- 7 Ocak 2016
- 10.355
- 49.962
- 598
Gerçekten merak ettiğim için soruyorum çok çok zengin ailelerin çocuklarının mutlu olmadığını nerden biliyorsunuz? Bizzat size mi gelip anlattılar veya evlerinin içine kadar bu derece ayrıntılara nasıl hakimsiniz?
calismayn.Her sey para degil oyle olsaydi cok cok zengin ailelerin cocuklari cok mutlu olurdu ama bircogu dgil ve sevgiden mahrumlar cunku calisan anne baba cocuklarindan sevgi eksikligini parayla kapatmaya calisiyor cocuguna daha fazla hediye oyuncak kiyafet aliyor her istedgni aliyor ama sonuc yine mutsuz hircin simarik cocuk..
Ve hayatiniz hep bir kosturmacayla yogun gecicek yipranacaksaniz vs vs. Bi suru sey suan maddi olarak nasil idare ediyorsaniz yine oylede edersiniz
Tabiki karar sizin
Niye asagilayip karşınızdaki size cevap verince duyar mı oldu :)ayyy şu duyar kasmalar yok mu.. bitiyorum vallaa
ben darlandım iyice ban yemeden gideyim
Katiliyorum calisam bir bayanim evliym suan bile cok zorlaniyorum cocugum olursa calismayi dusunmuyorm varsin birkac sey eksik olsn ama huzurlu olaymMüsadenizle burada şunu söylemek istiyorum. Beni halam büyüttü diyorsunuz. Konu sahibinin çocuğunuda anneanne teyzeler büyütecek, onların terbiye ve değer yargilarini benimseyecek. Akşam 6 bucuga kadar çalışacak veya 6 buçukta evde olacakmış herhalde orasını kaçırdım, zaten yorgunlukla eve gel iki üç saat içinde yemek ye dus al işini gücünü yap çocukla ne kadar kaliteli vakit geciriliyor?? Ben haftada bı gün ise bir kaç ay gittim, yemin ederim eve geldiğimde feleğim şaşıyordu çocuklarla ilgilenemiyorum diye çok pis vicdan yaptim ben bu işten ne hayır görücem diye, saatli küçük bir iş olmasına rağmen bıraktım çıktım o işten.
Bir erkeğin en asli görevi ailesinin ihtiyaçlarını gidermek, insan neden babadan para istemesin ki? Mesela dinimizde işte kadın böyle ikilemlerde kalmasın çocuk bakımı ev işleri ve iş girdabında yorulmasin diye evin geçimi erkekte oluyor ki, az buz bir yük değil. Erkekten para istemekte bence ayıp bişey değil, bu bize dayatılan güya sözüm ona modern çağın yaşam tarzı. Ben kocamdan para istemicem ama çocuğumu henüz bebek iken ve benim sıcaklığını hissetmesi gerekirken başkasına birakicam, neden onun geleceğini düşünüyorum ve kocamdan para istemeyim diye. Cocuklarimizin ihtiyaçlarından tabiikide anne baba olarak mesuluz ama bırakalım da kendi gelecekleri için çocuklarımız kendileri cabalasinlar, herşeyi önlerine sunmayalim. Bu naçizane benim fikrim, ben bebeği olanı bırakın 2-3-4 yaşında çocuğu olupta sabahtan akşama kadar çalışan anne görmedim tanımadım. Herkes çocuğuma öncelik tanıyayım kafasında. "Besikteki" bebeği sabahtan akşama kadar bırakmak bağlanma açısında da hiç iyi değil bunu uzmanlara sorabilirsiniz, ne düşünürseniz düşünün. Konu sahibi bebeği emzirmek için sadece alıyorum yoksa anneannede veya uyuyor hep demiş. Bunada çok şaşırdım doğrusu, sizin çocuğunuz sizi benimsesin, gerek yok ki anneannede sizden çok bağlanmasina? Ama diyorum ya, ekonomik açıdan sıkıntıda iseniz ve eşinizin maaşı yetersiz ise veya siz yanlız yaşayan bir kadınsanız, çalışma isteğinizi anlayabilirim. Annenizde bakarım diyorsa bulunmaz bir fırsat elinize geçmiş demektir. Umarım bu yorumundan yobaz fikirli vs olduğum çıkartılmaz, ben yurtdışında dogudum büyüdüm buradaki insanlarında görüyorum cocuğa karar veren insan en az iki üç sene bekliyor, asla bebekten zamanı kismiyorlar. Hani konu modernlik ve ileri görüslu olmadan açılırsa diye değinim dedim.Burada yorumları okuyunca neredeyse herkes çalış demiş. Baya şaşırdım dogrusu. Belki burada yaşam daha rahattır ama kocadan para istememe kariyer yapma amaçlı bir bebek akşama kadar bırakılmamalı, en azından kreşe başlayana kadar
Siz kime biraktiniz ve ozel sektormu kamu da mi calisiyorsunuz.is saatleride cok uzun gunde 12 saat goremicez birbirimizi
Emzirme izniniz varmiydi.
