önemli değiilValla canım kusura bakma hem üstteki anlamsız yoruma kızdım hem de biz sıkıntıdan patlamak üzereyken gelen "çalışmayı seviyorum" yorumu ters geldi. Ben de seviyorum ona bakarsan bu işyerindeki ilk ayımda sabahları melek gibi uyanırdım. Şimdi nasıl etsem de kaçsam diye düşünür oldum. Demek ki bir yerlerde yanlışlık var.
Kırdıysam özür dilerim
Eminim iyi gelir ama bu da kesin çözüm değil. Koşullar değişmedikçe işçi kesiminin mutsuzluğu kemikleşecektir.önemli değiil
evet seviyorum ama dediğim gibi sadece 4 ay olduğu için de olabilir:) arkadaşın dediği gibi üstüne evlilik üstüne çocuk eklense sever miyim muamma :)
acaba biraz izin alma fırsatınız yok mu ki azıcık kafa dağıtsanız belki iyi gelir?
Ben de öyle canım İstanbul'u terk edip başka bir yere yerleştim evlenirken. bazen yürüyerek gidiyorum eve :)ya allahtan ben küçük bir şehirdeyimde sabah trafiğinde maximum 10 15 dk sonra işteyim
EVET BİRDE sabah 1-2 saat yol katedenler var allah sabır versinBen de öyle canım İstanbul'u terk edip başka bir yere yerleştim evlenirken. bazen yürüyerek gidiyorum eve :)
ben de sein gibiym 9 aylık evliyim ve üstelik 7 aylık da hamileyim. baba evinde herşey kendiliğinden oluyodu eve gittiğinde yemeğin yatağın hazır oluyodu. ilk evlendiğimde çok zorlandım sonra hamile kalınca daha da zor oldu tabi.zorun zoru var canım emin ol. ben yina çok şükür diyorum çocuk olunca neler olacak bakalım :)Merhaba hanımlar,
Ben 24 yaşındayım, 6 aylık evliyim. Şimdiye kadar birkaç iş yerinde çalıştım ama işi sevsem de sevmesem de hep aynı hislere kapıldım.
Sabahın kör vaktinde kalkıp işyerinde soluğu almak, akşam yorgun argın eve gidip ancak yemek yemeye derman bulabilmek, patronumu eşimden daha çok görmek gibi şeylerin arasında hep "aslında yaşamadığımı" hissettim.
Geçim sıkıntım olmasaydı zevk için yine çalışırdım ama kendi işimde. Hobilerimden iş meydana getirirdim.
Canım sıkıldıkça kapatır çıkar, gezer dolaşır, denizin kokusunu içime çeker, evime gidip bir tatlı yapardım. Sonra da afiyetle yerdim mesela..
Ama maalesef bunlar yalnızca hayal. Ben feci halde sıkılıyorum ve hayatın boşa akıp geçtiğini hissediyorum. Yaşamanın "çalışmak"tan çok daha fazlası olduğunu düşünüyorum ama düşüncelerim yalnızca düşünce olarak kalıyor ve mutsuz hissediyorum.
Benim gibi düşünenler varsa fikir alışverişinde bulunalım.
Bu arada benim gibi düşünmeyenlerden akıl isteseydim konuyu Bir Derdim Var bölümüne açardım. Amacım sohbet. Umarım anlaşılmışımdır. Teşekkür ederim.
aynen canım aynen yaşayabileceğimiz onca güzel günlere kendimiz engel oluyoruz.Hayırlısı olsun. Paralar nereye gidiyor bir anlasam zaten
Hayatımızı satıyoruz resmen ama küçük bedellere.
elinde olan bişeyse nişanlılık dönemini çok uzatma derim.baya uzun hemdeolur ya olur da annem liste yap bir kerede alcaz diyor benim de ondan gözüm korktu kapattım hemen listeyi
Son zamanlarda ben de aynı düşüncelerdeyim ..Merhaba hanımlar,
Ben 24 yaşındayım, 6 aylık evliyim. Şimdiye kadar birkaç iş yerinde çalıştım ama işi sevsem de sevmesem de hep aynı hislere kapıldım.
Sabahın kör vaktinde kalkıp işyerinde soluğu almak, akşam yorgun argın eve gidip ancak yemek yemeye derman bulabilmek, patronumu eşimden daha çok görmek gibi şeylerin arasında hep "aslında yaşamadığımı" hissettim.
Geçim sıkıntım olmasaydı zevk için yine çalışırdım ama kendi işimde. Hobilerimden iş meydana getirirdim.
