Calisan anneler

Bu cocuk da yaparim kariyer de isleri nasil oluyor arkadaslar? Cesarete ihtiyacim var :KK43:

Aslında olay "Çocukta yaparım kariyer de" değil ve bir çok annenin durumu böyle eminim ki.
Çalışan bir kadın olarak çocuk sahibi olduk, fakat işlerimizi maddi durumlar nedeni ile bırakamıyoruz.
Benim açımdan özellikle bu böyle.
Kendi kariyerimde ilerleseydim, şu an çok farklı noktalarda, gerçekten ciddi meblalar kazanıyor olurdum.
Ancak kariyerimde ilerlemek yerine, maddi anlamda kendimi düşünmek durumunda kaldım.

Maddi anlamda sıkıntılarım olmasa bir dakika çalışmam.
2 tane oğlum var, biri 4 yaşında diğeri 1 yaşında.
Bugün o kadar zor geldim ki işe anlatamam...

Sabah 08:00 akşam 17:00 mesaim.
Devlet memuru gibi saatlerim var, doğum iznimi de kullanabildim süt iznimi de kullandım.
Yıllardan beri çalışan insanım, biraz evde oturmakta zor geliyor açıkçası, çünkü çalışma hayatına alışkın bir insanım.
Fakat söz konusu 2 çocuk olunca, dengeler şaşıyor.

Kiradayım, çocuklarımın geleceklerini düşünüyorum haliyle her ebeveyn gibi.
Kendi evimiz olsaydı, gerçekten bir dakika durmazdım, evimde çocuklarımın başında olurdum.
Fakat gel gör ki, masraflar çığ gibi oluyor, kirasıydı diğer giderleriydi derken ay başı hemen geliyor.

Bir dönem bakıcı ile ilerledik olmadı, tam bir fiyaskoydu.
Annem bakıyor Allah'tan çocuklara, büyük kreşe gitti bir dönem ancak ufaklık çok hastalanınca onu da aldık kreşten.
Şimdi Nisan ayı gibi tekrar kreşe vermeyi düşünüyoruz.
İstanbul gibi bir şehirde çocuklar malesef ki 4 duvar arasında büyümeye mahkum bırakılıyorlar, kreş bir nebze çocuğun kendi yaşıtları ile zaman geçirmesine, sosyalleşmesine ve en önemlisi gelişimine katkı sağlıyor.
 
Bir kız tanıyorum onun gayreti dudak uçuklatacak cinsten
Örgün eğitimde ilkokul mezunuydu ailesi okumasına izin vermedi
Orta okulu dışardan aldı
Kısmetleri çıkmaya başlayınca ailesi sıradan biriyle evlendirmesin diye internetten durumuna en müsaat adayı o seçti tek şartı okumasına izin verecekti
Yurt dışına gelin gitti senede iki defa ülkeye açık lise sınavları için geliyordu
Ve ilk sene hamile sonraki iki sene bebeği ile ülkeye geldi ehliyetini aldı lisesini bitirdi
Bulunduğu ülkede ingiliz dili ve edebiyatı okumaya başladı 2 sene o bölümü okuduktan sonra yurda dönüş yaptılar
Buraya gelince ingilizce bildiğini daha işine yarayacak bir bölümü okumaya karar verdi
Seçtiği bölüm mimarlık ilk sene okuduktan sonra gene hamile kaldı
Herkes yok artık okulu bırak dedi ama o hiç kimseyi dinlemedi devam etti
Ve bitirebileceği en kısa sürede bölümünü bitirdi
Bu süreçte onun ne kadar eleştirildiğini ayıplandığını maddi zorluklar yaşadığını biliyorum
Ve duygulardan muaf bir kadın bu başarı sadece başarıya odaklı
Şimdi bir mimarlık bürosunda mimar
Ben bunu yapamam sen yapabilirmisin?
 
