Çalışmayan evliler lütfen fikir verin

Esrablcl .!.:

Psikolojik olarak bebeğe hazır değilim. Çok da seviyorum bebekleri. Ama insanlara bu psikolojik olarak hazır olma durumunu anlatamıyorum. Olunca seversin, olunca hazır olursun. Çocuksuz evlilik olmaz. Bir de eşim benden daha isteksiz bebek konusunda. Bu konuda bile benim üstüme geliyorlar senden kaynaklı istesen ister diye.

Genişletmek için tıkla...

Kim bu kişiler?

Esrablcl .!.:

İşin tuhaf tarafı bunu söyleyen eşimin akrabaları. Halası, dayısı vs. Kendileri de eşlerinin çalışmasını istememiş bugüne kadar. Hatta kızları bile çalışmıyor. Ve eşimin ne kadar çalışkan ve iyi bi insan olduğunu da benden daha iyi biliyorlar.

Genişletmek için tıkla...

Sen kendine ve kızına bak ilk önce de

Gazeteye ilan verseniz anlamayan yine de anlamayacak biliyorum ama durum falan yapin icinizdekileri yazin bazi sorularin bunalttigindan vs bahsedip kamu spotu gibi paylasin eşek degillerse anlasinlar

Esrablcl .!.:

Psikolojik olarak bebeğe hazır değilim. Çok da seviyorum bebekleri. Ama insanlara bu psikolojik olarak hazır olma durumunu anlatamıyorum. Olunca seversin, olunca hazır olursun. Çocuksuz evlilik olmaz. Bir de eşim benden daha isteksiz bebek konusunda. Bu konuda bile benim üstüme geliyorlar senden kaynaklı istesen ister diye.

Genişletmek için tıkla...

Hatanız insanlara kendinizi açıklamaya çalışmanız, siz böyle karar vermiş böyle uygun görmüşsünüz, siz ve eşinizden başka kimseyi ilgilendirmeyen konuları psikolojik olarak hazır değilim diye açıklamanız bile gereksiz.

Herkesin kendi tercihi tabi ama ben farklı bir pencereden bakıyorum ve her zaman bir kadının ekonomik özgürlüğü olması gerektiğine inanıyorum. Maddi olarak iyi durumda olsa bile bir kadın çalışınca sosyalleşiyor, özgüveni artıyor. Bir noktada eşlerin sürekli birlikte olması bana sıkıcı geliyor. Her bireyin özel bir hayatı, özel bir alanı olması gerekiyor diye düşünüyorum. Çevremde hem çalışan hem de çalışmayan kadınlar var; gözlemlediğim kadarıyla çalışan kadınlar daha aktif her zaman. Çalışmayan kadınlar genellikle toplanıp dedikodu, gün gibi şeyler yapıyorlar. Sizi tenzih ederek söylüyorum; bu benim çevremde gözlemlediğim bir şey. Bir noktada konuşacak bir şey bulamıyorum onlarla. Kesinlikle küçük gördüğümden değil; fakat ister istemez arada bir fark oluyor.

Hamilelik sebebiyle izinliyim şu an ve gerçekten sıkıntıdan patlıyorum evde. Her gün farklı bir aktivite yapsam da bir süre sonra kendimi evi temizlerken buluyorum. Her gün dışarı çıkmak da yoruyor tabii ki. Çalışmayan arkadaşlarıma soruyorum farklı ne yapıyorsunuz diye, pek bir şey söyleyemiyorlar. Bana göre bir hayat değil açıkçası.

Fakat en başta da yazdığım gibi herkesin kendi tercihi ve kimse kimseyi bu şekilde çalış diye zorbalama hakkına sahip değil. Toplumumuzda çalışmayan ve çocuğu olmayan kadına koca parası yiyor gözüyle bakılıyor. Aktif olarak sigorta girişim olmasına rağmen bana bile dönecek misin diye soruyorlar, kesinlikle dön diyorlar. O zaman ne gerekirse onu yapacağım, bu benim eşimle vereceğim bir karar diyorum geçiyorum. Kimsenin söz hakkı yok bu konuda.

