-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Büyüyemiyorum :(
- Konu Sahibi Cizirti
- Başlangıç Tarihi
Allah kavuştursun..
bende annemi,evimi çok seviyorum..uzak olduklarında özlem duyarım ama yalnız kalmayı da çok seviyorum..yetiştirme tarzı olsa gerek..küçük yaşlardan beri sorumluluk alarak büyüdüğümüzden ben ve diğer kardeşlerimde böyledir..ilerde sen evlendiğin zaman da sorun olur buu,başka bir yere tayinin çıktığındada...
bende annemi,evimi çok seviyorum..uzak olduklarında özlem duyarım ama yalnız kalmayı da çok seviyorum..yetiştirme tarzı olsa gerek..küçük yaşlardan beri sorumluluk alarak büyüdüğümüzden ben ve diğer kardeşlerimde böyledir..ilerde sen evlendiğin zaman da sorun olur buu,başka bir yere tayinin çıktığındada...
kışılık problemı yasıyosunuz bence..
annesız hayatın olmıycana kendınızı cok fazla alıstırmıssınız ..
ama unutmayın hayatta ne olca bellı olmaz bazı durumlara yenılıklere alısık olmanız gerekır..
guzlu olmanız gerekır en basıtı annesı olmayan cocukları dusunerek buna baslıya bılırsınız..
annesız hayatın olmıycana kendınızı cok fazla alıstırmıssınız ..
ama unutmayın hayatta ne olca bellı olmaz bazı durumlara yenılıklere alısık olmanız gerekır..
guzlu olmanız gerekır en basıtı annesı olmayan cocukları dusunerek buna baslıya bılırsınız..
- 11 Nisan 2009
- 4.066
- 683
- 123
insan mecbur kalinca herseye alisiyor canim o yuzden atama ciksa ne yaparim diye takma kafana, mecburen alisacaksin. bak bana, evlendim taaa dunyanin obur ucuna geldim ben nasil alistim??? mecburen...ustelik annemi 2 yildir messenger disinda hic gormedim. annemi ozlemi icinde hep olacak tabi, hic gecmeyecek ama alisiyorsun...offf ben de cok ozluyorum annecigimi yaa...insallah en kisa zamanda yanina gidecegim kismetse :asigim:
şu yüzden olabilir canım çok fazla zorluk çekmediysen şu yaşına kadar ondan olabilir yada bağımlı kişilik bozukluğu da olabilir ama senin dediğin ailesinin yanında okuyan arkadaşlarımda oluyor o yüzdn öyle dedim canım ben 18 yaşımda ayrıldım evden üstelik memleketimden 25 saatte uzakta okuyorum 3 yıldır ee hal böyle olunca büyünüyor ister istemez
bence bir an önce alışmaya çalış canım hatta bu durumu bir fırsat olarak kabul et ve alış çünkü hayatın boyunca her zaman yanında birileri olamaz herkesden önce kendine güvenmelisin o yüzden şu dönemi fırsata çevir ve kendini kontrol etmeye çalış çok da duygusal düşünme yoksa seneye atandığın yeri kendine zehir edersin cnm öyle düşün :bbo:
lmaz::1hug:
bence bir an önce alışmaya çalış canım hatta bu durumu bir fırsat olarak kabul et ve alış çünkü hayatın boyunca her zaman yanında birileri olamaz herkesden önce kendine güvenmelisin o yüzden şu dönemi fırsata çevir ve kendini kontrol etmeye çalış çok da duygusal düşünme yoksa seneye atandığın yeri kendine zehir edersin cnm öyle düşün :bbo:
lmaz::1hug:
- 4 Şubat 2009
- 3.972
- 943
- 363
burcu seni okadar ii anlıorumki inanılmaz daralıyorum annem markete bile gitse sıkılıyorum onsuz hayat düşünemiyorum ben.mesela gecen ablamlarla abimlerde kaldk sabaha kdr eglence gırgır fln ama yinede içim buruktu annemi cok özledm abah oldu hemen giyindm gittim ablamı beklemeden:)))
kızlar hepinize çok teşekkür ediyorum yorum yaptiğiniz için.. bu benimki gercekten aşiri bağimliliktan kaynaklanıyor.. üni.yi dişarda okumak istemedim.. bilinçaltımda hep annemden uzak kalma korkusu vardı.. bu korku beni hep engelliyor.. bu sefer ilk gün çok kötü oldum ama aradan 4 gün falan geçti şuan evde tekim ve çok iyiyim.. sanırım alişiyorum bu duruma.. umarım atanirsam zorluk yaşamam.. en azından şuan eskisi kadar yalnız hissetmiyorum kendimi.. bunu farkettim. demekki bir gelişme var.. hepinize çok tşkr ederim kızlar iyiki varsınızz[/B]
- 13 Nisan 2007
- 33.848
- 103.295
- 1.123
- 46
Bu kadar çabuk atlattığınıza çok sevindim..