Saatleri yuzunden is hayatindan sogudum.En erken 7 bucukta evde oluyordum,tamam nitelikli zaman geciriliyor ama o cocuk gunduz anneyle degil de bakiciyla anneanne-babanneyle niye buyusun ki? Ikincide maddi olarak ayarlayip hamile kaldim,niyetim ablasi gibi 4bucuk yasinda krese baslatip tam zamanli modern kolelige donmek. Ilki 14ylikken ise dondum cok zordu,insllah bu seferkinde ben buyutecegim suan 1 yasina geldi bile.Krese de erken vermek istemeyen bir anneyim,2 sene gitsin yeterli.
 
benim oğlan 4 yaşında. ben geç yatırıyorum. saat 11 gibi yatıyor 11 gibi kalkıyor. ben saat 17.30 da evde oluyorum. bol bol görüşmüş oluyoruz.
ha ben 6 yıllık evliliğim sonunda eşime maddi olarak güvenemeyeceğimi anladım. o yüzden Allah'dan bir şey olmazsa çalışmaya devam
 
Bir kız tanıyorum onun gayreti dudak uçuklatacak cinsten
Örgün eğitimde ilkokul mezunuydu ailesi okumasına izin vermedi
Orta okulu dışardan aldı
Kısmetleri çıkmaya başlayınca ailesi sıradan biriyle evlendirmesin diye internetten durumuna en müsaat adayı o seçti tek şartı okumasına izin verecekti
Yurt dışına gelin gitti senede iki defa ülkeye açık lise sınavları için geliyordu
Ve ilk sene hamile sonraki iki sene bebeği ile ülkeye geldi ehliyetini aldı lisesini bitirdi
Bulunduğu ülkede ingiliz dili ve edebiyatı okumaya başladı 2 sene o bölümü okuduktan sonra yurda dönüş yaptılar
Buraya gelince ingilizce bildiğini daha işine yarayacak bir bölümü okumaya karar verdi
Seçtiği bölüm mimarlık ilk sene okuduktan sonra gene hamile kaldı
Herkes yok artık okulu bırak dedi ama o hiç kimseyi dinlemedi devam etti
Ve bitirebileceği en kısa sürede bölümünü bitirdi
Bu süreçte onun ne kadar eleştirildiğini ayıplandığını maddi zorluklar yaşadığını biliyorum
Ve duygulardan muaf bir kadın bu başarı sadece başarıya odaklı
Şimdi bir mimarlık bürosunda mimar
Ben bunu yapamam sen yapabilirmisin?

o da garipmiş gerçekten. bu kadar hayatı kendine zor kılmak için elinden geleni yapmış :D
ben olsam madem hayallerim var çocuk işini ertelerdim mesela.
muhtemelen çocuklarından çalmıştır. hatta kesin çalmıştır
 
Selam,

4,5 yaşında bir kızım var. İkinci de yolda:)
İlk hamileliğimde 37. haftaya kadar çalıştım. 4 aylık ücretli iznin sonunda da işe döndüm. Bu 4 aylık izin süresince de birkaç kez gidip gelmem gerekti. Özel sektörde yönetici olarak çalışıyorum. Bu nedenle ücretsiz izin kullanmam söz konusu değildi.

Doğumla birlikte bakıcımız da işe başladı. Allah yüzümüze baktı da çok iyi bir insana denk geldik. Ben çocuktan sonra iş yeri ile konuşup mesai saatlerimi düzenledim. Öğle arası vermeden çalışıyorum. 17:00'de evdeyim. Eve geldiğimde yemek hazır, ev temiz olduğu için de direkt kızımla oyun oynamaya başlıyorum. 21:30'da kızım yatana kadar başka hiçbir iş ile ilgilenmiyorum. Evde olsam ve ev işleri benim üzerimde olsa sanırım bu kadar vakit geçiremezdik.

Haftasonları da sürekli beraber vakit geçiriyoruz. Ben çalışmaktan memnunum. Severek yaptığım ve değer gördüğüm bir işte çalışıyorum. Ama bakıcıya verdiğim ücrete yakın para kazansaydım veya mesai saatleri çok uzun, haftasonu çalışılan bir işim olsaydı işi bırakır çocuğuma bakardım sanırım.
 
