- 28 Şubat 2008
- 1.121
- 1.229
- 658
- Konu Sahibi papatyam_83
-
- #141
Ahh canım benim…ben sana atağa geçmedim ki…ben mi keskin konuştum yoksa sen mi yanlış anladın bilmiyorum da kusura bakma senlik bir durum yok. Durum şu; yani ben çok yakın hissettim kendimi konu sahibine sanki beni dile getirmiş gibi. Boş mezar bulsam yatıvericem içine.. benim eşim de çok anlayışlı yoğun çalışmasına rağmen. Akşam yemekten sonra masayı toplar tabakları makinaya koyar o da hiç boş durmaz yani. Ama biz mezun olunca pembe hayaller kurardık. O zaman çocuklar duymasın yeni başlamıştı ben 3. Sınıftaydım sanırım. Meltem son derece bakımlı bir kadın, hem evine, hem işi çoluk çocuk koca, anne , baba, arkadaş herkese yetiyor. Biz kendi paramızı kazanıp iyi yerlere gelince öyle olacağız sandık ama hayat öyle değilmiş. Kadın her zaman kadın erkek yardım etse de kadın kadındır maalesef. Mesela erkek ağda yapmaz ama kadın yapar bunlar için hep extra zaman lazım. Nerde o zaman? Peki sen gerçekten hafta sonu kızını eşine bırakıp dolaşabiliyor musun? Yapabiliyorsan tebrikler gerçekten.
yanlış anladım heralde :) ben valla hafta içi yada sonu eşime bırakıp arkadaşlarımla görüşebiliyorum,yada canım istediyse kızımı kardeşime bırakıorum eşimi alıp kafamıza göre takılıyoruz çok şükür :) birde ben kızım ve eşimle vakit geçirmeye bayılıyorum ..ben doğumdan sonra ağır bir depresyon yaşadım işten ayrılmıştım eve kapandım kızım birden bire hayatıma girince altüst olmuştum çok zor zamanlar geçirdim ama geçti..o dönem ne kendimle ne eşimle nede kızımla hiçbir şekilde ilgilenemedim anladım ki ben iyiysem etrafıma bir faydası var ben iyiysem kızım mutlu..bu yüzden kendime fırsatlar yaratıp kendimi iyi hissetmem gerekiyor ki kızıma ve eşime yetebileyim..kızım için mutlu olmalıyım mutlu olmak içinde kendimi düşünmeliyim :):)
Ben kendimi suçlu hissediyorum iş dışında kızımla zaman geçirmeyince. Yani senin gibi bırakıp gitmeyi çok istiyorum ama yapamıyorum. Zaten kızıma annem baktığı için ona çok düşkün bıraksam sorun olmaz ama kendimi suçlu hissediyorum onun zamanından çalış gibi hissediyorum, haksızlık yapmış gibi hissediyorum, ona yetmemiş gibi hissediyorum, annelik yapamıyor gibi hissediyorum. Bu da bir hastalık. Loğusalık sendromu sanırım herkeste var az ya da çok hormonlar dengeye girene kadar yaşıyor kadınlar. Şimdi ben de o dönemleri hatırlayınca gerçek depresyonmuş diyorum. Hayat globalleştikçe kadın daha çok çalıştıkça bu sorunlar bitmeyecek katlanarak artacak. Burda dertlerimizden yakınacağımıza evimize en güzel zamanı nasıl ayırırız onu konuşalım. Yoksa dert de millet dökülsünnn.
bende sizin gibiyim,
benim çocklarım büyüdü buna rağmen çocuklarımsız plan yapamıyorum.
hafta sonu bir plan yaparken çocuklu arkadaşlarımla yapıyorum ki,çocuklarımda güzel vakit geçirsin.
sinemaya giderken çocukların hoşuna gidecek filmler seçip onlarla gidiyorum.
bunu zorla yapmıyorum,böyle zevk alıyorum,
ama etrafımdaki herkes hayatımı çocuklarım üzerine kurduğumu,yanlış yaptığımı söylüyor.
bilmiyorum hangisi doğru.
iş konusunda sizin işiniz çok zor tabii,
bankacı arkadaşlarım var ve çalışma şartlarının çok ağır olduğunu düşünüyorum.
ben rahatım saat 5 de evdeyim.
PARKON VE BENİPEK bende sizler gibiyim hatta bu konuda tek miyim diye üzülüyordum ama değilmişim:)..ikizlerim var,1 hafta sonra 2 yaşına girecekler ve onlarsız nefes alamaz oldum.benim çalışma saatlerim sizlere göre çok iyi aslında 8.30-14.30 arası çalışıyorum.ama okuldan hemen eve koşuyorum.onları deli gibi özlemiş oluyorum,sanki aylardır görmemişim gibi..ne plan yaparsak onlarla yapıyoruz.hergün bir yere götürüyoruz,gezdiriyoruz.sanki onlarsız gezince bir yanım eksikmiş gibi oluyor,rahatsız oluyorum.ama ben artık haftada bir arkadaşlarımla da planlar yapıyorum.yoksa çocuklarıma bağımlı olmak üzereyim.evet anneyiz ama bizimde kendimize zaman ayırmaya hakkımız var değil mi? yalnız ben arkadaşlarımla iken bile aklımda hep çocuklarım oluyor hala sizde böyle misiniz???
