Çalışmayan evliler lütfen fikir verin

Esrablcl · Pazar 14:29

Merhabalar ben 29 yaşında 5 senelik evliyim. Çocuk istemiyoruz eşimle. Kendimize vakit ayırmayı daha çok seviyoruz. Evcil hayvanlarımız var, düzenli spora gidiyoruz, evimizde vakit geçirmeyi puzzle, boya vs yapmayı, film izlemeyi çok seviyoruz. Zaten çok yakın arkadaştık aşka dönüştü ve o şekilde evlendik. Maddi olarak rahatız bi sıkıntımız yok. Evlendiğimiz ilk 2 sene özel sektörde çalıştım. Gece 11 de eve geliyordum ve sonra bazı nedenlerden işten ayrıldım ve bize, evliliğimize hatta ekonomik durumumuza bile daha iyi geldi. Sonra da eşim tekrar işe girmemi istemedi. Çok kopuk bi ilişkimiz olmaya başlamıştı çünkü ben geç saatte eve geliyordum kendi aracım olduğu için eşim almaya gelmiyordu. Bazen eve geldiğim de beni beklerken yemeğini yemiş hatta uyumuş bile oluyordu. Çok uzatmadan, şu anda da etrafımdaki herkes eşim ve ailesi hariç 'neden çalışmıyorsun, sıkılmadın mı çalış bence, çocuk da yapmıyorsunuz evde oturma' gibi şeyler söylüyorlar. Ama muhabbet olsun diye değil bildiğiniz üsteliyorlar. Eşimde bende çok rahatsız oluyoruz artık ne bayram ne özel gün bi araya gelmek istemiyoruz bu çocuk ve iş konusu yüzünden. Böyle bi durum yaşayan var mı, ne yapmalıyız? Onlara göre yaşayacak değiliz ama cevap verip kalp kırmamak için kimseyle görüşmüyoruz nerdeyse, çok can sıkıcı bi hal almaya başladı. Sizce nasıl yaklaşmalıyız? Bu arada bunları söyleyenlerin kendi aileleri darmadağınık yani kendi çocuklarıyla kıyaslayarak bi eleştiri değil yaptıkları.

Siyah Palto · Pazar 14:34

isteyen çalışsın isteyen çocuk yapsın tutan yok diyip geçin .

Net ve rahatsız olduğunuzu belli eden cümleleriniz olsun kırılan kırılsın küsen küssün nie kendınızı kasıyorsunuz eve falan kapatıp herkesten uzaklaşıyorsunuz . Birileri kırılmasın die kendınızı yalnızlaştırmayın . Sizi seven anlayış gösterir yanınızda kalır zaten
Sizi sevmeyen de kırılır gider hayatınızdan kalabalıkları atmış olursunuz

zxshermine · Pazar 14:35

Esrablcl .!.:
Merhabalar ben 29 yaşında 5 senelik evliyim. Çocuk istemiyoruz eşimle. Kendimize vakit ayırmayı daha çok seviyoruz. Evcil hayvanlarımız var, düzenli spora gidiyoruz, evimizde vakit geçirmeyi puzzle, boya vs yapmayı, film izlemeyi çok seviyoruz. Zaten çok yakın arkadaştık aşka dönüştü ve o şekilde evlendik. Maddi olarak rahatız bi sıkıntımız yok. Evlendiğimiz ilk 2 sene özel sektörde çalıştım. Gece 11 de eve geliyordum ve sonra bazı nedenlerden işten ayrıldım ve bize, evliliğimize hatta ekonomik durumumuza bile daha iyi geldi. Sonra da eşim tekrar işe girmemi istemedi. Çok kopuk bi ilişkimiz olmaya başlamıştı çünkü ben geç saatte eve geliyordum kendi aracım olduğu için eşim almaya gelmiyordu. Bazen eve geldiğim de beni beklerken yemeğini yemiş hatta uyumuş bile oluyordu. Çok uzatmadan, şu anda da etrafımdaki herkes eşim ve ailesi hariç 'neden çalışmıyorsun, sıkılmadın mı çalış bence, çocuk da yapmıyorsunuz evde oturma' gibi şeyler söylüyorlar. Ama muhabbet olsun diye değil bildiğiniz üsteliyorlar. Eşimde bende çok rahatsız oluyoruz artık ne bayram ne özel gün bi araya gelmek istemiyoruz bu çocuk ve iş konusu yüzünden. Böyle bi durum yaşayan var mı, ne yapmalıyız? Onlara göre yaşayacak değiliz ama cevap verip kalp kırmamak için kimseyle görüşmüyoruz nerdeyse, çok can sıkıcı bi hal almaya başladı. Sizce nasıl yaklaşmalıyız? Bu arada bunları söyleyenlerin kendi aileleri darmadağınık yani kendi çocuklarıyla kıyaslayarak bi eleştiri değil yaptıkları.

