Bunun adı cesaret mi başka bir şey mi?

Evlilik sadece gül bahcesi degil.
Her evlilikte illa ki inisli cikisli zamanlar olur hem maddi hem manevi.

Bunlar cok normal.
Kendinizi durduk yere doldurmayin hep kotuyu dusunmeyin.

Hayirli zamanda hayirli insanla olsun diye dua edin.
Zamani gelince olur zaten
 
Çok zor evlilik, insanların genelde karakterleri ,yaşam şekilleri ve beklentileri uymuyor . Uyumlu çiftler var mı evet var ama çok fazla değil. İnsanlar evliliğe ; hayatı boyunca hapis altında tutacağı bir canlıyı elde etmeyi hak kazanmış gibi yaklaşıyor, eşlerine mahkum kendilerine de gardiyan rolü biçiyorlar.

Tanıdıklarımdan bir evli çiftin yanına gitmeye korkuyorum, yer mekan, kimin yanında önemli değil, birbirlerini öyle aşağılıyorlar ki aklın almaz. Defalarca dedik yanımızda yapmayın bari ama nafile. Onlarda pat diye evlenen çiftlerden, kadın güzel ama eğitimsiz, erkek normal ama eğitimli. Güzelliğine kanıp evlenince tabi, bir sene içinde fire verdiler, ama hala evliler ve hala birbirlerini yıpratıyorlar!

Aynen cok dogru noktalari yazmissiniz

Bir de bazilari sevgililerini nikaha oturtuyor.Erkek sevdiginden degil ama kiz cok seviyor tapuma aliyim derdinde.

Sonra beni aldatti saygisizlik yapti diye yakiniyor.
Bastan sen zorladin sitemin neden??
Herkes akillilik kapma derdinde..
Bunun adi da evlilik.

Bir de su var her evlilik gercek degil disardan oyle gozukuyor.
 
Olumsuz örnek daha çok hatta demin dedim ben de korkarak evlendim ailemden ötürü ama mesela anneannemle dedem de bambaşkaydı bu konuda. Torun torba sahile giderdik el ele yürürlerdi tontik tontik. Birbirlerini hala kıskanırlardı. Anneannem kapıya koşardı hala heyecanla. Evde süpürgeyi filan hep dedem yapardı, kıyamazdı karısına. Ki bu insanlar 33 doğumlular, eski insanlar. Sonra anneannem felç geçirdi. Dedem ona bebek gibi baktı. Bir kere of demedi. Allah rahmet eylesin dedemi kaybettik, anneannem kuş gibi kaldı bir başına öyle. 19 yaşında evlenmişler, 63 senelik evlilerdi. İki yıl olacak hala her gün ağlıyor ara ara. Nadir de olsa bu tip evlilikler bizi de gaza getiriyor galiba ki atıyoruz kendimizi ateşe :p
İnanın böyle hikayeler okudukça çok hüzünleniyorum. Hayat memat meselesi değil belki böyle bir hayat arkadaşı bulamamak belki ama nedense yüreğime dokunuyor. Bir söz vardı aklıma geldi "Biz kimsenin Vera'sı, Milena'sı, Tomris'i veya Lavinia'sı olamadık. Biz bu çağın hiç sevilmeyen kadınlarıyız." :KK61:
 
Evlilik sadece gül bahcesi degil.
Her evlilikte illa ki inisli cikisli zamanlar olur hem maddi hem manevi.

Bunlar cok normal.
Kendinizi durduk yere doldurmayin hep kotuyu dusunmeyin.

Hayirli zamanda hayirli insanla olsun diye dua edin.
Zamani gelince olur zaten
Teşekkür ederim inşallah öyle olur.
 
Kontrolcü bir karakterse kaç kaç derim. Böyle insanların da öyle sorunları olabiliyor.
Yok tam tersi kontrolcü ve çok düşünen benim o daha rahat bir karakter.
Bir kaç erkek arkadaşın fikirlerini ve sadakatsizliğini öğrendikçe soğudum iyice ciddiye binmesi fikrinden. Oysa ailesi benden haber bekliyor gelin diyeceğim istemeye gelecekler erteliyorum sürekli.
 
Merhaba

Bu konuyu en iyi burada sorabilirim sanırım. Herkes evlenmeye nasıl cesaret ediyor merak ediyorum. Bir korkan ben değilim elbette fakat yaşımız daha 25-26 olmasına rağmen bir çok arkadaşım evli ve çocuklu onları gördükçe iyi cesaret diyorum. Mesela liseden bir arkadaşım vardı sevgilisine kaçtı ne iş ne güç şuan evde üç çocuk büyütüyor...
Ben ise korkuyorum evlilikten,çoğu evliler mutsuz ve sorunlu ve gelecek kaygım var.
Değil evlenmek nişanlanmamak için bile uzattıkça uzatıyorum herkes soruyor ne zaman ne zaman diye... Ailem dışında diğerleri çok umurumda değil fakat rahatsız oluyorum bu sorulardan artık.
Eski erkek arkadaşımla 3,5 yılın sonunda beni "hadi ne zaman ciddi bir adım atacağız" diye darladığı için soğuyup ayrılmıştır. Şimdiki üzerime gelmiyor ne zaman hazırsan o zaman olsun diyor sanırım ben hazır olamayacağım.

