Kızlar felaket bunaliyorum her dakika içimden ağlamak geliyor hıçkıra hıçkıra ağlıyorum son 1 haftadır. Şu ara hiçbir şey yolunda gitmiyor. Babamla kavga ettim. Babamın sinir sorunu var pazartesi günü ufacık bı şey için kızdı bize (anneme, bana ve kardeşime) her zamanki halı olduğundan alttan almaya çalıştık ama yok babam tam tersi bı başladı kizdi da kızdı başka hepimize kizarken birden bı bana kızmaya başladı. Babam bana hep öfkelidir. Evde biri bana bı şey için kızsın vs babam daha olayı anlamadan bana bağırmaya başlar. Öfkesi diner bı sure sonra ama çok ağır şeyler der. Bu tartışmada bı başladı bu evden gittiğin günü görsem diye bı daha da almam seni eve zaten, öl, istemiyorum seni, verdiğim emeğe de yazık diye. Daha böyle bissuru şey. Bunlar aklıma geldikçe kendimi tutamıyorum felaket aglayasim geliyor. Okuyorum henüz üniversite son sınıfım. Bana bu ay sana para da gondermiyorum yurt paranı da yatirmiyorum naparsan yap dedi. Bende sinirlendim baya zaten yaptığın tek babalık para yatırmaktan başka bı şey değildi onu da yapma istemiyorum diye bağırmaya basladim. Allahtan kenara para atmıştım önceden az çok idare edecek kadar param var. Şu ana kadar babamın yüzünü öne eğecek hiçbir hareketim olmadı, emeğini boşa çıkaracak bı hareketim de olmadı. Ama beni hiç hiç sevdiğini sanmıyorum artık. Her tartışmamızda yukarda saydığım şeyleri diyor "hep". Sinirle veya başka şekilde hep diyor bunları. Hem sınırlı olmasa da sevgi göstermiyor ki hiç. Sarilip opmeden geçtim. Başka şehirde okuyorum sadece ay başladı yurt parasını ve harcligini gönderdim demek dışında hiç arayıp sormaz hiç. Çok bunaldım. Babam bı yerden annem bı yerden iyice tahammülsüz, sinirli, kimseye inanıp güvenmeyen bir tip olup çıktım.
Bir yandan da sevgilimle su ara sürekli yanlış anlıyoruz birbirimizi. Bu ara sevgilim de acayip bunalımda dün akşam bana kendimi bazen yalnız hissediyorum vs dedi aslında yalnız hissetmesin diye uğraşıp duruyorum tabi çok başarılı olamıyorum farkındayım ama o böyle yalnız hissettikten sonra neyin ne gereği var bilmiyorum.
Bir yandan arkadaşlarımdan inanılmaz derece uzaklastim hiçbir sorun olmadı değişen hiçbir şey yok aslında ama ilgileri yakınlıkları çok yapay gelmeye başladı. Bu hep böyleydi eminim şimdi moralim bozuk diye böyle geliyordur bana da.
Bir yandan da sevgilimle su ara sürekli yanlış anlıyoruz birbirimizi. Bu ara sevgilim de acayip bunalımda dün akşam bana kendimi bazen yalnız hissediyorum vs dedi aslında yalnız hissetmesin diye uğraşıp duruyorum tabi çok başarılı olamıyorum farkındayım ama o böyle yalnız hissettikten sonra neyin ne gereği var bilmiyorum.
Bir yandan arkadaşlarımdan inanılmaz derece uzaklastim hiçbir sorun olmadı değişen hiçbir şey yok aslında ama ilgileri yakınlıkları çok yapay gelmeye başladı. Bu hep böyleydi eminim şimdi moralim bozuk diye böyle geliyordur bana da.