Maddi olarak ucu ucuna geçiniyor olsanız ya da zor durumda olsanız kesinlikle çalışın derdim. Fakat madem maddi olarak da bir sorununuz yok, canınız nasıl istiyorsa öyle yapın. Lakin bir kadın olarak size tavsiyem; her zaman kendinizi garanti altına alın. Bireysel emeklilik, yatırım gibi şeyleri düşünün. Bu hayatın ne getireceği hiçbir zaman belli olmuyor.

Esrablcl .!.:

Maddi olarak hiç bi zaman bi sıkıntı yaşamadım. Kendi şahsıma ait bi aracım var. Benim annem babam da yok. Yani gidecek bi yerim yok hatta evim dediğim ilk yer de kendi evim oldu. O yüzden eşimin ailesi evin kızı gibi görür ne alınsa üstüme yapmaya çalışırlar ben rahatsız olurum. Eşim de bu durumu bildiği için benim çalışmama destek olmuştu evlendiğimiz zaman. Çünkü kendi ayaklarımın üstünde durmak, kimseye muhtaç olamamak istiyordum. Ama dediğim gibi iş bulmak çok zor özellikle mesai saatleri çok sıkıntı. Eşimde senden tek istediğim bu dedi ve çalışmamı istemedi. O yüzden düğünümde takılanların son kuruşuna kadar kendime açtığım hesaba altın hesabı olarak yatırdım birikimim bu.

Genişletmek için tıkla...

Çalışın ya da çalışmayın demek kimseye düşmez. Sadece eşinizin bir gün çekip gidebileceğini hesaba katıp, ona göre kendinizi maddi ve manevi olarak hazırlayın. Boşanma aşamasında erkekler şeytana dönüşüyor, burada çok örneğini gördük.

akrephanim .!.:

Herkesin kendi tercihi tabi ama ben farklı bir pencereden bakıyorum ve her zaman bir kadının ekonomik özgürlüğü olması gerektiğine inanıyorum. Maddi olarak iyi durumda olsa bile bir kadın çalışınca sosyalleşiyor, özgüveni artıyor. Bir noktada eşlerin sürekli birlikte olması bana sıkıcı geliyor. Her bireyin özel bir hayatı, özel bir alanı olması gerekiyor diye düşünüyorum. Çevremde hem çalışan hem de çalışmayan kadınlar var; gözlemlediğim kadarıyla çalışan kadınlar daha aktif her zaman. Çalışmayan kadınlar genellikle toplanıp dedikodu, gün gibi şeyler yapıyorlar. Sizi tenzih ederek söylüyorum; bu benim çevremde gözlemlediğim bir şey. Bir noktada konuşacak bir şey bulamıyorum onlarla. Kesinlikle küçük gördüğümden değil; fakat ister istemez arada bir fark oluyor.

Hamilelik sebebiyle izinliyim şu an ve gerçekten sıkıntıdan patlıyorum evde. Her gün farklı bir aktivite yapsam da bir süre sonra kendimi evi temizlerken buluyorum. Her gün dışarı çıkmak da yoruyor tabii ki. Çalışmayan arkadaşlarıma soruyorum farklı ne yapıyorsunuz diye, pek bir şey söyleyemiyorlar. Bana göre bir hayat değil açıkçası.

Fakat en başta da yazdığım gibi herkesin kendi tercihi ve kimse kimseyi bu şekilde çalış diye zorbalama hakkına sahip değil. Toplumumuzda çalışmayan ve çocuğu olmayan kadına koca parası yiyor gözüyle bakılıyor. Aktif olarak sigorta girişim olmasına rağmen bana bile dönecek misin diye soruyorlar, kesinlikle dön diyorlar. O zaman ne gerekirse onu yapacağım, bu benim eşimle vereceğim bir karar diyorum geçiyorum. Kimsenin söz hakkı yok bu konuda.

