Valla cocuk bu düser de kalkarda. Sizin kp de bi tuaf.Kadın asırı rahat o cocuklarıda Allah koruyor ama Bı gun bısey olur gorur rahat takılmayı gamsız insan bısey desende seni suclar kucucuk bebegı sen nasıl kucuk cocugu bırakıp gidiyorsun hangi akla hizmet. Kocasıdamı kızmıyor Bızim oglan yere dusse bısey olsa esim den once kp. evi ayaga kaldırır dikkat etmiyorsun diye ve ustelık o kadar dikkat etmeme rağmen. Sımdı yaram desıldı bu konuyla
şaka olmalı, inanamıyorumBu arada en sasirdigim seyelre biride bebek doğduğu günden beri biberonla mamasını kendi içiyor.ona bı iki bişey koyup destekliyor,bebekte mamasını içiyor.ya dedim ya boğazına kacsa Allah korusun dediğimde,ben heran tutamam alışacak,kaçmaz bişey olmaz dedi.hakkatende en ufak bişey olmuyor.olmasinda zaten ama hakikaten Allah koruyor.yoksa o cocuklar çoktan perişan olmuşlardı.
İste bizimki o kadar farklı ki cocuk dusmıcek adam istekı esimı arayıp beni sıkayet ediyor o kadar ilginc halbuki oglumun dustugu gun gorduler cocuguda sanki bilerek ben dusurmusum gıbı aMa tabı ben kendimi ezdırmıyorum dise dıs yoksa baska turlu basa cıkamazdım.Valla cocuk bu düser de kalkarda. Sizin kp de bi tuaf.
Cocuk bu yani oturup bizle gündem konusmicak hoplicak ziplicak duscek kalkcak dizin kanayacak.
Bi gun cok sinirlendim cocuga bagirdim kv aramis kp sikayet etmis. Kp beni aradi ee sen cocuga kizıyomussun. Nolmus dedim cocuk benim kızarim da severim de. Vay efendim cocuk nasil benimmis öyle mi denirmis. Pardonn ??? :))İste bizimki o kadar farklı ki cocuk dusmıcek adam istekı esimı arayıp beni sıkayet ediyor o kadar ilginc halbuki oglumun dustugu gun gorduler cocuguda sanki bilerek ben dusurmusum gıbı aMa tabı ben kendimi ezdırmıyorum dise dıs yoksa baska turlu basa cıkamazdım.
Bu tur ler her yerde var banada cok karıstılar bu konuyla ilgili bende dedım cocuk benim severimde doverımde sanki kendileri gulluk gulustanlık buyutmus hıc kızmamıslar anca arkamdan konusuyorlar yuzume gelip bısey diyemezler onların karakteri arkadan atıp tutmak bende gereken cevabı verırım hıc acımam. Ogluma kendileri kızdıkları zamanda esim devreye girer onları dalgaya alır cocuga bagırılmazz AA o cocuk tur buyuyunce yapmaz onlarda sınır oluyor tabi :) bende gülüyorum cunku zamanında bize soyluyorlar Dı esımde onların yaptıgıyla karsılık veriyor iyide yapıyo karısmasınlar sanki biz kotulukleırnı istiyoruz.Bi gun cok sinirlendim cocuga bagirdim kv aramis kp sikayet etmis. Kp beni aradi ee sen cocuga kizıyomussun. Nolmus dedim cocuk benim kızarim da severim de. Vay efendim cocuk nasil benimmis öyle mi denirmis. Pardonn ??? :))
Sizin kp gibi arkadasimin kocasinvar evlerden ırak yani.
Ne kadar ayip ya. Dönup okudunuz mu su yazdiginizi ?
Sadece konu sahibinin anlattigi kadarini biliyorsun diyecek söz bulamadim. Rahat bir anneyim ve asla sizin su gaddar cumlelerinizi haketmiyor kimse.
Konu sahibi bende rahat bir insanim. Ay terledi, ay bez sokuyim, ay düstu krem sureyim, ay ruzgar, ay ince giyindi, ay ordan yurume, ay birdan dusersin olmadim.
Olamadim olmakta istemedim. Eşim panik gelir biraz. Öksürdu tıksırdi bogulacak yok gozunde bisey mi var yok o yok bu.
