Peki teşekkür ederim.
Sizi açıklama yapmaya mecbur bırakmak istemedim aslında ama böyle hassas örnekler bazı kişilerde derin yaralar olabilir gözüyle bakıp verilmemeli bazen. Hepimiz yapıyoruz maalesef...
Tşkler.Karaturna doğru bir konuya değindin..bu noktada haklısın kaza ve kadere inancımız sonsuz.mesela benim 15 dk.bir tedbir alıp çocuğum baktigim halde cocugumun kafasını sert zemine çarpması kaza oluyor.takdir edilende ooluyor.butun düşen çocuklar annenin ihmaliyle düşüyor denirse evet anneye buyuk haksızlık olur.sizin basiniza bir olaymi geldi peki ? Üzülmeyin olurmu.
Evet bende çok sinirlendiğinizi düşünüp yazdiginizi tahmin ettim..bende çok sinirleniyorum ama artık değişeceği yok diyorum,o yapar eğer x se bu kişi bu davranışı normal.o öyle diyorum.Haklısınız aslında uyarmanız da iyi oldu. Evlat kaybı, hele ki böyle feci bir şekilde evladını kaybetmek zaten ömür boyu süren bir iç hesaplaşmaya sebep olur. Her türlü yorum incitir insanı. Daha seçici olmak lazım cümle kurarken de işte bir an sinirleniyorum konu sahibinin anlattığı gibi sorumsuzluklar karşısında.
Ay çok hoşsun rivavira:) ya yok bu gelişen olaylar zaten bir yıl içinde gelişiyor,yoksa heran karismiyorum.burada yazdikca sanki başında bekleyip herseyine müdahale eden biri gibi duruyorda oyle degil.inan fazla görüşmek dahi istemiyorum.ama duvarlar kağıt gibi,ses evime okadar şiddetli geliyorki sanki yan odada.sen dayanabilirmisin bir saat aglatmasina.ben dayanamıyorum ziline basıyorum birseymi oldu diye.inanin başka odaya gidip kapıyı kapatıyorum duymadım diye.aradan baya zaman geçmiş mutfağa gittim diyelim hala ağlıyor.dusunsene yaşadığım psikolojiyi ben dayanamıyorum,kotu maksatlı hafiye gibi değilde başina bişeymi geldi diye endişe oluyor.bakiyorum ondan rahatı yok,bende eskisi gibi takmıyorum artık napim.bi dönem sosyal hizmetlere şikayeti bile çok düşündüm ama kar zarar oranına baktığımda vazgeçtim.oyle yani.Ayy size ne yahu ikide bir yok cocuk agliyor yok besigi hizli salladi dusecek, yok ocakta yemek varmis, cocuk kapiyi niye hemen acmis, ablasi cocugu dusururseymis. Birlikte yasayin bari.
En fazla gurultu icin sikayet edebilirsiniz. Kadinin ocakta biraktigi yemege kadar karisamazsiniz. Ben olsam tersler yollardim sizi.
Yaptgi dogru degil ama bu kadar mudahale hakkiniz yok.
Gidin polise sikayet edin cocuklar ihmal ediliyor diye ama ikide bir kapiya kosup o oyle yapilmaz bu yapilmaz filan noluyor yani sizde ayri garipsiniz.
Yok ya:) keşke sesleri hiç gelmese,benim yaşadığım odanın yanını bebek odası yapmış,duvarlar kağıt gibi,oradaki ses bende inanın.zaten eskisi gibi dikkate almıyorum,baktım çocuk çok ağlıyor salona geçiyorum.cok pimpirikli anne olmak iyi değil ama inanın tam tersindense pimpiriklisi daha iyiymiş.ama daima ortasi olmalı tabikiHep komşunuzu mu dinliyorsunuzbende cok pimpirikli annelere sinir oluyorum mesela
Bizim anneler de ne kadar çok benziyor. :))Tanıyorum benim öz annem :) korkumdan oğlumu ona bırakıp bir yere gitmiyorum. Çünkü biliyorum ki ocağın ön gözüne çaydanlığı koyacak, camları açık bırakıp başka odaya gidecek.
O anne bozuntusu da bir gün camdan baktığında aşağıda cansız bedenini görmesin çocuğunun. O saatten sonra pişman olsa da çare yok.
O kadar hak verdim ki. Yuregime oyle bir tas oturdu ki resmen ofade güclugu yasiyorum.Aslında konuya cevap yazacaktım ama bu cümle beni hem üzdü hem şaşırttı...
Sizce bu durumu yaşayanlar böylesine gamsız umursamaz anne bozuntularının mı başına gelir?
Aslında nereye gittiğini bilmediğini düşünüyorum, seni takip ediyorum ve yorumlarını seviyorum çünkü.
Ama o cümle varya, şu an bana dünyanın en haksızlıklarla dolu cümlesi gibi geliyor. Kelimelerle anlatamıyorum bile.
Ben sizin yinede komşum gibi olduğunuzu düşünmüyorum nedeniyse şu; siz takip ederek rahat bırakıyorsunuz gibi geldi.anne çocuğunu rahat bıraksın ama rahat bıraktığının farkında olarak bırakmalı.sadece yemek ocaktayken birakmamanizi öneririm.olurya siz evden çıkarsınız ama bı aksilik olur eve gelme sureniz çok uzar.beklenmedik birşey olur eve gelemezsiniz.o yemek yanabilir.cocugunuz ocakla oynamasa bile yangin çıkabilir Allah korusun.Ne kadar ayip ya. Dönup okudunuz mu su yazdiginizi ?
Sadece konu sahibinin anlattigi kadarini biliyorsun diyecek söz bulamadim. Rahat bir anneyim ve asla sizin su gaddar cumlelerinizi haketmiyor kimse.
Konu sahibi bende rahat bir insanim. Ay terledi, ay bez sokuyim, ay düstu krem sureyim, ay ruzgar, ay ince giyindi, ay ordan yurume, ay birdan dusersin olmadim.
Olamadim olmakta istemedim. Eşim panik gelir biraz. Öksürdu tıksırdi bogulacak yok gozunde bisey mi var yok o yok bu.
Panik olan ve surekli birseylerden koruyan annelerin cocuklari daha cok hasta oluyo. Butun arkaslarimin oyle. Cocugumun surekli tepesinde didik didik degilim ama yanindayim.
Hayati ne cocuklara ne kendimize zehir etmemek lazim. Ocakta yemek varken markete iniyorum oglum 5 yasinda bazen evde kaliyo. Cunki oyle kurcalama dokme huyu yok. Uyaririm gitmeden anlayacak yasta. 10 yasindaki yegenim 5 aylik kizimi kucakliyo. 10 yasindaydim kardesim minicikti bakiyodum.
Asla sorumsuz yada umursamaz oldugumu dusunmuyorum.
Ben sizin yinede komşum gibi olduğunuzu düşünmüyorum nedeniyse şu; siz takip ederek rahat bırakıyorsunuz gibi geldi.anne çocuğunu rahat bıraksın ama rahat bıraktığının farkında olarak bırakmalı.sadece yemek ocaktayken birakmamanizi öneririm.olurya siz evden çıkarsınız ama bı aksilik olur eve gelme sureniz çok uzar.beklenmedik birşey olur eve gelemezsiniz.o yemek yanabilir.cocugunuz ocakla oynamasa bile yangin çıkabilir Allah korusun.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?