Çalışmayan kadına karşı olan tutum

Sade frappe

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
26 Şubat 2019
4.232
6.191
Merhaba, beni uzun zamandır rahatsız eden bir konuyu sizlerle paylaşmak istiyorum. Ben fotoğrafçıyım (gelin, damat, aile vs cekimleri yapiyorum) ama bir yere bagli çalışmıyorum. Yani bir is yerim yok. Aslında açmayı cok istiyorum; fakat şu an turkiyenin icinde bulundugu ekonomik kriz nedeniyle buna cesaretim yok. Neyse... bu nedenle home ofice calisiyorum; yani islerimi evden yürütüyorum. Şu sıralar pek de bir yoğunlugum yok, cogu zaman kendimi ev isleriyle mesgul ediyorum. Yani ev hanımı statüsünde yer alıyorum. Dolayısıyla bir yere bagli olarak (her ay duzenli maas alan birisi olarak) calismadigim icin kimse beni calisiyormus gibi gormuyor. Zaten dedigim gibi zamanimin cogunu evde calismayarak geçiriyorum.
...
Beni rahatsız eden durum şu: etrafımdaki kadinlarin çoğu calisiyor ve bir aradayken devamlı işten gücten laf açıp, calismayan kadinlardan dem vuruyorlar.
Misal bugun misafirlikteydik ve ev sahibi ögretmendi. 2 ay tatili var malum kadinin. Muhabbet aynen şuydu:
- Ayy ben sıkıldım.
- Nasıl vakit geciriyo bu evdeki kadınlar.?! -Yapacak hic bir sey bulamiyorum vs.
Örnegin: felancanın kızı işe girmis mesela. Aa girsin tabi canım, girmeyipte ne yapacak? Bunun sonrasını da dusunmek lazım, kadın çalışmalı.
-ee sen napiyosun evde?
-Nasil vakit geciriyosun?
- Neler yapiyosun, sıkılmıyo musun vsvs..
-komsularinla aran nasıl? Gidis gelis yapiyor musun?
Bu sorular ve muamele beni ciddi anlamda yormaya başladı. Bu tarz muhabbetler sıklıkla açılıyor ve her açildiginda benim enerjim bundan cok kotu etkileniyor. Kendimi ise yaramaz biri gibi hissetmeme sebep oluyorlar.
...
Evlilik dolayisiyla sehir degistirdim ve burda esimin ailesi, akrabalari ve dostalri disinda pek bir cevrem yok. Kimse bana su zamana kadar (kendi arkadaslarim haric) bir müsteri yönlendirmedi. Hep kendi çabalarımla; sosyal medya vasıtasıyla müsteriler bulup bir şeyler yapmaya çalıştım. Kimse aferin sana, çekimlerin güzel vs tarzında motive edici söz ve davranışlarda bulunmadıgı gibi aksine işimi önemsemediklerini belirten muamelelerde bulundular.
-senin cogu vaktin evde, napıyosun evde, bi günün nasıl geçiyo meselaa! (Hep bir küçümseyiş edasıyla tabi)

