ÇALIŞAN ANNE OLMAK

Sevgili konu sahibi, benim oglum da 10 gun sonra 2 yasina girecek. Hic uzun sureli ayri kalmadik. Gecen sene 13-15 ay arasi yarim gun evden uzak calistim, hic sorun olmadi. Sonra evden calismaya basladim. Fakat hic ayrilmasak da bu aralar bana asiri bir baglanmasi var. Evin icinde odadan odaya gecerken bile bacagima yapisiyor. Ayaga kalksam annee diye endiseli sekilde bacagima sariliyor. Oysa hic onu aglata aglata bir yerde uzun sureli birakmadim. Bunun donemsel oldugunu dusunuyorum. Baglanmamizda bir sorun oldugunu dusunmuyorum. Sizin baglanmanizda sorun oldugunu dusundurtecek bir sey mi oldu? Yoksa annelik vicdani mi? Bence de guvenli baglanma boyle pamuk ipligine bagli bir sey degil. Sevgiye doymus, iyi bakilmis bir bebegin annesine baglanmamasi cok zor. Yakinda tam zamanli ise donecegim, yeni bakicimiz olacak. Umarim biz de krizsiz atlatiriz bu donemi.
 
Hanımlar merhaba 22 aylık oğlum var. Bende memur olarak çalışan bir anneyim. Bebeğime kayınvalidem bakıyor. Öğle aralarında eve gidiyorum oğlumu görmeye. Ancak ayrılırken çok şiddetli bir şekilde tepki gösterip ağlıyor. Geleceğim anneciğim,işe gidiyorum vs desem de sanırım beni daha anlamıyor. Çaktırmadan gittiğimde de fark edince yine ağlamaya başlıyor. Sizin çözümleriniz nelerdi,nerde yanlış yapıyorum bilmiyorum ancak güvenli bağlanmada sorun olur diye çok korkuyorum
Öğlen arası gitmeyin derim.
 
Ah cok sukur su adami sevmeyen birini buldum. 😅 millet niye her dedigi kanun gibi 'Ama Adem Gunes oyle diyor' diye sorgulamadan her dedigini savunuyor anlamiyorum. Adam annelerin vicdanini somuren bir yeni donem *beepbeep* oysa.

hiç izlememiştim
ben bu yorumları okuduktan sonra daha da hiç izlemem
genel olarak yok efendim kadın çalışmalı/kadın çalışmamalı
çocuğu böyle büyütün onu yapın bunu yapın şeylerini asla takip etmeme kararı aldım
he konu sahibi gibi arada kaldığım durumlarda genel ne diyor ona bakıyorum evet
onun harici asla bakmıyorum.
 
Adem Güneş kim bende hiç duymadim.
Ben şimdiki nesil annelerinde bu çocuk işini aşırı abartılı buluyorum.
Çocuk bağlı olmaktan ziyade bağımlı oluyor.
Bakiyorum bir çalışan arkadaşa kadının çocuğu diyelim 4 yasinda çocuğu asla babasına bırakıp dışarı bile çıkmıyor iş harici.
Bunun nesi mantıklı?
İlla yapışık ikiz gibi geziyorlar heryerde.
Kadının kendine ait vakti yok
Ben bunları da açıkçası normal bulmuyorum.
Şuan yaz tatilindeyim bebeğim 9 aylik.
Anneme bırakıp gayet işlerimi halletmek için dışarı çıkıyorum.
Normal zamandada eşime bırakıp giderdim markete vs.
Yada evde eşime bırakıp diğer odada işlerimi hallederim.
Ama bazısı enteresan çocuklardan başka hayat yok sanki.
Kadınlar öyle bağımlı ki hava dahi almıyorlar.
 
Sevgili konu sahibi, benim oglum da 10 gun sonra 2 yasina girecek. Hic uzun sureli ayri kalmadik. Gecen sene 13-15 ay arasi yarim gun evden uzak calistim, hic sorun olmadi. Sonra evden calismaya basladim. Fakat hic ayrilmasak da bu aralar bana asiri bir baglanmasi var. Evin icinde odadan odaya gecerken bile bacagima yapisiyor. Ayaga kalksam annee diye endiseli sekilde bacagima sariliyor. Oysa hic onu aglata aglata bir yerde uzun sureli birakmadim. Bunun donemsel oldugunu dusunuyorum. Baglanmamizda bir sorun oldugunu dusunmuyorum. Sizin baglanmanizda sorun oldugunu dusundurtecek bir sey mi oldu? Yoksa annelik vicdani mi? Bence de guvenli baglanma boyle pamuk ipligine bagli bir sey degil. Sevgiye doymus, iyi bakilmis bir bebegin annesine baglanmamasi cok zor. Yakinda tam zamanli ise donecegim, yeni bakicimiz olacak. Umarim biz de krizsiz atlatiriz bu donemi.
İçimi rahatlattınız, teşekkürler. Birkaç aydır anlattığım sorunumuz var önceden böyle değildi, dönemsel olabilir dediğiniz gibi. Annelik vicdanı mı yoksa bebeğim doğduktan sonra yaşamış olduğum lohusa depresyonu mu beni bunları düşünmeye sevk ediyor bilemiyorum. Zor bir dönem geçirdim ilaçlar,terapiler vs. Yeni yeni iyileşiyorum desem yeridir. Elimden geldiğince şimdi telafi etmeye çalışıyorum ben de. Umarım işe döndükten sonra böyle bir sorun yaşamazsınız.
 
hiç izlememiştim
ben bu yorumları okuduktan sonra daha da hiç izlemem
genel olarak yok efendim kadın çalışmalı/kadın çalışmamalı
çocuğu böyle büyütün onu yapın bunu yapın şeylerini asla takip etmeme kararı aldım
he konu sahibi gibi arada kaldığım durumlarda genel ne diyor ona bakıyorum evet
onun harici asla bakmıyorum.
+ Hatice kübra Tongar var bir de onu da unutmayalım.
 