PARKON VE BENİPEK bende sizler gibiyim hatta bu konuda tek miyim diye üzülüyordum ama değilmişim:)..ikizlerim var,1 hafta sonra 2 yaşına girecekler ve onlarsız nefes alamaz oldum.benim çalışma saatlerim sizlere göre çok iyi aslında 8.30-14.30 arası çalışıyorum.ama okuldan hemen eve koşuyorum.onları deli gibi özlemiş oluyorum,sanki aylardır görmemişim gibi..ne plan yaparsak onlarla yapıyoruz.hergün bir yere götürüyoruz,gezdiriyoruz.sanki onlarsız gezince bir yanım eksikmiş gibi oluyor,rahatsız oluyorum.ama ben artık haftada bir arkadaşlarımla da planlar yapıyorum.yoksa çocuklarıma bağımlı olmak üzereyim.evet anneyiz ama bizimde kendimize zaman ayırmaya hakkımız var değil mi? yalnız ben arkadaşlarımla iken bile aklımda hep çocuklarım oluyor hala sizde böyle misiniz???
Ev hanımları hep çalışmek ister hayır oturun dizinizi kırın oturun nese artık evinizde çoçuklarınızla
mutlu olun,
çalışmak berbat bişi
üniversite okudum, kpss pazırlandım bir bankanın sınavından gerçekten iyi bir ünvanla bankaya girdim nese
evlendim kızım oldu yarabbim çok şükür eksikliklerini göstermesin allah
ama ama ama ama sabah9 akşam 7 çalışınca çocuğunuza he tam tahammül edebiliyosunuz ne tam iteleyebiliyosunuz
görüyorum çalışan hem de biz kadar bile mesaisi olmayan kadınlar anasına veriveriyo bebekleri çocukları gece bile anneannede babaannede kalıyor çocuklar kadın resmen normal hayatına devam ediyo.
Benim hayatım berbat halde, (kendime ayırabildiğim kısımdan bahsediyorum)
allahıma binlerce şükürler olsun çocuğuma bakan bakıcımız çokçok iyi hem kızımda bunu görüyorum hem etrafta
hiçbirkonuda isyana hakkım yok allah ım sen affet ama bazen gerçekten dayanamıyorum,
nasıl anlatsam yemin ederim wc de bile tek başıma yayıla yayıla bi ihtiyacımı bile göremiyorum ki birakın ki kendime zaman ayırmak
bir saat de olsa bi kitap okumak gazete okumak bırakın ki bi yarım saar sevdiğim bişiyi pişirip oturup yiyemiyorum
bırakın ki bi saçıma başıma özen gösterip bi yarım saat vakit ayıramıyorum,
isyanım mesaisi çok olan işime mi eve gelinceki kendime ayıramadığım bir yarım saate mi neye ben bile anlamıyorum
kızım 3 yaşında ve evde uyumadığı zamanlar haricinde yemin ederim tepemde kafamda oturuyor hareketsizim, ellerim kollarım bağlı
çok şükür şımarık değil ondan değil ama özlüyor ben deli gibi özlüyorum ama inanın ki o ayların yorgunluğu hergünkü belimin ağrısı günün yorgunluğunun çöktüğü akşam 10 vesonrası bazen canavara dönüşüyorum, tahammül edemiyorum, ben oturamıyorum arkadaşlar oturduğum zaman kızım kaldırıyo yaaa, eşim yayıla yayıla otururken ben ayakta orda burda o odada bu odada,
kızım ner ne için ggötürürse o an aklına ne geldi ise, biraz otursam çişi geliyo masus biraz otursam su istiyo masus biraz otursam hikaye istiyo masus biraz otursam uykusu geliyo masus biraz otursam saçını tarattırıyo masus biraz otursam geliyo hiç bişi yapamasa öpüyo öpüyo öpüo sırtıma çıkıp sadece öpüyo öpüyo hiç bişişyapamasa bişileri elliyo elliyo orayı burayı şurayı
albümleri dağıtıyo olmadı kepçeleri getiriyo yani devamlı bir hareket hareket hareket müdahele etmem gereken bişyi yapıo
geliyo gıdıklıyo bişi yapamasa eminim ev hanımı olsam çocuğum da beni günde sadece 3-4 saat görmemin psikolojisi ile bunları yapmaz
herkesin bi nebze olsa kendi hayatı olur hem oynarız hem dinleniriz biraz gezeriz tozarız ama devamlı götümde dibimde tepemde
olmaz geldi şimdi bunları yazarken kolumu öpüyo öpüyo öpüyo biraz otur kızım hadie yoruldum dedim geldi öpücükler konduruyo
süper bişi tabe ki ama inanın tahammül edemiyorum bazen sadece yarım saat bişiye dalsın istiyorum
ağlıcam yemin ederim ağlıcam
hem iş hem ev hem çocuk hem beklentiler
kendime olan hayatı kendime sadece kendime ait olan hayatı çok özledim
Ev hanımları hep çalışmek ister hayır oturun dizinizi kırın oturun nese artık evinizde çoçuklarınızla
mutlu olun,
çalışmak berbat bişi
üniversite okudum, kpss pazırlandım bir bankanın sınavından gerçekten iyi bir ünvanla bankaya girdim nese
evlendim kızım oldu yarabbim çok şükür eksikliklerini göstermesin allah
ama ama ama ama sabah9 akşam 7 çalışınca çocuğunuza he tam tahammül edebiliyosunuz ne tam iteleyebiliyosunuz
görüyorum çalışan hem de biz kadar bile mesaisi olmayan kadınlar anasına veriveriyo bebekleri çocukları gece bile anneannede babaannede kalıyor çocuklar kadın resmen normal hayatına devam ediyo.