Bu insanlar aile ilişkilerinizi de bilen ve özel hayatınızda bir sorun yaşasanız gidecek bir aileniz olmadığını bilen insanlar olabilir mi ?
Kimsenin hayatına kimse karışamaz vb deyip beylik laflar etmek kolay da herhangi bir olumsuz durumda kenarda kendinize ait şahsi bir birikiminiz, gidecek bir yeriniz var mı ?

Acelyahayat · Pazar 14:36

Eee siz çalışın diyin gecin. Herkes birbirinin hayatına karismaya cok meraklı

05 Versatil · Pazar 14:37

Bence umursamayın. Aynı şeyleri yaşadım. Zamanında kafama çok taktığım için kendime kızıyorum. Değmeyecek ,cahil insanlar…

KudrAlobar · Pazar 14:39

Esrablcl .!.:
Merhabalar ben 29 yaşında 5 senelik evliyim. Çocuk istemiyoruz eşimle. Kendimize vakit ayırmayı daha çok seviyoruz. Evcil hayvanlarımız var, düzenli spora gidiyoruz, evimizde vakit geçirmeyi puzzle, boya vs yapmayı, film izlemeyi çok seviyoruz. Zaten çok yakın arkadaştık aşka dönüştü ve o şekilde evlendik. Maddi olarak rahatız bi sıkıntımız yok. Evlendiğimiz ilk 2 sene özel sektörde çalıştım. Gece 11 de eve geliyordum ve sonra bazı nedenlerden işten ayrıldım ve bize, evliliğimize hatta ekonomik durumumuza bile daha iyi geldi. Sonra da eşim tekrar işe girmemi istemedi. Çok kopuk bi ilişkimiz olmaya başlamıştı çünkü ben geç saatte eve geliyordum kendi aracım olduğu için eşim almaya gelmiyordu. Bazen eve geldiğim de beni beklerken yemeğini yemiş hatta uyumuş bile oluyordu. Çok uzatmadan, şu anda da etrafımdaki herkes eşim ve ailesi hariç 'neden çalışmıyorsun, sıkılmadın mı çalış bence, çocuk da yapmıyorsunuz evde oturma' gibi şeyler söylüyorlar. Ama muhabbet olsun diye değil bildiğiniz üsteliyorlar. Eşimde bende çok rahatsız oluyoruz artık ne bayram ne özel gün bi araya gelmek istemiyoruz bu çocuk ve iş konusu yüzünden. Böyle bi durum yaşayan var mı, ne yapmalıyız? Onlara göre yaşayacak değiliz ama cevap verip kalp kırmamak için kimseyle görüşmüyoruz nerdeyse, çok can sıkıcı bi hal almaya başladı. Sizce nasıl yaklaşmalıyız? Bu arada bunları söyleyenlerin kendi aileleri darmadağınık yani kendi çocuklarıyla kıyaslayarak bi eleştiri değil yaptıkları.

Nasıl yaşadığınız ve evlilikte aldığınız kararlar kimseyi ilgilendirmez, size ne deyip geçebilirsiniz.

Ancak gelecek için planlarınız var mı? Gelecekte başınıza gelebilecek olumsuz durumlar için önlemleriniz var mı? İnsanlar sizin için endişeleniyor olabilirler mi?

MissCherryBlossom · Pazar 14:40

Siz mutluysanız onlara ne ki ... valla utanmasam size ne girip çıkıyor derdim net

Boleyn Kizi · Pazar 14:48

Ya kusura bakmayın da bu konulara sinir oluyorum ben ya.

