Bunun adı düşünce gücü mü ?

Minel_ask

Previously lilla
Kayıtlı Üye
1 Nisan 2010
3.326
3.799
333
Arkadaşlar inanılmaz gamsız ve tedbirsiz,rahat,nolacak diyen bir komşum var.karsi tarafı ya panikatak yapar yada kanser,o derece.kadının karakteri oyle.yani mesela onun yapmış olduğu ihmalleri ben yapmış olsaydım çoktan başıma işler gelmişti.ama en şaşırdığım şeyse ona hiçbirsey olmuyor.Acaba aman ne olacak ki diye kodladiği icinmi olmuyor,bense panik ve ya bişey olursa diyen biri olduğum icinmi oluyor.duşunce gücümü bu die kafama takıldı.mesela örnek vereyim 1 aylık bebeğini yatak odasina uzakta olan odasında bırakmış,sonra gitmiş yatmış odasında.ay bebek bir ağlıyor feryad figan.sesi sürekli kesiliyor tekrar ağlıyor.bende yeni taşındığım için çok bı samimiyetim yok.neyse heralde mama hazirliyodur dedim.baktim ses kesiliyor tekrar başlıyor,meğer bebeğin ağlamaktan sesi kesiliyormus,ya dedim bu bebegin annesi nasıl duymaz,hemde saate baktım tam yarım saat olmuş aglayali.kostum hemen kapısına vurdum ama nasıl heyecanlıyım acaba anneye mi bişey oldu gibi.neyse baya zilden sonra kapıyı açtı.yaa dedi uyutmuyor diye yatak odama geçmiştimde duymamisim dedi.ben şok oldum evime geçtim.neyse aradan bı zaman geçti yine bebek cilginlar gibi agliyor,heralde annesi vardir dedim,cunku diğer kizinda sesi geliordu,bı baktım bu küçük kız bir bağırıp,bebeğe annem yok anlamiyormusun diye söyleniyor ve beşiği çok sert sallayinca benim nevrim döndü,düşürecek sandım,koştum ziline bastim kapıyı hemen 5 yaşındaki kız açtı,annem evde yok, kardeşim de evde dedi,şöyle içeriye doğru baktım ocağada yemek koymuş gitmiş.ben çok sinirlendim. O ara komsu geldi,geliince dedim ya x,ablası kardeşini ya dusurseydi dedim,yook öyle huyları yok bişey olmaz dedi,e kapıyı hemen açtı ya hırsız gelseydi çocuklara zarar verseydi dedim,yok yaa bişey olmaz dedi.e ocakta yemek vardı ya evi yaksa çocuk dedim,yok yaa o alışkın dedi.zaten hemn geliyorum dedi.ama dikkat etmelisin bence ya olsa dedim.neyse çocuklar biraz büyüdü,10 aylık oldu,bahcede oturuyoruz bı baktım 10 aylık çocuğu,başka komsunun10 yaşındaki kızının eline vermiş gitmiş.ben ayyy dedim çünkü bebek arka üstü dusuyorken ben tuttum.cocugada kızdım,ne alıyorsun eline dedim,bana hep x abla hep bebeği
verirki ben alışkınım dedi.ama düşürüyordun dedim.abla çok ağır geldi bı an dedi.bebekte kilolu bu arada.neyse x in yanına gittim,ya dedim bebek düşüyordu neden çocuğa bebeği verip gidiyorsun deyince bişey olmaz o tutar öyle ya dedi gamsız şekilde.o gün bebek beton zemine ya düşseydi diye hep aklıma geldi.sonra x in söyledikleri geldi.gercektende bu zamana kadar hicbisey olmamıştı.ben asla onun gibi olamam,onun bu tarzını hiç tasvip etmiyorum ama kafama takıldı bu kız hicbisey olmaz inancıyla mi yapior ve olmuyor? Bu düşünce gücümü diye düşündüm.onunla bı misafirliğe gittik mesela 15 dk ya bir çocuğumu kontrol etmeme rağmen çok kotu kafasını vurdu,zemine çarptı ve o gün kusma varmı,bilinci iyimi diye sürekli takip ettim.ben nekadar dikkat etsem de,tedbirli davransamda bende bir ufakta olsa kaza oluyor.mesela 5 yaşındaki kızı sokakta şuan,o alışkın diye yolluyor ciddende olmuyor,kız asansöre biner,iner çokta güçlü bir çocuk.daha neler neler..hayatımda gördüğüm en gamsız insan diyebilirim.kendisinden bu sebeple çok soğudum.
 