Bu durumdan o kadar sıkıldım ki. Bu muhabbetler her döndüğünde kendimi üretmeyen, pasif, ise yaramaz bi insan gibi hissediyorum. Egitim seviyesi benden katbekat dusuk olan insanlar tarafindan bile kucuk goruldugumu hissetmeye basladim. Meslegıme ve bana saygı duyulmadıgini düşünüyorum artık. Bir de yanlış anlaşılmasın bu muameliyi yapan kadınların çogu öyle kültürlü, kendini gelistirmiş, kariyeri parlak olan kişiler degiller. Bu kisilerin en kariyerli olani az öncede bahsettigim ilkokul ogretmeni, digerleri magaza ya da fabrikada calisan isciler. Kimseyi kucumsedigimden degil yanlis anlasilmasin..demek istedigim fotografcilik meslegini kucumseyebilecek turden meslekleri yok hicbirinin. Ki ben her daim kendimi gelistirmis bir insanim. Misal iki tane kisisel gelisim turunde kitabim var. Yani bir donem yazarlık yaptım ama o zamanda evde oturup yazdigim icin hep aynı muameleyi gordum. En yakin cevremdekiler bile kitabimi merak edip ya da sirf destek olmak amacli kitabimi alip, en azindan emege saygi icin bile okumadilar.
- eee nasıl yazma işleri, para geliyo mu bari?
Sırf üretmek icin yazan beni bile " bu isten iyi gelir elde edemiyorum bari artik yazmayayim" dedirterek baltaladılar...Bir romana başlamıştım, epeyde ilerlettiğim bir romandı bu. Nasıl olsa digerleri gibi bu da iyi satış yapamayacak, üretmemin ne anlamı var diye düşünerek sayfayı kapadım. Ama bugünkü muhabbet beni gerçekten çok hırslandırdı. O muhabbet esnasında onları dinlemiyormuş süsü vermek icin televizyona baktığımda muhabbeti ceviren kisilerin bana baktiklarini hissettim. O an kendime bir söz verdim. Kendimi pasif hissettigim o anda " sadefrappe artık çok daha başarılı ol ve şu kadınların çenelerini artık kapa" diyerek iç sesimle konustum.
Bu aralar boşladığım işime iki elle sarılmak istiyorum. Umarım bu hırsım yarın ve sonraki günlerde devam eder. Başarısızmışım hissiyatını bana o kadar güzel aşıladılar ki, bir yarım yapabilirsin derken diğer yarım hep o yarıma engel olacakmış gibi hissediyorum. Tam üretime gececekken amaaan boşver.nasil olsa yine bir engel çıkıp olmayacak bir şeyler diyorum.

Aranızda bnm durumumu yasayanlariniz var mi?
Benim durumumda olanlar bu durumu nasıl aştınız veya aşmaya çalıştınız? Sizlere de bana yapıla benzee muameleler yapıldı mı? Sizler bu durumla nasıl baş ediyorsunuz gerçekten merak ediyorum. Bir de burdan çalışan kadınlara bir şey sormak istiyorum. Sizler de çevrenizdeki çalışmayan kadınlara bu muameleyi yapıyor musunuz? Evden çalışıyor veya çalışmıyor olmamız sizi rahatsiz mi ediyor? Biz sabah akşam çalışalım, elalemin kadını evde yaysın otursun, ohh ne güzel diye mi düşünüyorsunuz?

Not: "yazarım diyorsun ama imla hataların var" tarzinda gerici eleştirilerde bulunmasın kimse lütfen! Gece yarısı telefonumdan yazdıgım bu yazıyı düzelttirmek zorunda birakmayin bana. Netice de her sey net bir sekilde anlasiliyor.



-
 
Çalışıyorum fakat şimdi ücretsiz doğum iznindeyim ve tükendiğimi hissediyorum ve çalışmayanlara ne yalan söyliyim şaşkınlıkla bakıyorum; nasıl evde mutlular diye. Ha bir de burayı takip ettiğimden beri diyorum ki; bir kadın kesinlikle çalışmalı evden ya da dışarıdan bu fark etmez kadının maddi gücü olmalı. ....
 
Ya bu muhabbet hep oluyor benim annem çalışan kadındı komşularımız ev hanımıydı ve onlar da anneme laf sokardı. Çalışan kadınsın hala araban yok çalışan kadınsın ama şöyle çalışan kadınsın ama böyle diye. Yani bir işe girseniz bu seferde başka şeylere takacaklar en nefret ettiğim şeylerden biri de budur. Birkaç kadın bir araya geldi mi fesatlıklar baş gösteriyor. Bence kimseye bir şey ispat etmek zorunda değilsiniz enerjinizi sömürüyorlarsa bir süre görüşmeyin. O sırada da yarım bıraktığınız kitabınıza devam edebilirsiniz mesela? Biraz sizde de takıntı olmuş gibi geldi her konuşulanı üzerinize alınıyor da olabilirsiniz.
 
