Çalışan anneler siz kendinizi nasıl hissediyorsunuz

nomadd

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
19 Eylül 2012
995
234
133
İstanbul
Merhaba arkadaşlar
Bugün 2.günüm çalışmaya başlayalı. Ama içim çok huzursuz çok mutsuzum 2 yaşındaki kızımı bırakıp çalıştığım için. Sizde ilk zamanlarda böyle miydiniz. Kızıma babası bakıyor akşam ben gelince o işe gidiyor.
Evde oturunca çalışmak isterdim mutlu olacağımı sanıyordum. Ama şimdi çok mutsuzum. Açıkçası maddiyat için değil sosyal olmak için çalışmak istemiştim. Ama mutlu olamıyorum sizde başlarda böylemiydiniz. Alıştınız mı veya alışırmıyım gün geçtikçe.
 
Çocuğum olmamasına rağmen her gün işe giderken mutsuz olduğum bir gerçek çünkü evim işim herşeyimi aksatmamaya çalışıyorum ve yorulan ben oluyorum. açıkcası 2 yaşında çocuğum olsa maddi durumum iyi olsa ve eşim gece çalışan olsa çalışmazdım eşinlede görüşemiyorsun kızınla da vakit geçiremiyorsunuz belli bir süre sonra eziyete dönecektir. Eşinle aynı saatlerde çalışıp eve aynı saatte gitseniz kesin çalış derdim ama durumun başka maddi durumun iyise kızınla gezerek eşinle dışarda kahvaltıya giderek sosyalleşebilirdin belli bir süre
 
Çocugunun sımdı sana evet bır nebze ıhtıyacı var ama seneye okula gıtmeye baslayacak. Sen evde olsanda o yanında olamayacak bunu unutma.
Baslarda oyleydık hala zaman zaman vıcdan azabı duyuyoruz elbette ama yınede onlar ıcın calısıyoruz. Sanslısın kı hem calısıp hemde elınde paran olacak, ya cok mecbur olsaydın calısıp dıdınıp yınede ıstedıgın hıcbıseyı yapamıyor olsaydın o zaman ne olacaktı.
 
Eşim 2 günde bir gidiyor işe. Yani bir gün gidip ertesi günü evde oluyor.
 
Ben 3,5 aylıkken başladım
Zormu çok zor kabul
Ama maddi manevi huzur verdiği bir gerçek
Kızıma istediğimi alabilme özgürlüğü, plan yapma özgürlüğünün tadı çok başka
Ben 17 yaşından beri kendi paramı kazandığımdan maddi olarak özgür olmaya alışığım,
Bu artı yönlerini düşünüp kendimi motive ediyorum :)
 
Ben 17 yasindan beri calisiyorum. Calismak kendi parani kazanmak harika bir duygu. Ama cocuk olunca zor oluyor tabi. Onceligin cocugun olmali.eger sen işteyken esin senin yerini tutuyorsa icin rahatsa senin icin calismak iyi olabilir. Bana sorarsan ben asla esime cocugumu emanet etmem cünkü biraz sorumsuzdur. Ve calisan bir anne olarak ne hissediyorsun diye sorarsan. Kendimi kurulmus oyuncak gibi hissediyorum. Sanku sabah biri beni kuruyor aksama kadar didiniyorum. Şükürler olsun tabi halimize elimiz ayagimiz tutsunda çalışalim.
 