Erkek arkadaşım farklı bir şehirde görev yapıyor özlüyorum sırf bu yüzden birlikte olmak için evlenirsem evleneceğim aynı şehirde olsak herhalde bu yıllar sürerdi :/
Ne yapacağımı hiç bilmiyorum sanırım boşanmaktan evlilikte başarısız olmaktan korkuyorum. Sizler nasıl karar verdiniz,bunun bir hazır olma aşaması var mı yoksa hissetmek mi gerekli?
Denemeden onunu goremezsin insallah istedigin gibi biri olur hayatinda mutlu olursun kucuk cünyurlarin olur :)
 
Yas 30 olucak cevremde iyi evlilikler cogunlukta bende korkuyorum istememe ragmen kolaymi hayat bastan asagi degisiyor
 
Merhaba

Bu konuyu en iyi burada sorabilirim sanırım. Herkes evlenmeye nasıl cesaret ediyor merak ediyorum. Bir korkan ben değilim elbette fakat yaşımız daha 25-26 olmasına rağmen bir çok arkadaşım evli ve çocuklu onları gördükçe iyi cesaret diyorum. Mesela liseden bir arkadaşım vardı sevgilisine kaçtı ne iş ne güç şuan evde üç çocuk büyütüyor...
Ben ise korkuyorum evlilikten,çoğu evliler mutsuz ve sorunlu ve gelecek kaygım var.
Değil evlenmek nişanlanmamak için bile uzattıkça uzatıyorum herkes soruyor ne zaman ne zaman diye... Ailem dışında diğerleri çok umurumda değil fakat rahatsız oluyorum bu sorulardan artık.
Eski erkek arkadaşımla 3,5 yılın sonunda beni "hadi ne zaman ciddi bir adım atacağız" diye darladığı için soğuyup ayrılmıştır. Şimdiki üzerime gelmiyor ne zaman hazırsan o zaman olsun diyor sanırım ben hazır olamayacağım.

Erkek arkadaşım farklı bir şehirde görev yapıyor özlüyorum sırf bu yüzden birlikte olmak için evlenirsem evleneceğim aynı şehirde olsak herhalde bu yıllar sürerdi :/
Ne yapacağımı hiç bilmiyorum sanırım boşanmaktan evlilikte başarısız olmaktan korkuyorum. Sizler nasıl karar verdiniz,bunun bir hazır olma aşaması var mı yoksa hissetmek mi gerekli?
Cok akıllı bir kızmışsın vesselam:KK16:
 
Merhaba

Bu konuyu en iyi burada sorabilirim sanırım. Herkes evlenmeye nasıl cesaret ediyor merak ediyorum. Bir korkan ben değilim elbette fakat yaşımız daha 25-26 olmasına rağmen bir çok arkadaşım evli ve çocuklu onları gördükçe iyi cesaret diyorum. Mesela liseden bir arkadaşım vardı sevgilisine kaçtı ne iş ne güç şuan evde üç çocuk büyütüyor...
Ben ise korkuyorum evlilikten,çoğu evliler mutsuz ve sorunlu ve gelecek kaygım var.
Değil evlenmek nişanlanmamak için bile uzattıkça uzatıyorum herkes soruyor ne zaman ne zaman diye... Ailem dışında diğerleri çok umurumda değil fakat rahatsız oluyorum bu sorulardan artık.
Eski erkek arkadaşımla 3,5 yılın sonunda beni "hadi ne zaman ciddi bir adım atacağız" diye darladığı için soğuyup ayrılmıştır. Şimdiki üzerime gelmiyor ne zaman hazırsan o zaman olsun diyor sanırım ben hazır olamayacağım.

Erkek arkadaşım farklı bir şehirde görev yapıyor özlüyorum sırf bu yüzden birlikte olmak için evlenirsem evleneceğim aynı şehirde olsak herhalde bu yıllar sürerdi :/
Ne yapacağımı hiç bilmiyorum sanırım boşanmaktan evlilikte başarısız olmaktan korkuyorum. Sizler nasıl karar verdiniz,bunun bir hazır olma aşaması var mı yoksa hissetmek mi gerekli?
Eşim iyi biri diye evlendim anlatıldığı kadar mükemmel olmasada şükür yani...Evliliğe hazır olma aşaması ailenle olan yakınlığına bağlı ben çok düşkünüm mesela başka bir şehirde olsam sanırım kafayı yerdim...Sevgilinin ailesini iyi anla o dünyanın en iyiside olsa ailesi kötüyse bin pişman olursun sinek küçük mide bulandırır hesabı...
 