Merhaba, beni uzun zamandır rahatsız eden bir konuyu sizlerle paylaşmak istiyorum. Ben fotoğrafçıyım (gelin, damat, aile vs cekimleri yapiyorum) ama bir yere bagli çalışmıyorum. Yani bir is yerim yok. Aslında açmayı cok istiyorum; fakat şu an turkiyenin icinde bulundugu ekonomik kriz nedeniyle buna cesaretim yok. Neyse... bu nedenle home ofice calisiyorum; yani islerimi evden yürütüyorum. Şu sıralar pek de bir yoğunlugum yok, cogu zaman kendimi ev isleriyle mesgul ediyorum. Yani ev hanımı statüsünde yer alıyorum. Dolayısıyla bir yere bagli olarak (her ay duzenli maas alan birisi olarak) calismadigim icin kimse beni calisiyormus gibi gormuyor. Zaten dedigim gibi zamanimin cogunu evde calismayarak geçiriyorum.
...
Beni rahatsız eden durum şu: etrafımdaki kadinlarin çoğu calisiyor ve bir aradayken devamlı işten gücten laf açıp, calismayan kadinlardan dem vuruyorlar.
Misal bugun misafirlikteydik ve ev sahibi ögretmendi. 2 ay tatili var malum kadinin. Muhabbet aynen şuydu:
- Ayy ben sıkıldım.
- Nasıl vakit geciriyo bu evdeki kadınlar.?! -Yapacak hic bir sey bulamiyorum vs.
Örnegin: felancanın kızı işe girmis mesela. Aa girsin tabi canım, girmeyipte ne yapacak? Bunun sonrasını da dusunmek lazım, kadın çalışmalı.
-ee sen napiyosun evde?
-Nasil vakit geciriyosun?
- Neler yapiyosun, sıkılmıyo musun vsvs..
-komsularinla aran nasıl? Gidis gelis yapiyor musun?
Bu sorular ve muamele beni ciddi anlamda yormaya başladı. Bu tarz muhabbetler sıklıkla açılıyor ve her açildiginda benim enerjim bundan cok kotu etkileniyor. Kendimi ise yaramaz biri gibi hissetmeme sebep oluyorlar.
...
Evlilik dolayisiyla sehir degistirdim ve burda esimin ailesi, akrabalari ve dostalri disinda pek bir cevrem yok. Kimse bana su zamana kadar (kendi arkadaslarim haric) bir müsteri yönlendirmedi. Hep kendi çabalarımla; sosyal medya vasıtasıyla müsteriler bulup bir şeyler yapmaya çalıştım. Kimse aferin sana, çekimlerin güzel vs tarzında motive edici söz ve davranışlarda bulunmadıgı gibi aksine işimi önemsemediklerini belirten muamelelerde bulundular.
-senin cogu vaktin evde, napıyosun evde, bi günün nasıl geçiyo meselaa! (Hep bir küçümseyiş edasıyla tabi)

