Calisan anne

goldstar535

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
23 Mayıs 2014
658
518
123
Merhaba hanımlar
Pazartesi ise başlıyorum 3 yaşında oğlum var annem bakıcam içim cok rahattı iş ararken ama şuan da çok huzursuzum koskoca gün görmeden nasil durcam
Birde ben çalışqan bir annenin cocuguydum o döneme ait hatırladığım tek şey annemi çok özlerdim komşuların evde olup annemin çalışıyo olması ,okul pikniklerine gelen anneler, okul çıkışı gün yapan anneler var di okul çıkışı tüm çocuklar toplanır ben cezalı gibi eve giderdim , okulda gösterilere çıkardım annem yok hep çalışıyo bunları düşündükçe çok üzülüyorum aynısını çocuğuma yaşatmak
Oglum büyüdü diyorum evde kaliteli zaman geçiremiyorum ben ise başlayınca oda oyun grubuna gidicek ama ne bileyim çok üzgün ve aglamakliyim
 
cok guzel bir karar vermişsiniz. 3 yasinda cocuk artik kendi yas grubu ile vakit gecirip enerjisini atmali, yeni seyler ogrenmeli. anne de sosyal hayata geri donunce hayat guzel olacak. eminim.cok ozleyeceksiniz. o da sizi cok ozleyecek ve birlikte gecirdiginiz zamanlar kiymetlenecek. her anin degrini bileceksiniz. bol bol sarilin ona, sevdiginizi, ozlediginizi söyleyin.

keske mesai saatleri bu kadar uzun olmasa ama ulkenin durumu bu maalesef.

hic uzulmeyin. ilk gunler zor olacak, zaman verin.
 
cok guzel bir karar vermişsiniz. 3 yasinda cocuk artik kendi yas grubu ile vakit gecirip enerjisini atmali, yeni seyler ogrenmeli. anne de sosyal hayata geri donunce hayat guzel olacak. eminim.cok ozleyeceksiniz. o da sizi cok ozleyecek ve birlikte gecirdiginiz zamanlar kiymetlenecek. her anin degrini bileceksiniz. bol bol sarilin ona, sevdiginizi, ozlediginizi söyleyin.

keske mesai saatleri bu kadar uzun olmasa ama ulkenin durumu bu maalesef.

hic uzulmeyin. ilk gunler zor olacak, zaman verin.
Yani çok kararlıydım çok istedim bu işi ama şimdi noldu bilmiyorum geçmişe döndüm benim annemin şartları çok farklıydı ben onun gibi bir anne olmucam en azından özel günlerinde yalnız bırakmicam oğlumu annem mecburdu ( bu hala beni çok uzuyor ) oğlum çok düşkün bana sabahları nasıl bırakıp gidicem hiç bilmiyroum ilk gün psikolojisi sanirim
 
Şimdi buraya "alisir bosver" yazanlar olacak ama daha once de demistim, eger ciddi bir maddi probleminiz yoksa lutfen calismayin. Size yüreğime dokunan bir durumdan bahsetmek istiyorum;

Bizim komsumuz calisan bir anne. Cok tatli, hemen hemen sizinkinin yasinda bir oglu var. Ona Halasi bakiyor. Halasi onu yazin oynamasi icin asagi indiriyordu. Birgun annem goruyor bizim kapiciyi gorunce cocuk o kadar mutlu oluyormuski. Annem sebebini sormus, halasi "kapicinin geldigi saatlerde anne babasi geliyor, o yuzden onu gorunce cok mutlu oluyor" demisti.. cok uzulmustum. Konunuz bana onu hatirlatti. Hayirlisi olsun hakkinizda.
 