İlk çocuk 9 aylıkken başladım, evde bakılıyordu. O zaman daha zordu.
2 yaşında kreşe başladı, ben götürüp getiriyordum, yolda birlikte zaman geçiriyorduk, o zaman sorunsuz güzel gidiyordu.
Şimdiki hedefim de çocukların okulunu eşimin ya da benim işimize yakın ayarlayıp getirip götürme işlerini biz yaparız diyorum. Hatta böyle ütopik hayallerim var, birimiz geç bırakır diğerimiz erken işe gider erken çıkar çocukları o alır falan diye. İş buldum da sanki :KK70:
 
Ben de devlet memuruyum ama kızımdan sabah 8 de ayrılıyorum ve genellikle 7 de kresten alıyorum. Zor mu evet biraz zor ama kızım için kreşin daha faydalı olduğunu düşünüyorum.
Çocuklarınız da kreş yaşına gelmiş bence tedirgin olacağınız bir durum yok.
Buyugu anaokuluna gidiyo kucugu de bu sene baslacak zaten ben calissam da calismasam da. Ama 6 saat ile 10 11 saat kreste kalmak farkli. Cocuga kulfet gibi geliyor
Ben bu çocuk ve kariyer işini yapma niyetindeyim
Henüz sadece teori aşamasındayım tabi ortada çocuk olmadığından
2 yaşına kadar evde kendim bakarım (çünkü kimsemiz yok aile büyüğü olarak) izne ayrılıp benim bakmam ya da bakıcıya vermem lazım.
Sonra kreşe veririm diye düşünüyorum
Akşam 5 ten 9 a kadar görüşürüz haftasonları var
Sabahları kreşe bırakıp akşam alma var bu süreler değerlendirilebiir
Günde 24 saat beraber oturunca sanki nitelikli zaman geçiriyor muyuz ki?

Üstelik kadınların çalışma hayatına katılması mikro düzeyde bakınca kendisine ve ailesine, makro düzeyde bakınca ülkeye çok şey katıyor
9da cikip 5te evde olacagim kariyerime katkisi olacak bi is bulsam hic dusunmem :) ama hayaller iste. Kesinlikle 24 saat verimli gecirmiyoruz. Ancak bu 24 saatte 2 saat uyanikken bi arada kalmak gibi degil ki. Zira o iki saatte yemek hazirla doyur banyo yaptir uyut gibi rutin isler de olacak
ben hem cocuk hem kariyer yapan bir kadinim ve cok mutluyum
calisan annenin daha verimli olduguna inaniyorum ve cocuklariyla daha guzel vakit gecirdigine..

evet belki 2 saat goruceksiniz cocuklari ama 2 saati doya doya yasayacaksiniz

tabi bunun icin evde her isi yapan bir koca lazim ve iyi bir bakici , ben ikisine de sahibim ve zorlanmiyorum
Benim bakici imkanim yok. Kres olacak. Cocuklari alip evs gececegim. Evde butun isler beni bekliyor oacak zira esim gec geliyor.
Su an bile yardimcidir ama bazi isler vardir ne kadar ev isi yapsa da erkeklerin dahil olmadigi. Ha simdi 4-5 yil calisip disimi siksam ben de ardimci alacak sviyeye gelebilirim. O yuzden kafam karisik
Çocukları anaokuluna verin. Tam günlü bi okulla iş saatiniz arasında pek vakit yok zaten. Tek dikkat edeceğiniz şey eve yakın bi iş bulmak.

Artık çocuklar sosyalleşme çağında. Şu saatten sonra onları evde tutup başında oturmak fayda getirmiyor. Bırakın bol bol oyun oynayacakları bi anaokuluna gidip çevre edinsinler.
Zaten buyuk gidiyor kucuk de baslayacak. Okul saatlerine uyan islerin kariyerime bi faydasi yok ama yine de dusunuyorum
Çocuklar 2 yaşını geçtiyse, isteğiniz varsa yavaştan baslayabilirsiniz en azindan 4 te biten işe başlayın bu sene. Cocuklar büyüdükçe yatma saatlerini 22.00 a çekersiniz, gerçi çalışınca da çocuklar bi an evvel uyusa da dinlsem dersiniz.