Panik olan ve surekli birseylerden koruyan annelerin cocuklari daha cok hasta oluyo. Butun arkaslarimin oyle. Cocugumun surekli tepesinde didik didik degilim ama yanindayim.
Hayati ne cocuklara ne kendimize zehir etmemek lazim. Ocakta yemek varken markete iniyorum oglum 5 yasinda bazen evde kaliyo. Cunki oyle kurcalama dokme huyu yok. Uyaririm gitmeden anlayacak yasta. 10 yasindaki yegenim 5 aylik kizimi kucakliyo. 10 yasindaydim kardesim minicikti bakiyodum.
Asla sorumsuz yada umursamaz oldugumu dusunmuyorum.
Sinir oldumArkadaşlar inanılmaz gamsız ve tedbirsiz,rahat,nolacak diyen bir komşum var.karsi tarafı ya panikatak yapar yada kanser,o derece.kadının karakteri oyle.yani mesela onun yapmış olduğu ihmalleri ben yapmış olsaydım çoktan başıma işler gelmişti.ama en şaşırdığım şeyse ona hiçbirsey olmuyor.Acaba aman ne olacak ki diye kodladiği icinmi olmuyor,bense panik ve ya bişey olursa diyen biri olduğum icinmi oluyor.duşunce gücümü bu die kafama takıldı.mesela örnek vereyim 1 aylık bebeğini yatak odasina uzakta olan odasında bırakmış,sonra gitmiş yatmış odasında.ay bebek bir ağlıyor feryad figan.sesi sürekli kesiliyor tekrar ağlıyor.bende yeni taşındığım için çok bı samimiyetim yok.neyse heralde mama hazirliyodur dedim.baktim ses kesiliyor tekrar başlıyor,meğer bebeğin ağlamaktan sesi kesiliyormus,ya dedim bu bebegin annesi nasıl duymaz,hemde saate baktım tam yarım saat olmuş aglayali.kostum hemen kapısına vurdum ama nasıl heyecanlıyım acaba anneye mi bişey oldu gibi.neyse baya zilden sonra kapıyı açtı.yaa dedi uyutmuyor diye yatak odama geçmiştimde duymamisim dedi.ben şok oldum evime geçtim.neyse aradan bı zaman geçti yine bebek cilginlar gibi agliyor,heralde annesi vardir dedim,cunku diğer kizinda sesi geliordu,bı baktım bu küçük kız bir bağırıp,bebeğe annem yok anlamiyormusun diye söyleniyor ve beşiği çok sert sallayinca benim nevrim döndü,düşürecek sandım,koştum ziline bastim kapıyı hemen 5 yaşındaki kız açtı,annem evde yok, kardeşim de evde dedi,şöyle içeriye doğru baktım ocağada yemek koymuş gitmiş.ben çok sinirlendim. O ara komsu geldi,geliince dedim ya x,ablası kardeşini ya dusurseydi dedim,yook öyle huyları yok bişey olmaz dedi,e kapıyı hemen açtı ya hırsız gelseydi çocuklara zarar verseydi dedim,yok yaa bişey olmaz dedi.e ocakta yemek vardı ya evi yaksa çocuk dedim,yok yaa o alışkın dedi.zaten hemn geliyorum dedi.ama dikkat etmelisin bence ya olsa dedim.neyse çocuklar biraz büyüdü,10 aylık oldu,bahcede oturuyoruz bı baktım 10 aylık çocuğu,başka komsunun10 yaşındaki kızının eline vermiş gitmiş.ben ayyy dedim çünkü bebek arka üstü dusuyorken ben tuttum.cocugada kızdım,ne alıyorsun eline dedim,bana hep x abla hep bebeği
verirki ben alışkınım dedi.ama düşürüyordun dedim.abla çok ağır geldi bı an dedi.bebekte kilolu bu arada.neyse x in yanına gittim,ya dedim bebek düşüyordu neden çocuğa bebeği verip gidiyorsun deyince bişey olmaz o tutar öyle ya dedi gamsız şekilde.o gün bebek beton zemine ya düşseydi diye hep aklıma geldi.sonra x in söyledikleri geldi.gercektende bu zamana kadar hicbisey olmamıştı.ben asla onun gibi olamam,onun bu tarzını hiç tasvip etmiyorum ama kafama takıldı bu kız hicbisey olmaz inancıyla mi yapior ve olmuyor? Bu düşünce gücümü diye düşündüm.onunla bı misafirliğe gittik mesela 15 dk ya bir çocuğumu kontrol etmeme rağmen çok kotu kafasını vurdu,zemine çarptı ve o gün kusma varmı,bilinci iyimi diye sürekli takip ettim.ben nekadar dikkat etsem de,tedbirli davransamda bende bir ufakta olsa kaza oluyor.mesela 5 yaşındaki kızı sokakta şuan,o alışkın diye yolluyor ciddende olmuyor,kız asansöre biner,iner çokta güçlü bir çocuk.daha neler neler..hayatımda gördüğüm en gamsız insan diyebilirim.kendisinden bu sebeple çok soğudum.
