Çalışmak

Uzun mesai saatleri,haftada tek gun izin... insan nasil mutlu olabilir ki?
Ben eski isime bisiletle giderdim. Hem trafikle bogusmazdim,hem spor olurdu hem de insan bir sure hareket edince mutluluk hormonu salgiliyor:)
Isin yakinsa ve uygunsa bisiklet alabilirsin. İnan ki evden ise degil tura cikar gibi cikip mutlu oluyordum.
Ya daaa evin ve metronun arasi otobusle isin arasi falan uzunsa scoother alabilirsin. Fiyatlar oyle ucuk degil-biraa arastirirsan. Tüm yolu gitmesen bile duraga - ise kadar surersin. Sonra da kol çantası gibi geçirirsin sirtina.
Benim simdiki isim asiri yakin olmasa ben de alacam birtane :)
Onun disinda evli misin? Her aksam bir gun arkadaslarinla bulusabilirsin. Hatta rituel olabilir her carsamba o grupla aksam çıkabilirsin mesela.
Ben cevremden mutlu degilim. Ufku dar,yasamayi bilmeyen,tek derdi muhabbeti evlenmek olan insanlar mesela neredeyse hepsi. Ben de bu durumu of pof kimseyle cikamiyordum diye geçiştirmiyorum, turist gezdirme uygulamasi var couchsurfing. Oradan "su an musaitim" uygulamasini aciyorum is çıkışı o yorgunlukla turist gezdiriyorum, cok keyifli oluyor. Ya da iki gece onceki gibi bir mekana gidip birseyler icip sohbet ediyoruz. Hem yeni insan taniyorum hem dilim gelisiyor.
Ayrica bir hamagim var. Decatlondan 79 liraya almıştım -netten de siparis verebilrisin. Haftada en az bir gun is cikisi gidiyorum 1 otobusluk agaclik alana. Iki agac arasi hamagimi kuruyorum,birami aciyorum buz gibi... bazen kulaklikla müzik dinliyorum bazen kitap okuyorum bazense sadece gokyuzunu izliyorum. Insan dogadan uzaklastikca yalnizlasir. Ayrica ben heryerden 1 arabayla agacli bir alana ulasilacagina inaniyorum turkiyede. Ozellikle istanbuldaysa.
Ayda 1 kere tiyatro bileti alabilirsin. Bir suru sehirde devlet tiyatrosu var. 12 lira bilet .
Sirf ekim ayinda 1 bale 2 tiyatro bir de gosteriye bilet aldim mesela. Sali gunu is cikisi kostur kostur gidecem hircin kiz izleyecegim mesela. Eminim ki yorgunlugumu alacak...
Onun disinda spotfy ve netflix indirebilirsin otobus yolculuklarin icin. Otobustesin ama en azindan sevdigin diziyi izlersin. Ya da filmi. Hem internetten de yemiyor indirirsen.
Boylece "bugun sadece calistim" olmaz, "bugun calistim ve russian dollsun keyifli bir bolumunu izledim" olur :)
Pazarlari da evde oturma.
Yillik izninde memlekete gitme. Aileni cok ozlediysen bilet al onlar sana gelsin.

merakli41 .!.:

çalışmayan biri olarak şunu söyleyebilirim;

ihtiyacı olup ta çalışanlara bir sözüm yok.

ihtiyacı olmadığı halde çalışmak isteyenleri gerçekten anlamıyorum. çalışmayan kadının kıymetsiz görüldüğü bir zamanda yaşıyoruz maalesef.

kendime ve çocuklarıma rahatça zaman ayırabilmek varken, neden elin adamlarını zengin etmeye çalışayım.

birazdan üreten insan olmak diye bik bik bik diyenler olacak.

onlara sözüm şu: çalışmadan üretememek erkeklere mahsus.

dünyada çocuk üretebilen tek varlık olan benim işim çocuk yetiştirmek olmalı. dünyadaki diğer sakil işleri bırakın da hiç bir şey üretemeyen erkekler yapsın.

erkeklerden üstün olduğum tek konudan vazgeçip; onlarla aynı kulvarda sidik yarışına girmek biraz ahmakça bir fikir gibi geliyor bana.

bir arının bal yapmayı (miktarı az diye) kıymetsiz görüp, (benim inekten ne eksiğim var deyip)ineklerle süt üretme yarışına girmesi gibi...