Ama çalışmak gercekten kadinlar için külfet. Çalışmadan da olmuyor. Malesef ev hanimligi, kadinlik, annelik de bekleniyor ama dışarıda erkek gibi sorumluluk da alıyorsun. Hayat müşterek lafı hikaye :KK43: Allah yardimcimiz olsun.
Aynen oyle. 4 te biten ise girersem bu sefer de sen erken geliyorsun muhabbeti oacak. Esimle 50/50 is apylasimi olayacak evde.

çocuklar okula başlayınca zaten evde olacaksın
bence çalışmaya başlayıp ingilizce eğitim veren bir kreşe yazdırabilirsiniz çocuğu (kreşde ilk zamanlar çok hasta olacak o yüzden izniniz sıkıntı olmayacak biryer olması gerekiyor)
ama çalışanların %70 i anneanne babaanne desteği alıyor
Ananne bananne imkani olsa zaten coktan donerdm ise. Zaten yurtdisindayiz kreste ogreniyorlar


Aslında olay "Çocukta yaparım kariyer de" değil ve bir çok annenin durumu böyle eminim ki.
Çalışan bir kadın olarak çocuk sahibi olduk, fakat işlerimizi maddi durumlar nedeni ile bırakamıyoruz.
Benim açımdan özellikle bu böyle.
Kendi kariyerimde ilerleseydim, şu an çok farklı noktalarda, gerçekten ciddi meblalar kazanıyor olurdum.
Ancak kariyerimde ilerlemek yerine, maddi anlamda kendimi düşünmek durumunda kaldım.

Maddi anlamda sıkıntılarım olmasa bir dakika çalışmam.
2 tane oğlum var, biri 4 yaşında diğeri 1 yaşında.
Bugün o kadar zor geldim ki işe anlatamam...

Sabah 08:00 akşam 17:00 mesaim.
Devlet memuru gibi saatlerim var, doğum iznimi de kullanabildim süt iznimi de kullandım.
Yıllardan beri çalışan insanım, biraz evde oturmakta zor geliyor açıkçası, çünkü çalışma hayatına alışkın bir insanım.
Fakat söz konusu 2 çocuk olunca, dengeler şaşıyor.

Kiradayım, çocuklarımın geleceklerini düşünüyorum haliyle her ebeveyn gibi.
Kendi evimiz olsaydı, gerçekten bir dakika durmazdım, evimde çocuklarımın başında olurdum.
Fakat gel gör ki, masraflar çığ gibi oluyor, kirasıydı diğer giderleriydi derken ay başı hemen geliyor.

