- Konu Sahibi Alicemed
- #141
Maasımın 3/2 sını esıme verıyorum. Kalanı benım harclıgım oluyor. Kredı ıle ev aldıgımız ıcın esıme destek olmam gerektıgını bılıyorum. Ayrıca esım her defasında dıle getırır. 'Borclarımız bıtsın, maasını kendıne harcarsın' dıye. Bızde sorun olmuyor. Bazen sakalasıyoruz bıle. Ben pazarlık yaparım, 'bu kadar vereyım' dıye, benı oyuna getırır yıne gerektıgı kadarını alır
Ama bu nedenden dolayı cok sukur hıc tartısmadık. Zaten o kadar borcumuz varken, ben calıstıgım parayı kendıme harcayamam veya bır kenarda dursun dıyemem. Sonucta esım o benım, hayat arkadasım, bı'tanem. Onun sıkıntıya gırmesıne, uzulmesıne dayanamam.