Adem Güneş kim bende hiç duymadim.
Ben şimdiki nesil annelerinde bu çocuk işini aşırı abartılı buluyorum.
Çocuk bağlı olmaktan ziyade bağımlı oluyor.
Bakiyorum bir çalışan arkadaşa kadının çocuğu diyelim 4 yasinda çocuğu asla babasına bırakıp dışarı bile çıkmıyor iş harici.
Bunun nesi mantıklı?
İlla yapışık ikiz gibi geziyorlar heryerde.
Kadının kendine ait vakti yok
Ben bunları da açıkçası normal bulmuyorum.
Şuan yaz tatilindeyim bebeğim 9 aylik.
Anneme bırakıp gayet işlerimi halletmek için dışarı çıkıyorum.
Normal zamandada eşime bırakıp giderdim markete vs.
Yada evde eşime bırakıp diğer odada işlerimi hallederim.
Ama bazısı enteresan çocuklardan başka hayat yok sanki.
Kadınlar öyle bağımlı ki hava dahi almıyorlar.
Ben bırakıp tatile gitmek için gün sayıyorum ayol :KK70:
 
hiç izlememiştim
ben bu yorumları okuduktan sonra daha da hiç izlemem
genel olarak yok efendim kadın çalışmalı/kadın çalışmamalı
çocuğu böyle büyütün onu yapın bunu yapın şeylerini asla takip etmeme kararı aldım
he konu sahibi gibi arada kaldığım durumlarda genel ne diyor ona bakıyorum evet
onun harici asla bakmıyorum.
Aynen ben de. Cok cikmazdaysam guvenilir kaynaklardan bilgi edinmeye calisiyorum, genellikle yabanci kaynaklardan. Cocuk buyuturken kanunmus gibi dayatilan seylerden uzak duruyorum. Baska annelerin deneyimleri, guvenilir bilimsel kaynaklar, bir de annelik icgudusu yonlendiriyor beni.
 
pek çok kişinin de yazdığı gibi öğle arası gitmeniz onu negatif etkiliyor. öğle aranızı kahve yürüyüş, kitap okuma vs artık sevdiğiniz ne varsa kendiniz için kullanın. çok kıymetli bir zaman dilimi bence.
 
+ Hatice kübra Tongar var bir de onu da unutmayalım.
Bunlar yerine çözüm odaklı kitaplara yönelin bence. Ben mesela “etkin anne baba eğitimi” ve “dramsız disiplin” ve “koşulsuz ebeveynlik” gibi kitaplar bana yöntemler öğretti. Üstelik kendimi de daha iyi hissettirdi.
 
Hanımlar merhaba 22 aylık oğlum var. Bende memur olarak çalışan bir anneyim. Bebeğime kayınvalidem bakıyor. Öğle aralarında eve gidiyorum oğlumu görmeye. Ancak ayrılırken çok şiddetli bir şekilde tepki gösterip ağlıyor. Geleceğim anneciğim,işe gidiyorum vs desem de sanırım beni daha anlamıyor. Çaktırmadan gittiğimde de fark edince yine ağlamaya başlıyor. Sizin çözümleriniz nelerdi,nerde yanlış yapıyorum bilmiyorum ancak güvenli bağlanmada sorun olur diye çok korkuyorum
Memur annenin tek çocuğuyum. Anneanne gözetiminde bakıcıyla büyüdüm, anne baba evine sadece hafta sonu gidiyordum (vardiyalı çalıştıkları için…) okul öncesi de kreşe gittim. Nazlı ve özenli büyütüldüm, yine de çocukluğumu hep ağladığım, kaygılandığım zamanlar olarak hatırlarım… Bakıcıma sarılır annemden çekinirmişim mesela, annemin de anıları ne yazık ki böyle üzücü çoğunlukla… Sadede gelecek olursam, 40 yaşındayım ve ergenlikten beri en yakın dostum annem. Onu anlıyor ve saygı duyuyorum. Endişe etmeyin, sevgi ve emek her şeyi yoluna koyacaktır…
 
Sabah giderken size ait bir eşyayı ona verin ve siz gelene kadar ona sahip çıkmasını isteyin bu tekrar geleceğinizin garantisi olacak ve rahatlatacaktır öğlen geldiğinizde de teşekkür edip eşyanızı alın giderken tekrar aynısını tekrarlayın böylece geri geleceğinize inanacaktır bir de ağladığında üzülürseniz bunu farkeder ve sonrakinde daha fazla ağlar sizi yıldırıp işe gitmemeniz için.Şu an siz gidince kaybolduğunuzu sanıyor bir kaç aya ağlamalar azalacaktır
 
Back
X