Evdeyken cok verimli olabildigimi--Evde cocugunuza kendiniz bakarken ne Kadar verimli olacaksiniz?
-- Cocugun yasi ve ihtiyaclari büyüdükce bunlari karsilayabilecek misiniz?
--Örnegin cocugunuzu hergün düzenli olarak parka götürüp yasitlariyla oynamasini saglayabilecek misiniz? (corona yok farz ediyorum)
-- Hergün cocugunuzla herhangi bir kes- yapistir- boya vs aktivitesi yapip, yasina Uygun oyunlar oynayabilecek misiniz?
Yoksa cocuk tv karsinda elinde tablet yada Telefon oynarken siz ev isleriyle mi mesgul olacaksiniz?
Kusura bakmayin ama benim cevremde evde cocuguma bakiyorum diyenlerin cocunlugu ikinci grupta.(belki sorun benim cevremdedir bilemeyecegim)
Burada sorulmasi gereken soru bana göre calismalimiyim degil "cocugum ve benim icin en iyisi nedir?"
-cocuk krese giderse artisi, eksisi ne olur?
-ben ise gidersem artisi eksisi ne olur?
Okul öncesi öğretmenliği geçmişi olan anaokulu müdürüyüm.
Erken çocukluk döneminde, yarım gün bile olsa kreşe/anaokuluna gitmenin çocuklar üzerinde her anlamda büyük katkısı olduğunu biliyorum/öğrencilerimizin gelişiminde de bunu fark ediyorum.
32-36 ay itibariyle çocuk sosyalleşmeye başlar ve oyun arkadaşı arar.
Bakım veren yetişkinle çok kaliteli zaman geçirilse bile çocuk akranını arar/ister.
Çalışın-çalışmayın 3 yaş civarında yarım gün hatta haftada 3 gün 2’şer saat oyun grubu bile olsa çocuğunuzu okul öncesi eğitim ortamına dahil edin.
Kuruma başladıktan 2-3 ay sonra gelişimindeki ilerlemeyi/farkı bizzat göreceksiniz.
Bununla birlikte kurum seçerken titiz davranın.
Allah kolaylık versinKızım henüz bıraktıgımda 1 yaşındaydı ve bakıcı tercih ettim. Şuan kapalı halen bakıcıda. 3 yaşını tamamlayana ve korona bitene kadar bakıcıda devam ettiricem. Daha sonra kreş inşaallah.Yasaklarda da çalışıyorum çünkü, bu yüzden eşim de yok tek çarem bakıcı
Yani orta desek dogru olur esimin isi iyi arabamiz var cok az birikmisimiz var biraz katip pesinat yapip ev almak istiyoruz tek maasla zor cunku istanbulda yasiyoruz ev fiyatlari yuksekMaddi durumunuz iyiyse çocuğunu kendin büyütmek tabi ki daha iyidir.
kadınların hayatı neden bu kadar zor olmak zorunda ya. kadınlar daima aile hayatları ile iş hayatı arasında bir şekilde seçim yapmak zorunda kalıyor. çalışsa ayrı dert, çalışmasa ayrı dert. zaten yaşlanınca iş hayatımız erkeklere kıyasla daha erken bitiyor.
Ben çalışın derim zaten 2. Çocuk olana kadr baya zaman var. Yalnız şu corona kısmını iyice araştırın kreşte sanırım ist kadar kalabalık bir şehirde değilsiniz daha rahat olur hem çocuk sosyalleşir hem siz maddi manevi rahat edersiniz ..