Meme isteyince durmuyor ufaklik.uzun sure meme yemeden nasil durcak onu dusunuyorum
Ben size o diyenlerin sizi kıskandığını düşünüyorum sevgili üye. aynı şeyleri bende yaşadım anneliğimi sorgular oldum acaba ben kötü anne miyim iyi bakamıyor muyum insanlar kendi bakıyormuş yavruları onlara daha bağlı oluyormuş benim yavrum benden uzaklaşır mı diye, bu tarz düşüncelere sevkeden arkadaşlarıma selam ederim hele ki bi tanesine daha çok selamlar :) Onlar hala evdeler çalışmak istiyorlar ama iş bulamıyorlar ben hala çalışıyorum üstelik onların niyetini bildiğimden işimde çok daha özveriyle çalışıp akşam eve geldiğimde kaliteli vakitle çocuğumla daha çok eğlenerek... Hiç canınızı sıkmayın ALLAH yolunuzu açık etsin mühendis hanım4.5 aylık bebeğim var. Mühendislik mezunuyum. Evlendikten sonra çalışmamıştım. Şimdi bir arge firmasinda güzel pozisyonda iş görüşmesine gitmiştim kabul edildim. Açıkçası pek olmaz diye öylesine gittigim bir görüşmeydi.
Bebeğimin geleceği için çalışmayi cok istiyorum. Böyle kendimi geliştirebileceğim iş fırsatida her istediğimde bulamam
Ama gelin görün ki etrafımda "bebek çok küçük onu nasıl bırakır gidersin" diyenler oldu.
Bebeğime ananesi ve iki teyzesi çok güzel bakıyor bir yere giderken bırakıyorum. Çok seviyorlar benden daha güzel ilgileniyorlar. İşe başlarsam onlara bırakırım diye düşünüyorum onlarda zaten çok istiyor bakariz diyorlar.
Ama şimdi vicdan yapıyorum gerçekten bebegim kücük acaba onu birakir gidersem anne sevgisinden mahrum mu buyur. Yoklugumu hisseder mi aglarmi. Gunduzleri mama veriyorum sütüm az ama aksam 7den gece boyu emiyor, aksam 7den sonra mama kabul etmiyor hep emerek göğsümde uyuyor. Zaten ben işe başlasam akşam 7de evde olur emziririm diye düşünüyorum. Güzdüz de meme istedigi oluyor ama bi sekilde unutuyor.
İş güzel kendi mesleğim,kendimi geliştirip iyi pozisyonlara gelebilirim. Hafta ici 6.30da bitiyor haftasonu tatili var c.tesi pazar.
Çalışan annenin bebekleri büyüdüklerinde nasıl olur acaba anne yoklugunu hissetmismidir. Aklımla kalbim arasinda cok kaldim su an ve cok duygusallastim sanirim. Empati kursaniz siz yerimde olsaniz ne yapardiniz?
Bir cogu dedm farkindaysaniz yani tv de goruyorz haberlerde okuyorz orda bir ornek vermek istedm neden bu kadar detaylara takiliyorsunuz anlam veremedmGerçekten merak ettiğim için soruyorum çok çok zengin ailelerin çocuklarının mutlu olmadığını nerden biliyorsunuz? Bizzat size mi gelip anlattılar veya evlerinin içine kadar bu derece ayrıntıları nerden biliyorsunuz?
Bikere kimse anneden daha iyi bakamaz onu bi gecelim.4.5 aylık bebeğim var. Mühendislik mezunuyum. Evlendikten sonra çalışmamıştım. Şimdi bir arge firmasinda güzel pozisyonda iş görüşmesine gitmiştim kabul edildim. Açıkçası pek olmaz diye öylesine gittigim bir görüşmeydi.