Şanlısınız bebeğiniz 2 yaşına gelmiş. Ben 6 bucuk aylıkken bırakmak zorunda kaldım. çok ağladım ilk zamanlar şu an 20 aylık hala bırakırken bi burukluk oluyo maalesef, koşa koşa eve gidiyorum 10 dk fazla göreyim diye. Ama istediğim her seyi, her ihtiyacını alabiliyorum hafta sonu her an beraberiz nereye gitsem onuda götürüyorum. İlk günler tabi ki zor geçecek ama alısırsınız, o da alısır. Bir iki seneye kadar kreşe gider muhtemelen o yüzden çalışmanız en güzeli
 
Eşim 2 günde bir gidiyor işe. Yani bir gün gidip ertesi günü evde oluyor.
Roller değişmiş eşin her gün gündüz evde çocuk bakıyor sen haftanın 5 günü gündüz işe gidiyorsun. Her zaman çalışılmayı savunan bir insanım ki 18 imden beri okuyup çalışmış bir kişi olarak bunu diyorum her bayan çalışmalı her kadın ve erkek eşittir bunu sonuna kadarda savunurum fakat siz çocuğu 1 sene sonra kreşe verip işe başlasaydınız daha mantıklı olurmuş hem maddi sorununuzda yokmuş sonuçta. Eşiniz belli bir yerde idare etmeyi bırakıp sinirli biri olabilir
 
Evet haklısınız ama bazen insan kendisi içinde çalışmak istiyor
 
ben 2.5 yasinda basladim kizimi birakmaya ilk bi hafta zordu ama simdi alistik ikimizde.kizim icin işe gitmem bi problem degil olagan bi durum.sizde alisirsiniz calismak kadin icin cok onemli ilk maasinizi aldiginizda unutursunuz bunlari
 
ben 2.5 yasinda basladim kizimi birakmaya ilk bi hafta zordu ama simdi alistik ikimizde.kizim icin işe gitmem bi problem degil olagan bi durum.sizde alisirsiniz calismak kadin icin cok onemli ilk maasinizi aldiginizda unutursunuz bunlari
Şuan 1 yıl daha mı bekleseydim diye kendimi suçluyorum anne olmak çok güzel ama bir o kadar da zor.
 
2 yıldır çalışıyorum kızımı bırakıp borç çok diye, ama hala okadar zorki. Malesef alışılmıyor bu duruma
 
2 cocugum var, hayatimin her alani onlara gore ayarli, is yasamim dahil. Patronla anlasirken ilk dedigim kucuk cocuklarim oldugu, yeri gelir gecelere kadar mesai yaparim ama o cocugun bilmem ne anne toplantisina giderim dedim. Esim de boyle der. Iyi isini hakkiyla yapan calisanlariz, patron kaybetmek istemez yani, kabul ediyor.
O yuzden ben iste de mutluyum, evde de mutluyum. Cok yorucu evet ama duzenimiz boyle. Cocuklar icin de normali bu, ebeveynler ise cocuklar okula. Kimse vicdan yapmiyor.
 
Ay ne güzel babası bakıyormus cok sanslısın
Ben bakıcıya bırakıcam nasipse hemde daha yasını görmemişken dönücem işe
İlk bikaç hafta zor olur ama sonra alısırsın
 
Doğum iznim biter bitmez işe geri döndüm oğlum 2.5 aylıktı. 2 günde mutlu olamıyorum demek için yeterli değil. Sizin şartlarınızda sosyallesmek bana sacma geldi açıkçası eşinizle hiç görüşemiyorsunuz çocuk sizi birlikte göremiyor
 
Başlarda çok zorlandım.
İki çocuğum var ve küçüğüm 6 aylıkken işe dönmüştüm.
Sorunlar,sıkıntılar,vicdan azabı,annelik sorgulamaları yaşadım bi süre.

Ama şimdi büyüdüler(yaşları 10 ve 5)
Rabbime bin şükür iyi ki çalışıyorum.
İyi ki kendi param ve özel hayatım var.
Çocuklarım daha küçük hala biraz zorlanıyorlar ama
İlerde bana çok dua edecekler.

Zamanla geçiyor merak etmeyin.
 
2 yıldır çalışıyorum kızımı bırakıp borç çok diye, ama hala okadar zorki. Malesef alışılmıyor bu duruma
Eşim her gece işe gitmiyor. Bir gece gidiyor ertesi gece evde oluyor.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…