- 11 Mayıs 2017
- 3.451
- 1.922
- 83
- Konu Sahibi garipbirhayat
- #1
İyi akşamlar,yine ben utanıyorum artık yazmaktan.. ama anlatacak kimsem de yok...
Eşimle meseleleri genel olarak biliyorsunuz..
Ne zaman tartışsak,sessizliğe gömülür.. hiçbir şekilde sorunu çözmek için çabalamaz.. ben konuşmaya kalkınca da istediği gibi konuşmadığım İçin “sus,konuşma” tarzı karşılık verir bana...
Uzun zamandır bu böyle...
Bugünkü meseleye gelirsek dünden aramız bozuktu...
Bugün “bir daha bana sus vs tarzı yaklaşımda bulunma” dedim.. bana dediği şey “ bu evliliğin kayışı çocuk mevzusundan dolayı kopacak”... “ben 40 yaşına mı gelince baba olacağım” diyor... yaşı 26 bu arada..
Ama bunları normal konuşarak değil bağırmaya yakın bir ses tonuyla söylüyor.. beni hep böyle bastırmaya çalışıyor zaten... oturup normal insanlar gibi asla konuşamıyoruZ.. bağırır,çağırır,sağa sola vurur,bir şeyi yere atar... ve alt katımda dedemler oturuyor.. 87 yaşında insan... utanması arlanması yok, onları üzmeye ne hakkım var diyemiyor..
Neyse konuya geleyim, evliliğin kayışı kopacak. Ben senin keyfini bekleyemem vs dedi... bilmiyor ki Benin sebeplerimi... bilmiyor ki aramızdaki iletişim iyi olsa,benim zaten çocuk istediğimi..
Bilmiyor ki onun ilerisini düşünmeden yaptığı seçimlerden dolayı benim bir çocuğa maddi anlamda yetemeyeceğimi...
Bunları kendisine söyle diyeceksiniz .. SÖYLEYEMİYORUM..
Yukarıda dediğim gibi avazı çıkarcasına bağırıyor,sağı solu yumrukluyor.. alta üste rezil ediyor beni..
Ben de çocuk olmadı diye benden ayrılacaksan git ayrıl dedim.. olmayacaksa ayrılacağım dedi ve ciddiydi..
İlerde çocuğu olduğunda annesi benim olmamı istemeyen,sebeplerimi önemsemeden ayrılığı seçen biri için kılımı kıpırdatmam...
Daha sonra hiç konuşmadık,annemlere gidecektik..
Gittik,orda da babam bir iki konuda eşimin yanında beni tersledi.. normalde kendisiyle hiçbir zaman çok iyi anlaşamazdık,atışırdık hep zaten.. ama eşimin yanında terslemesi çok zoruma gitti..
Benim arkamda olduğunu hissettirmesi gerekirdi hep.. çok ağladım akşamdan beri,gözlerim şişti...
İçimi dökmek için yazdım... ne yapacağım bilmiyorum..
Eşimle meseleleri genel olarak biliyorsunuz..
Ne zaman tartışsak,sessizliğe gömülür.. hiçbir şekilde sorunu çözmek için çabalamaz.. ben konuşmaya kalkınca da istediği gibi konuşmadığım İçin “sus,konuşma” tarzı karşılık verir bana...
Uzun zamandır bu böyle...
Bugünkü meseleye gelirsek dünden aramız bozuktu...
Bugün “bir daha bana sus vs tarzı yaklaşımda bulunma” dedim.. bana dediği şey “ bu evliliğin kayışı çocuk mevzusundan dolayı kopacak”... “ben 40 yaşına mı gelince baba olacağım” diyor... yaşı 26 bu arada..
Ama bunları normal konuşarak değil bağırmaya yakın bir ses tonuyla söylüyor.. beni hep böyle bastırmaya çalışıyor zaten... oturup normal insanlar gibi asla konuşamıyoruZ.. bağırır,çağırır,sağa sola vurur,bir şeyi yere atar... ve alt katımda dedemler oturuyor.. 87 yaşında insan... utanması arlanması yok, onları üzmeye ne hakkım var diyemiyor..
Neyse konuya geleyim, evliliğin kayışı kopacak. Ben senin keyfini bekleyemem vs dedi... bilmiyor ki Benin sebeplerimi... bilmiyor ki aramızdaki iletişim iyi olsa,benim zaten çocuk istediğimi..
Bilmiyor ki onun ilerisini düşünmeden yaptığı seçimlerden dolayı benim bir çocuğa maddi anlamda yetemeyeceğimi...
Bunları kendisine söyle diyeceksiniz .. SÖYLEYEMİYORUM..
Yukarıda dediğim gibi avazı çıkarcasına bağırıyor,sağı solu yumrukluyor.. alta üste rezil ediyor beni..
Ben de çocuk olmadı diye benden ayrılacaksan git ayrıl dedim.. olmayacaksa ayrılacağım dedi ve ciddiydi..
İlerde çocuğu olduğunda annesi benim olmamı istemeyen,sebeplerimi önemsemeden ayrılığı seçen biri için kılımı kıpırdatmam...
Daha sonra hiç konuşmadık,annemlere gidecektik..
Gittik,orda da babam bir iki konuda eşimin yanında beni tersledi.. normalde kendisiyle hiçbir zaman çok iyi anlaşamazdık,atışırdık hep zaten.. ama eşimin yanında terslemesi çok zoruma gitti..
Benim arkamda olduğunu hissettirmesi gerekirdi hep.. çok ağladım akşamdan beri,gözlerim şişti...
İçimi dökmek için yazdım... ne yapacağım bilmiyorum..