Zaten artık gerekli önlemleri alıyorlar. Bence düşünün derim ..Istanbuldayım malesef1 senesi var 3 yaşına 1 sene de sureç normale döner inşallah
Çalışmalısınız. Her kadın çalışmalı. Varsın tüm gelir kreşe, bakıcıya gitsin. O çocuklar hep öyle küçük kalmayacak malum. İkisi de okul çağına gelince gelirsiniz tekrar size kalır nasıl olsa. Koca istediği kadar zengin ve varlıklı olsun bir kadının iş hayatı, geliri ve güvencesi mutlaka olmalıdır. Çocuğunuz kreş yaşına geldiğinde gönderirsiniz kreşe ve işe başlarsınız. İstiyorsanız yeniden gebelik de çalışırken yaşanır. Tekrar doğum izni vs bitiyorken çok iyi bir bakıcı ayarlarsınız. Hem bebeğe hem de diğer çocuğa kreş dışı saatlerde ilgilenmek üzere yetiştirir ve yeniden işe başlarsınız. Ayrıca eve bir yardımcı da ayarlayın derim. Tüm hayatınızın çocuklar iş ve ev işleri olmaması için. Diyelim ki tüm maaşınızı bunlara harcıyorsunuz. Yine üç yıl sonra küçük de kreşlik olacak ve bakıcı işiniz bitecek. Bu arada iş hayatınız da emeklilik haklarınız da kesintiye uğramamış olacak. Ve çocuklarınıza da aktif, çalışan, gerektiğinde kendi ayaklarınızın üzerinde duracağınızı bildikleri bir anne modeli olacaksınız.Merhaba 2 yaşında bir çocuğum var doğumdan öncesine kadar çalışıyordum aslında hala çalısmayı istiyorum ama ailemden uzakta farklı bir şehirde yaşıyorum. Çocuğuma bakacak kimsem olmadığı için çalışmayı bıraktım. 3 yasina gelince aklimda bir krese verip calismak var. Muhtemelen maasimin yarisi krese gider bunu da dert etmiyorum ama yakin cevrem cocugunu sen buyut bence daha gec calis okula baslayinca fln diyor da zaten 32 yasindayim evde durdukca calisma hayatindan uzak insanin calisma sansi da bir nebze dusuyor bence. Bazen de vicdanım el vermiyor ben de çok zorlanırmisim gibi geliyor ozlerim zorlanirim diyebir de 3 sene sonra fln 2. Cocugu istiyorum Allah nasip ederse tabi kardesi olsun istiyorum. Kafamda deli sorular farkli planlar. Benzer durumlar yasayanlardan tecrubelerini paylasmalarini istiyorum simdiden teşekkür ederim. Sizce ne yapmalıyım ?
Merhaba 2 yıl önce 5 yıldır çalıştığım işimden istifa etmiştim , 2 yıl ara verince sektörden silinmemek bir daha iş bulur muyum kaygısıyla Ocak ayında 11 aylık oğlumu anneme emanet edip özel sektörde işe başladım.Benim oğlum tüp bebek uzun uğraşlar sonunda dünyaya geldi annem bakarım dedi ama gönlü razı olmadı çalışmama , ben de her sabah içim sızlayarak işe gittim 12 saat oğlumdan ayrı kaldım.Bu arada iş yerinde de ara vermiş olmamanın zorluğunu tabi ki yaşadım oryantasyon süreci vs de olmadı.Bu arada geçen ay öğrendim ki ikinci bebeğime hamileyim ben laparoskopik kist ameliyatı olmuştum eşimde azospermi problemi vardı, planlı bir gebelik asla değildi , Adet gecikmemi hiç hamileliğe yormadım stresten diye düşündüm.Ama kan testinde hamile olduğum kesinleşti.Durumu iş yerinde deneme süresi dolmadan açık açık müdüre anlattım hamile olmamı sorun etmediğini söyledi.Çalışmaya devam edebileceğimi ama durum öyle olmadı bunları dediği gün insan içinde azarlamalar başladı.2 günün sonunda da kanamam oldu şu an düşük riskim var ilaç kullanıyorum doktorum stresten uzak durman şart diyor , yıllarca evlat sahibi olmaya uğraştım Allah bana aratmadan ikinci evladı kısmet etti.Kadın çalışsın kadının eli her yerde olmalı denilse de durum böyle değil maalesef.Kadın tabi ki çalışmalı ben de lisans mezunuyum boşuna mı okudum deyip kendimi yedim durdum evde ama bulduğum işte çalışırken de beklenmedik bir şekilde ikinci bebeğime hamile kaldım.Düşük riskim bir süre daha devam edecek devam etmese de çok stresli bir iş ve hal ve tavırlarından anladığım kadarıyla sıkıntılı yöneticilere sahip bir yer bazen diyorum değmez çık otur çocuklarını kreş yaşına kadar getir sonra düzgün bir iş ara 32.haftaya kadar çekilecek bir yer değil çekilecek bir çile değil bu şartlarda çalışmak oğluma da haksızlık olacak ben de bu ikilemdeyim uzun çalışma saatleri anlayışsız yöneticilerle kadınların çalışma hayatında yer alması çok zor !Merhaba 2 yaşında bir çocuğum var doğumdan öncesine kadar çalışıyordum aslında hala çalısmayı istiyorum ama ailemden uzakta farklı bir şehirde yaşıyorum. Çocuğuma bakacak kimsem olmadığı için çalışmayı bıraktım. 