Genişletmek için tıkla...

Çalışmayan kadın kıymetsizdir diye bir şey yok. Çalışan kadın güçlüdür diye bir şey var. İhtiyacı olsun ya da olmasın. Dünyanın binbir türlü hali var. Şimdi paraya ihtiyacı olmayan kadın yarın bir gün çalışmaya muhtaç kalırsa hele ki belli bir yaştan sonra çok zorlanır. Sadece para da değil aslında olay, çalışmak insana farklı bir sosyal çevre, farklı bakış açıları kazandırıyor. Yetiştirdiğim çocuk için de annesinin çalışan, sosyal ve farklı bakış açılarına sahip olması önemli diye düşünüyorum. Kendisine veya çocuğuna bir şey almak istediğinde eşinden izin almak ya da para istemek zorunda olmayan bir kadın olmak da güzel bir şey aslında. Her şeyden öte çalışmanın bana verdiği özgüven duygusu beni mutlu ediyor, eşime ve çocuğuma da olumlu yansıyor. Kadın personellerime de her zaman evlenseler, çocuk yapsalar da işi asla bırakmamalarını tavsiye ediyorum.

10 gün yıllık izin alın böyle dönemlerde umarım vardır izniniz

Saatlerinizi azaltma imkani var mi?

bende senin gibi düşünüyorum. Bana göre böyle düşünmemin sebebi çalışma şartlarımın zorluğu.
Haftada 1 gün tatil
10 saat mesai
yıllık izin sadece 1 hafta kullanabiliyorum. Geri kalanını kullandırmıyorlar.O bir haftada ne yapılırsa artık.
evliyim 2 çocuğum var.
Ve 17 senedir çalışıyorum.

Ben nasıl seveyim çalışmayı. Ben ağlamayayım da kimler ağlasın

Sözde tatilim çok, o kadar yıpratıcı bir mesleğin içindeyim ki
evde bile gün içindeki olumsuzlukları düşünüyorum.
Başım arı kovanı gibi giriyorum yatağa.
Kulağımda hep uğultu.
10 senelik tecrübeye rağmen yetersiz, çaresiz hissetme duygusu.
Sağlığımı da pek iyi görmemeye başladım mesleğimi sevsem de
bazen çalışmasam daha mı mutlu olurdum gibi hislere kapılıyorum bu yüzden.
Oysa ne emekler verdim bu noktaya gelebilmek için.
Koca bir sene kpss için yaşamadım da yaşar gibi yaptım sanki.
Ama kendi kazandığımız parayı, hesap vermeden harcayabilme mutluluğunu tatmak için,
yarınımızı (varsa eğer) daha güvende hissetmek için
bunca mutsuzlukla cebelleşmek zorundayız.

Cidden şu üç günlük dünyada istediğimiz hayatı ne kadar, kaçımız yaşıyoruz diye düşününce
iyice depresyona giriyorum.
En iyisi fazla düşünmemek.

Şuan da bende senin gibiyim.
Çalışıyorum ama zorla hatta şuan gözlerim kapalı yazıyorum bu mesajı.
Şu ara eşim de işsiz o yüzden çalışmak zorundayım ama zorla
Mesailer uzun başka hiç bir şeye zaman kalmıyor

17 senedir calışıyorum. Yoruldum mu? Evet yoruldum. Küçük bir yerde yaşıyorum, o nedenle kendime, eşime, çocuğuma ayıracak vaktim kalıyor çok şükür. Ama büyük şehirlerde çalışmak zor.Birebir insanlarla muhatap olduğum bir işin içindeyim. Yazın büyük şehirlerden buraya gelenlere bakıyorum tatilde bile mutsuzlar sanki. Enerjileri yok, gülümsemiyorlar. Büyük şehirlerde çalısanlara Allah kolaylık versin.