Maddi olarak ucu ucuna geçiniyor olsanız ya da zor durumda olsanız kesinlikle çalışın derdim. Fakat madem maddi olarak da bir sorununuz yok, canınız nasıl istiyorsa öyle yapın. Lakin bir kadın olarak size tavsiyem; her zaman kendinizi garanti altına alın. Bireysel emeklilik, yatırım gibi şeyleri düşünün. Bu hayatın ne getireceği hiçbir zaman belli olmuyor.

Genişletmek için tıkla...

Yazdıklarınızın altına imzamı atarım, kesinlikle haklısınız. Fakat belirttiğim gibi özel sektörde asgari ücretle çalışıyordum. Fakat sizin dediğiniz aksine kesinlikle bi sosyalleşme ortamı bulamadım 2 sene boyunca. Çünkü asla gezmeyi seven, çok konuşan ya da sosyalleşmeye açık biri değilim. Küçük bi dünyam vardır çocukluğum dan beri bol bol kitap okurum, kendimce boyalarla uğraşırım, en çok da sporla ilgilenirim. İnanın evde boş vaktim yok. İki evcil hayvanım var biri engelli çişine kadar yaptırmak zorundayım. Eşimle vakit geçirmeye gelirsek, bizim bi arkadaş çevremiz tabi ki var. Fakat karakter olarak birlikte vakit geçirmekten asla sıkılmıyoruz. 1 gün bile farklı yerlerde kalamıyoruz senelerdir böyle. Kimine göre yanlış geliyor bu durum ama ailemiz de bile kalamıyoruz o yüzden sıkılmıyoruz hiç. Çalışmamamdaki en büyük etken bu. Konuşamamak ve vakit geçirememek. Saatlerimizin uyuştuğu bi iş bulabilsem kesinlikle çalışırım. Ama asgari ücrete sabah 10 dan akşama kadar kimi zaman da akşam 10 a kadar ayakta durmak, aldığımın nerdeyse yarısını da yola vermek çok mantıksız gelmeye başladı.

İnsanlar özel hayatınızla ilgili yorum yapma hakkını nasıl kendilerinde buluyorlar? Daha kaliteli arkadaşlar edinin..

Esrablcl .!.:

Yazdıklarınızın altına imzamı atarım, kesinlikle haklısınız. Fakat belirttiğim gibi özel sektörde asgari ücretle çalışıyordum. Fakat sizin dediğiniz aksine kesinlikle bi sosyalleşme ortamı bulamadım 2 sene boyunca. Çünkü asla gezmeyi seven, çok konuşan ya da sosyalleşmeye açık biri değilim. Küçük bi dünyam vardır çocukluğum dan beri bol bol kitap okurum, kendimce boyalarla uğraşırım, en çok da sporla ilgilenirim. İnanın evde boş vaktim yok. İki evcil hayvanım var biri engelli çişine kadar yaptırmak zorundayım. Eşimle vakit geçirmeye gelirsek, bizim bi arkadaş çevremiz tabi ki var. Fakat karakter olarak birlikte vakit geçirmekten asla sıkılmıyoruz. 1 gün bile farklı yerlerde kalamıyoruz senelerdir böyle. Kimine göre yanlış geliyor bu durum ama ailemiz de bile kalamıyoruz o yüzden sıkılmıyoruz hiç. Çalışmamamdaki en büyük etken bu. Konuşamamak ve vakit geçirememek. Saatlerimizin uyuştuğu bi iş bulabilsem kesinlikle çalışırım. Ama asgari ücrete sabah 10 dan akşama kadar kimi zaman da akşam 10 a kadar ayakta durmak, aldığımın nerdeyse yarısını da yola vermek çok mantıksız gelmeye başladı.

Genişletmek için tıkla...