Eşim iyi biri diye evlendim anlatıldığı kadar mükemmel olmasada şükür yani...Evliliğe hazır olma aşaması ailenle olan yakınlığına bağlı ben çok düşkünüm mesela başka bir şehirde olsam sanırım kafayı yerdim...Sevgilinin ailesini iyi anla o dünyanın en iyiside olsa ailesi kötüyse bin pişman olursun sinek küçük mide bulandırır hesabı...
Bende evlenirsem şehir değiştireceğim,anneme düşkünüm biraz ama ondan ayrılmayı kabullendim sürekli annemizin dizinin dibinde olamayız sonuçta
 
Yaş bu korkular için normal.
Ama bu korkulardan sıyrılamayıp 30larında yalnız ve mutsuz çok tanıdığım da oldu.
 
Eşim iyi biri diye evlendim anlatıldığı kadar mükemmel olmasada şükür yani...Evliliğe hazır olma aşaması ailenle olan yakınlığına bağlı ben çok düşkünüm mesela başka bir şehirde olsam sanırım kafayı yerdim...Sevgilinin ailesini iyi anla o dünyanın en iyiside olsa ailesi kötüyse bin pişman olursun sinek küçük mide bulandırır hesabı...
Nasıl anlanır ailesi
 
En kötü karar vile kararsızlıktan daha iyidir modundasiniz .sanki.burada kararsizda siz oluyorsunuz.kimi evlilikler bir sorunla tepetaklak iken kimisi yüzbin sorunla kör topal gidiyor.ne bileyim bu konuda da herkesin evlilikten soğuma şekli farkli.örnek vereyim kadin kocası dövüyor diye ayrilmak istemiyorda.ayakları kokuyor diye evlilikten soğuyor.
 
En kötü karar vile kararsızlıktan daha iyidir modundasiniz .sanki.burada kararsizda siz oluyorsunuz.kimi evlilikler bir sorunla tepetaklak iken kimisi yüzbin sorunla kör topal gidiyor.ne bileyim bu konuda da herkesin evlilikten soğuma şekli farkli.örnek vereyim kadin kocası dövüyor diye ayrilmak istemiyorda.ayakları kokuyor diye evlilikten soğuyor.
İlişkide bile o kadar sorun yaşadık ayrılmadık sevgimiz ağır bastı. Hani her şey birikir ayrılmazsın da birden ufak bir sorun taşma noktası olur ya ondan çekiniyorum.
Ben konuşulup halledilecek şeylere takılmıyorum saygının sevginin bitmesi kötü. Bunlar için de karşılıklı özveri göstermek gerekiyor,yaşayıp görmekten başla çare yok.
 
Nasıl anlanır ailesi
Samimi davranıyorlar mı bunu çöz bilmiyorum ya olacağı varsa oluyor yaaa kaynanama görümceme bayılan ben tiksiniyorum şuan onlardan yani olacağı varsa oluyor zaten kaderde varsa ne bileyim gittikleri ortama gir akrabalarıyla çevreleriyle olan ilişkilerine bak...
 
Bende evlenirsem şehir değiştireceğim,anneme düşkünüm biraz ama ondan ayrılmayı kabullendim sürekli annemizin dizinin dibinde olamayız sonuçta
Ben hiç ailemden uzak kalmadım tatil okul vs. gibi birkez bir haftalığına gittim oda iki saat uzaktaki teyzemdi zaten bilmiyorum şuan için hiç hazır değilim...
 
Evlilik karari cesaret göstergesi degil. Ama evlilikten bu kadar kaçmak, bu kadar kaygılanmak bana göre korkaklik. Yani bir adim atacaksiniz ve hayat size iyi kotu bir seyler sunacak. Elimizi taşın altına koymak gerekiyor bazen. En yakin arkadasim da sizin gibi. O kadar korkuyor ki evlilikten. Nerdeyse kac yillik iliskisini bitirecek bu yuzden. Cok istiyor evlenmek ama korkulari yuzunden de bir o kadar erteliyor. Yani hayat bekarken de karsimiza mutsuzluk umutsuzluk cikartabilir evliyken de. Ayni sekilde hic beklemediginiz kadar mutlu da olabilirsiniz bu kaygilar icinde. Ben yasanmasi gerektigini dusunuyorum. Yasiniz gecmemis evlilik icin, ama biraz daha karar veremeyip uzatirsaniz sizin icin daha zorlu donemler girer araya. 30 lu yaslara geldiginizde bu korkulariniz daha fazla artar. Guveniniz daha cok yıpranır. Bilmiyorum benim dusuncelerim bu yönde. Hayati akisina birakin. Bir sekilde uyum saglarsiniz. Her sey mukemmel olmak zorunda degil.
 
Merhaba ben evlenmeden önceki iç sesim

Ben eşimle tanıştığımda benimle evlenmeyi düşünüyorsan şu an zamanı değil,O gün bugün değil demistim kısaca..Kabul etti Ilişkimiz başladı falan filan.. zaman geldi geçti derken...

Bi psikiyatr bana; Senin artık doğum zamanın gelmiş Arttık doğum yapmalısın Yapmazsan bu çocuk özürlü olur demişti Özürlü ve daha sağlıksız bi ilişkiye zemin hazırlamaktansa sağlıklı başlangıçlar yapmak daha evladır.

Sonuç Evliyiz ve çok mutluyuz Darısı başıniza ...
 
Back
X