Son düzenleme:
Ne fazla panik iyi bir şey ne de fazla umursamazlık ortasını bulmak lazım. 5 yasinda cocuga ocakta yemekle kücücük bebekle ev emanet etmek de akıl kârı bir iş degil. Basina bisey gelmeme sebebi Allah cocuklari koruyordur diye düsünüyorum yoksa mucize bu güne kadar kaza bela olmaması. Onun dısında panik de kötü bir sey tabi. İnsanı hasta eden bir duygu. Sorumluluklarinizi yerine getirip gerisini zaman akışına bırakmak gerek. Sizin anlattiginiz komsu fazlaca sorumsuz.
 
Komşunuz normal değil. Rahat değil, sorumsuz bir insan. Komşunuzdan bağımsız olarak konuyu ele alacak olursam, rahat insanların çocukları da sakin ve uyumlu oluyor evet. Endişeli insanların ise çocukları daha dikkatsiz ve hareketli olabiliyor. Çünkü çocuk deneyerek öğrenemiyor. Muhtemel tüm kaza ve aksilikleri önceden hesaplayan ve engelleyen anneleri sayesinde tek kaldıkları ilk anda kaza yaşayabiliyorlar.

Ben de rahat bir insan değilim. Eşim bana göre daha da evhamlı, takıntılı. Örnek verecek olursam benim annem fazlaca rahattır. Çocukken bir beyin travması, üç ağır yanık, bir dalak hasarı geçirdim. Çünkü ocakta kaynayan çaydanlığa dokunamayacak kadar uslu olduğumu düşündü. Henüz 4 yaşındaydım ve o kadar "ben yapabilirim" fikri ile büyütüldüm ki o koca çaydanlığı da bardağa boşaltabileceğimi düşündüm :) üstelik annem de evde yoktu. Benden iki yaş büyük abimle beraberdik. 4 yaşında bir çocuk, 1 ay cibinlik altında hareketsiz yatacağı ağır bir yanık karşısında ne tepki verir? Avazı çıktığı kadar bağırır değil mi? Ben ağlamadım bile. Sessizce gözümden yaşlar akarken "hastaneye gidelim" diyordum abime.

Belki bunları yaşadığım için oğluma karşı fazlaca dikkatliyim. 3 yıldır asla çaydanlığı ortada bırakmadım. Ön Gözde yemek pişirmedim. Tabakta sıcak yemek varsa ulaşacağı yere koymadım. Camlarda kilitler var sürekli peşindeyim vs. Çünkü bir şey olur. Oluyor. Olacaksa bile benim ihmalim ile olmasın mümkünse.

O anne bozuntusu da bir gün camdan baktığında aşağıda cansız bedenini görmesin çocuğunun. O saatten sonra pişman olsa da çare yok.
 
Rahatlik degil bu, rahatlik iyi bir sey.
Bu umursamazlik.
Bu arada en sasirdigim seyelre biride bebek doğduğu günden beri biberonla mamasını kendi içiyor.ona bı iki bişey koyup destekliyor,bebekte mamasını içiyor.ya dedim ya boğazına kacsa Allah korusun dediğimde,ben heran tutamam alışacak,kaçmaz bişey olmaz dedi.hakkatende en ufak bişey olmuyor.olmasinda zaten ama hakikaten Allah koruyor.yoksa o cocuklar çoktan perişan olmuşlardı.
 
Reactions: KV_
Sorumsuzluk,komşunuz sorumsuz.
 
O anne bozuntusu da bir gün camdan baktığında aşağıda cansız bedenini görmesin çocuğunun. O saatten sonra pişman olsa da çare yok.
Aslında konuya cevap yazacaktım ama bu cümle beni hem üzdü hem şaşırttı...
Sizce bu durumu yaşayanlar böylesine gamsız umursamaz anne bozuntularının mı başına gelir?

Aslında nereye gittiğini bilmediğini düşünüyorum, seni takip ediyorum ve yorumlarını seviyorum çünkü.

Ama o cümle varya, şu an bana dünyanın en haksızlıklarla dolu cümlesi gibi geliyor. Kelimelerle anlatamıyorum bile.
 