Spor ile ilgili bir şeyler bulabilirsiniz belki bu kadar çok spor ile ilgileniyorsanız. Dediğim gibi herkesin hayat tarzı, tercihi farklı. Fakat bu söyledikleriniz yine de çalışmaya engel şeyler değil. Zaten maddi bir sıkıntınız yoksa alacağınız paraya bakmayın. Seveceğiniz bir alan mutlaka vardır, ararsanız bulursunuz.

Sosyalleşme ortamı tabii ki her işte olmayabilir. Deneye yanıla buluyor insan sevdiği ortamı. Kaç yaşındasınız bu arada?

Saatlerimin uyduğu bir iş bulsam kesinlikle çalışırım diyorsunuz. Anladığım kadarıyla aslında siz de çalışmaya sıcak bakıyorsunuz.

Esrablcl .!.:

Merhabalar ben 29 yaşında 5 senelik evliyim. Çocuk istemiyoruz eşimle. Kendimize vakit ayırmayı daha çok seviyoruz. Evcil hayvanlarımız var, düzenli spora gidiyoruz, evimizde vakit geçirmeyi puzzle, boya vs yapmayı, film izlemeyi çok seviyoruz. Zaten çok yakın arkadaştık aşka dönüştü ve o şekilde evlendik. Maddi olarak rahatız bi sıkıntımız yok. Evlendiğimiz ilk 2 sene özel sektörde çalıştım. Gece 11 de eve geliyordum ve sonra bazı nedenlerden işten ayrıldım ve bize, evliliğimize hatta ekonomik durumumuza bile daha iyi geldi. Sonra da eşim tekrar işe girmemi istemedi. Çok kopuk bi ilişkimiz olmaya başlamıştı çünkü ben geç saatte eve geliyordum kendi aracım olduğu için eşim almaya gelmiyordu. Bazen eve geldiğim de beni beklerken yemeğini yemiş hatta uyumuş bile oluyordu. Çok uzatmadan, şu anda da etrafımdaki herkes eşim ve ailesi hariç 'neden çalışmıyorsun, sıkılmadın mı çalış bence, çocuk da yapmıyorsunuz evde oturma' gibi şeyler söylüyorlar. Ama muhabbet olsun diye değil bildiğiniz üsteliyorlar. Eşimde bende çok rahatsız oluyoruz artık ne bayram ne özel gün bi araya gelmek istemiyoruz bu çocuk ve iş konusu yüzünden. Böyle bi durum yaşayan var mı, ne yapmalıyız? Onlara göre yaşayacak değiliz ama cevap verip kalp kırmamak için kimseyle görüşmüyoruz nerdeyse, çok can sıkıcı bi hal almaya başladı. Sizce nasıl yaklaşmalıyız? Bu arada bunları söyleyenlerin kendi aileleri darmadağınık yani kendi çocuklarıyla kıyaslayarak bi eleştiri değil yaptıkları.

Genişletmek için tıkla...

Kesin sizi kıskanıyorlar onlardan daha mutlu olmaya hakkınız yok diye

Esrablcl .!.:

Psikolojik olarak bebeğe hazır değilim. Çok da seviyorum bebekleri. Ama insanlara bu psikolojik olarak hazır olma durumunu anlatamıyorum. Olunca seversin, olunca hazır olursun. Çocuksuz evlilik olmaz. Bir de eşim benden daha isteksiz bebek konusunda. Bu konuda bile benim üstüme geliyorlar senden kaynaklı istesen ister diye.

Genişletmek için tıkla...

Olunca seversin argümanı bebek belli bir süre büyüdükten sonra geçerli olabilir, ancak bu bebek büyüyüp de düzene girene kadar çektiğimiz çile yaşadığımız acının haddi hesabı yok. Böyle bir emek başka yerde yok. Ne gecem belli ne gündüzüm. Bir de sen istersen eşin de ister mantığıyla çocuk yapıldığında, en ufak bir şeyden şikayet ettiğimizde sen istemiştin bu çocuk senin yüzünden oldu gibi argümanlar sunulabiliyor. Çünkü bize zor olduğu kadar babalara da zor