merakli41 .!.:

çalışmayan biri olarak şunu söyleyebilirim;

ihtiyacı olup ta çalışanlara bir sözüm yok.

ihtiyacı olmadığı halde çalışmak isteyenleri gerçekten anlamıyorum. çalışmayan kadının kıymetsiz görüldüğü bir zamanda yaşıyoruz maalesef.

kendime ve çocuklarıma rahatça zaman ayırabilmek varken, neden elin adamlarını zengin etmeye çalışayım.

birazdan üreten insan olmak diye bik bik bik diyenler olacak.

onlara sözüm şu: çalışmadan üretememek erkeklere mahsus.

dünyada çocuk üretebilen tek varlık olan benim işim çocuk yetiştirmek olmalı. dünyadaki diğer sakil işleri bırakın da hiç bir şey üretemeyen erkekler yapsın.

erkeklerden üstün olduğum tek konudan vazgeçip; onlarla aynı kulvarda sidik yarışına girmek biraz ahmakça bir fikir gibi geliyor bana.

bir arının bal yapmayı (miktarı az diye) kıymetsiz görüp, (benim inekten ne eksiğim var deyip)ineklerle süt üretme yarışına girmesi gibi...

Genişletmek için tıkla...

istemeyen, ihtiyacı da olmayan, bir şekilde garantisi olan çalışmayabilir evet. onda hemfikiriz.

ama çalışmadan üretememek neden erkeğe mahsus ve neden çocuk üretebilen tek varlık sizmişsiniz gibi yazdınız? nihayetinde dünyanın yarısını oluşturan tüm kadınlar, tüm dişi hayvanlar, hatta erkek deniz anaları bile başka bir canlı dünyaya getirebiliyor. çok matah ve özel bişey değil. kaldı ki bu çocukları da kendi başımıza yapamıyoruz, bi erkeğe ihtiyacımız var. ne oldu? erkek de üretmiş oldu değil mi? bu konuda erkeklerden üstün değiliz ki? hatta bir kadın erkeklerden tek üstünlüğünün doğurabilmek olduğunu düşünüyorsa bana kalırsa hayata baktığı pencere çok dardır.

Happylullaby .!.:

Cok sukur isim var is arayan bulamayan cok insan var Allah issizlere tez zamanda hayirli kapilar acsin. Sukursuz olmak istemiyorum ama artik calismak icin yasadigimi hissediyorum, isten eve geldim neden uyumak icin peki neden uyuyup uyanacagim ise gitmek icin. Hayatimiz is. Her gun ise mutsuz gidiyorum. Aksam mutsuzum cunku yarin yine is var. Bir pazarimiz var diger gunler sadece calismaktan ibaret.
Ben bu durumu nasil da cevirsem baska turlu goremiyorum. Bakis acimi degistiremiyorum lutfen bana mantikli birseyler deyin arkadaslar ben mantikli dusunemiyorum cok bunaldim.

Genişletmek için tıkla...

Ben 2 sene mi issiz geçirmiş olarak ,çalıştığım için çok mutluyum ..bence siz aksamlarınızı değerlendirecek aktiviteler yapın ..akşam gezmesi , yemeği, alış verişi ..

Happylullaby .!.:

Cok sukur isim var is arayan bulamayan cok insan var Allah issizlere tez zamanda hayirli kapilar acsin. Sukursuz olmak istemiyorum ama artik calismak icin yasadigimi hissediyorum, isten eve geldim neden uyumak icin peki neden uyuyup uyanacagim ise gitmek icin. Hayatimiz is. Her gun ise mutsuz gidiyorum. Aksam mutsuzum cunku yarin yine is var. Bir pazarimiz var diger gunler sadece calismaktan ibaret.
Ben bu durumu nasil da cevirsem baska turlu goremiyorum. Bakis acimi degistiremiyorum lutfen bana mantikli birseyler deyin arkadaslar ben mantikli dusunemiyorum cok bunaldim.