Canım sıkıldıkça kapatır çıkar, gezer dolaşır, denizin kokusunu içime çeker, evime gidip bir tatlı yapardım. Sonra da afiyetle yerdim mesela..
Ama maalesef bunlar yalnızca hayal. Ben feci halde sıkılıyorum ve hayatın boşa akıp geçtiğini hissediyorum. Yaşamanın "çalışmak"tan çok daha fazlası olduğunu düşünüyorum ama düşüncelerim yalnızca düşünce olarak kalıyor ve mutsuz hissediyorum.
Benim gibi düşünenler varsa fikir alışverişinde bulunalım.
Bu arada benim gibi düşünmeyenlerden akıl isteseydim konuyu Bir Derdim Var bölümüne açardım. Amacım sohbet. Umarım anlaşılmışımdır. Teşekkür ederim.
malesef elimde değil tatlım okulu bitmedi onu bekliyoruz maddi durumlar da pek musaıt değil şu anelinde olan bişeyse nişanlılık dönemini çok uzatma derim.
İnşallah çok zorlanmazsın canım hayırlısıyla bebeğini de alırsın kucağına :) doğum izni ne kadar sürüyor?ben de sein gibiym 9 aylık evliyim ve üstelik 7 aylık da hamileyim. baba evinde herşey kendiliğinden oluyodu eve gittiğinde yemeğin yatağın hazır oluyodu. ilk evlendiğimde çok zorlandım sonra hamile kalınca daha da zor oldu tabi.zorun zoru var canım emin ol. ben yina çok şükür diyorum çocuk olunca neler olacak bakalım :)
Hoş geldin canım. Benim de hiç isteğim yok ve sanki son günlerimmiş gibi umursamazca çalışıyorum. Oysa daha 3 ay oldu işe gireliSon zamanlarda ben de aynı düşüncelerdeyim ..
Ve işime karşı soğudum çok isteksizim ..
Cumartesi en sevdiğim gündü bir zamanlar. Artık anlamı kalmadıaslında sabah 9 akşam 5 ve hafta sonu bi bayan için çok ideal ama bende sabah 8 yarım saat de yol.akşam 6,30 cumartesi çalışşşcumartesi çalışmak çok zoruma gidiyo
Canım benim, Allah hepimizden razı olsun. Hayretle okudum yazını azmini ve iyi niyetini koruma çabanı. Çok doğru söylüyorsun daha çok hak ederken engellenmişsin. İnşallah hak ettiğin yere ulaşır ve mutlu olursun. Küçük şehir konusunda da katılıyorum sana İstanbul gibi bir yerden kaçar gibi uzaklaştım ve daha mutluyum. Ayrıca sorgulayan gerçekten mutsuz oluyor. Benim bir iş arkadaşım vardı. İkimizi de ezen kişilere ben tepki gösterirken o ılımlı yaklaşırdı. Ben "ne hakları var bize bunu yapmaya" derken "iş hayatı işte mecburuz" derdi. Ben dayanamadım aklımı kaçırmaya az kala ayrıldım oradan. O terfi aldı. İş dünyası gerçekten inanılmaz. Bir ekmek parası uğruna nelerden vazgeçiyoruz. Karnımız doysun da varsın mutsuz olalım. Ne acı.Ben ders calısmaktan nefret ederdım öğretmen oldum ama sınav haftası ders calıs demeseler hergun staja gıtsem her ısı ben yapsam okulda ama ders calısmasam okuldan cıkınca hersey bıtmıs olsa da gönlümce gecırsem bısı dusunmeden derdım. staja gittiğim öğretmenın yakınmasını gereksız bulurdum.
mezun olduk bu seferde kpsss ıcın ders calısmak gerek unıversıte sınavınada calısmafdsna hergun gezerek gırdım gıttıgım bolumdede sadece sınav haftası her dersı bı oncekı gece calısarak bı sekılde hallettım. o gece belkı sabahlamama gerektı ama sınav yokken okul dısına cıkınca herseyı ordabırakıp cıkıyordum. dısarda gezmedıgım gün nadırdı. KPSS ıcınde bu olsun calısmadan gelecek yere de razıyım dedım fakat puanlar cok yukseldı yerlesmedım
NEYSEEE.. Atanamadım ya ya özel okula gırıp calısacaksın ya devlette kadrosuz calısacakın. devlette günde 4 saat calısan ogretmen 3 bin e yakın maas alırken özelde günde 11-12 saat calısıp 1000 1500 lıra alıcaksın (ustelık cumartesı günleride calsııyorsun ve pazar a cagrıldıgında gıdeceksın ) 3 katı calısmana ragmen yada devlette kadrosuz olarak onlar kadar(4saat) calısıp 900 tl alacaksın ..
