• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Çalışan anne olmak..

Ben öncesinde çalışmayıp bebek doğurunca işe başlayanları anlamıyorum. 1,5-2 yaşında olsa olabilir ama 4,5 aylık henüz çok küçük ayrıca corona var bu riske girmeye değer mi? Ki olmaz diye başvurup kabul edilmişsiniz ileride yine başka fırsatlar çıkacaktır karşınıza.
 
Onu da yazmisim yazimda hersey para degil diyerek degil mi. Siz cocuklarini dusunmuyor dedigini nereden cikartiyorsunz acaba bana basta sordunuz ya yanlarindamiydiniz o ailelerin diye siz de benim aklimdasnz heralde. Su kosullarda mecbur olanlara bisey diyemem ama ihtiyaci olmadgi halde calismak isteyenler var kariyer icin herkesin kendi karari bnde calisiyorm ama cocugm olursa calismayi dusunmuyorm yani bunu yasayarak soyluyorm kafamdan degil.

Ben yazdığınız cümleler üzerinden yazıyorum, aklınızı okuduğum yok. 3-4 bin maaş için niye çocuğumu mahrum bırakayım yazan sizsiniz, bu durumda çocuğunu bırakan anneler onları mahrum edip düşünmüyor demek istediğiniz bariz anlaşılıyor. He sizin daha çocuğunuz yok farazi konuşuyorsunuz bide 😂 Neyse polemikten banlanmak istemiyorum, iyi yorumlar size
 
çalışan bir anneyim kızımı 8 aylıkken bakıcıya bıraktım. sizin anneniz bakacakmış o yüzden bence çalışın.
 
kesınlıkle çalışmalısın.bebeğin 1 yaşına gelene kadar yasal süt hakkında olacak zaten.eğer firman kabul ederse tüm süt hakkını tek günde birleştirip atıyorum çarşambaya izin girersin.böylece 2 gün iş 1 gün tatil,2 gün iş 2 gün tatil şeklinde devam edersin 1 yaşına kadar..
bende çalıştım hiç pişman değilim..kızımda bundan dolayı hiç bir sorun yaşamadı..
şimdi haydi işe diyor bana sabahları:)
 
45 gunlukken birakmissiniz daha da kucukmus birde bana kucuk diyorlar.
Biberon yemiyor emmek istiyor annem ben yokken kasikla veriyor
Meme olmayinca huysuzlasiyor insallah kisa surede buna alisir.
Keşke süper zengin kocalara sahip olsakta çalışmamız gerekmese😂 Şaka bir yana hiç bir zaman evde oturan bir kadın olmak istemem. Şahsi görüşüm bu.
Bebeklerin uyum yeteneği sandığınızdan daha fazladır. Yeterki kendilerini sevgi ve güven dolu bir ortamda hissetsinler.
Çalışmanız sizi kötü bir anne yapmaz, çalışmamayı tercih eden anneleri de süper anne yapmaz.
Herkesin şartları ve aile hayatı farklıdır.
Ayrıca bebekler sadece anne ilgisine muhtaç değildir. Emzirme dışında babalarda gayet güzel ilgilenebilir. Ki eşim gündüz evde diyorsunuz.
Kısacası en iyi kararı siz verirsiniz. Başkaları türlü türlü akıl verir yorum yapar ama sonuçta hayatınızı yönlendirecek olan, sizin ve bebeğiniz için en iyisini bilecek olan kişi sizsiniz.
 
Ben yazdığınız cümleler üzerinden yazıyorum, aklınızı okuduğum yok. 3-4 bin maaş için niye çocuğumu mahrum bırakayım yazan sizsiniz, bu durumda çocuğunu bırakan anneler onları mahrum edip düşünmüyor demek istediğiniz bariz anlaşılıyor. He sizin daha çocuğunuz yok farazi konuşuyorsunuz bide 😂 Neyse polemikten banlanmak istemiyorum, iyi yorumlar size
evet Gunde 8 -10 saat mahrum birakmis oluyorlar kendilerinden ama onlari dusunmuyorlar gibi bir cumle kurmadm kuramam neticede evlat bu.kafaniza gore anlam cikarmayn ve sizin neden bu kadar zorunuza gidiyor gercekler..cocugum olmadigi halde calismanin zorluklarini gordum olursa nasil daha zor olacagini tahmin edebiliyorm. Size de iyi gunler.
 