Genişletmek için tıkla...

Bir yıl öncesine kadar sizin gibiydim. Çalışmak dünyanın en zor şeyiydi. Her gün keşke işi bırakabilsem diye kalkıyordum yataktan. Sürekli mutsuz ve depresiftim. Çünkü iş yerimi ve ortamımı sevmiyordum. Bir sürü tembel insanın içinde para kazanıyorsam hakkını vermeliyim mantığıyla çalışan tek insandım ve bu yüzden de her iş üzerime kalırdı. İşimle evimin arası 2,5 saatti ve günde 5 saatim yolda geçiyordu.
1 yıl önce başka bir yere tayinim çıktı. Son bir yıldır mutlu, huzurlu ve keyifliyim. Sizin için de aynısını dilerim. Sabredin ve mümkünse iş değiştirme fırsatı yaratmaya çalışın.
Güzel günler sizin olsun

merakli41 .!.:

çalışmayan biri olarak şunu söyleyebilirim;

ihtiyacı olup ta çalışanlara bir sözüm yok.

ihtiyacı olmadığı halde çalışmak isteyenleri gerçekten anlamıyorum. çalışmayan kadının kıymetsiz görüldüğü bir zamanda yaşıyoruz maalesef.

kendime ve çocuklarıma rahatça zaman ayırabilmek varken, neden elin adamlarını zengin etmeye çalışayım.

birazdan üreten insan olmak diye bik bik bik diyenler olacak.

onlara sözüm şu: çalışmadan üretememek erkeklere mahsus.

dünyada çocuk üretebilen tek varlık olan benim işim çocuk yetiştirmek olmalı. dünyadaki diğer sakil işleri bırakın da hiç bir şey üretemeyen erkekler yapsın.

erkeklerden üstün olduğum tek konudan vazgeçip; onlarla aynı kulvarda sidik yarışına girmek biraz ahmakça bir fikir gibi geliyor bana.

bir arının bal yapmayı (miktarı az diye) kıymetsiz görüp, (benim inekten ne eksiğim var deyip)ineklerle süt üretme yarışına girmesi gibi...

Genişletmek için tıkla...

Çocuk üretilen bir varlık değildir. Çocuk doğurmak sizi diğer kadınlardan daha kıymetli ve değerli yapmıyor.Çocuk doğurmak son derece biyolojik bir olay.
Doğadaki bir çok canlı eşeyli ve eşeysiz şekilde üreyip çoğalıyorlar. İnsan da onlardan sadece birisi. Kaldı ki çocuğu da tek başınıza yapmıyorsunuz. Bir erkeğe ihtiyacınız var. En azından spermlerine.
Çocuk yetiştirmek bir iş değildir. Bir süreçtir. Çocuk yetiştirmek kadına değil ebeveynlere ait ortak bir süreçtir üstelik. Kadın ve erkek birbirine üstün değil, birbirinin eşidir.
Çocuk doğurmak bir değer katmaz kadına. Annelik kadının hayatta üstlendiği rollerden sadece bir tanesidir. Sizin bu hayatta üstlenebileceğiniz tek bir adet rolün olması başka kadınların hatası değil.
Çocuk sahibi olmak isteyip de olamayan bir sürü kadın var. Yazınız sadece çalışan kadınları değil anne olamayan kadınları da aşağılıyor bilin istedim.
Kadın çalışır çalışmaz. Bu o kadının kendisinin vereceği bir karardır. İstemiyorsa çalışmasın. Eşi zengindir çalışmasın vs.
Ancak iş hayatı kadın için bir güvencedir. İnanmayacaksınız ama iş hayatı kadının çocuğu için de bir güvencedir. İş bulamama, ailesel sebeplerle okuyamama vb sebeplerle çalışamayan kadınları tenzih ederim.