Ne kadar doğru yazmışsınız.gercekten onun bu halleri karşısında kendisini görmek dahi istemiyorum.cunku onun yanında mutlaka beni endişeye düşürecek şeyler oluyor,stres yapmak istemiyorum.birkez birlikte biyere gittik üç komşu,bitanesi bana kızını emanet etti bende benim oğlum aglayinca ona koştum,bu gamsizada dedimki çocuğa sen bak,tamam bakarım dedi.ben kendi çocuğumu sakinleştirip yanina geldigimde,gamsiza emanet ettiğim çocuk yok ortada.nerde diye sordum bilmemki dedi.bebegime bakarken kaybolmuşta dedi ama hala umursamayip,bebeğine baktı.neyse ben deli divane oraya koş buraya koş bebeği buldum şukurde.baya adrenalin olmuştu.ama o hala rahat.psikolojisimi bozuktur anlamadım.
 
 
Benim bakış açım şu: ben elimden geldiğince dikkatli olayım da bir şey olacaksa da benden sebep olmasın.

Zaten annelik de en yorulduğum konu da cocuğu sürekli takip etmek. Bu beni o kadar yordu ki 2.yi düşünemedim.
 


Hayır elbette bu durumu yaşayan tüm anneler sorumsuz ya da umursamaz değiller. Bazen ne kadar dikkat edersen et olacağı varsa oluyor. Benim oğlum da hastanelik oldu üstelik benim yanımda oynarken düştü. Genelleme yapmadım ben dikkat ederseniz. Çocuğu düşen tüm anneler sorumsuzdur da demedim. Sadece bu kadar gamsız bir anne, büyük bir kaza yaşadığında pişmanlığı çok daha fazla olacak demeye çalıştım. Dikkat eder, bir şey olmaz yea diye gevşek gevşek hareket etmezsen ve buna rağmen çocuğun başına bir şey gelirse "ben elimden geleni yaptım ama olacağı varmış" diyebilirsin. Böyle gevşek anneler aynı durumu yaşadığında ben elimden geleni yaptım diyemeyecek. Dolayısıyla pişmanlıkları çok daha fazla olacak.
 
Kadının yaptıkları normal değil ama düşünce gücü var mı evet var sakınan göze çöp batar bıda gerçek çocuk mevzusu için demiyorum neyi düşünürseniz onu çeker onu yaşarsınız benim hayatım böyle en azından
 
Ahh bende boyle bir sey yaşadim. Daha 4 5 yaşlarindayken annem kücuk tüpte tavada patates kizartiyor. öylece birakip gitmiş. Bende karıştırayım deyip aldim elime kaşıgı . Ve kizgin yağ olduğu gibi ayağima döküldü. Hala izi var bu yaniğin. Bende sizin gibi pimpirikli anne oldum
 
Karaturna doğru bir konuya değindin..bu noktada haklısın kaza ve kadere inancımız sonsuz.mesela benim 15 dk.bir tedbir alıp çocuğum baktigim halde cocugumun kafasını sert zemine çarpması kaza oluyor.takdir edilende ooluyor.butun düşen çocuklar annenin ihmaliyle düşüyor denirse evet anneye buyuk haksızlık olur.sizin basiniza bir olaymi geldi peki ? Üzülmeyin olurmu.
 
Ay aynen öyle hareket ediyor..bişey olmaz yeaa diye gevşek gevşek :)) biranda komşu gözümde canlandi.sanki sizde tanıyor gibi yazmissiniz:)
 

Bilirim yanık acısını da tedavisinin zorluğunu da. Mesela o tavayı orada bırakmamak bir önlemdir. Tava geride ise çocuk bir yerlere tırmanıp o geride olan tavaya ulaşmışsa yapacak bir şey yok. Olacağı varmış diyebilir insan üzülüp kahrolsa da.
 
Ay aynen öyle hareket ediyor..bişey olmaz yeaa diye gevşek gevşek :)) biranda komşu gözümde canlandi.sanki sizde tanıyor gibi yazmissiniz:)

Tanıyorum benim öz annem :) korkumdan oğlumu ona bırakıp bir yere gitmiyorum. Çünkü biliyorum ki ocağın ön gözüne çaydanlığı koyacak, camları açık bırakıp başka odaya gidecek.
 
Peki teşekkür ederim.
Sizi açıklama yapmaya mecbur bırakmak istemedim aslında ama böyle hassas örnekler bazı kişilerde derin yaralar olabilir gözüyle bakıp verilmemeli bazen. Hepimiz yapıyoruz maalesef...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…