Bir dönem bakıcı ile ilerledik olmadı, tam bir fiyaskoydu.
Annem bakıyor Allah'tan çocuklara, büyük kreşe gitti bir dönem ancak ufaklık çok hastalanınca onu da aldık kreşten.
Şimdi Nisan ayı gibi tekrar kreşe vermeyi düşünüyoruz.
İstanbul gibi bir şehirde çocuklar malesef ki 4 duvar arasında büyümeye mahkum bırakılıyorlar, kreş bir nebze çocuğun kendi yaşıtları ile zaman geçirmesine, sosyalleşmesine ve en önemlisi gelişimine katkı sağlıyor.
Keske annem bakabilse. Kres elbette gelisim.icin iyi ama 10 saat cok fazla geliyor
Bir kız tanıyorum onun gayreti dudak uçuklatacak cinsten
Örgün eğitimde ilkokul mezunuydu ailesi okumasına izin vermedi
Orta okulu dışardan aldı
Kısmetleri çıkmaya başlayınca ailesi sıradan biriyle evlendirmesin diye internetten durumuna en müsaat adayı o seçti tek şartı okumasına izin verecekti
Yurt dışına gelin gitti senede iki defa ülkeye açık lise sınavları için geliyordu
Ve ilk sene hamile sonraki iki sene bebeği ile ülkeye geldi ehliyetini aldı lisesini bitirdi
Bulunduğu ülkede ingiliz dili ve edebiyatı okumaya başladı 2 sene o bölümü okuduktan sonra yurda dönüş yaptılar
Buraya gelince ingilizce bildiğini daha işine yarayacak bir bölümü okumaya karar verdi
Seçtiği bölüm mimarlık ilk sene okuduktan sonra gene hamile kaldı
Herkes yok artık okulu bırak dedi ama o hiç kimseyi dinlemedi devam etti
Ve bitirebileceği en kısa sürede bölümünü bitirdi
Bu süreçte onun ne kadar eleştirildiğini ayıplandığını maddi zorluklar yaşadığını biliyorum
Ve duygulardan muaf bir kadın bu başarı sadece başarıya odaklı
Şimdi bir mimarlık bürosunda mimar
Ben bunu yapamam sen yapabilirmisin?
Ben yapamam ama gizliden takdir ettim. Sadce ikinci cocuk icin tedbirsiz davranmis :)
Saatleri yuzunden is hayatindan sogudum.En erken 7 bucukta evde oluyordum,tamam nitelikli zaman geciriliyor ama o cocuk gunduz anneyle degil de bakiciyla anneanne-babanneyle niye buyusun ki? Ikincide maddi olarak ayarlayip hamile kaldim,niyetim ablasi gibi 4bucuk yasinda krese baslatip tam zamanli modern kolelige donmek. Ilki 14ylikken ise dondum cok zordu,insllah bu seferkinde ben buyutecegim suan 1 yasina geldi bile.Krese de erken vermek istemeyen bir anneyim,2 sene gitsin yeterli.
4.5 yasini beklemeyi dusunuyordum ben de ama artik cok bunaldim. Modern kolelik ama heveslisiyiz resmen :)
benim oğlan 4 yaşında. ben geç yatırıyorum. saat 11 gibi yatıyor 11 gibi kalkıyor. ben saat 17.30 da evde oluyorum. bol bol görüşmüş oluyoruz.
ha ben 6 yıllık evliliğim sonunda eşime maddi olarak güvenemeyeceğimi anladım. o yüzden Allah'dan bir şey olmazsa çalışmaya devam
11 de yatmasi soz konusu ddgil 8 de klkiyorlar okul var cunku. Ben de esimden ayrilma durumlari oabilir diye dusunuyorum ileride acikcasi. Bu da calisma istegimi artiriyor
Selam,

4,5 yaşında bir kızım var. İkinci de yolda:)
İlk hamileliğimde 37. haftaya kadar çalıştım. 4 aylık ücretli iznin sonunda da işe döndüm. Bu 4 aylık izin süresince de birkaç kez gidip gelmem gerekti. Özel sektörde yönetici olarak çalışıyorum. Bu nedenle ücretsiz izin kullanmam söz konusu değildi.

Doğumla birlikte bakıcımız da işe başladı. Allah yüzümüze baktı da çok iyi bir insana denk geldik. Ben çocuktan sonra iş yeri ile konuşup mesai saatlerimi düzenledim. Öğle arası vermeden çalışıyorum. 17:00'de evdeyim. Eve geldiğimde yemek hazır, ev temiz olduğu için de direkt kızımla oyun oynamaya başlıyorum. 21:30'da kızım yatana kadar başka hiçbir iş ile ilgilenmiyorum. Evde olsam ve ev işleri benim üzerimde olsa sanırım bu kadar vakit geçiremezdik.