Evlendim 5 sene çocuk yapmadım. Bir sürü soru sorguluyordu hiç de dert etmedim

Atanamamis öğretmenin. O konuda sa soruların ardi arkası kesilmiyor. Hiç umrumda değil.

Doğum lekem var. Her gören soruyor.

Kilo mu aldın,kilo mu verdin? Soruları mutlaka zaten...

Ablan yeşil gözlü sen kahverengi aa çok değişik diyenler mesela...

Ablam, kuzenlerim çok güzel benim
Ben çok ortalama bir tipim bu mutlaka bana söylenir zaman zaman.

Bi keresinde bu güzel kuzenlerden biriyle alisverise çıktık. Kuzenim benden 9 yaş küçük.
Esmer bi kız. Ama tam bir esmer güzeli. Ben de bembeyaz ortalama, asla dikkat çekmeyen bi kızım o sıralar.

Kuzenim beyaz bir bluz denedi. Satici yaş olarak bizden büyük bi adam. Kuzenime bluzun ne kadar yakıştığını anlatmaya çalışırken kantarın topuzunu kaçırıyor.

"Off çok yakıştı. Çok güzel oldu. Zaten esmerler hep güzel oluyor. Beyaz renk esmer tenini çok açtı. Esmer tene her şey çok yakışıyor..." diye devam ederken birdenberi benim orada olduğumu fark ediyor ve bana dönüp diyor ki "Lütfen sen de beyaz tenli olduğun için kendini kötü hissetme".

Yine bi bayram köy gezmesindeyiz. Ablam annem ve ben, annenin eski bir arkadaşı ile ayak üstü bayramlaşıyoruz. Konuşurken laf lafı açıyor.

Kadın, anneme diyor ki "havva kızlarını büyütmüşsün. Hangisi sana benziyor".

Annem de ablami göstererek "bu bana benziyor, bana benzetir herkes" diyor.

Kadın da gülerek "o güzel olduğu için öyle diyorsun. O benzemiyor sana , bu benziyor" derken tabiki beni gösteriyordu.

Anadolunun lafını bilmeyen embesil kadınlarının sorularını muhatap olarak alamam .

Her soruyu da cevaplamaya layık bulmuyorum

Böyle hadsiz sorularla karşılaşınca,soruyu sorma cüretini gösteren şahısa uzun uzun gıcık bi gülümseme ile bakıyorum ki tepkimi anlasin.

Böyle böyle hadsiz soru soranların hadlerini bildireceğim insallah. Azmettim.

TozsuzPembe · Pazar 14:49

Siz böyle mutluysanız kime ne.Kadın mutlaka çalışmalı algısı gittikçe psikolojik baskıya dönüstü günümüzde.Ekonomik durumum iyiyse mutluysam, evimde , gelirimizde söz sahibiysem kime ne der geçerim sizde öyle yapın.

Marjolein · Pazar 14:53

Bir daha sorduklarında neden sordun diyin. Hiç öyle çalışmak istemiyorum, geç saatte eve dönmek zor oluyor diye açıklama yapmayın. Sadece neden sordun diyip cevap bekleyin.

Esrablcl · Pazar 15:06

zxshermine .!.:
Bu insanlar aile ilişkilerinizi de bilen ve özel hayatınızda bir sorun yaşasanız gidecek bir aileniz olmadığını bilen insanlar olabilir mi ?
Kimsenin hayatına kimse karışamaz vb deyip beylik laflar etmek kolay da herhangi bir olumsuz durumda kenarda kendinize ait şahsi bir birikiminiz, gidecek bir yeriniz var mı ?

Maddi olarak hiç bi zaman bi sıkıntı yaşamadım. Kendi şahsıma ait bi aracım var. Benim annem babam da yok. Yani gidecek bi yerim yok hatta evim dediğim ilk yer de kendi evim oldu. O yüzden eşimin ailesi evin kızı gibi görür ne alınsa üstüme yapmaya çalışırlar ben rahatsız olurum. Eşim de bu durumu bildiği için benim çalışmama destek olmuştu evlendiğimiz zaman. Çünkü kendi ayaklarımın üstünde durmak, kimseye muhtaç olamamak istiyordum. Ama dediğim gibi iş bulmak çok zor özellikle mesai saatleri çok sıkıntı. Eşimde senden tek istediğim bu dedi ve çalışmamı istemedi. O yüzden düğünümde takılanların son kuruşuna kadar kendime açtığım hesaba altın hesabı olarak yatırdım birikimim bu.