Bebeğimin geleceği için çalışmayi cok istiyorum. Böyle kendimi geliştirebileceğim iş fırsatida her istediğimde bulamam
Ama gelin görün ki etrafımda "bebek çok küçük onu nasıl bırakır gidersin" diyenler oldu.
Bebeğime ananesi ve iki teyzesi çok güzel bakıyor bir yere giderken bırakıyorum. Çok seviyorlar benden daha güzel ilgileniyorlar. İşe başlarsam onlara bırakırım diye düşünüyorum onlarda zaten çok istiyor bakariz diyorlar.
Ama şimdi vicdan yapıyorum gerçekten bebegim kücük acaba onu birakir gidersem anne sevgisinden mahrum mu buyur. Yoklugumu hisseder mi aglarmi. Gunduzleri mama veriyorum sütüm az ama aksam 7den gece boyu emiyor, aksam 7den sonra mama kabul etmiyor hep emerek göğsümde uyuyor. Zaten ben işe başlasam akşam 7de evde olur emziririm diye düşünüyorum. Güzdüz de meme istedigi oluyor ama bi sekilde unutuyor.
İş güzel kendi mesleğim,kendimi geliştirip iyi pozisyonlara gelebilirim. Hafta ici 6.30da bitiyor haftasonu tatili var c.tesi pazar.
Çalışan annenin bebekleri büyüdüklerinde nasıl olur acaba anne yoklugunu hissetmismidir. Aklımla kalbim arasinda cok kaldim su an ve cok duygusallastim sanirim. Empati kursaniz siz yerimde olsaniz ne yapardiniz?
Bir cogu dedm farkindaysaniz yani tv de goruyorz haberlerde okuyorz orda bir ornek vermek istedm neden bu kadar detaylara takiliyorsunuz anlam veremedm
size gore sacma bana gore mantikli.Benim orda demek istedgm para her zaman mutluluk getirmiyor ve her sey degil 3 4 bin maas alicam diye niye kendimi yiprataym yavrunu mahrum birakaym. Tabiki gercekten ihtiyaci olanlar mecbur calismak zorunda olanlari istisna tutuyorm.Farkındayım merak etmeyin ve yorumum yine geçerli. Tümü, hepsi gibi bir ifade yazmamışım. Aynı televizyonu izleyip aynı haberleri ben de okuyorum ve verdiğiniz örneği çok saçma buldum. Sizin yazınız o kadar kendiden emin ve birinci ağızdan duymuşçasına ki şaşırdım, o yüzden detaylara takıldım
size gore sacma bana gore mantikli.Benim orda demek istedgm para her zaman mutluluk getirmiyor ve her sey degil 3 4 bin maas alicam diye niye kendimi yiprataym yavrunu mahrum birakaym. Tabiki gercekten ihtiyaci olanlar mecbur calismak zorunda olanlari istisna tutuyorm.
45 gunlukken birakmissiniz daha da kucukmus birde bana kucuk diyorlar.Çocuğun anne sevgisini hissetmesi için 7/24 bir arada olmak gerekmiyor.
İlk bebeğime babaanne baktı. İkincide 45 günlükken göreve başladım. Bakıcı, kreş ve yenge üçgeninde büyüdü. Kendi çalıştığım okulda iki yıl üst üste ana okuluna gitti. Akşamları bir aradaydık. Önemli olan kaliteli zaman geçirmek. Sevgi ve ilgi görmesi, sevildiğini hissetmesi ve bilmesi yeterli. Gayet sağlıklı büyüdüler, mutlular.
Aslında süreçte yıpranan anne oluyor. Özlem, vicdan azabı, yorgunluk... Ama onların geleceği için çalışmak zorundayız. Şimdi güzel okullarda okudukları iyi bir meslek sahibi olacakları için her şeye değdiğini düşünüyorum. Tek maaşla çok zor.
Çalışın. Heleki seven ve gönül rahatlığıyla bırakabileceğiniz anne ve kız kardeşler varken bu fırsatı kaçırmayın. Özel sektörde iyi bir iş bulmak zor bugünlerde iyi değerlendirin.