3 yasina gelince aklimda bir krese verip calismak var. Muhtemelen maasimin yarisi krese gider bunu da dert etmiyorum ama yakin cevrem cocugunu sen buyut bence daha gec calis okula baslayinca fln diyor da zaten 32 yasindayim evde durdukca calisma hayatindan uzak insanin calisma sansi da bir nebze dusuyor bence. Bazen de vicdanım el vermiyor ben de çok zorlanırmisim gibi geliyor ozlerim zorlanirim diyebir de 3 sene sonra fln 2. Cocugu istiyorum Allah nasip ederse tabi kardesi olsun istiyorum. Kafamda deli sorular farkli planlar. Benzer durumlar yasayanlardan tecrubelerini paylasmalarini istiyorum simdiden teşekkür ederim. Sizce ne yapmalıyım ?
Ah sizi ben anlarım oğlum doğmadan once 1 buçuk seneyi geçik yönetici asistanlığı yaptım hic tecrubemin olmadigi bir pozisyonda sinirli agresif yasca buyuk insanlarla ego savaşlari fln yetmedi sözlu tacizlere de maruz kaldim ben sabrettim 32. Haftaya kadar toplu parami alirim dedim sonra da beni cikarmalarini rica edip 6 ay da issizlik maasi aldim ben biraz mecburdum ayri sehirde kirada esimin de yeni yeni girdigi is ekonomik olarak biraz ragatlatir diye sabrettim. Ihtiyacim olmasa asla kalmazdim o stres sikintiyi cekmeye değmez gerçekten. Allah kolaylık versin size biraz daha bakinin bakalim olmayacak gibiyse çıkın hem sizin icin hem bebeginiz icin en sagliklisi.Merhaba 2 yıl önce 5 yıldır çalıştığım işimden istifa etmiştim , 2 yıl ara verince sektörden silinmemek bir daha iş bulur muyum kaygısıyla Ocak ayında 11 aylık oğlumu anneme emanet edip özel sektörde işe başladım.Benim oğlum tüp bebek uzun uğraşlar sonunda dünyaya geldi annem bakarım dedi ama gönlü razı olmadı çalışmama , ben de her sabah içim sızlayarak işe gittim 12 saat oğlumdan ayrı kaldım.Bu arada iş yerinde de ara vermiş olmamanın zorluğunu tabi ki yaşadım oryantasyon süreci vs de olmadı.Bu arada geçen ay öğrendim ki ikinci bebeğime hamileyim ben laparoskopik kist ameliyatı olmuştum eşimde azospermi problemi vardı, planlı bir gebelik asla değildi , Adet gecikmemi hiç hamileliğe yormadım stresten diye düşündüm.Ama kan testinde hamile olduğum kesinleşti.Durumu iş yerinde deneme süresi dolmadan açık açık müdüre anlattım hamile olmamı sorun etmediğini söyledi.Çalışmaya devam edebileceğimi ama durum öyle olmadı bunları dediği gün insan içinde azarlamalar başladı.2 günün sonunda da kanamam oldu şu an düşük riskim var ilaç kullanıyorum doktorum stresten uzak durman şart diyor , yıllarca evlat sahibi olmaya uğraştım Allah bana aratmadan ikinci evladı kısmet etti.Kadın çalışsın kadının eli her yerde olmalı denilse de durum böyle değil maalesef.Kadın tabi ki çalışmalı ben de lisans mezunuyum boşuna mı okudum deyip kendimi yedim durdum evde ama bulduğum işte çalışırken de beklenmedik bir şekilde ikinci bebeğime hamile kaldım.Düşük riskim bir süre daha devam edecek devam etmese de çok stresli bir iş ve hal ve tavırlarından anladığım kadarıyla sıkıntılı yöneticilere sahip bir yer bazen diyorum değmez çık otur çocuklarını kreş yaşına kadar getir sonra düzgün bir iş ara 32.haftaya kadar çekilecek bir yer değil çekilecek bir çile değil bu şartlarda çalışmak oğluma da haksızlık olacak ben de bu ikilemdeyim uzun çalışma saatleri anlayışsız yöneticilerle kadınların çalışma hayatında yer alması çok zor !