Bakın Ben en baştan zaten dedim, oranın ekonomik şartlari farklı olabilir. Sadece yeri gelince neden babadan para istenmesin kötü olsun ki dedim? Türkiye'de kocanın evi geçindirmesi veya karısına para vermesinin bu kadar kötü karşılandığını bilmiyordum, kusura bakmayın. Bilemedim. Ayıp birşeymis gibi yansıtıldığı için bende neresi ayıp demeye getirdim. Turk- yabancı olsun eşten para isteme konusu su kadarlık ömrümde hiç ayiplanmadi, insanlar bebeklerini sabahtan akşama kadar iş için bırakmadılar istisnalar dışında. Bunları vurguladim sadece. Sonuçta burası bir platform, medeni bir şekilde fikirlerinizi paylasabiliriz. Tartışma amacım yoktu. Bağlanma konusunda uzun bir konu, profesörlerden aldığımız dersler Almanca ve derin bir mevzu. Burada bilmişlik taslamamak için uzun uzadıya çevirip anlatmak istemedim. Oğlumu uyuturken bir kaç cümle yazmak istedim sadece
Almanya’nın şartlarına göre yorum yapıyorsunuz. Orada bebekli annelere sağlanan imkanlar, maddi destekler burada yok. Orada işsizlik parasıyla geçinmek mümkünken burada iki maaşın bile zor yettiği şartlar var.
Herkes ister çocuğu okul yaşına gelene kadar bakmayı. Burada bırakın özel sektörde ara vermeyi hamile olduğu için işine son verilenler var. Yani ara vereyim çocuğumu büyüteyim geri dönerim çalışmaya derseniz, oooo biz de seni bekliyorduk diyen bir iş yeri bulamazsınız.
Çalışmamak sizin tercihiniz olduğu gibi çalışmakta çalışan kadının tercihi.
 
evet Gunde 8 -10 saat mahrum birakmis oluyorlar kendilerinden ama onlari dusunmuyorlar gibi bir cumle kurmadm kuramam neticede evlat bu.kafaniza gore anlam cikarmayn ve sizin neden bu kadar zorunuza gidiyor gercekler..cocugum olmadigi halde calismanin zorluklarini gordum olursa nasil daha zor olacagini tahmin edebiliyorm. Size de iyi gunler.

3-4 bin lira için çocuğu mahrum bırakmam yazacak kadar ülke gerçeklerinden bihaber bir insanın gerçeklerden bahsetmesi 😂
 
3-4 bin lira için çocuğu mahrum bırakmam yazacak kadar ülke gerçeklerinden bihaber bir insanın gerçeklerden bahsetmesi 😂
Siz ya anlamiyorsunuz yada anlamak istemiyorsunuz ihtiyaci olup calismak zorunda olanlari istisna tutmustm ama nerde isinize gelene cevap verin. Siz anlayana her sey iyi gunler.
 
Bıraktım,bırakırım diyoruz da .Cogu yorumcu bıraktıgında korona yoktu.
Suan pandemi dönemindeyiz.
Kesinlikle bırakın diyenleri anlayamıyorm bu yüzden.
Suan imkanım olsa zerre durmam ,kızım 1 yasında.
Anne öncesinde calısmıyormus,suan calısmak 4,5 aylık bebekle zaruri olmasa gerek.
 
Maddi ihtiyacim yoksa bebegim kucukken asla onu birakip calismam. Kariyerim is pozisyonum umrumda olmaz okula baslasa evet calisirdim sonucta o eve geldikten 3 saat sonra da siz evde olacaksiniz
 
