3 kızım var. Üçüncüsü 3 aylık henüz. 5,5 aylıkken işr döneceğim. Kısmetse günde 2 saat çalışarak başlamayı planlıyorum. Evim de hemen karşıda zaten. Bir nevi sosyalleşmek için çalışmaya başlamam gerektiğini düşünüyorum. Eve hapsolmuş durumdayım şu an, sadece çocuklarla onların yemekleri, ütüleri, ödevleri ve bebek bakımıyla ilgileniyorum şu an. Huniyi takmama ramak kalmışken iki nefes almak iyi gelir bence.
Merhaba arkadaşlar
Bugün 2.günüm çalışmaya başlayalı. Ama içim çok huzursuz çok mutsuzum 2 yaşındaki kızımı bırakıp çalıştığım için. Sizde ilk zamanlarda böyle miydiniz. Kızıma babası bakıyor akşam ben gelince o işe gidiyor.
Evde oturunca çalışmak isterdim mutlu olacağımı sanıyordum. Ama şimdi çok mutsuzum. Açıkçası maddiyat için değil sosyal olmak için çalışmak istemiştim. Ama mutlu olamıyorum sizde başlarda böylemiydiniz. Alıştınız mı veya alışırmıyım gün geçtikçe.
Öğretmenim. İkinci dönem 15 saat ders alacağım. O da günde 2 saat yapıyor. Bebiş biraz büyüyünce dersleri 2 güne toplayıp bitirmek daha güzel olur belki.günde 2 saat ne işi yapcaksınız acaba ? böyle bi şansınız varsa ne mutlu
2 yaşında bırakmışsınız ve çok çok şanslısınız.Ben 3 aylıkken bıraktım ilk zaman üzüldüm ama sonra alıştım bu durumaMerhaba arkadaşlar
Bugün 2.günüm çalışmaya başlayalı. Ama içim çok huzursuz çok mutsuzum 2 yaşındaki kızımı bırakıp çalıştığım için. Sizde ilk zamanlarda böyle miydiniz. Kızıma babası bakıyor akşam ben gelince o işe gidiyor.
Evde oturunca çalışmak isterdim mutlu olacağımı sanıyordum. Ama şimdi çok mutsuzum. Açıkçası maddiyat için değil sosyal olmak için çalışmak istemiştim. Ama mutlu olamıyorum sizde başlarda böylemiydiniz. Alıştınız mı veya alışırmıyım gün geçtikçe.
Cocugunuza babasi bakiyormus hic endiselenmeyin. Ilk zamanlar olur oyle. Calisin sosyallesin tabi ki. Cocuk 2 yasina gelmis aramiyordur bile siziMerhaba arkadaşlar
Bugün 2.günüm çalışmaya başlayalı. Ama içim çok huzursuz çok mutsuzum 2 yaşındaki kızımı bırakıp çalıştığım için. Sizde ilk zamanlarda böyle miydiniz. Kızıma babası bakıyor akşam ben gelince o işe gidiyor.
Evde oturunca çalışmak isterdim mutlu olacağımı sanıyordum. Ama şimdi çok mutsuzum. Açıkçası maddiyat için değil sosyal olmak için çalışmak istemiştim. Ama mutlu olamıyorum sizde başlarda böylemiydiniz. Alıştınız mı veya alışırmıyım gün geçtikçe.
Ben 9 aylık bebeğini bırakıp gittim. 2 yaş ne kiMerhaba arkadaşlar
Bugün 2.günüm çalışmaya başlayalı. Ama içim çok huzursuz çok mutsuzum 2 yaşındaki kızımı bırakıp çalıştığım için. Sizde ilk zamanlarda böyle miydiniz. Kızıma babası bakıyor akşam ben gelince o işe gidiyor.
Evde oturunca çalışmak isterdim mutlu olacağımı sanıyordum. Ama şimdi çok mutsuzum. Açıkçası maddiyat için değil sosyal olmak için çalışmak istemiştim. Ama mutlu olamıyorum sizde başlarda böylemiydiniz. Alıştınız mı veya alışırmıyım gün geçtikçe.
Eşim seni soruyor diyor evin içinde anne nerdesin diyormuş o yüzden çok üzüldümÇocuk iki yaşındaysa ve babası bakıyorsa bence huzursuz olmayın hiç.
Evet bende bu mantıkla işe başlamak istedim ama burnumda tütüyor özlemiÇocuğum yok
Lakin böyle düşünme derim
Gençken çalışmak lazım, sigortan, sosyal imkanların, çocuğuna sağlayacağın daha iyi şartlar için bu gerekli
Evladın büyüyecek, kimse kimseye baki değil, yaşlandığında bir maaşın, dayanacak bir gelirin olması, sağlık hizmetin olması çok önemli. Gençlikte bunlar pek düşünülmüyor ama hayatın gerçekleri var. Çalışan, ayaklarının üzerinde durabilen bir anne olmak çok çok önemli, hayatın ne getireceğini bilmiyoruz, o yüzden imkanın oldukça çalış
Bence avantajlı durumdasın çünkü çocuğuna babası bakıyor, bakıcı olsa durum daha zor, sabret biraz geçecek bu günler bir bakıyorsun yıllar geçmiş gitmiş, şimdi ne yapsan kar
Evet bende bu mantıkla işe başlamak istedim ama burnumda tütüyor özlemi
annelık aynı zamanda omur boyu da vıcdan azabı :) keske sunu yapsaydım keske bunu yapmasaydım buyuturken su hataları yaptım omur boyu kendı kendımızı annelıgımızı sorgulama sebebı :)Eşim seni soruyor diyor evin içinde anne nerdesin diyormuş o yüzden çok üzüldüm
Ne kadar harika bir yorum.Sizi tebrik ederim.Ne mutlu sizin gibi annelerin yetiştireceği çocuklara.2 yasindaki çoçugun yeri annesi degil, krestir. Yasitlaridir. Bu yaslarda yeni seyleri kesf etmesi lazim, ögrenmesi lazim.
Yani bizim kültürümüzde bu annelere ve kadinlara baski inanilmaz.
Yani bazelerine sorarsan, 10 yasindaki çoçukta halen süt çoçugudur. Biz birey yetistirmekte çok kötüyüz maalesef. Hep bir ajitasyon var, "anayim ben ana"lar var. Bu yüzdendir ki simdi birçok evlilik bosanmaya dogru gidiyor. Ailelerden dolayi. Aile çoçuklarindan kopamiyor. Anne kendine göre bir hayat düzenlemedi. Tüm hayatini, çoçuklari üzerine kurdu.
Sonuç? Sosyal hayat yok. Maddiyat kötü çünkü anne çalismiyor ve 1 emekli maas yetmiyor.
Bir kadin daima çalismali. Evet Türkiyede sartlar zor fakat pes edilirse, sartlar dahada zor olacak. Vicdan yapilcak hiçbirsey yok. Nasil erkek çalistiginda vicdan yapmiyor, kadinda vicdan yapmamali.
Eskiden kadin sanki evdemi kaliyordu çoçugu ile? Hayir, tarlada çalisiliyordu. Zamanin hiçbir döneminde çoçuk sürekli annesinin yaninda kalmamistir. Cocgun ihtiyaci 24/7 annesinin yaninda kalmak degil. Cocugun ihtiyaci beyni çalissin, fiziksel olarak kossun, ziplasin,.. yasitlari ile gülsün, tartissin,.. Ve sonra eve geldiginde aile sicakligini alsin. Güvende oldugunu bilsin, sevildigini bilsin. Bu kadardir.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?