‘ çocuk üretmek ‘ diye bir şey mi varmış
-Ne iş yapıyorsun?
- çocuk üreticisiyim
Bunu yazan arkadaş kaç çocuk üretti merak ettim doğrusu, zira şu an beklentim çok yüksek

merakli41 .!.:

çalışmayan biri olarak şunu söyleyebilirim;

ihtiyacı olup ta çalışanlara bir sözüm yok.

ihtiyacı olmadığı halde çalışmak isteyenleri gerçekten anlamıyorum. çalışmayan kadının kıymetsiz görüldüğü bir zamanda yaşıyoruz maalesef.

kendime ve çocuklarıma rahatça zaman ayırabilmek varken, neden elin adamlarını zengin etmeye çalışayım.

birazdan üreten insan olmak diye bik bik bik diyenler olacak.

onlara sözüm şu: çalışmadan üretememek erkeklere mahsus.

dünyada çocuk üretebilen tek varlık olan benim işim çocuk yetiştirmek olmalı. dünyadaki diğer sakil işleri bırakın da hiç bir şey üretemeyen erkekler yapsın.

erkeklerden üstün olduğum tek konudan vazgeçip; onlarla aynı kulvarda sidik yarışına girmek biraz ahmakça bir fikir gibi geliyor bana.

bir arının bal yapmayı (miktarı az diye) kıymetsiz görüp, (benim inekten ne eksiğim var deyip)ineklerle süt üretme yarışına girmesi gibi...

Genişletmek için tıkla...

taa eski zamanlardan başlayacak olursak, köyde yaşayan pek çok kadın tarlada çalışmıştır. yeri gelmiş doğumunu tarla kenarında yapıp çalışmaya devam etmiştir.
diyelim ki köyün hanım ağası olsun, işleri yönetmek için gerekirse hesabın kitabın başına oturmuştur, tarlaları gezip ırgatlarını kontrol etmiştir. bu da bir nevi çalışmaktır - ihtiyacı olmadığı halde.

bana göre çalışıp üretmeyen bir kadının çocuklarına katabileceği şeyler kısıtlıdır. bir kere günceli, dışarıdaki hayatı sağlıklı takip edemez. diyeceksiniz ki sosyal medya var, emin olan orada paylaşılanlar gerçek hayatın en az 5 kat hafifletilmiş hali.

çalışan bir annenin çocuğu oldum. annem bana zaman da ayırdı, hatta kadın çalışınca bana göre çocuğu ile geçirdiği zaman daha kaliteli oluyor. bütün gün evde olup yada dışarda cafelerde oturup zaman geçirmektense kısıtlı zamanda çocuğa daha çok şey katan aktiviteler yaratabiliyor.

annemin çalışıyor olması bana genel kültür ve insanları tanımak adına da çok şey kattı. iş hayatında yaşadıklarını her zaman paylaşırdı - anlayacak yaşa geldiğimde bunun üzerine sohbet de ederdik - ve o anlattıkları kendim iş hayatına girince bana ışık tuttu. çoğu kez hatalardan annemin deneyimleri ile döndüm.

iyi ki evde oturmamış, sadece beni "üretmekle" kalmamış :) öyle olsa bu yaşımda ona kızardım :)

Happylullaby .!.:

Cok sukur isim var is arayan bulamayan cok insan var Allah issizlere tez zamanda hayirli kapilar acsin. Sukursuz olmak istemiyorum ama artik calismak icin yasadigimi hissediyorum, isten eve geldim neden uyumak icin peki neden uyuyup uyanacagim ise gitmek icin. Hayatimiz is. Her gun ise mutsuz gidiyorum. Aksam mutsuzum cunku yarin yine is var. Bir pazarimiz var diger gunler sadece calismaktan ibaret.
Ben bu durumu nasil da cevirsem baska turlu goremiyorum. Bakis acimi degistiremiyorum lutfen bana mantikli birseyler deyin arkadaslar ben mantikli dusunemiyorum cok bunaldim.

Genişletmek için tıkla...