Benimde annem çalıştı . Ama ben hep üzüldüm. Ama sonra büyüdüm ve dedim ki iyi ki de çalışmış çünkü bana çok güzel imkanlar sundu . Şimdi kendisi emekli iyi ki çalışmışim diyor evet başta anne içinde çocuk içinde zor ama sonrası çok güzel
 
Şimdi buraya "alisir bosver" yazanlar olacak ama daha once de demistim, eger ciddi bir maddi probleminiz yoksa lutfen calismayin. Size yüreğime dokunan bir durumdan bahsetmek istiyorum;

Bizim komsumuz calisan bir anne. Cok tatli, hemen hemen sizinkinin yasinda bir oglu var. Ona Halasi bakiyor. Halasi onu yazin oynamasi icin asagi indiriyordu. Birgun annem goruyor bizim kapiciyi gorunce cocuk o kadar mutlu oluyormuski. Annem sebebini sormus, halasi "kapicinin geldigi saatlerde anne babasi geliyor, o yuzden onu gorunce cok mutlu oluyor" demisti.. cok uzulmustum. Konunuz bana onu hatirlatti. Hayirlisi olsun hakkinizda.
Mecbur değilim ama çalışmalıyım ( eşimle sorunlarımız var ) bende hiç unutmam
Okuldaydım bi gun tabi biz çocukken eve kendimiz giderdik ama yağmurlu günlerde herkezin annesi şemsiyeyi kaptığı gibi okul çıkışında beklerdi ben ıslana ıslana eve giderdim yine o gunlerin birinde o annelerin içinde kendi annemi görünce çılgına dönmüş gibi sevinmiştim meger ramazan 1. Gunuymus saat 4 de cikmis isten iste bunlari hatirlamak uykumu kaciriyo
 
Yani çok kararlıydım çok istedim bu işi ama şimdi noldu bilmiyorum geçmişe döndüm benim annemin şartları çok farklıydı ben onun gibi bir anne olmucam en azından özel günlerinde yalnız bırakmicam oğlumu annem mecburdu ( bu hala beni çok uzuyor ) oğlum çok düşkün bana sabahları nasıl bırakıp gidicem hiç bilmiyroum ilk gün psikolojisi sanirim

evet ilk gun en zoru. zamanla kolaylasacak. ama acele etme, hem kendine hem ona zaman ver. baktin ikiniz de mutsuzsunuz 3 5 ay sonra birakirsin işi. ama denemek, işe gitmeye baslamak sana da iyi gelecek. yasitlari ile olmak da ona ozguven kazandiracak, becerileri artacak. tabi ki yazdiklarinda haklisin ama calismak da zorundasin o yuzden kendin icin zorlastirma. olumlu yonleri gormeye calis. kendini motive et.

cocuk da seni kopyalayacak, anne mutlu olursa cocuk da mutlu olur
 
Benimde annem çalıştı . Ama ben hep üzüldüm. Ama sonra büyüdüm ve dedim ki iyi ki de çalışmış çünkü bana çok güzel imkanlar sundu . Şimdi kendisi emekli iyi ki çalışmışim diyor evet başta anne içinde çocuk içinde zor ama sonrası çok güzel
Evet bende şimdi iyi ki çalışmış diyorum çok mutluyum onun adına hatta üniversitede falan baya iyi durumdaydım ama cocuklug8mu hatırladıkca aynı şeyleri oğlumun yaşama ihtimali korkutuyo beni
 
Yani çok kararlıydım çok istedim bu işi ama şimdi noldu bilmiyorum geçmişe döndüm benim annemin şartları çok farklıydı ben onun gibi bir anne olmucam en azından özel günlerinde yalnız bırakmicam oğlumu annem mecburdu ( bu hala beni çok uzuyor ) oğlum çok düşkün bana sabahları nasıl bırakıp gidicem hiç bilmiyroum ilk gün psikolojisi sanirim
Normalde buraya hep annenin çalışmasını destekleyici yorumlar yaparım,ama şu yazınızı görünce benimde içim burkuldu.
Sizi üzmek değil amacım,ben 2.5 aylık bebeğimi bırakıp işe başlamak zorunda kalmıştım.
o günlere döndükce gözlerim dolar hep.
ama devlete atanmıştım.tüm gün değil benim yarım gün(ogretmenim)
o yüzden sizinki kadar zor olmasada sürece alışana kadar epey zorlanmıstım.
zamanla rayına oturuyor herşey.
ben kızımla hep konuştum.
28 aylık şimdi.
anne işe git gelirken sürpriz yumurta al der şimdi:) bakicisinida çok seviyor.
en buyuk sansiniz annenizin bakacak olması.
ve 3 yasina kadar her anina sahit olmanız.
dilerim allah yardimciniz olur
 