Rprnn · Pazar 15:08

Esrablcl .!.:
Merhabalar ben 29 yaşında 5 senelik evliyim. Çocuk istemiyoruz eşimle. Kendimize vakit ayırmayı daha çok seviyoruz. Evcil hayvanlarımız var, düzenli spora gidiyoruz, evimizde vakit geçirmeyi puzzle, boya vs yapmayı, film izlemeyi çok seviyoruz. Zaten çok yakın arkadaştık aşka dönüştü ve o şekilde evlendik. Maddi olarak rahatız bi sıkıntımız yok. Evlendiğimiz ilk 2 sene özel sektörde çalıştım. Gece 11 de eve geliyordum ve sonra bazı nedenlerden işten ayrıldım ve bize, evliliğimize hatta ekonomik durumumuza bile daha iyi geldi. Sonra da eşim tekrar işe girmemi istemedi. Çok kopuk bi ilişkimiz olmaya başlamıştı çünkü ben geç saatte eve geliyordum kendi aracım olduğu için eşim almaya gelmiyordu. Bazen eve geldiğim de beni beklerken yemeğini yemiş hatta uyumuş bile oluyordu. Çok uzatmadan, şu anda da etrafımdaki herkes eşim ve ailesi hariç 'neden çalışmıyorsun, sıkılmadın mı çalış bence, çocuk da yapmıyorsunuz evde oturma' gibi şeyler söylüyorlar. Ama muhabbet olsun diye değil bildiğiniz üsteliyorlar. Eşimde bende çok rahatsız oluyoruz artık ne bayram ne özel gün bi araya gelmek istemiyoruz bu çocuk ve iş konusu yüzünden. Böyle bi durum yaşayan var mı, ne yapmalıyız? Onlara göre yaşayacak değiliz ama cevap verip kalp kırmamak için kimseyle görüşmüyoruz nerdeyse, çok can sıkıcı bi hal almaya başladı. Sizce nasıl yaklaşmalıyız? Bu arada bunları söyleyenlerin kendi aileleri darmadağınık yani kendi çocuklarıyla kıyaslayarak bi eleştiri değil yaptıkları.

Amannn ağzı olan konuşuyor zaten yeter ki laf edecek birşey bulunsun. Biz memnunuz halimizden size ne oluyor diyip geçin.

my mister · Pazar 15:08

Kimseye bi bok düşmez yani herkes kendisine baksın çalışırım veya çalışmam çoçuk yaparım veya yapmam
Kimseye de açıklama yapmak zorunda değilsiniz
Mutluysanız devam edin

SeviyomHee · Pazar 15:13

Lohusa depresyonu yaşamış biri olarak sakın herkesin çocuğu oluyor diye heveslenip çocuk sahibi olmayı aceleye getirmeyin. Mental olarak iyice hazır olun. Sonra bebek için de sizin için de her şey çok çok zor oluyor. Yazarken bile içim sızladı