Aslında konuya cevap yazacaktım ama bu cümle beni hem üzdü hem şaşırttı...
Sizce bu durumu yaşayanlar böylesine gamsız umursamaz anne bozuntularının mı başına gelir?
Aslında nereye gittiğini bilmediğini düşünüyorum, seni takip ediyorum ve yorumlarını seviyorum çünkü.
Ama o cümle varya, şu an bana dünyanın en haksızlıklarla dolu cümlesi gibi geliyor. Kelimelerle anlatamıyorum bile.
Evet Allah hepimize iyi , sorumlu anne ve insan olmayı nasip etsin.Kendi annesine de laf çarpmış bence.
Ben sizin yinede komşum gibi olduğunuzu düşünmüyorum nedeniyse şu; siz takip ederek rahat bırakıyorsunuz gibi geldi.anne çocuğunu rahat bıraksın ama rahat bıraktığının farkında olarak bırakmalı.sadece yemek ocaktayken birakmamanizi öneririm.olurya siz evden çıkarsınız ama bı aksilik olur eve gelme sureniz çok uzar.beklenmedik birşey olur eve gelemezsiniz.o yemek yanabilir.cocugunuz ocakla oynamasa bile yangin çıkabilir Allah korusun.
Allah korumus ya seni de.daha beteri de olabilirdiKomşunuz normal değil. Rahat değil, sorumsuz bir insan. Komşunuzdan bağımsız olarak konuyu ele alacak olursam, rahat insanların çocukları da sakin ve uyumlu oluyor evet. Endişeli insanların ise çocukları daha dikkatsiz ve hareketli olabiliyor. Çünkü çocuk deneyerek öğrenemiyor. Muhtemel tüm kaza ve aksilikleri önceden hesaplayan ve engelleyen anneleri sayesinde tek kaldıkları ilk anda kaza yaşayabiliyorlar.
Ben de rahat bir insan değilim. Eşim bana göre daha da evhamlı, takıntılı. Örnek verecek olursam benim annem fazlaca rahattır. Çocukken bir beyin travması, üç ağır yanık, bir dalak hasarı geçirdim. Çünkü ocakta kaynayan çaydanlığa dokunamayacak kadar uslu olduğumu düşündü. Henüz 4 yaşındaydım ve o kadar "ben yapabilirim" fikri ile büyütüldüm ki o koca çaydanlığı da bardağa boşaltabileceğimi düşündüm :) üstelik annem de evde yoktu. Benden iki yaş büyük abimle beraberdik. 4 yaşında bir çocuk, 1 ay cibinlik altında hareketsiz yatacağı ağır bir yanık karşısında ne tepki verir? Avazı çıktığı kadar bağırır değil mi? Ben ağlamadım bile. Sessizce gözümden yaşlar akarken "hastaneye gidelim" diyordum abime.
Belki bunları yaşadığım için oğluma karşı fazlaca dikkatliyim. 3 yıldır asla çaydanlığı ortada bırakmadım. Ön Gözde yemek pişirmedim. Tabakta sıcak yemek varsa ulaşacağı yere koymadım. Camlarda kilitler var sürekli peşindeyim vs. Çünkü bir şey olur. Oluyor. Olacaksa bile benim ihmalim ile olmasın mümkünse.
O anne bozuntusu da bir gün camdan baktığında aşağıda cansız bedenini görmesin çocuğunun. O saatten sonra pişman olsa da çare yok.