MESLEĞİMİ ÇOK SEVİYORUM . severek okudum. cocuklardan kopup meslegımden sogursam çalısmaya dönemem bırdaha dıye dusunup devletttte kadrosuz 900 tl yı kabul ettım ılk aylar severek gıttım oylede benımsedım herkes kadrolu sanıyor sagolsun mudurumde cok ıyıydı emanet gıbı hıssetme kendını dedı sınıfımın uzerıne ısmımden tabela bıle yaptırdı( kadrosuz ogretmene böyle seyler yapmaz okullar nasılsa seneye yok dıyerek) belkı onu sayesınde benımsedım. yan sınıftkı ogretmenlere bakıyorum hıc dogru duzgun ders ıslemıyor etkınlık yapmıyor oyalayıp oyalayıp gondrıyor cocukları (anasınıfı ögretmenlerıyız) oyuncakları dokup butun gun oynatıp aksam cızgı fılm ızletıp gonderıyorlar ben cırpınıyorum kosturuyorum o etkınlık senın bu etkınlık benım degısık seyler cıktı mudur bey kadrosuz oldugumu duyurmadı (duyurunca velıler tercıh etmıyor sene ortasında bırakıp gıder dıye) benım sınıfıma dıger sınıflardn sureklı ogrencı gectı 10 kısı basladıgım sınıfım sene sonunda 23 kısı oldu. dans gösterilerimizde velılerıme ekstra ogreetmen tuturmadım ben kursa gıdıp ogrenıp cocuklarıma kendım ogrettım vs..
Bu defa da aklıma onlar hıcbırsey yapmadan yapması gerkenlerı bıle yapmadan 3000 tl bben daha cok calısıp 900 tl alıyorum dıye arkadaslar bosver sende yapma dıyor ama elımde degıl ıcımden gelmıyor oyalamak. ne verebılırım dıye her fırsatı degerlendırıyorum ben onlar ıcın yapım geregı ya hıc yapmam yaparsamda 4 4lük olur. bu sefer sıstemı elestırmeye baslıyorum HEVESLI OGRETMENLERI DERS CALIS KPSS KAZAN VS. ONUNE ENGELLER KOYUYORLAR BU HICBIR ISE YARAMAYNLARI DEVLET KADROSUNDA TUTUYORLAR DIYE..
işte burda basladı benımde mutsuzlugum.. bırkıp kpss calısayım en azından onların aldıgı parayı bende alır dusunmem daha az calıstıklarını da tercıh vıcdan meselesı derım dedım. o sırada yakın arkadasımı kaybetttım 1 gunlugune cenaze ıcın ızın ısteyıp ıl dısına cıktım ve bırdaha dönesım gelmedı 1 gün 8 gün oldu mudurum haber yollamıs gelsın devam etsın cıkarmadık ısten dıyerek (5 gun gıtmeyınce atılıyoruz otomatıkmen). gelmek de calısmakta ıstemıyorum ben dedım kı atanamayan ogretmenler o tarıhten once ıstıfa verıp kpss calısmaya baslamıstı ben cocukları bırakamamıstım. kendımı enayı gıbı hıssetmeye baslamıstım herkes tebrık edıyo taktır edıyor o sıra modum degısıyordu olsun yetıyor bana dıyordum ama sonra neden daha cok hakettıgım halde aptal bı sınav yuzunden boyle oluyor dıye sorguluyordum ...
SORGULAYAN ınsan hıc mutlu olamıyor .
ve sununda etkısı vardı.ben her zaman cok sosyal bırıydım . ılk donem sabahcıydım ve sabah yuruyusumu sporumu yapıp gıdıyordum okula ısten cıktıktan sonra haftada 3 gün at bınıyor 2 gün halkoyunu kursunu alıyordum.haftasonlarıda köpek barınagında gonullu calısıyordum 2 gun.
2.dönem öğleci olunca bunları yapmam cok zorlastı hatta bıraktıgımı soyleyıp dayaanamayıp gerı dondum. sabah yuruyus spor bıttı sadece at bınmeye yetısebılıyorum sabahın köründe uyanıp at bınıyorum kos kos okula gec kalamamk ıçin derse gir çık zıl calar calmaz kosup metroyabınmelıyım kı kursa yetısebıleyım derken bu kosturmaktan haftasonu yatma ıstegı duydum barınagıda bıraktım hem vıcdanen hem ruhen ıhtıyaclarımı karsılayamadım. sevdıgım seylerle ruhumu doyurmayıp vıcdanımı rahatlatıcı bırkac ıyılık ısı yapmayınca ben MUTSUZ OLUYORUM ! ne sevdıgım ısı gözüm görüyor ne güzellikleri...
bence tüm mesele bu !