Esrablcl .!.:

Yazdıklarınızın altına imzamı atarım, kesinlikle haklısınız. Fakat belirttiğim gibi özel sektörde asgari ücretle çalışıyordum. Fakat sizin dediğiniz aksine kesinlikle bi sosyalleşme ortamı bulamadım 2 sene boyunca. Çünkü asla gezmeyi seven, çok konuşan ya da sosyalleşmeye açık biri değilim. Küçük bi dünyam vardır çocukluğum dan beri bol bol kitap okurum, kendimce boyalarla uğraşırım, en çok da sporla ilgilenirim. İnanın evde boş vaktim yok. İki evcil hayvanım var biri engelli çişine kadar yaptırmak zorundayım. Eşimle vakit geçirmeye gelirsek, bizim bi arkadaş çevremiz tabi ki var. Fakat karakter olarak birlikte vakit geçirmekten asla sıkılmıyoruz. 1 gün bile farklı yerlerde kalamıyoruz senelerdir böyle. Kimine göre yanlış geliyor bu durum ama ailemiz de bile kalamıyoruz o yüzden sıkılmıyoruz hiç. Çalışmamamdaki en büyük etken bu. Konuşamamak ve vakit geçirememek. Saatlerimizin uyuştuğu bi iş bulabilsem kesinlikle çalışırım. Ama asgari ücrete sabah 10 dan akşama kadar kimi zaman da akşam 10 a kadar ayakta durmak, aldığımın nerdeyse yarısını da yola vermek çok mantıksız gelmeye başladı.

Genişletmek için tıkla...

Evinizde denge huzur ve mutluluğu bulmuşsunuz, maddi kaygınız da yoksa konuşanlara kulak tıkayın karı koca. Şimdi ekonomik özgür olayım diye asgari ücretle bir yere gireceksen ve sonucunda huzurun bozulacaksa hiç girme bence öyle bir zaman gelirse(muratım hiç gelmez) asgari ücretle her zaman iş bulabilirsin

akrephanim .!.:

Spor ile ilgili bir şeyler bulabilirsiniz belki bu kadar çok spor ile ilgileniyorsanız. Dediğim gibi herkesin hayat tarzı, tercihi farklı. Fakat bu söyledikleriniz yine de çalışmaya engel şeyler değil. Zaten maddi bir sıkıntınız yoksa alacağınız paraya bakmayın. Seveceğiniz bir alan mutlaka vardır, ararsanız bulursunuz.

Sosyalleşme ortamı tabii ki her işte olmayabilir. Deneye yanıla buluyor insan sevdiği ortamı. Kaç yaşındasınız bu arada?

Saatlerimin uyduğu bir iş bulsam kesinlikle çalışırım diyorsunuz. Anladığım kadarıyla aslında siz de çalışmaya sıcak bakıyorsunuz.

Genişletmek için tıkla...

29 yaşındayım. 20 lerimin başında olsam daha farklı bi hayat enerjim olurdu kesinlikle. Herşeyi denemek isterdim. Biraz da yorucu bi çocukluk ve ergenlik yaşadım. Yıprattı açıkçası. O yüzden midir nedir bilmiyorum şu anki sakin hayatım iyi geliyor. İnsanlara anlatamıyorum herkes deli dolu enerjik koşuşturmalı bi hayat yaşamalı gibi ama biz emekli gibi bi hayat yaşamayı sevdik sanki Yaz tatillerimiz bile sessiz, sakin kaplıcalar da geçiyor bayadır. Bilemiyorum yani eşimde küçük yaştan beri iş hayatında, o yüzden bulduğumuz tüm fırsatları bedenimizi ve ruhumuzu dinlendirerek geçiriyoruz. Çocuk konusu da bu yüzden uzak kaldı bize. O kalabalık, enerjik ailelerden olma düşüncesi bile düşünürken yoruyor. Bizde patili ebevenyleri olmayı seçtik. O bile insanlara dert oldu. Bunlara bakana kadar doğur ona bak diyen bile oldu. Şoku atlatamadığım için cevap veremedim o an.