Benim hayatım berbat halde, (kendime ayırabildiğim kısımdan bahsediyorum)
allahıma binlerce şükürler olsun çocuğuma bakan bakıcımız çokçok iyi hem kızımda bunu görüyorum hem etrafta
hiçbirkonuda isyana hakkım yok allah ım sen affet ama bazen gerçekten dayanamıyorum,
nasıl anlatsam yemin ederim wc de bile tek başıma yayıla yayıla bi ihtiyacımı bile göremiyorum ki birakın ki kendime zaman ayırmak
bir saat de olsa bi kitap okumak gazete okumak bırakın ki bi yarım saar sevdiğim bişiyi pişirip oturup yiyemiyorum
bırakın ki bi saçıma başıma özen gösterip bi yarım saat vakit ayıramıyorum,
isyanım mesaisi çok olan işime mi eve gelinceki kendime ayıramadığım bir yarım saate mi neye ben bile anlamıyorum
kızım 3 yaşında ve evde uyumadığı zamanlar haricinde yemin ederim tepemde kafamda oturuyor hareketsizim, ellerim kollarım bağlı
çok şükür şımarık değil ondan değil ama özlüyor ben deli gibi özlüyorum ama inanın ki o ayların yorgunluğu hergünkü belimin ağrısı günün yorgunluğunun çöktüğü akşam 10 vesonrası bazen canavara dönüşüyorum, tahammül edemiyorum, ben oturamıyorum arkadaşlar oturduğum zaman kızım kaldırıyo yaaa, eşim yayıla yayıla otururken ben ayakta orda burda o odada bu odada,
kızım ner ne için ggötürürse o an aklına ne geldi ise, biraz otursam çişi geliyo masus biraz otursam su istiyo masus biraz otursam hikaye istiyo masus biraz otursam uykusu geliyo masus biraz otursam saçını tarattırıyo masus biraz otursam geliyo hiç bişi yapamasa öpüyo öpüyo öpüo sırtıma çıkıp sadece öpüyo öpüyo hiç bişişyapamasa bişileri elliyo elliyo orayı burayı şurayı
albümleri dağıtıyo olmadı kepçeleri getiriyo yani devamlı bir hareket hareket hareket müdahele etmem gereken bişyi yapıo
geliyo gıdıklıyo bişi yapamasa eminim ev hanımı olsam çocuğum da beni günde sadece 3-4 saat görmemin psikolojisi ile bunları yapmaz
herkesin bi nebze olsa kendi hayatı olur hem oynarız hem dinleniriz biraz gezeriz tozarız ama devamlı götümde dibimde tepemde
olmaz geldi şimdi bunları yazarken kolumu öpüyo öpüyo öpüyo biraz otur kızım hadie yoruldum dedim geldi öpücükler konduruyo
süper bişi tabe ki ama inanın tahammül edemiyorum bazen sadece yarım saat bişiye dalsın istiyorum
ağlıcam yemin ederim ağlıcam
hem iş hem ev hem çocuk hem beklentiler
kendime olan hayatı kendime sadece kendime ait olan hayatı çok özledim
Canmm senin yerinde olmak isteyen o kdr çok insan var ki ...
Allah sabır versin ama çok zor işin . Eşine yönlendirsen çocuğu olmaz mı ?
sonucda cocugun buyuyecek sonra rahat edıceksın,ev hanımı oluncada aynı şeylerı yapıcaksın ustune ustluk bıde '' tum gün napıyorsun sankı'' hakaretlerıne ugrayacaksın
bence çalıştıgın için şükret ve sabret
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?