Bu durumdan o kadar sıkıldım ki. Bu muhabbetler her döndüğünde kendimi üretmeyen, pasif, ise yaramaz bi insan gibi hissediyorum. Egitim seviyesi benden katbekat dusuk olan insanlar tarafindan bile kucuk goruldugumu hissetmeye basladim. Meslegıme ve bana saygı duyulmadıgini düşünüyorum artık. Bir de yanlış anlaşılmasın bu muameliyi yapan kadınların çogu öyle kültürlü, kendini gelistirmiş, kariyeri parlak olan kişiler degiller. Bu kisilerin en kariyerli olani az öncede bahsettigim ilkokul ogretmeni, digerleri magaza ya da fabrikada calisan isciler. Kimseyi kucumsedigimden degil yanlis anlasilmasin..demek istedigim fotografcilik meslegini kucumseyebilecek turden meslekleri yok hicbirinin. Ki ben her daim kendimi gelistirmis bir insanim. Misal iki tane kisisel gelisim turunde kitabim var. Yani bir donem yazarlık yaptım ama o zamanda evde oturup yazdigim icin hep aynı muameleyi gordum. En yakin cevremdekiler bile kitabimi merak edip ya da sirf destek olmak amacli kitabimi alip, en azindan emege saygi icin bile okumadilar.
- eee nasıl yazma işleri, para geliyo mu bari?
Sırf üretmek icin yazan beni bile " bu isten iyi gelir elde edemiyorum bari artik yazmayayim" dedirterek baltaladılar...Bir romana başlamıştım, epeyde ilerlettiğim bir romandı bu. Nasıl olsa digerleri gibi bu da iyi satış yapamayacak, üretmemin ne anlamı var diye düşünerek sayfayı kapadım. Ama bugünkü muhabbet beni gerçekten çok hırslandırdı. O muhabbet esnasında onları dinlemiyormuş süsü vermek icin televizyona baktığımda muhabbeti ceviren kisilerin bana baktiklarini hissettim. O an kendime bir söz verdim. Kendimi pasif hissettigim o anda " sadefrappe artık çok daha başarılı ol ve şu kadınların çenelerini artık kapa" diyerek iç sesimle konustum.
Bu aralar boşladığım işime iki elle sarılmak istiyorum. Umarım bu hırsım yarın ve sonraki günlerde devam eder. Başarısızmışım hissiyatını bana o kadar güzel aşıladılar ki, bir yarım yapabilirsin derken diğer yarım hep o yarıma engel olacakmış gibi hissediyorum. Tam üretime gececekken amaaan boşver.nasil olsa yine bir engel çıkıp olmayacak bir şeyler diyorum.

Aranızda bnm durumumu yasayanlariniz var mi?
Benim durumumda olanlar bu durumu nasıl aştınız veya aşmaya çalıştınız? Sizlere de bana yapıla benzee muameleler yapıldı mı? Sizler bu durumla nasıl baş ediyorsunuz gerçekten merak ediyorum. Bir de burdan çalışan kadınlara bir şey sormak istiyorum. Sizler de çevrenizdeki çalışmayan kadınlara bu muameleyi yapıyor musunuz? Evden çalışıyor veya çalışmıyor olmamız sizi rahatsiz mi ediyor? Biz sabah akşam çalışalım, elalemin kadını evde yaysın otursun, ohh ne güzel diye mi düşünüyorsunuz?

Not: "yazarım diyorsun ama imla hataların var" tarzinda gerici eleştirilerde bulunmasın kimse lütfen! Gece yarısı telefonumdan yazdıgım bu yazıyı düzelttirmek zorunda birakmayin bana. Netice de her sey net bir sekilde anlasiliyor.



-
 
Peki tam olarak bunu niye söylemiyorsun onlara? Bence gayet ikna edici ve bir çok insanın yapmak istedigi bir șey.

Iyi de bunu zaten biliyolar ki. Ama yogun bir musteri tempom olmadigi icin suan bunu is olarak gormuyorlar. Gormediklerini de boyle acik bir sekilde degil dolayli yolla sorular sorarak yapıyorlar. Yazarlik yaparkende ayni durum soz konusuydu. Kimse yaptigim meslege saygi duymadi. Onlarin zihniyeti şöyle: aylik duzenli net bir geliri yoksa calismiyor sayilirsin mantigi.. isin kotu yanı bunu bana da aşıladılar artık. Meslegimden uzaklastigimi fark ettim bugün.
 