Ya bosverin kendi hayatiniza bakin oyle rahat anneler var cevremde Allah koruyor onlarin cocuklarini neyse kiArkadaşlar inanılmaz gamsız ve tedbirsiz,rahat,nolacak diyen bir komşum var.karsi tarafı ya panikatak yapar yada kanser,o derece.kadının karakteri oyle.yani mesela onun yapmış olduğu ihmalleri ben yapmış olsaydım çoktan başıma işler gelmişti.ama en şaşırdığım şeyse ona hiçbirsey olmuyor.Acaba aman ne olacak ki diye kodladiği icinmi olmuyor,bense panik ve ya bişey olursa diyen biri olduğum icinmi oluyor.duşunce gücümü bu die kafama takıldı.mesela örnek vereyim 1 aylık bebeğini yatak odasina uzakta olan odasında bırakmış,sonra gitmiş yatmış odasında.ay bebek bir ağlıyor feryad figan.sesi sürekli kesiliyor tekrar ağlıyor.bende yeni taşındığım için çok bı samimiyetim yok.neyse heralde mama hazirliyodur dedim.baktim ses kesiliyor tekrar başlıyor,meğer bebeğin ağlamaktan sesi kesiliyormus,ya dedim bu bebegin annesi nasıl duymaz,hemde saate baktım tam yarım saat olmuş aglayali.kostum hemen kapısına vurdum ama nasıl heyecanlıyım acaba anneye mi bişey oldu gibi.neyse baya zilden sonra kapıyı açtı.yaa dedi uyutmuyor diye yatak odama geçmiştimde duymamisim dedi.ben şok oldum evime geçtim.neyse aradan bı zaman geçti yine bebek cilginlar gibi agliyor,heralde annesi vardir dedim,cunku diğer kizinda sesi geliordu,bı baktım bu küçük kız bir bağırıp,bebeğe annem yok anlamiyormusun diye söyleniyor ve beşiği çok sert sallayinca benim nevrim döndü,düşürecek sandım,koştum ziline bastim kapıyı hemen 5 yaşındaki kız açtı,annem evde yok, kardeşim de evde dedi,şöyle içeriye doğru baktım ocağada yemek koymuş gitmiş.ben çok sinirlendim. O ara komsu geldi,geliince dedim ya x,ablası kardeşini ya dusurseydi dedim,yook öyle huyları yok bişey olmaz dedi,e kapıyı hemen açtı ya hırsız gelseydi çocuklara zarar verseydi dedim,yok yaa bişey olmaz dedi.e ocakta yemek vardı ya evi yaksa çocuk dedim,yok yaa o alışkın dedi.zaten hemn geliyorum dedi.ama dikkat etmelisin bence ya olsa dedim.neyse çocuklar biraz büyüdü,10 aylık oldu,bahcede oturuyoruz bı baktım 10 aylık çocuğu,başka komsunun10 yaşındaki kızının eline vermiş gitmiş.ben ayyy dedim çünkü bebek arka üstü dusuyorken ben tuttum.cocugada kızdım,ne alıyorsun eline dedim,bana hep x abla hep bebeği
verirki ben alışkınım dedi.ama düşürüyordun dedim.abla çok ağır geldi bı an dedi.bebekte kilolu bu arada.neyse x in yanına gittim,ya dedim bebek düşüyordu neden çocuğa bebeği verip gidiyorsun deyince bişey olmaz o tutar öyle ya dedi gamsız şekilde.o gün bebek beton zemine ya düşseydi diye hep aklıma geldi.sonra x in söyledikleri geldi.gercektende bu zamana kadar hicbisey olmamıştı.ben asla onun gibi olamam,onun bu tarzını hiç tasvip etmiyorum ama kafama takıldı bu kız hicbisey olmaz inancıyla mi yapior ve olmuyor? Bu düşünce gücümü diye düşündüm.onunla bı misafirliğe gittik mesela 15 dk ya bir çocuğumu kontrol etmeme rağmen çok kotu kafasını vurdu,zemine çarptı ve o gün kusma varmı,bilinci iyimi diye sürekli takip ettim.ben nekadar dikkat etsem de,tedbirli davransamda bende bir ufakta olsa kaza oluyor.mesela 5 yaşındaki kızı sokakta şuan,o alışkın diye yolluyor ciddende olmuyor,kız asansöre biner,iner çokta güçlü bir çocuk.daha neler neler..hayatımda gördüğüm en gamsız insan diyebilirim.kendisinden bu sebeple çok soğudum.
