl destek alayım ki? Ben konuşalım bile yaşayamadan hastane köşelerinde bekledim. Lohusalık yaşadım mı yaşamadım mı onu bile bilmiyorum...Cinnet psikoljik destek almak zorundasın. Bildiğim kadarıyla yanında sana destek olan kimse de yok. Çok zor zamanlar geçirdin ve lohusalık depresyonun normal depresyona dönüşmüş olabilir. Destek almadan geçeceğini sanmıyorum. Hem bu süreçte neler yapıp yapmaman gerektiğini de uzmandan öğrenebilirsin. Allah yardımcın olsun ❤❤❤❤
Allah senin evladına da tez vakitte şifalar nasip etsin. Şükür etmeyi asla unutma.Biz sana ne yazarsak yazalım.
Geçici bir ferahlama olur.
Sen bu kaygılara ara ara dönersin.
Çok doğal..
O minnak bedenlere insan acıyı hiç yakıştıramiyor.
Kızımın 35 günlük yoğun bakım serüveni oldu.
Oradayken ciğer patlaması yaşadı.
Göğsünde onun anısı olarak kesi izi duruyor.
Gözüm takildikca üzülüyorum neler yaşadı ama ben yanında yoktum. Sadede 1 buçuk kilo kadardı.
Elini tutamadım. Kokumla rahatlatamadim diye..
Ama o hayata tutunmayı başardı.
Onunla gurur duyuyorum.
Hâlâ sorunlarımız var ama benim kızım onların da üstesinden gelecek inanıyorum.
Daha büyük aksiliklerle yaşama tutunan bir sürü miniğin hikayesini okudum.
Onlar güçlü savaşçılar.
Hayata mücadele etmeyi öğrenerek başladılar.
Anneleri olarak bizler güçlü durmak zorundayız.
Aksi o yavruların büyük başarılarına haksızlık olur.
Rabbim sağlıklı günlere çıkarsın hayirla.
Moralini yüksek tut lütfen..
Bir de şöyle düşün,
Eylül'ün ne kadar güçlü bir annesi var.
Şimdiden ona ne kadar destek, ne kadar sevgiyle bağlı.
Buda sizi daha güçlü yapacak, aranızdaki bağı, sevgiyi.
Evet zor anlıyorum ( Yıllarca sağlık problemi yaşadım bir çok kez ameliyat oldum )
Ama sana yemin ederim daha güçlü çıkacaksınız o hastaneden.
Acılar bitecek canım.
Allah büyüktür gerçekten.
Allah senin evladına da tez vakitte şifalar nasip etsin. Şükür etmeyi asla unutma.
benim kızım doğdu doğalı hastanelerden çıkmıyor... vücudu harita gibi şimdi oda yetmiyormuş gibi göğüs kafesini açacaklar
Bu zamana kadar çok güçlü bile durduğumu düşünüyorum.
Gözlerim doldu yavrum benim nasilda masumlar kiyamam sana ben rabbim seni annene babana bağışlasın acını göstermesin InşAllah.Eki Görüntüle 2727677
Ablaları ben buraya kuzumun hiç kapanmaya ağzını bırakıyorum. Şu Gülen yüzü hiç solmasınona bu gece dua ederek uyur musunuz?
Profilimde gelişmelerle beraber paylaşacağım Allah razı olsunGözlerim doldu yavrum benim nasilda masumlar kiyamam sana ben rabbim seni annene babana bağışlasın acını göstermesin InşAllah.
C CiNNET NUR canim ameliyata girmeden birgün once haber ver bana yasin okuyacağım eylülümüze canim.
Ne demek canım yeterki minigimiz iyi olsun annesiProfilimde gelişmelerle beraber paylaşacağım Allah razı olsun
Sizi o kadar iyi anlıyorum ki.. Benim de Eylül adında kızım var 2 aylık olacak o da kalp anomalisiyle doğdu 10 gün önce anjio olduk ama balonla düzelemeyecek bir darlık daha çıktıHerkese merhaba nasılsınız arkadaşlar iyisinizdir umarım.
ben hiç iyi değilim ve içimi döküp motive olmaya, desteklerinize çok ihtiyacım var.
buraya giriyorum sağa sola sataşıyorum kakara kikiri yapıyorum ama içimdeki tüm bedenimi sıkıştıran bu berbat his geçmiyor.
Nedeni de tahmin edersiniz ki kızım.
Eşimle olan sorunları hallettik iyi ki sizleri dinleyip ani bir karar vermemişim.
hayatımda herşey yolunda gidiyor ama kızımın hasta olması bana hiçbir şeyden zevk aldırmıyor. anlık mutluluklar yaşıyorum sonra hemen geçiyor.kızımla yaşadığım bunca şeyden sonra diyorumki ben bu zamana kadar hiç acı çekmemişim ve benim dert sandığım şeyler dertcikten ibaretmiş. evlat meğerse imtihanların en ağırı en zoruymuş...
zırt diye konuya girdim bilmeyenleriniz için kısa bir bilgilendirme yapayım kızım 8 aylık ve en ağır kalp anomalisine sahip bugüne kadar 3 kez ameliyat oldu. ameliyatlardan birinde pıhtılaşma sorunundan dolayı beynine pıhtı attı ve verilmiş sadakamız varmış ki acil müdahale ile sağ salim atlattı. şimdilik atlattı çok şükür ama bu pıhtılaşma kalıtsal olduğu için ve kızım kalp hastası olduğu için hayatının her alanında tehlike arz edecek.