Haftasonları da sürekli beraber vakit geçiriyoruz. Ben çalışmaktan memnunum. Severek yaptığım ve değer gördüğüm bir işte çalışıyorum. Ama bakıcıya verdiğim ücrete yakın para kazansaydım veya mesai saatleri çok uzun, haftasonu çalışılan bir işim olsaydı işi bırakır çocuğuma bakardım sanırım.
Sartlariniz cok guzel. Ben de bu durumda olsam pek dusunmezdim dogrusu.
İlk çocuk 9 aylıkken başladım, evde bakılıyordu. O zaman daha zordu.
2 yaşında kreşe başladı, ben götürüp getiriyordum, yolda birlikte zaman geçiriyorduk, o zaman sorunsuz güzel gidiyordu.
Şimdiki hedefim de çocukların okulunu eşimin ya da benim işimize yakın ayarlayıp getirip götürme işlerini biz yaparız diyorum. Hatta böyle ütopik hayallerim var, birimiz geç bırakır diğerimiz erken işe gider erken çıkar çocukları o alır falan diye. İş buldum da sanki :KK70:
Hahah ayni hayaller.. Sen birakirsin ben gec alirim diyorum. Esim dereleri gormeden pacayi sivadin yine diyor :D
 
parttime işlerle vakit kaybetmeyin. kendi işinizi yapacaksanız ve yükselme imkanınız varsa da evde oturmayın. yıllarınıza yazık olur.çocukları tam gün kreşe verin sabah bırakıp akşam alın.hem onar mutlu hem siz.
 
Ben 9 da evden cikiyorum dortde kizimin yanindayim buna ragmen kizim ozledigi icin ilgi oyun park vs istiyor. Ben eve gecip ortaligi toplayip yemek hazirliyacagim zaman is yapmami istemiyor biraz onunla oynuyorum sonra kizim az bucuk bana yardim etmeye calisiyor anne sana yardim edebilirim istersen diyor daha iki bucuk yasinda.pek kendime zaman ayiramiyorum acikcasi ama olsun.keske calismak zorunda kalmasaydim diyorum..
 
O kadar iyi anlıyorum ki çocuklu çalışan bir kadın olarak..
Önceki çalışma saatimde çıkışım 18:30 idi. Sonra 19:00 oldu ama cumartesi günü tatil olduğu için iyi oldu.
Yarım saat bile önemliymiş diyorum. En iyi ihtimalle 19:40'da evde oluyorum. Sırf bu yüzden çocuğumun uyku saatini 21:30 dan 22:00'ye çektim. Bazen 22:30 oluyor..
Tabi onu uyuturken benim için gün de bitiyor. Çünkü 40 dakikada uyursa seviniyorum.

Bence biraz daha büyümelerini bekle. Hali hazırda iş olsa idare edilir derdim de bu şekilde zorlamanın alemi yok..
 
Ev işi ve yemek olayını da eskiden şöyle yapardım;
Haftada bir biri gelirdi yardıma, ev tertemiz dururdu, zaten tüm gün evde yokuz, açıkçası türkiyede misafirimiz de olurdu haftasonu, onun da etkisi var.
Bana kalsa 15de bir yeterdi :)) şuan evim çok küçük, yardımcı almaya utanıyorum valla, zira bahar temizliği bile kendini sıksan bir günde biter :)

Yemek arada dışarıdan ve evde yiyorsak da tek çeşit, yanına belki salata turşu falan :) haftaiçi kolay menüler, haftasonu değişik tatlar veya zor yemekler. Şuan çalışmamama rağmen yemek düzenimiz aynı, hiç haftanın her günü sofraya 3 çeşit yemek koyan biri olmadım, valla anlamıyorum da her gün bu tarz bir yemek düzenini şahsen :)
 
Ne alaka diyesim geldi.
32 yıldır çalışıyorum 21 ve 15 yaşında iki çocuğum var. Veee ben kamuda olmama rağmen çok yoğun çalışıyorum. Gün geliyor gece yarıları eve geliyorum gün geliyor tüm hafta sonları çalışıyorum, gün geliyor 8,30 - 17,00 arası çalışıyorum.
Çocuğunuzla geçireceğiniz zamanın süresi değil kalitesi önemlidir.
Çocuklarım hiç sevgi eksikliği çekmediler. Sorunlu da değiller. Yani öyle 2 saat göreceğim demek bahane geliyor bana.
 