Sabırla bekledim bir şeyler düzelir mi diye ama olmadı hakarete varan saçma sapan ithamlara maruz kalınca 1 hafta kadar önce ayrıldım işten.Para her daim lazım ama 14 aylık oğlum doğacak bebeğim için ayrıldım.En azından 32 haftaya kadar çalışırım diyordum ama burada rahat değildim hiç neresi olursa olsun huzur ve saygı çok önemli böyle bir ortamda ne kadar devam edebilirim diye düşündüm ayaklarım geri geri gitti her gün daha fazla dayanamadım.Sanıyorum çocukları kreş yaşına getirene kadar kısmet olmayacak çalışmak. 2 yıl aradan sonra kısa ve kötü bir tecrübe oldu maalesef iş hayatında yüzüm gülmeyecek sanırım ara vermeden önce de çalıştığım iş yerinde de yine egosu yüksek kendini bilmez insanlara tahammül etmek zorunda kaldım bazen sadece bana mı denk geliyor böyleleri diye düşünüp üzülüyorumAh sizi ben anlarım oğlum doğmadan once 1 buçuk seneyi geçik yönetici asistanlığı yaptım hic tecrubemin olmadigi bir pozisyonda sinirli agresif yasca buyuk insanlarla ego savaşlari fln yetmedi sözlu tacizlere de maruz kaldim ben sabrettim 32. Haftaya kadar toplu parami alirim dedim sonra da beni cikarmalarini rica edip 6 ay da issizlik maasi aldim ben biraz mecburdum ayri sehirde kirada esimin de yeni yeni girdigi is ekonomik olarak biraz ragatlatir diye sabrettim. Ihtiyacim olmasa asla kalmazdim o stres sikintiyi cekmeye değmez gerçekten. Allah kolaylık versin size biraz daha bakinin bakalim olmayacak gibiyse çıkın hem sizin icin hem bebeginiz icin en sagliklisi.
Yani tabi ki evde olan annesinin yokluğuna alışmak da bir süreç çocuk için kreşe alışmak da bir süreç işe başlamamın 1.ayında oğlum hasta olmuştu 3 gün boyunca nedeyse hiç uyumadan işe gitmiştim okul tatillerinde de bir anane yada babanneden destek alınabilir yada bilmiyorum hayat nereye evrilecek.Bir sürü çalışan anne bir şekilde idare ediyor çalışma hayatını zorlukları olsa daYalniz krese verdiginizde de is bitmiyor. Ustlerde de bir arkadas yazmis ben de altini cizmek istiyorum. Cocugun alisma sureci var, hastaligi var, okul tstilleri var. Bunlari da hesaba katmak lazim.
Henüz arayışım yok çocuğumun 3 yasını geçmesini bekliyorum ondan sonra bir karar verip hareket edicem. Buyuk sehirde yasiyorum (İstanbul) az bucuk tecrubem de var hemen olmasa da bulurum is.Arkadaşlar öyle bir yazmışsınız ki sankı çalışmak isteyen herkese iş var da bir sürü universite mezunu insan keyfinden evde çocuk bakiyor. Arasa da iş bulabildigini bile sanmiyorum açıkçası... çocuğu bırakıp çalışmaya başlamak öyle planla falan olsa keşke.is bulabildiniz mi konu sahibiMedusan
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?