30 kasımda anjiyo olacak genel anesteziyle ve ben ondan bile çok korkuyorum çünkü anestezi sonrası pıhtı atma riski çok yüksek kızımın. ardından açık kalp ameliyatı olacak bu zamana kadar olduğu ameliyatlar hep küçük kesilerle yapılmıştı. ama bu sefer kızımın göğsünü tamamen açacaklar ve bunu düşünmek bile beni çok üzüyor neredeyse sürekli gözlerim dolu içim sıkışık geziyorum
hiç mutlu değilim ben kızımı kaybetmekten çok Korkuyorum. inancım tam olsa da bu düşünceden kurtulamıyorum. keşke diyorum kendi kalbimi verebilsem yavrum yaşasa da ben onun acı çektiğini hiç görmesem....
nolur bana teselli verin güzel şeyler söyleyin geçecek diyin atlatacak diyin.... kızımı çok seviyorum onsuz bir hayatı düşünmek bile beni çılgına döndürüyor. bir şeyler söyleyin bana arkadaşlar
Normal olmasına normal ama desteksiz olmaz ki. Ailen uzakta eşinin ailesi gölge etmesin başka ihsan istemez cinsten. O yüzden bir psikologla veya psikiyatri ile görüşmelisin. Bunu yapmak zorundasın. Çünkü sen güçlü olmalısın ki evladına faydalı olabilesin.Nasıl destek alayım ki? Ben konuşalım bile yaşayamadan hastane köşelerinde bekledim. Lohusalık yaşadım mı yaşamadım mı onu bile bilmiyorum...
bunca yaşanılan şeye hangi anne kayıtsız kalabilirdi kibu duygu durumlarım normal değil mi?
Sizin kalbinizde ne varSizi o kadar iyi anlıyorum ki.. Benim de Eylül adında kızım var 2 aylık olacak o da kalp anomalisiyle doğdu 10 gün önce anjio olduk ama balonla düzelemeyecek bir darlık daha çıktı15 aralıkta kontrol var ve açık kalp ameliyatı için konuşulacak Ona her baktığımda içim acıyor. Düşünmemeye çalışıyorum bir şeyi yokmuş gibi davranmaya çalışıyorum ama olmuyor bir şekilde hatırlanıyor. Sizin yazınızı okuyunca yine aynı korkunç hisler geldi kendimi durduramıyorum Rabbim yavrularımıza şifa versin beterinden korusun Allah yardımcımız olsun kimseyi evladıyla imtihan etmesin inşAllah Sabırlı olmaktan ve dua etmekten başka elimizden hiçbir şey gelmiyor malesef
İnan şu süreçte sadece kızıma odaklanmak istiyorum olan bir tek bana olsun ben en dik en güçlü şekilde kızımın yanında dururum..Normal olmasına normal ama desteksiz olmaz ki. Ailen uzakta eşinin ailesi gölge etmesin başka ihsan istemez cinsten. O yüzden bir psikologla veya psikiyatri ile görüşmelisin. Bunu yapmak zorundasın. Çünkü sen güçlü olmalısın ki evladına faydalı olabilesin.
Allah şifa versin canım ya çok üzüldüm.Ama öyle kötüsünü düşünme lütfen tabi ki kızına öyle bir şey olmayacak.Rabbim Şafi ismiyle şifa versin minik prenseseHerkese merhaba nasılsınız arkadaşlar iyisinizdir umarım.
ben hiç iyi değilim ve içimi döküp motive olmaya, desteklerinize çok ihtiyacım var.
buraya giriyorum sağa sola sataşıyorum kakara kikiri yapıyorum ama içimdeki tüm bedenimi sıkıştıran bu berbat his geçmiyor.
Nedeni de tahmin edersiniz ki kızım.
Eşimle olan sorunları hallettik iyi ki sizleri dinleyip ani bir karar vermemişim.
hayatımda herşey yolunda gidiyor ama kızımın hasta olması bana hiçbir şeyden zevk aldırmıyor. anlık mutluluklar yaşıyorum sonra hemen geçiyor.kızımla yaşadığım bunca şeyden sonra diyorumki ben bu zamana kadar hiç acı çekmemişim ve benim dert sandığım şeyler dertcikten ibaretmiş. evlat meğerse imtihanların en ağırı en zoruymuş...
zırt diye konuya girdim bilmeyenleriniz için kısa bir bilgilendirme yapayım kızım 8 aylık ve en ağır kalp anomalisine sahip bugüne kadar 3 kez ameliyat oldu. ameliyatlardan birinde pıhtılaşma sorunundan dolayı beynine pıhtı attı ve verilmiş sadakamız varmış ki acil müdahale ile sağ salim atlattı. şimdilik atlattı çok şükür ama bu pıhtılaşma kalıtsal olduğu için ve kızım kalp hastası olduğu için hayatının her alanında tehlike arz edecek.
30 kasımda anjiyo olacak genel anesteziyle ve ben ondan bile çok korkuyorum çünkü anestezi sonrası pıhtı atma riski çok yüksek kızımın. ardından açık kalp ameliyatı olacak bu zamana kadar olduğu ameliyatlar hep küçük kesilerle yapılmıştı. ama bu sefer kızımın göğsünü tamamen açacaklar ve bunu düşünmek bile beni çok üzüyor neredeyse sürekli gözlerim dolu içim sıkışık geziyorum
hiç mutlu değilim ben kızımı kaybetmekten çok Korkuyorum. inancım tam olsa da bu düşünceden kurtulamıyorum. keşke diyorum kendi kalbimi verebilsem yavrum yaşasa da ben onun acı çektiğini hiç görmesem....
nolur bana teselli verin güzel şeyler söyleyin geçecek diyin atlatacak diyin.... kızımı çok seviyorum onsuz bir hayatı düşünmek bile beni çılgına döndürüyor. bir şeyler söyleyin bana arkadaşlar
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?