Zaren .!.:

Halamın kızının 1 tanesi aşırı hazır cevap ve hızlı hamle yapan birisi. Bunlar evlendiler ve bir süre sonra komşuları vs. Çocuktan açmışlar konuyu ve hepsi çocuklu kişiler. Kuzenim yatak odasından p*vatif alıp hepsine dağıtmış ve bir daha bu kadar çocukla gelmemeniz için kullanın işe yarıyor demiş

Bir daha son olmuş ve gelmemişler halama "Kızın çok densiz kullandıkları p**tifleri ortalık yerde çıkarıp verdi" demişler. Kuzenimde yatak odama giren onlar (mecazi) korumaları için uyarınca mı suç demiş hahaha yaa var ya anlattıklarından beri halen gülerim

Genişletmek için tıkla...

Çok iyi yapmış.

Esrablcl .!.:

29 yaşındayım. 20 lerimin başında olsam daha farklı bi hayat enerjim olurdu kesinlikle. Herşeyi denemek isterdim. Biraz da yorucu bi çocukluk ve ergenlik yaşadım. Yıprattı açıkçası. O yüzden midir nedir bilmiyorum şu anki sakin hayatım iyi geliyor. İnsanlara anlatamıyorum herkes deli dolu enerjik koşuşturmalı bi hayat yaşamalı gibi ama biz emekli gibi bi hayat yaşamayı sevdik sanki Yaz tatillerimiz bile sessiz, sakin kaplıcalar da geçiyor bayadır. Bilemiyorum yani eşimde küçük yaştan beri iş hayatında, o yüzden bulduğumuz tüm fırsatları bedenimizi ve ruhumuzu dinlendirerek geçiriyoruz. Çocuk konusu da bu yüzden uzak kaldı bize. O kalabalık, enerjik ailelerden olma düşüncesi bile düşünürken yoruyor. Bizde patili ebevenyleri olmayı seçtik. O bile insanlara dert oldu. Bunlara bakana kadar doğur ona bak diyen bile oldu. Şoku atlatamadığım için cevap veremedim o an.

Genişletmek için tıkla...

insanların ağzı torba değil ki büzesin, ağzı olan konuşuyor tabii ki. Özellikle çocuk konusu çok özel bir konu. Kesinlikle hadsizlik olarak görüyorum.

Yaşınız gençmiş gerçekten. Peki inşallah olmaz ama ilerde eşinizle boşanmaya karar verirseniz, hayatınızı nasıl idame ettireceksiniz? Evlenmeden önce nasıl geçiniyordunuz? Anne ve babanız da yokmuş sanırım.

Zaren .!.:

Halamın kızının 1 tanesi aşırı hazır cevap ve hızlı hamle yapan birisi. Bunlar evlendiler ve bir süre sonra komşuları vs. Çocuktan açmışlar konuyu ve hepsi çocuklu kişiler. Kuzenim yatak odasından p*vatif alıp hepsine dağıtmış ve bir daha bu kadar çocukla gelmemeniz için kullanın işe yarıyor demiş

Bir daha son olmuş ve gelmemişler halama "Kızın çok densiz kullandıkları p**tifleri ortalık yerde çıkarıp verdi" demişler. Kuzenimde yatak odama giren onlar (mecazi) korumaları için uyarınca mı suç demiş hahaha yaa var ya anlattıklarından beri halen gülerim

Genişletmek için tıkla...