4.5 aylık bebeğim var. Mühendislik mezunuyum. Evlendikten sonra çalışmamıştım. Şimdi bir arge firmasinda güzel pozisyonda iş görüşmesine gitmiştim kabul edildim. Açıkçası pek olmaz diye öylesine gittigim bir görüşmeydi.
Bebeğimin geleceği için çalışmayi cok istiyorum. Böyle kendimi geliştirebileceğim iş fırsatida her istediğimde bulamam
Ama gelin görün ki etrafımda "bebek çok küçük onu nasıl bırakır gidersin" diyenler oldu.
Bebeğime ananesi ve iki teyzesi çok güzel bakıyor bir yere giderken bırakıyorum. Çok seviyorlar benden daha güzel ilgileniyorlar. İşe başlarsam onlara bırakırım diye düşünüyorum onlarda zaten çok istiyor bakariz diyorlar.
Ama şimdi vicdan yapıyorum gerçekten bebegim kücük acaba onu birakir gidersem anne sevgisinden mahrum mu buyur. Yoklugumu hisseder mi aglarmi. Gunduzleri mama veriyorum sütüm az ama aksam 7den gece boyu emiyor, aksam 7den sonra mama kabul etmiyor hep emerek göğsümde uyuyor. Zaten ben işe başlasam akşam 7de evde olur emziririm diye düşünüyorum. Güzdüz de meme istedigi oluyor ama bi sekilde unutuyor.
İş güzel kendi mesleğim,kendimi geliştirip iyi pozisyonlara gelebilirim. Hafta ici 6.30da bitiyor haftasonu tatili var c.tesi pazar.
Çalışan annenin bebekleri büyüdüklerinde nasıl olur acaba anne yoklugunu hissetmismidir. Aklımla kalbim arasinda cok kaldim su an ve cok duygusallastim sanirim. Empati kursaniz siz yerimde olsaniz ne yapardiniz?
Çalışın çocugunuz ılerde tesekkur eder
 
Ben örnek verdim neden bu size battı? Evet ben çalışmıyorum iki küçük çocuğum var ve üni okuyorum, banka kartı cebimde çok şükür alışveriş yapıyorum dolayısı ile direk eşimden para istemiyorum, parayı o bizim için kazanıyor ve ne lazım ise onu alıyoruz. Ben kendime istediğimi alırım bu sorun değil aldıklarını görseniz ağzını açık kalır hanfedi sizin amacınız burda beni aşağılamak, ben eşim bana kendi düşünüp hediye alma girişiminde bulunmuyor diye konu açmıştım. Söylemedigim şeyler için söylemişim gibi iftira atmanıza gerek yok!
Belli .
 
Hanımlar rica ediyorum tartışmayın.

M Melek1010 çevrenin ne dediğine bakmayın, siz ne istiyorsunuz?
Bebeğiniz küçükmüş elbette size ihtiyacı olur, sizi aradığı bazen ağladığı anlar olacaktır ama bir bebeğe anne sevgisi, ilgisi ve şefkatini vermek için 7/24 birlikte olmanıza da gerek yoktur, sadece birkaç saat onunla kaliteli zaman geçirmeniz bile sizin onu sevdiğinizi hissettirmenize yeter.

Bebeğiniz hep böyle kalmayacak, büyüdükçe duygusal ihtiyaçları kadar maddi ihtiyaçları da artacak, eğitimi için giderleri, özel istekleri vb.

Ve siz ebeveyn olarak onun geleceği için maddi manevi elinizden geleni yapmak isteyeceksiniz, yalnızca eşinizin maaşı yeterli mi? Yeterliyse çalışmanıza gerek yok.

Öte yandan bunca yıl okumuş ve bir meslek sahibi olmuşsunuz, ailenizin sizi okuturken kurduğu hayaller bir yana, sizin kariyer sahibi olmak gibi hedefleriniz ve hayalleriniz var mıydı?

Kabul ettiğiniz işi bebeğiniz için reddetme imkanınız var, siz olmazsanız başkası olur işyeri için değişen bir şey yok lakin siz ileride aynı şartlarda başka bir iş bulabilir misiniz?
Diyelim ki bebeğiniz büyüyene kadar beklediniz ve büyüyünce çalışmaya karar verdiniz, geçen zamanda iş ararken yeni mezunlara karşı 1-0 mağlup olacaksınız hep, biliyorum çünkü kardeşim evlenirken bıraktığı mesleğine yıllar sonra dönmeye karar verdiğinde her şey çok değişmişti, mesleği gereği PC'de kullandığı programlar bile.

Bebeğinizi kendiniz büyütmek isteyebilirsiniz buna kimse karışamaz yargılayamaz lakin çalışan anne olmak da bebeğini vicdansızca bırakmak demek değildir, ki bebeğiniz tanıdığı bildiği ve sizin de güvendiğiniz bir ortamda ailenizle olacak.

Annelik fedakarlık gerektirir, bu fedakarlık yeri geldiğinde onu anneannesinin kucağına bırakıp onun geleceğini inşa etmek için çalışmayı da kapsar.

Kimseyi dinlemeden, vicdanınızla oynanmasına izin vermeden bebeğiniz ve kendiniz için doğru kararı verin, zira bugün size nasıl bırakır gider diyenlerin yarın bebeğinizin bir ihtiyacında 1 kuruşluk hayrı olmayabilir, herkes kapısını kapatır siz bebeğiniz ve imkansızlıklarınızla baş başa kalırsınız.