Zengin Ama Mutlu · Pazar 15:15

Esrablcl .!.:
Merhabalar ben 29 yaşında 5 senelik evliyim. Çocuk istemiyoruz eşimle. Kendimize vakit ayırmayı daha çok seviyoruz. Evcil hayvanlarımız var, düzenli spora gidiyoruz, evimizde vakit geçirmeyi puzzle, boya vs yapmayı, film izlemeyi çok seviyoruz. Zaten çok yakın arkadaştık aşka dönüştü ve o şekilde evlendik. Maddi olarak rahatız bi sıkıntımız yok. Evlendiğimiz ilk 2 sene özel sektörde çalıştım. Gece 11 de eve geliyordum ve sonra bazı nedenlerden işten ayrıldım ve bize, evliliğimize hatta ekonomik durumumuza bile daha iyi geldi. Sonra da eşim tekrar işe girmemi istemedi. Çok kopuk bi ilişkimiz olmaya başlamıştı çünkü ben geç saatte eve geliyordum kendi aracım olduğu için eşim almaya gelmiyordu. Bazen eve geldiğim de beni beklerken yemeğini yemiş hatta uyumuş bile oluyordu. Çok uzatmadan, şu anda da etrafımdaki herkes eşim ve ailesi hariç 'neden çalışmıyorsun, sıkılmadın mı çalış bence, çocuk da yapmıyorsunuz evde oturma' gibi şeyler söylüyorlar. Ama muhabbet olsun diye değil bildiğiniz üsteliyorlar. Eşimde bende çok rahatsız oluyoruz artık ne bayram ne özel gün bi araya gelmek istemiyoruz bu çocuk ve iş konusu yüzünden. Böyle bi durum yaşayan var mı, ne yapmalıyız? Onlara göre yaşayacak değiliz ama cevap verip kalp kırmamak için kimseyle görüşmüyoruz nerdeyse, çok can sıkıcı bi hal almaya başladı. Sizce nasıl yaklaşmalıyız? Bu arada bunları söyleyenlerin kendi aileleri darmadağınık yani kendi çocuklarıyla kıyaslayarak bi eleştiri değil yaptıkları.

İnsanlar erkeğe muhtaç olma yarın bir gün boşanmış issiz kalmakta var diye söylüyor olabilir.

Tahin Helva · Pazar 15:15

Kendi anne babanız, kardeşiniz yani aksi bir durumdan sizi gerçekten düşünecek birileri değilse bu kişiler ne dedikleri önemli değil. İnsanlara konuşacak malzeme lazım sadece.
İnsanların her dakika sorduklarını sanmıyorum o yüzden bu kadar rahatsız olmaya gerek de var mı onu da bilemedim.

Mune · Pazar 15:17

Esrablcl .!.:
ama cevap verip kalp kırmamak için kimseyle görüşmüyoruz nerdeyse

İşte yeri geldiğinde kalp kırmasını bileceksiniz, onlar nasıl ki üstlerine vazife olmayan konulara burunlarını sokup canınızı sıkıp rahatsız ediyorsa, sizde cevap verip canlarını sıkacaksınız.

Esrablcl · Pazar 15:20

Zengin Ama Mutlu .!.:
İnsanlar erkeğe muhtaç olma yarın bir gün boşanmış issiz kalmakta var diye söylüyor olabilir.

İşin tuhaf tarafı bunu söyleyen eşimin akrabaları. Halası, dayısı vs. Kendileri de eşlerinin çalışmasını istememiş bugüne kadar. Hatta kızları bile çalışmıyor. Ve eşimin ne kadar çalışkan ve iyi bi insan olduğunu da benden daha iyi biliyorlar.

Bibibella · Pazar 15:23

Bana kimse böyle şeyler söyliyemez en fazla 1 çünkü çok pis terslerim canlarını sıkarım surat ifadem bile yeter

Esrablcl · Pazar 15:23

SeviyomHee .!.:
Lohusa depresyonu yaşamış biri olarak sakın herkesin çocuğu oluyor diye heveslenip çocuk sahibi olmayı aceleye getirmeyin. Mental olarak iyice hazır olun. Sonra bebek için de sizin için de her şey çok çok zor oluyor. Yazarken bile içim sızladı

Psikolojik olarak bebeğe hazır değilim. Çok da seviyorum bebekleri. Ama insanlara bu psikolojik olarak hazır olma durumunu anlatamıyorum. Olunca seversin, olunca hazır olursun. Çocuksuz evlilik olmaz. Bir de eşim benden daha isteksiz bebek konusunda. Bu konuda bile benim üstüme geliyorlar senden kaynaklı istesen ister diye.

Çalışmayan evliler lütfen fikir verin

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Popüler Üye

Nirvana

Popüler Üye

Üye

Ayak feministi

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

LÜTFEN ALINTI YAPMAYIN🤚🏻🤚🏻🤚🏻

Aktif Üye

Aktif Üye

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Popüler Üye

Kafam insan kaldırmıyor…

Popüler Üye

Nirvana

Nirvana

Nirvana

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

♈

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Benzer Konular

Privacy & Transparency

Privacy & Transparency