Bayıldım fav kuzenim olurdu

Esrablcl .!.:

Merhabalar ben 29 yaşında 5 senelik evliyim. Çocuk istemiyoruz eşimle. Kendimize vakit ayırmayı daha çok seviyoruz. Evcil hayvanlarımız var, düzenli spora gidiyoruz, evimizde vakit geçirmeyi puzzle, boya vs yapmayı, film izlemeyi çok seviyoruz. Zaten çok yakın arkadaştık aşka dönüştü ve o şekilde evlendik. Maddi olarak rahatız bi sıkıntımız yok. Evlendiğimiz ilk 2 sene özel sektörde çalıştım. Gece 11 de eve geliyordum ve sonra bazı nedenlerden işten ayrıldım ve bize, evliliğimize hatta ekonomik durumumuza bile daha iyi geldi. Sonra da eşim tekrar işe girmemi istemedi. Çok kopuk bi ilişkimiz olmaya başlamıştı çünkü ben geç saatte eve geliyordum kendi aracım olduğu için eşim almaya gelmiyordu. Bazen eve geldiğim de beni beklerken yemeğini yemiş hatta uyumuş bile oluyordu. Çok uzatmadan, şu anda da etrafımdaki herkes eşim ve ailesi hariç 'neden çalışmıyorsun, sıkılmadın mı çalış bence, çocuk da yapmıyorsunuz evde oturma' gibi şeyler söylüyorlar. Ama muhabbet olsun diye değil bildiğiniz üsteliyorlar. Eşimde bende çok rahatsız oluyoruz artık ne bayram ne özel gün bi araya gelmek istemiyoruz bu çocuk ve iş konusu yüzünden. Böyle bi durum yaşayan var mı, ne yapmalıyız? Onlara göre yaşayacak değiliz ama cevap verip kalp kırmamak için kimseyle görüşmüyoruz nerdeyse, çok can sıkıcı bi hal almaya başladı. Sizce nasıl yaklaşmalıyız? Bu arada bunları söyleyenlerin kendi aileleri darmadağınık yani kendi çocuklarıyla kıyaslayarak bi eleştiri değil yaptıkları.

Genişletmek için tıkla...

Madem sizi eleştirenler sizden beter haldeler, hasetten yapıyolar, siz de ağzına birer laf tıkın susturun. Ekmek mi veriyolar da size bunların lafını çekiyosunuz. Ay valla anlamıyorum nasıl duruyorsunuz bişey demeden etmeden, nasıl bi araba bedava laf yiyip kalkıyosunuz çok ilginç gerçekten. Çatlarım ben.

Esrablcl .!.:

Merhabalar ben 29 yaşında 5 senelik evliyim. Çocuk istemiyoruz eşimle. Kendimize vakit ayırmayı daha çok seviyoruz. Evcil hayvanlarımız var, düzenli spora gidiyoruz, evimizde vakit geçirmeyi puzzle, boya vs yapmayı, film izlemeyi çok seviyoruz. Zaten çok yakın arkadaştık aşka dönüştü ve o şekilde evlendik. Maddi olarak rahatız bi sıkıntımız yok. Evlendiğimiz ilk 2 sene özel sektörde çalıştım. Gece 11 de eve geliyordum ve sonra bazı nedenlerden işten ayrıldım ve bize, evliliğimize hatta ekonomik durumumuza bile daha iyi geldi. Sonra da eşim tekrar işe girmemi istemedi. Çok kopuk bi ilişkimiz olmaya başlamıştı çünkü ben geç saatte eve geliyordum kendi aracım olduğu için eşim almaya gelmiyordu. Bazen eve geldiğim de beni beklerken yemeğini yemiş hatta uyumuş bile oluyordu. Çok uzatmadan, şu anda da etrafımdaki herkes eşim ve ailesi hariç 'neden çalışmıyorsun, sıkılmadın mı çalış bence, çocuk da yapmıyorsunuz evde oturma' gibi şeyler söylüyorlar. Ama muhabbet olsun diye değil bildiğiniz üsteliyorlar. Eşimde bende çok rahatsız oluyoruz artık ne bayram ne özel gün bi araya gelmek istemiyoruz bu çocuk ve iş konusu yüzünden. Böyle bi durum yaşayan var mı, ne yapmalıyız? Onlara göre yaşayacak değiliz ama cevap verip kalp kırmamak için kimseyle görüşmüyoruz nerdeyse, çok can sıkıcı bi hal almaya başladı. Sizce nasıl yaklaşmalıyız? Bu arada bunları söyleyenlerin kendi aileleri darmadağınık yani kendi çocuklarıyla kıyaslayarak bi eleştiri değil yaptıkları.