Demek ki o kadar da bağımlı değilsiniz annenize..
deniz güneş, esmeralda ve lale.. tespitleriniz çok ama çook doğru.. ben evin en küçüğüyüm... ablam ve abimle aramda epey yaş farkı var.. annem ben doğunca bütün ilgisini bana vermiş.. bir de sadece anne değil abla abi üçü birden üzerime düşmüşler.. bir de baba sevgisi olmayınca tamamen anne bütün sevgiyi ben vermeliyim diyerek sürekli yanımda sürekli arkamda sürekli üzerime titreyen bir tutum sergilemiş.. ben ilkokula 5 sene boyunca annemle gidip geldim.. beni cidden aşiri anneye bağimli bir kişilik haline getirdi.. durumumun nedenlerini biliyorum.. annem ben küçükken özgüvenimin gelişmesi için ortam sağlamadı.. o da annelik duygulariyla hareket ederek babasından sevgi görmüyor diye düşünerek beni kendine bağimli bir insan yapti
sorunun nedenini ve durumun ciddiyetini iyice kavrayınca insan aşabiliyormuş canım.. sizin de dediğiniz gibi bağimli kişilik bozukluğu bu bendeki.. ikili ilişkilerime de yansiyordu.. hep neden böyleyim diyordum.. sonunda kendimdeki sorunun nedenlerini gördüm.. annem ben çocukken beni inanılmaz korudu kolladi.. arkadaslarım okula tek gelirken ben hep annemle gittim geldim.. annem birinci teneffüse kadar beklerdi.. çıkısta da almaya gelirdi.. ortaokul ve lise yıllarımda da hep annem oldu okul yolumda.. cidden abarttık biz.. ve ben kendimi hep ona bağimli hissetmeye başladım.. ve tek başıma hiç bişey yapamayacağima inandirdim kendimi.. yanımda annem olmalıydı.. annem yoksa sevgilim.. sonunda bazı şeyler kafamda oturdu.. insan olumlu olumsuz tüm yönleriyle kendini tanimali, kendini keşfetmeli.. ben de kendi iç keşfimde bu olumsuzluklarımı gördüm ve şuan aşabiliyor olduğumu görmek bana cidden güven veriyor.. güveniyorum artık kendime.. bağlilik ve bağimlilik arasındaki farkı görebiliyor bağimliliklarımı bağliliğa çeviriyorum.. hepinize teşekkürler dinlediğiniz için..
- 13 Nisan 2007
- 33.848
- 103.295
- 1.123
- 46
Gerçekten çok sevindim..opuyorumnanaktan
Zaten sorunun farkında olmak çözmenizi kolaylaştırmış anladığım kadarı ile..
Benim yakın arkadaşım sürekli bu problemi inkar ediyor,gitgide kötüye gidiyor ama elimizden bişiy gelmiyor maalesef..