Şu an ben de çalışmıyorum 19 yaşımdan 36 yaşıma kadar çalıştım ama artık çocuk yapma derdine düştüğüm için bıraktım çalışmayı.Sizin arkadaşlarınız gibi kimseden eleştiri duymadım şimdiye kadar kaldı ki siz fotoğrafçılıkta yapıyormuşsunuz bence o insanlarla aranıza mesafe koyun yazdıklarınıza bakılırsa pek iyi niyetli değiller gibi geldi bana
 
Bence bosun takilmissin, komplekse donusmus bu biraz.

Komleks yaptım zaten, yapmam da normal degil mi sizce? Sonucta bu bir degil iki degil hep böyle. Hangi ortama girsem böyle. Saygı duyan insanlar, begendigini ve beni onayladigini belirten insanlar da var fakat onlar gercekten cok azınlıkta kalıyor bunların yanında.
 
Çalışan bir kadındım yakın zamanda istifa ettim günümün çoğunu evde geçiriyorum şu aylarda. Arada arkadaşlarıma yardıma gittiğim oluyor onda da maddi beklentim olmadığı için gelirim yok.
Kimseye laf söylemiyorum da kendime söylüyorum. Ev hanımlarının nasıl zaman geçirdiğini bulabilmiş değilim. Bir ara depresyona girip burda konu açtım hatta sonra toparladım. Temizlik yemek yap, evde başka iş kalmıyor ki. Bir de çalışırken daha verimli ve enerjiktim.evde otur otur hantallaştım. Bir iki aya yeni bir girişime bşlıyorum hayırlısıyla onun hazırlıklarını yapıyorum şu an evden o biraz iyi geliyor.
Size sorulan sorular da aşağılamak için değil benim gibi evde ne yapacaklarını bilmediklerinden olabilir. Alınganlık yapmış da olabilirsiniz.
 
Şu an ben de çalışmıyorum 19 yaşımdan 36 yaşıma kadar çalıştım ama artık çocuk yapma derdine düştüğüm için bıraktım çalışmayı.Sizin arkadaşlarınız gibi kimseden eleştiri duymadım şimdiye kadar kaldı ki siz fotoğrafçılıkta yapıyormuşsunuz bence o insanlarla aranıza mesafe koyun yazdıklarınıza bakılırsa pek iyi niyetli değiller gibi geldi bana

Bunu yapan insanlar esimin akrabalari ve yakın cevresi hepsini hayatimdan cikatmam ne yazik ki mumkun degil. Keske cikip gitseler :))
 
Var öyle bir durum maalesef.
Çalışmak, üretmek herkesin yapması gereken bir şey.
Bu konuda hemfikiriz.
Ama benim bu düşüncelerden sıyrıldığım nokta, insan üretirken illa ‘para’ mı kazanmalı?
Yani emeğini satmak mıdır sadece çalışmak?
Kadının elinin değdiği her yerde bir emek var ve ev kadınlarını hiç küçümsemesin kimse, işleri en ağır işçilik sınıfında.
Sırf para almıyor diye bu kadınlar niye çalışmıyor kategorisinde?
Ya da yardım derneklerinde gönüllü çalışanlar, üretmiyor mu bir şeyler?

Ben evlendiğimden beri çalışmıyorum, hem eşimin hem de işimin sıkıntılı olmasından dolayı böyle oldu.
Ama bir Allahın kuluna da kendimi ezdirmem.
Siz taşı gediğine koyup cevap veremiyorsunuz, hele sizin gibi mesleğim olacak ohooo.
Ki sinema tv mezunuyum, 2 senede zor geçtm fotoğraf dersini:)
Öyle filtreyi çak, bas tuşa değil o meseleler.
Vizyon, misyon ve adeta bir matematik hesabı lazım iyi fotoğraf için.
Onların yaptığını her lisansını alan yapabilir ama sizinkini sadece ‘Kabiliyet’i olan insan yapar.
Misal ben, beceremedim.
Bunları anlatın onlara, ‘evde sıkılmıyor musun’ dediğinde ‘her gün hiçbir içerik üretmeden aynı işi asıl sen nasıl yapıyorsun çok sıkıcı değil mi, kopyala yapıştır bir hayat’ diye çakın cevabı.
 