Merhaba arkadaslar,
Ben ikinci cocugumdan sonra isi biraktim. Zaten hamilelikten sonra part time meslegimle alakasi olmayan bi iste calisiyordum. Haliyle 5-6 yildir kendi isimden uzak kaldim hamladim. Icim baslamak uzereyken biten kariyerime yaniyor. Surekli is bakiyorum. Esim bu konuda hic destek degil, part time calisabilecegim isler bakabilecegimi ama gerek de olmadigini soyluyor.

Kariyerli isler en iyi ihtimalle 8:30_5:30 seklinde ya da 9 -6
E ben o isten cikip eve gelene kadar saat 7 ye yaklasacak. Cocuklar en gec 9 da uyur. Gunde 2 saat mi gorusecegiz? Cok garip hissediyorum, esimin doldurmalarindan mi boyle oldum bilmiyorum ama sanki boyle hayat olmazmis gibi geliyor.
Simdi bazi isler buldum saat 4te evde olabilecegim ama kariyerime bi faydasi olmayacak. Bi nevi cakili kalacagim. Yasim da geciyor.

Bu cocuk da yaparim kariyer de isleri nasil oluyor arkadaslar? Cesarete ihtiyacim var :KK43:

Maddi olarak bakicidan ve ben calismadigim icin esime yaptiklari vergi indiriminden sonra cok bi artisi olmayacak calismamin. Ama 5 yil sonra tabii daha rahat kosullarimiz olur simdi calismaya baslarsam.

Cocuklar biri 5 yasinda biri 3 e girecek.

Çocuklarınız kreş ve anaokulu çağına gelmiş zaten ben 24 saat anneyle geçirilen vaktin çok verimli olacağını düşünmüyorum zaten evde yardımcı yoksa iş yaparsınız sürekli çocukla olamazsınız ki. Benim annem çalışmadı ama gün boyu benimle 1 saat bile ilgilendiğini hatırlamam, ama çalışan annesi olan arkadaşım akşamları annesinin onla ilgilendiğini, h. sonları yaptıkları etkinlikleri vs anlatırdı özenirdim. Annem evde anca temizlik peşindeydi.
 
Ne alaka diyesim geldi.
32 yıldır çalışıyorum 21 ve 15 yaşında iki çocuğum var. Veee ben kamuda olmama rağmen çok yoğun çalışıyorum. Gün geliyor gece yarıları eve geliyorum gün geliyor tüm hafta sonları çalışıyorum, gün geliyor 8,30 - 17,00 arası çalışıyorum.
Çocuğunuzla geçireceğiniz zamanın süresi değil kalitesi önemlidir.
Çocuklarım hiç sevgi eksikliği çekmediler. Sorunlu da değiller. Yani öyle 2 saat göreceğim demek bahane geliyor bana.

Maaşallah diyesim geldi valla.
Açıkçası düzen oturtmadan insanın gözü korkuyor ama düzeni oturtup tüm aile o düzene alıştıktan sonra insan hem yapabileceğini görüyor hem de gerçekten tüm aile mutlu mesut olabiliyor, tabi ki eşin ve çocukların huyu suyu da önemli.
 
Konuyu calisan anne verimli calismayan anne temizlik hastasi kivamina getirmeye hic gerek yok cidden. Sonra karsilikli tartismalara donuyor is. Ben zaten calisma karari aldim. Ama hangi iste? Az zaman calismak mi kariyer mi bunun kafa karisikligjndayim.
 
Söylediklerinizden çok daha kötü şartlarda çalışan binlerce kadın var.
Gerçekten istiyorsanız çalışın. İlerisi için başka planlarınız da var galiba. Eşimden ayrılmayı düşünüyorum yazmışsınız yanlış anlamadıysam.
Güzel geçirilirse 2 saat az değil hem.
Annem ev hanımıydı ama hiç bizimle ilgilenip etkinlikler yaptığını hatırlamıyorum mesela.
Ben çalışmıyorum 4 senedir. Ama sebebi çocuklarımın küçük oluşu değil. Onlarla daha az zaman geçirecek oluşum değil. Sonuçta annesi çalışan çocuklarda bir eksiklik göremiyorum. Varsa da başka hatalardan kaynaklanıyordur.
Fakat ben istemiyorum ve hatta nefret ediyorum.
 