-kendine zaman ayırabılmek sevdıgın etkınlıklerı yapabılecek butcen ve zamanın olmalı . (belkıde esıne cocuguna zamna ayırabılmek tercıh edılır evlenıp cocugun olunca bekar oldugumdan kendı ısteklerım var sadece)
-büyük sehırler ulasımıyla ınssnların yapabılırlıklerını kısıtlıyor kucuk bı sehırde 4 yıl kadar yasadım denız kenarı mukemmeldı hersey. ve carsı market sınema tıyatro ıs ev hepsı aynı semtte gıbı hıssetmıstım buyuk sehırden sonra bu kolaylık benı cok mutlu etmıstı .MUTLULUGUN SIRRI KUCUK SEHIRLERDE SAKLI BENCE :) ve ben hala buyuk bır sehirde yazıyorum tüm bunları...
- vicdan yaptıgın üzüldüğün senı etkıleyen sefkatını önecıkaran bır kac iş bulmak cok rahatlatıyor (köy okullarınagıttım yardım goturdum (toplayarak hepsını kendı alma ımkanım yok ama bu organızasyonu yapacak bırınede ıhtyac var emek benden maddıyat cevremden) savas madurlarıyla ıgılendım, yaralı sokak hayvanlarının tedavısıyle ugrastım, cocuk esırgemedekı bebeklerle mınıklerle ılgılendım, rehabılıte yurtlarında kalan kendını cocuk zanneden kocaman adamlarla oyunlar oynadım) bunlar hep üzüldüğüm yazık dıyerek baktıgım seylerdı bunlar ıcın bısıler yapınca elımden gelenı yapıyorum dusuncesı rahatlatıyor.ve enerjı verıyor daha hareketlı gunler gecırırıken yorulmadıgımı hıssettım.
- yaptıgın meslekte senle aynı duzeyde olan ınsanlarla esıt kazanca sahıp olmak (yanı pıyasaya gore emegının karsılıgını alabıldıgını dusunmek)
SUAN BUNLARI BENDE YAPAMIYORUM..
gecen yılın bır donemınde bocaladıgım ıcın bu yıl calısmadım
KPSS ıcın ders de calısmıyorum kursları sporu egıtımı bıraktım acayıp kılo aldım ve butun gün uyuyablıyorum..
bastan berı anlattıklarımla su bır usttekı anlattıgım kısının aynı ben olduguna kendım bıle ınanamıyorum
çok uzun oldu ama görünce bı cırpıda ıcımı döktüm. Ne dolmusum beee..
Hay konuyu acandan allah razı olsun
Merhaba hanımlar,
Ben 24 yaşındayım, 6 aylık evliyim. Şimdiye kadar birkaç iş yerinde çalıştım ama işi sevsem de sevmesem de hep aynı hislere kapıldım.
Sabahın kör vaktinde kalkıp işyerinde soluğu almak, akşam yorgun argın eve gidip ancak yemek yemeye derman bulabilmek, patronumu eşimden daha çok görmek gibi şeylerin arasında hep "aslında yaşamadığımı" hissettim.
Geçim sıkıntım olmasaydı zevk için yine çalışırdım ama kendi işimde. Hobilerimden iş meydana getirirdim.
Canım sıkıldıkça kapatır çıkar, gezer dolaşır, denizin kokusunu içime çeker, evime gidip bir tatlı yapardım. Sonra da afiyetle yerdim mesela..
Ama maalesef bunlar yalnızca hayal. Ben feci halde sıkılıyorum ve hayatın boşa akıp geçtiğini hissediyorum. Yaşamanın "çalışmak"tan çok daha fazlası olduğunu düşünüyorum ama düşüncelerim yalnızca düşünce olarak kalıyor ve mutsuz hissediyorum.
Benim gibi düşünenler varsa fikir alışverişinde bulunalım.
Bu arada benim gibi düşünmeyenlerden akıl isteseydim konuyu Bir Derdim Var bölümüne açardım. Amacım sohbet. Umarım anlaşılmışımdır. Teşekkür ederim.
benim tanışma söz nişan evlilik hepsi 5 ayda oldumalesef elimde değil tatlım okulu bitmedi onu bekliyoruz maddi durumlar da pek musaıt değil şu an
ah bana kalsa 2 ayda hallederim de hayat iştebenim tanışma söz nişan evlilik hepsi 5 ayda oldu
sonu güzel olsun da bişey olmazah bana kalsa 2 ayda hallederim de hayat işte
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?