E siz zaten bos bir kadin olmadiginiz için bunu kafaya takiyorsunuz belli ki, alınganlik da var sanki biraz ama bunun nedeni o insanlar değil daha çok sizin gururlu ve eğitimli bir kadin olarak çalisamiyor oluşunuzun icsel sıkintısı gibi geldi bana.Yoksa benim hayatı boyunca hiç çalısmamis, çalışmayı düşünmemış komşularım gayet memnunlar hallerinden,hatta beni küçümsuyorlar çocuguma evime onlar kadar vakit ayıramadıgim icin, onlar gibi 3 çocugum olmadığı için filan..
 
Ben de calismiyorum. Nedense calisan bazi kadinlar, calismayan kadinlari kendileri besliyormuşcasina kinleniyorlar, neyi cekemiyorlar bu kadar bilmiyorum ama iyi niyetli degiller.
Hesapta "kadinlar ayaklari ustunde dursun" diye soyluyorlar ama mevzu kesinlikle kadinlari dusunmek filan degil, asagilamaya calismak sadece.

İşe yaramadigini dusunuyorsan eger "kendin için" seni tatmin edecek daha fazla şeyler yap ama bunlar para getirmek zorunda degil, onlar oyle dusunuyor diye onay almak zorunda degilsin ki. Mutlu oldugun şeyi yapma imkanin ve firsatin varsa yap.
Şuan bu ülkede kaç kişi mutlu oldugu işi yapma firsati buluyor???
Bu muhabbetleri yapanlarin cogu mecburen calismak zorunda olan tipler oluyor ve caktirmamaya calisiyorlar ya da hirslarini boyle cikartiyorlar...

Herkesin hayat sartlari farkli ayrica. Kimisi calismasa ortada kalacaktir, kocasindan zor bela aldigi az bir harclikla yasamak zorunda kalacaktir, kimiside eve para getirmeyince insan yerine konulmuyor eşi tarafindan, sozu gecmiyor belki.

Calismayinca evden cikamiyor, parasizliktan aktivite yapamiyor sonra dusunuyorlar evde napiliyor diye herkesi de kendileri gibi zannettikleri icin.
 
Komleks yaptım zaten, yapmam da normal degil mi sizce? Sonucta bu bir degil iki degil hep böyle. Hangi ortama girsem böyle. Saygı duyan insanlar, begendigini ve beni onayladigini belirten insanlar da var fakat onlar gercekten cok azınlıkta kalıyor bunların yanında.
Bence degil. Kimsenin onayina ihtiyaciniz yok. Kimse okumus egitimli olmak zorunda degil, siz de herhangi bir is yapiyor olmak zorunda degilsiniz. Kanitlama cabasina girmeniz, beklentileriniz olmasi sizi daha cok yoracaktir. Yaptiklarinizi kendiniz icin yapiyorsunuz baskalarini bosverin.
 
Fotografcilik, bence cok guzel bir meslek.
Bircok insanin en ozel ve guzel anlarini, anilarini olumsuzlestirmek ve bu anlara taniklik etmek cok guzel.

Calismayana neden calismiyor ya da calisana neden calisiyor demedimde dusunmedimde.