Hayatımda hiç çalışmadım, bebeğimi de bırakmadım, size bir ev kadını olarak yazıyorum bunu da belirtmek isterim.
 
4.5 aylık bebeğim var. Mühendislik mezunuyum. Evlendikten sonra çalışmamıştım. Şimdi bir arge firmasinda güzel pozisyonda iş görüşmesine gitmiştim kabul edildim. Açıkçası pek olmaz diye öylesine gittigim bir görüşmeydi.
Bebeğimin geleceği için çalışmayi cok istiyorum. Böyle kendimi geliştirebileceğim iş fırsatida her istediğimde bulamam
Ama gelin görün ki etrafımda "bebek çok küçük onu nasıl bırakır gidersin" diyenler oldu.
Bebeğime ananesi ve iki teyzesi çok güzel bakıyor bir yere giderken bırakıyorum. Çok seviyorlar benden daha güzel ilgileniyorlar. İşe başlarsam onlara bırakırım diye düşünüyorum onlarda zaten çok istiyor bakariz diyorlar.
Ama şimdi vicdan yapıyorum gerçekten bebegim kücük acaba onu birakir gidersem anne sevgisinden mahrum mu buyur. Yoklugumu hisseder mi aglarmi. Gunduzleri mama veriyorum sütüm az ama aksam 7den gece boyu emiyor, aksam 7den sonra mama kabul etmiyor hep emerek göğsümde uyuyor. Zaten ben işe başlasam akşam 7de evde olur emziririm diye düşünüyorum. Güzdüz de meme istedigi oluyor ama bi sekilde unutuyor.
İş güzel kendi mesleğim,kendimi geliştirip iyi pozisyonlara gelebilirim. Hafta ici 6.30da bitiyor haftasonu tatili var c.tesi pazar.
Çalışan annenin bebekleri büyüdüklerinde nasıl olur acaba anne yoklugunu hissetmismidir. Aklımla kalbim arasinda cok kaldim su an ve cok duygusallastim sanirim. Empati kursaniz siz yerimde olsaniz ne yapardiniz?
2 aylıkken yarım gün başlamıştım ben de. Ek gıda zamanı da yaklaşmış bence çalışın. Tabiki her daim Yanyana olmak en güzeli ama inanın şimdi için demiyorum ama bir kaç ay sonra daha iyi anlayacaksınız bu dediğimi önemli olan kaliteli zaman geçirmek. Vicdan yaptığınız içinde ilerde kaliteli zaman geçirmeye daha özenli olacağınızı düşünüyorum ve gözünüZün arkada kalmayacağı Kişiler bakacak emin ellerde yani. Bakıcı durumu olsa iyi düşünün derdim. Ama koşullar çok uygun. Hakkınızda hayırlısı olsun.
 
4.5 aylık bebeğim var. Mühendislik mezunuyum. Evlendikten sonra çalışmamıştım. Şimdi bir arge firmasinda güzel pozisyonda iş görüşmesine gitmiştim kabul edildim. Açıkçası pek olmaz diye öylesine gittigim bir görüşmeydi.
Bebeğimin geleceği için çalışmayi cok istiyorum. Böyle kendimi geliştirebileceğim iş fırsatida her istediğimde bulamam
Ama gelin görün ki etrafımda "bebek çok küçük onu nasıl bırakır gidersin" diyenler oldu.
Bebeğime ananesi ve iki teyzesi çok güzel bakıyor bir yere giderken bırakıyorum. Çok seviyorlar benden daha güzel ilgileniyorlar. İşe başlarsam onlara bırakırım diye düşünüyorum onlarda zaten çok istiyor bakariz diyorlar.
Ama şimdi vicdan yapıyorum gerçekten bebegim kücük acaba onu birakir gidersem anne sevgisinden mahrum mu buyur. Yoklugumu hisseder mi aglarmi. Gunduzleri mama veriyorum sütüm az ama aksam 7den gece boyu emiyor, aksam 7den sonra mama kabul etmiyor hep emerek göğsümde uyuyor. Zaten ben işe başlasam akşam 7de evde olur emziririm diye düşünüyorum. Güzdüz de meme istedigi oluyor ama bi sekilde unutuyor.
İş güzel kendi mesleğim,kendimi geliştirip iyi pozisyonlara gelebilirim. Hafta ici 6.30da bitiyor haftasonu tatili var c.tesi pazar.
Çalışan annenin bebekleri büyüdüklerinde nasıl olur acaba anne yoklugunu hissetmismidir. Aklımla kalbim arasinda cok kaldim su an ve cok duygusallastim sanirim. Empati kursaniz siz yerimde olsaniz ne yapardiniz?
Anne ilgisi 1 yıl herşeyden önemli.
 
