Yapılan yorumlardan benim çıkardığım sonuç şu ki, çalışan kadınlar her ne kadar inkar etseler de, çalışmayan kadınlara karşı üstünlük taslama, tepeden bakma olayına girdikleri kaçınılmaz bir gerçek... Çalışmayan kadınlar da bunu bildikleri için sürekli bir savunma halinde oluyorlar, bir şekilde karşı atağa geçiyorlar. Bence bu konu sadece kadının hayattan ne beklediğiyle ve sahip olduğu yaşam standartlarıyla alakalı. Eğer ki ben çalışmak istemiyorum, evime, eşime ve çocuğuma daha fazla vakit ayırmak istiyorum, ev hayatıyla iş hayatını bir arada yürütemiyorum, bunu yapmaya çalışırken mutsuz oluyorum diyorsa, maddi imkanları elverdiği ölçüde evinde oturmalıdır. Ama ben evde oturduğum zaman mutsuz oluyorum, canım sıkılıyor, evde oturmak bana göre değil diyorsa o zaman muhakkak çalışmalıdır. Çalışıp çalışmama konusunu bir gurur meselesi, bir sosyal statü savaşına dönüştürmek çok anlamsız bana göre.
Çalışan kadın özgürdür ya da çalışmayan kadın özgürdür şeklinde kesin bir yargıya varmak çok yanlış. Kadın eğer bu konuda kendi hür iradesiyle karar verebiliyorsa, ancak o zaman özgür kadındır... Ben açıkçası çalışan kadının özgüveni daha yüksek olur düşüncesine de katılmıyorum. Özgüven sahibi olmayı sadece para kazanmakla sınırlandırmak ne kadar doğru olur ki? Çalışmayan kadın da pekala özgüveni yüksek olabilir, bu tamamen kişinin kendisine verdiği değerle alakalı. Kadın sadece para kazandığı zaman sözünü dinletebileceğini düşünüyorsa, bence kendiyle dürüstçe yüzleşmesi gerekir. Çalışma ve çalışmama durumunu evliliğinde yaşayıp, çalıştığı zaman daha fazla söz sahibi olmaya başlayan kadınlarsa, yanlış anlamasınlar ama zaten yanlış bir evlilik yapmışlar demektir bana göre...
Bunun haricinde eğer eşinin maaşı tek başına bir evi geçindirmeye yetmiyorsa, o kadının MESLEĞİ OLDUĞU HALDE evde oturması bana göre bencilliktir, mutlaka eşine yardımcı olması gerekir diye düşünüyorum. Ama bu durumda da kadın çalışma kararını mecburiyetten almış oluyor tabi. İşin özü, kadın çalışmaya ya da çalışmamaya kendi karar verebiliyorsa özgürdür ve mutludur, aksi halde özgürlük de mutluluk da yalnızca hayal olur...