Kimseyi gozunuzde buyutmeyin, birakin konussunlar, he diyip gecmek gerek bazilarina :KK66:
 
Öncelikle takdir ettim sizi
Güçlü kendi çabasıyla kendi ayakları üzerinde duran kadını ezmeye çalışmışlar cahillikten sizi resmen kıskanmışlar Siz boşverin onları bildiğiniz yolda ilerleyin başarılarınız daim olsun konu sahibi 👍🏻👏🏻

Yaa çok tesekkur ederim. Inanin ben de bazen bunu düşünüyorum acaba hasetlik mi ediyorlar diyorum ama sonra yok ya niye etsinler ki diyorum kendi kendime. Bi ara acaba iyi kotu bende gelisi guzel bir yere (sıef calismis olmak icin) girsem mi diye bile düşündüm. Hatta hala da dusunuyorum ama ben her şeyden önce ben sanatçı ruhlu bir insanım. Kendi sectigim ve kurdugum bir meslekten yurumeyi istiyorum ama her seferinde bu tarz tavirlarina maruz kaliyorum maalesef.
 
Bunu yapan insanlar esimin akrabalari ve yakın cevresi hepsini hayatimdan cikatmam ne yazik ki mumkun degil. Keske cikip gitseler :))

Anladım o zaman televizyona bakmak yerine ağızlarının payını verin.Sanırım siz sessiz kaldıkça üste çıkıyorlar ki eğitimli ve kültürlü olmadıklarından bahsetmişsiniz bir kere lafı gediğine koysanız kimsenin ikinci kez bu konuyu açacağını sanmam
 
Canım seni çok iyi anlıyorum. Çünkü bende turkiyenin en iyi üniversitesini bitirdim yetmedi açiktan bir daha okudum. Fakat çalışmadım. Kendi isteğim doğrultusunda . Hayatı bazen akışına göre yaşamak gerekiyor . Bana karışacak beni eleştirecek hele de üzecek insan uzak olsun hiç olmasın daha iyi. O kadar çok duydum ki ne o okulu bitirdin ve de çalışmıyorsun lafını evet o okulu bitirdim vee çalışmıyorum. Ha çalışan arkadaşlarımın bir kısımda o mesleği yapmadan çalışıyor yani bana okulda boş yer işgal etmişim gibi davranmanıza gerek yok. Hiç de pişman değilim bugün yine olsa yine girer okurum diyorum bazen. Benim bu kadar da değil sıkıntım şimdi birde beşinci bebeğime hamileyim. İyice çatlıyorlar iyi cesaret valla diyen diyene . Buda yetmedi biz karı koca şehir değiştirdik bu halimizle. Millet şaşkın şaşkın sonumuzu merak ediyor. Sorular imalar öküz altında buzağı aramalar ağzımdan laf almaya çalışmalar bütün bunları yaşarken senin yazdıklarını okuyunca destek vermek istedim. Çekemeyen insan çok oluyor sen aldırış etme. Bugünün böyle geçer yarın bambaşka birşey yaparsın. Ama senin diğer insanlardan farkın sui öyle için rahat ki kimseyi eleştirmediğin için. Üstelik çalışana saygımız sonsuz ama öyle evde iş bulamıyorum canım sıkılıyor diyeni de hiç takma otursun kitap okusun madem de öğretmen bıraksın hava atmayı. Hepimiz biliyoruz ki evliysen hele de çocuk varsa ev işi bitmez ev dede olsan bitmez çalışıyorsan da hic bitmez. Bazen insan oğlu afedersin bir yerini de parcalasa nasiplten öteye gidemez. Son olarak şunu da anlatmak istiyorum geçenlerde yakın bir arkadaşımla konuştuk aslında üç kişiydik . Biz ikimiz tutumlu değilizdir ama üzüncümüz aşırı sıkar çalışır tutar birikim yapar vs vs. Yirmi yılımızı analiz ettik uçumuzde de evler ve arabalar var ve o tutumlu çalışan arkadaşımız bizden daha iyisine sahip değil. İnsan kısmetinde varsa çalışır ihtiyacı doğrultusunda çalışır bazen zevk içinn çalışır ama çalışmayan kadına bu şekilde yaklaşmak sadece karşımdakinin kibrini gösterir bana. Çünkü o evde oturuyor sandığımız kadınların da çoğu çalışıyor. Evden çalışıyor. ...
 
X