Onu da yazmisim yazimda hersey para degil diyerek degil mi. Siz cocuklarini dusunmuyor dedigini nereden cikartiyorsunz acaba bana basta sordunuz ya yanlarindamiydiniz o ailelerin diye siz de benim aklimdasnz heralde. Su kosullarda mecbur olanlara bisey diyemem ama ihtiyaci olmadgi halde calismak isteyenler var kariyer icin herkesin kendi karari bnde calisiyorm ama cocugm olursa calismayi dusunmuyorm yani bunu yasayarak soyluyorm kafamdan degil.O zaman para her zaman mutluluk getirmez yazın, saçma olan şey verdiğiniz örnek. 3-4 bin lira sizce günümüz koşullarında değersiz bir miktar mı? Bir evin yaşam standardını yükseltecek önemli bir miktar. Öyle bir yazmışsınız ki sanki çalışan anneler çocuklarını hiç düşünmüyor hepsi perişan, beter halde. Kim keyfinden çalışıyor hele onu hiç anlamadım, herkes bir şekilde mecbur olduğundan el kadar çocuğunu bırakıp çalışıyor
4.5 aylık bebeğim var. Mühendislik mezunuyum. Evlendikten sonra çalışmamıştım. Şimdi bir arge firmasinda güzel pozisyonda iş görüşmesine gitmiştim kabul edildim. Açıkçası pek olmaz diye öylesine gittigim bir görüşmeydi.
Bebeğimin geleceği için çalışmayi cok istiyorum. Böyle kendimi geliştirebileceğim iş fırsatida her istediğimde bulamam
Ama gelin görün ki etrafımda "bebek çok küçük onu nasıl bırakır gidersin" diyenler oldu.
Bebeğime ananesi ve iki teyzesi çok güzel bakıyor bir yere giderken bırakıyorum. Çok seviyorlar benden daha güzel ilgileniyorlar. İşe başlarsam onlara bırakırım diye düşünüyorum onlarda zaten çok istiyor bakariz diyorlar.
Ama şimdi vicdan yapıyorum gerçekten bebegim kücük acaba onu birakir gidersem anne sevgisinden mahrum mu buyur. Yoklugumu hisseder mi aglarmi. Gunduzleri mama veriyorum sütüm az ama aksam 7den gece boyu emiyor, aksam 7den sonra mama kabul etmiyor hep emerek göğsümde uyuyor. Zaten ben işe başlasam akşam 7de evde olur emziririm diye düşünüyorum. Güzdüz de meme istedigi oluyor ama bi sekilde unutuyor.
İş güzel kendi mesleğim,kendimi geliştirip iyi pozisyonlara gelebilirim. Hafta ici 6.30da bitiyor haftasonu tatili var c.tesi pazar.
Çalışan annenin bebekleri büyüdüklerinde nasıl olur acaba anne yoklugunu hissetmismidir. Aklımla kalbim arasinda cok kaldim su an ve cok duygusallastim sanirim. Empati kursaniz siz yerimde olsaniz ne yapardiniz?
turkiyede ekonomik durum kotu.buyuksehirde yasayan 5binlira maas alan bir babayi dusunelim.cok durust ahlakli comert harika ozellikleri olan esini asla aldatmayacak biri bile olsa o maasla kira faturalar market saglik sosyal ihtiyaclari karsilamak cok zor.e turkiyede de 5binden fazla almayan milyonlarca insan var.konu sahibinin meslegi de varmis yani asgari ucretle calismayacak.bebegi 3-4 yasina geldiginde cok uzun sureli issiz kaldigi icin isverenler onu tercih etmeyecek.o yuzden meslek sahibi bi kadinin calismasi sart.alim gucumuz yuksek bir ulke olsaydi, aradan yillar gecse de is bulabileceginden kesin emin olsaydi, esi olen ya da bosanan kadinlara avrupadaki gibi destekler saglansaydi o da dusunmezdi 4.5 aylikken ise baslamayi bence.İnşallah okulum bitince çocuklarım biraz daha büyümüş olacak o zaman elbette bende part time çalışıp alanımda insanlara faydalı olmayı isterim. Eşimden bosanirsam diye vesveseye kapilmiyorum, eşimden şimdi bosanirsam o zaman çaresine bakarım çok şükür aç kalacak ortada evsiz kalacak değiliz. Benim bu konuda, sadece sabahtan akşama kadar küçücük bebeği anneden mahrum bırakmanın kendi şahsi fikrim olarak doğru bulmadığımi ifade ettim ama maşallah heryerden saldırıya uğruyorum:)))) elin almanı bile daha anlayışlı ve vicdanlı konuşuyor ama burada fikrim batıyor nedense yarası olan gocunuyor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?