Herkes anne olmamali bence...Arkadaşlar inanılmaz gamsız ve tedbirsiz,rahat,nolacak diyen bir komşum var.karsi tarafı ya panikatak yapar yada kanser,o derece.kadının karakteri oyle.yani mesela onun yapmış olduğu ihmalleri ben yapmış olsaydım çoktan başıma işler gelmişti.ama en şaşırdığım şeyse ona hiçbirsey olmuyor.Acaba aman ne olacak ki diye kodladiği icinmi olmuyor,bense panik ve ya bişey olursa diyen biri olduğum icinmi oluyor.duşunce gücümü bu die kafama takıldı.mesela örnek vereyim 1 aylık bebeğini yatak odasina uzakta olan odasında bırakmış,sonra gitmiş yatmış odasında.ay bebek bir ağlıyor feryad figan.sesi sürekli kesiliyor tekrar ağlıyor.bende yeni taşındığım için çok bı samimiyetim yok.neyse heralde mama hazirliyodur dedim.baktim ses kesiliyor tekrar başlıyor,meğer bebeğin ağlamaktan sesi kesiliyormus,ya dedim bu bebegin annesi nasıl duymaz,hemde saate baktım tam yarım saat olmuş aglayali.kostum hemen kapısına vurdum ama nasıl heyecanlıyım acaba anneye mi bişey oldu gibi.neyse baya zilden sonra kapıyı açtı.yaa dedi uyutmuyor diye yatak odama geçmiştimde duymamisim dedi.ben şok oldum evime geçtim.neyse aradan bı zaman geçti yine bebek cilginlar gibi agliyor,heralde annesi vardir dedim,cunku diğer kizinda sesi geliordu,bı baktım bu küçük kız bir bağırıp,bebeğe annem yok anlamiyormusun diye söyleniyor ve beşiği çok sert sallayinca benim nevrim döndü,düşürecek sandım,koştum ziline bastim kapıyı hemen 5 yaşındaki kız açtı,annem evde yok, kardeşim de evde dedi,şöyle içeriye doğru baktım ocağada yemek koymuş gitmiş.ben çok sinirlendim. O ara komsu geldi,geliince dedim ya x,ablası kardeşini ya dusurseydi dedim,yook öyle huyları yok bişey olmaz dedi,e kapıyı hemen açtı ya hırsız gelseydi çocuklara zarar verseydi dedim,yok yaa bişey olmaz dedi.e ocakta yemek vardı ya evi yaksa çocuk dedim,yok yaa o alışkın dedi.zaten hemn geliyorum dedi.ama dikkat etmelisin bence ya olsa dedim.neyse çocuklar biraz büyüdü,10 aylık oldu,bahcede oturuyoruz bı baktım 10 aylık çocuğu,başka komsunun10 yaşındaki kızının eline vermiş gitmiş.ben ayyy dedim çünkü bebek arka üstü dusuyorken ben tuttum.cocugada kızdım,ne alıyorsun eline dedim,bana hep x abla hep bebeği
verirki ben alışkınım dedi.ama düşürüyordun dedim.abla çok ağır geldi bı an dedi.bebekte kilolu bu arada.neyse x in yanına gittim,ya dedim bebek düşüyordu neden çocuğa bebeği verip gidiyorsun deyince bişey olmaz o tutar öyle ya dedi gamsız şekilde.o gün bebek beton zemine ya düşseydi diye hep aklıma geldi.sonra x in söyledikleri geldi.gercektende bu zamana kadar hicbisey olmamıştı.ben asla onun gibi olamam,onun bu tarzını hiç tasvip etmiyorum ama kafama takıldı bu kız hicbisey olmaz inancıyla mi yapior ve olmuyor? Bu düşünce gücümü diye düşündüm.onunla bı misafirliğe gittik mesela 15 dk ya bir çocuğumu kontrol etmeme rağmen çok kotu kafasını vurdu,zemine çarptı ve o gün kusma varmı,bilinci iyimi diye sürekli takip ettim.ben nekadar dikkat etsem de,tedbirli davransamda bende bir ufakta olsa kaza oluyor.mesela 5 yaşındaki kızı sokakta şuan,o alışkın diye yolluyor ciddende olmuyor,kız asansöre biner,iner çokta güçlü bir çocuk.daha neler neler..hayatımda gördüğüm en gamsız insan diyebilirim.kendisinden bu sebeple çok soğudum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?