Evlendikten sonra çocuk yokken evde oturup, bebeğiniz küçükken çalışmaya niyet etmeniz bana da ilginç geldi.
Çocukla kaliteli vakit geçirmekten bahseden arkadaşlar olmuş.
İlk iki yıl çocuğun öncellkli ihtiyacı kaliteli zaman değil güvenli bağlanma, ebeveynlerinin sevgisine, kucağına, ilgisine doymaktır.
'Anneanne ve teyzeleri bebeğime çok düşkün, benden daha iyi bakarlar' diyorsunuz,
doğrudur ama bebeğinizin annesi sizsiniz ve
ne kadar iyi bakarlarsa baksınlar, sizin yerinizi tutamazlar.

'Ben üç-beş aylıkken bıraktım, çocuğuma hiç bir şey olmadı' şeklindeki yorumları da sağlıklı bulmuyorum.
Benim çocuğuma olumsuz etki etmemiş olması başka bir çocuk için de sürecin aynı şekilde ilerleyeceğini göstermez.

Ayrıca 0-2 yaş yani bebeklik dönemi bireylerin hayatında en kritik dönemdir.
Bu dönemde yaşananların iç dünyadaki yansımalarının ne zaman, ne şekilde olacağını kesin bir şekilde ölçüp, biçmek mümkün değil.
Yansımayı/Etkiyi; zaman, annenin yerine bakım veren kişilerin tarzı-yaklaşımı, bebeğin mizacı ve diğer sosyal-çevresel faktörler belirler.
Çocuklarla çalışan bir uzman olarak ben
0-2 yaş döneminde, çok elzem bir durum yoksa anneyle bebeğin mümkün mertebe birlikte olması gerektiğini düşünüyorum.


Bebekliği bilmiyorum ama cocukken de insanin annesine ihtiyaci oluyor. Benim annem kendimi bildim bileli calisirdi hala calisiyor ben kucukken paraya ihtiyacimiz da vardi zaten anneme bunun için kizdigimi bilmem ama paraya ihtiyaç yoksa cidden değmez.
Kaliteli vakit gecirmeymiş bilmem ne olmuyor, annem bile pişman, ben 27 yasimdayim hala der durumum olsaydi keşke ben buyutseydim seni diye. Benim de cocukken icinde kalan seyler oldu ve beni biraz etkiledi diyebilirim, herkes bir olmuyor.

Öyle işten gelip 1-2 saat etkinlik yapmayla, haftasonu gezmeyle, evde olan anne bir olmuyor. Yine diyorum anneme hiç öfke duymadim kendisi icin ve benim için calismaya ihtiyaci vardi sagolsun calisti ama ihtiyaç yokken asla değmez.

(Butun gun evde olup cocuguyla ilgilenmeyenlerden bahsetmiyorum bu arada simdi her evde olan cocuguyla yeterince ilgilenmeyebiliyor)
 
Son düzenleme:
keşke bebek olmadan önce çalışsaymışsınız. o koşturmacaya bir nebze alışırdı bünyeniz. şimdi bir aradan sonra hem iş ,hem ev, hem çocuk hengamesi sizi yoracaktır. başta zor olacağını bilerek buna hazırlıklı olarak başlayın sizin için söyliyorum.
Eşiniz umarım anlayışlı biridir ve eğer öyleyse en azından bir süre deneyin derim ben. Biz kadınların istedikten sonra başaramayacakları şey yok :rapci:
 
Ben biraktigimda 1 yasindaydi cocugum. Benimde annem ve kayinvalidem donusumlu bakti. Tabikide calisin o kadar emek verip muh olmussun. Hem bakici degil annen bakicak icin daha rahat olur. Bence kadinlar calismali ekonomik ozgurlugu olmali her ihtimale karsi. 2 yasina gelse bu seferde cok ara verdin diye is bulamayabilirsin. Bu arada ben 1yasina kadar is bulamadigim icin calisamadim.
 
Back
X