Kapitalist duzenin ongoruleri bunlar. Yapacak birsey yok. He, tek cozum issiz adaya gitmek, ama o zaman da elektrik vs olmadan yasarsiniz.
Uzgunum, tesellisi yok. Zorunlu kabullenme var

merakli41 .!.:

çalışmayan biri olarak şunu söyleyebilirim;

ihtiyacı olup ta çalışanlara bir sözüm yok.

ihtiyacı olmadığı halde çalışmak isteyenleri gerçekten anlamıyorum. çalışmayan kadının kıymetsiz görüldüğü bir zamanda yaşıyoruz maalesef.

kendime ve çocuklarıma rahatça zaman ayırabilmek varken, neden elin adamlarını zengin etmeye çalışayım.

birazdan üreten insan olmak diye bik bik bik diyenler olacak.

onlara sözüm şu: çalışmadan üretememek erkeklere mahsus.

dünyada çocuk üretebilen tek varlık olan benim işim çocuk yetiştirmek olmalı. dünyadaki diğer sakil işleri bırakın da hiç bir şey üretemeyen erkekler yapsın.

erkeklerden üstün olduğum tek konudan vazgeçip; onlarla aynı kulvarda sidik yarışına girmek biraz ahmakça bir fikir gibi geliyor bana.

bir arının bal yapmayı (miktarı az diye) kıymetsiz görüp, (benim inekten ne eksiğim var deyip)ineklerle süt üretme yarışına girmesi gibi...

Genişletmek için tıkla...

Tek tek cevap verilemeyecek kadar korkunç bir yorum. Yıl 2019 ve memlekette bazı kadınlar böyle düşünüyor gerçekten korkunç

Ben çözümü vardiyalı çalışmakta buldum hergun sabit ise gitmek bna göre degil.gerci mezun oldum yillarca vardiya çalıştım alışkanlık hrld sonra birden gündüze geçtim hayattan sogumustum . vardiyanin eksileride var tabi ama bana daha çok zaman kalıyor sanki .

Eskiden buna benzer bir konu açmıştım,bir bak istersen. Ben de şimdi dönüp okuyacağım. 3 yıldır ikinci çocuktan dolayı evdeyim,ise donesim gelmiyor yaaa

janemarple .!.:

Tek tek cevap verilemeyecek kadar korkunç bir yorum. Yıl 2019 ve memlekette bazı kadınlar böyle düşünüyor gerçekten korkunç

Genişletmek için tıkla...

kendini kuluçka makinası gibi görmek mi dersiniz, çocuğu üretilen bir mal gibi görmek mi ?

çocuk sahibi olmak için "üretmek" kelimesini kullanan biri ne derece sevecen bir anne olabilir, o ayrı bir tartışma konusu.

bunun bence 2019'da olmakla bile alakası yok. 1919'da da bu düşünce tutmazdı.

ve çok haklısınız, yorum korkuncun da korkuncu..

captain price .!.:

istemeyen, ihtiyacı da olmayan, bir şekilde garantisi olan çalışmayabilir evet. onda hemfikiriz.

ama çalışmadan üretememek neden erkeğe mahsus ve neden çocuk üretebilen tek varlık sizmişsiniz gibi yazdınız? nihayetinde dünyanın yarısını oluşturan tüm kadınlar, tüm dişi hayvanlar, hatta erkek deniz anaları bile başka bir canlı dünyaya getirebiliyor. çok matah ve özel bişey değil. kaldı ki bu çocukları da kendi başımıza yapamıyoruz, bi erkeğe ihtiyacımız var. ne oldu? erkek de üretmiş oldu değil mi? bu konuda erkeklerden üstün değiliz ki? hatta bir kadın erkeklerden tek üstünlüğünün doğurabilmek olduğunu düşünüyorsa bana kalırsa hayata baktığı pencere çok dardır.

Genişletmek için tıkla...

Evet sana katılıyorum. Çocuğum var ama bu beni özel ya da üstün yapmıyor. Sonuçta dünyada ki her dişi eğer bir problem yoksa üreyebiliyor.