Genişletmek için tıkla...

Çok net olun. Bir şey söyledikleri zaman ben bu şekilde mutluyum. Kafam rahat bu konu bana tartışmaya kapalı deyin. Eşinizle mutlu iseniz sizin çalışıp çalışmamanız kimseyi ilgilendirmez. Anneni bile ilgilendirmez. Kendi içinizde mutlu bir düzen kurmuşsunuz. Maddi sorun da yok. Eee çalışmak istemeyebilirsin. Kocan da memnun kime ne.
Ben mühendisim. Bekarken epey çalışma hayatım oldu. Tecrübe için epey de süründüm. İş hayatında mobbing de gördüm ahlaksızlık da gördüm. Eforu seven bir insan değilim. Ama hayat icerisinde aktifligi seven,gezmeyi çok seven ( bir çok yeri gezmiş biriyim). İş hayatından nefret ediyorum. Çünkü fabrikaya girdiğimde sanki tüm özgürlüğümü elimden alıyorlar hissediyorum. Şahsi islerim için izin almak bana zül geliyor. Sürekli dönen dümenler karakterime atılmış bir bomba gibi hissediyorum.İs Yönetimlerinin berbatligi ve sömürü düzeninden nefret ediyorum. Yani mutsuz oluyorum. Şu an çok çok geçerli bir sebebim var tüp bebek tedavisi görüyorum. Yaşım gelmiş 36'ya bu yaştan sonra kimsenin dir dirini çekemem. Önceliğim evlat sahibi olmak. İyi bir evlat yetiştirmek. Tüm hedefim bu. Güzel bir aile olmaktan daha öte bir şey yok şu dünyada.
Maddi durumuma gelince çok şükür sıkıntım yok. Kocam çok çalışkan bir adam. Geliri iyi. Aklı başında. Zaten öğlen evine geliyor. Yemeğini yiyor. İşe gidiyor gece 10'da geliyor. Bu adamın ev işi olarak bana hiçbir katkısı olamıyor. Olamaz da. Çünkü hep dışarıda. Şimdi ben çalışsam bu adamı ne zaman göreceğim biliyor musunuz? Sabah işe giderken bir de gece 10'da. Hadi bakalım siz olsanız çalışır mısınız? Giden ömürden gidiyor. Zaman geciyor. Gençlik bitiyor.Asla ihmal etmez. Her yerde birlikteyiz. Hastane,postane,gezmesi,sohbet. Çok iyi iki arkadasiz. Ondan ev işi adina hiçbir şey beklemiyorum. Ben yaparım. Benim evimin düzenini ben ayarlarım. Bundan da hiç gocunmuyorum. Çünkü karşımda her seyime koşan , düştüğümde beni silkeleyen bir kocam var. Ben bu adama bir ömür boyu yemek yaparım.
Kimse umrunuzda olmasın. Kişi nasıl mutlu ise öyle yaşasın. Koşulları ne ise ona göre hareket etsin. Ben bu konuda çok katıyım. Kimse bana çalış diye tutturama. Mutlu insanlara dışardan böyle boş beleş diretmeleri anlamıyorum. Her şeye karışma haddi bizim ülkemizde var.

Bibibella .!.:

Bayıldım fav kuzenim olurdu

Genişletmek için tıkla...

Zaten çok sevilen bir karakter aşırı zeki ve kaliteli espri yapar lafı ağzında hemen. Sadece bu komşular gibi olanlar sevmez çünkü en baştan bir aksiyon alır hiç acımaz Bayağı küçüktük ben sıcak çay içmeyip ağladım diye çaya buz katıp kış günü balkona koymuştu beni al burda ağzın yanmaz diye (annem, halam markete inmişti aşagı)