- Konu Sahibi goldstar535
- #21
Oğlum tam 24 aylıkken başladım işe.tupbebek tedavisi ve onun 2 Yaşına gelmesi derken 5 sene olmuştu kariyerimi birakali.allah nasip etti yeniden bıraktığım yerden başladım iş hayatina Ağustos ayında.ben de suçlu hissettim.ustelik kreşe başladı benim oğlan.2 sene hep evde ve beraberdik.4,5 aydır kreşte.cok faydası oldu.ben ise baslamanin mutluluğunu yaşıyorum o da kreşte mutlu maşallah.anneniz de bakacakmis ve 3 yaşında koca oğlan olmuş sizinki:) ben çalışmadan da olurdu bir şekilde geecinirdik.ama eve kapanma durumu beni mutsuz ediyordu ve çocugun sosyallesmesi ve farklı şeyler öğrenmeye başlaması gerekiyordu..karmaşık yazmış olabilirim uykulu bir şekilde.her ikiniz de yeni hayatınıza alışacak ve bundan memnun olacaksınız demeye geldim özellikle:) bu süreçte sormak istediğiniz birşey olursa yazın bana..zira yakın zamanda tüm hislerinizi yasadimMerhaba hanımlar
Pazartesi ise başlıyorum 3 yaşında oğlum var annem bakıcam içim cok rahattı iş ararken ama şuan da çok huzursuzum koskoca gün görmeden nasil durcam
Birde ben çalışqan bir annenin cocuguydum o döneme ait hatırladığım tek şey annemi çok özlerdim komşuların evde olup annemin çalışıyo olması ,okul pikniklerine gelen anneler, okul çıkışı gün yapan anneler var di okul çıkışı tüm çocuklar toplanır ben cezalı gibi eve giderdim , okulda gösterilere çıkardım annem yok hep çalışıyo bunları düşündükçe çok üzülüyorum aynısını çocuğuma yaşatmak
Oglum büyüdü diyorum evde kaliteli zaman geçiremiyorum ben ise başlayınca oda oyun grubuna gidicek ama ne bileyim çok üzgün ve aglamakliyim