Aynı sebeplerden ötürü bende 5 yıldır çalışmıyorum.Ben ufak bir firmada muhasebede çalışıyordum , çocuğumu kreşe versem maaşımın yarısından fazlası kreşe gidecekti.İş saatim 9-18 olsa sabah 7.30 evden çocukla çıkmam gerekecekti akşam eve gelişim saat 19.00.Okadar erken kalkan çocuk max 9 da uyur.Eeh ben saat 19 dan sonra üzerimi değişip yemek yapana kadar yiyene kadar kızımla iki laf edene kadar 9 olur zaten.Ne kızıma ne kendime bu eziyeti çektirmeye değmeğeceğini düşündüm.Kısa bir süre haftada iki gün part time çalıştım,gayet uygundu başka sebeplerden ayrıldım.Yaşınız kaç bilmiyorum,mesleğinizide bilmiyorum.Ben 35 yaşındayım zaten çalışsam daha 15 yıl anca çalışırım ,muhasebede aman aman kariyer zaten yapamam.Herkes para için çalışıyor sonuçta.Farklı işte olsa saatleri bana uygunsa ve ailem mutluysa benimde işime gelir.Sırf kariyer için kendimi ve çocuğumu perişan edemem.
 
Bir kız tanıyorum onun gayreti dudak uçuklatacak cinsten
Örgün eğitimde ilkokul mezunuydu ailesi okumasına izin vermedi
Orta okulu dışardan aldı
Kısmetleri çıkmaya başlayınca ailesi sıradan biriyle evlendirmesin diye internetten durumuna en müsaat adayı o seçti tek şartı okumasına izin verecekti
Yurt dışına gelin gitti senede iki defa ülkeye açık lise sınavları için geliyordu
Ve ilk sene hamile sonraki iki sene bebeği ile ülkeye geldi ehliyetini aldı lisesini bitirdi
Bulunduğu ülkede ingiliz dili ve edebiyatı okumaya başladı 2 sene o bölümü okuduktan sonra yurda dönüş yaptılar
Buraya gelince ingilizce bildiğini daha işine yarayacak bir bölümü okumaya karar verdi
Seçtiği bölüm mimarlık ilk sene okuduktan sonra gene hamile kaldı
Herkes yok artık okulu bırak dedi ama o hiç kimseyi dinlemedi devam etti
Ve bitirebileceği en kısa sürede bölümünü bitirdi
Bu süreçte onun ne kadar eleştirildiğini ayıplandığını maddi zorluklar yaşadığını biliyorum
Ve duygulardan muaf bir kadın bu başarı sadece başarıya odaklı
Şimdi bir mimarlık bürosunda mimar
Ben bunu yapamam sen yapabilirmisin?

Peki çocuklarına kim baktı?
Annelerin en büyük endişesi çalışmak değil aslında. O süreçte çocuk(lar) ne kadar ilgisiz kalır meselesi..
Annelik duyguları işin içine girince duygusal düşünme sadece neyi başaracağına ve başarıya odaklan olmuyor işte..
Tamam tanıdığınız çok güzel kotarmış da çocuklar o arada nasıl büyümüşler diye sorarım ben kendi kendime..
 
Konu sahibesi kaç yaşındasınız?Ben de oğlum için isten ayrılmıştım oğlum 22 aylık oldu iş arıyorum artık zamanı gelmiştir diye düşünüyorum çünkü iş öyle pat diye bulunmuyor ben özel sektör calisaniydim 5 yıla yakın turkiyenin en büyük şirketlerinden birinde çalıştım evime çok çok uzaktı ben eve geldiğinde oğlum uyumuş olacaktı o yüzden kıyamadım istifa ettim e şimdi de büyüdü bakalim hayırlısıyla iş bulabilirsem başlayacağım hemen
 
Back
X