Normalde buraya hep annenin çalışmasını destekleyici yorumlar yaparım,ama şu yazınızı görünce benimde içim burkuldu.
Sizi üzmek değil amacım,ben 2.5 aylık bebeğimi bırakıp işe başlamak zorunda kalmıştım.
o günlere döndükce gözlerim dolar hep.
ama devlete atanmıştım.tüm gün değil benim yarım gün(ogretmenim)
o yüzden sizinki kadar zor olmasada sürece alışana kadar epey zorlanmıstım.
zamanla rayına oturuyor herşey.
ben kızımla hep konuştum.
28 aylık şimdi.
anne işe git gelirken sürpriz yumurta al der şimdi:) bakicisinida çok seviyor.
en buyuk sansiniz annenizin bakacak olması.
ve 3 yasina kadar her anina sahit olmanız.
dilerim allah yardimciniz olur
Işte sizleri görünce şanslı olduğumu hissediyorum en azından 3 yaşında diyorum belkide çok duygusalım allah hepimizin yardımcısı olsun çalışan anne olmak zor
 
Merhaba hanımlar
Pazartesi ise başlıyorum 3 yaşında oğlum var annem bakıcam içim cok rahattı iş ararken ama şuan da çok huzursuzum koskoca gün görmeden nasil durcam
Birde ben çalışqan bir annenin cocuguydum o döneme ait hatırladığım tek şey annemi çok özlerdim komşuların evde olup annemin çalışıyo olması ,okul pikniklerine gelen anneler, okul çıkışı gün yapan anneler var di okul çıkışı tüm çocuklar toplanır ben cezalı gibi eve giderdim , okulda gösterilere çıkardım annem yok hep çalışıyo bunları düşündükçe çok üzülüyorum aynısını çocuğuma yaşatmak
Oglum büyüdü diyorum evde kaliteli zaman geçiremiyorum ben ise başlayınca oda oyun grubuna gidicek ama ne bileyim çok üzgün ve aglamakliyim
Benimde kizim 1 yasina girecek univ mezunuyim kizim olduktan sonra bakis acim degisti asla birakip ise gidemem.brnce maddi durumunuz iyiyse kendiniz buyutun yavrunuzu hic degilse 5 6 yasina kadar
 
Merhaba hanımlar
Pazartesi ise başlıyorum 3 yaşında oğlum var annem bakıcam içim cok rahattı iş ararken ama şuan da çok huzursuzum koskoca gün görmeden nasil durcam
Birde ben çalışqan bir annenin cocuguydum o döneme ait hatırladığım tek şey annemi çok özlerdim komşuların evde olup annemin çalışıyo olması ,okul pikniklerine gelen anneler, okul çıkışı gün yapan anneler var di okul çıkışı tüm çocuklar toplanır ben cezalı gibi eve giderdim , okulda gösterilere çıkardım annem yok hep çalışıyo bunları düşündükçe çok üzülüyorum aynısını çocuğuma yaşatmak
Oglum büyüdü diyorum evde kaliteli zaman geçiremiyorum ben ise başlayınca oda oyun grubuna gidicek ama ne bileyim çok üzgün ve aglamakliyim
Oğlum tam 24 aylıkken başladım işe.tupbebek tedavisi ve onun 2 Yaşına gelmesi derken 5 sene olmuştu kariyerimi birakali.allah nasip etti yeniden bıraktığım yerden başladım iş hayatina Ağustos ayında.ben de suçlu hissettim.ustelik kreşe başladı benim oğlan.2 sene hep evde ve beraberdik.4,5 aydır kreşte.cok faydası oldu.ben ise baslamanin mutluluğunu yaşıyorum o da kreşte mutlu maşallah.anneniz de bakacakmis ve 3 yaşında koca oğlan olmuş sizinki:) ben çalışmadan da olurdu bir şekilde geecinirdik.ama eve kapanma durumu beni mutsuz ediyordu ve çocugyn sosyallesmesi ve farklı şeyler öğrenmeye başlaması gerekiyordu..karmaşık yazmış olabilirim uykulu bir şekilde.size her ikiniz de yeni hayatınıza alışacak ve bundan memnun olacaksınız demeye geldim özellikle:) bu süreçte sormak istediğiniz birşey olursa yazın bana..zira yakın zamanda tüm hislerinizi yasadim
 
Back
X