gelmesin peşinden korkma o vakit..benim eşimde elinde telefon oyun oynar durur ben bunu dert etmiyorum açıkçası benimle ilgileneceği zamanı bilsin yeter..ama sizinki çok farklı ailesi sizden boşatınca napacak ellerine ne geçecek kocanız çok mu zengin para pul vermeyi mi kesti olay ne yaniBizde 5 sene sevgiliydik evlenmeden önce, ayrildigimda pesimden geliyodu sevgili zamaninda barisiyoduk ama degisen bisey olmuyodu.
Simdi ayrilsam hic pesimden gelcekmis gibi hissetmiyorum o yüzden rest cekmeye cok korkuyorum
En bastan istemediler, dügün olmadi, gizli evlendik kimseye bisey demedik evlendikten sonra ailelerimize söyledik. Hic karsilasmadim, yeni evliyken aramisti beni ama küfür saymaktan baska bisey dememisti.mesela şimdi kayınvalidem bana "ben o zaman neden öyle birşey yaptım hiç bilmiyorum dedi" şaka gibi değil mi.bazen sebep olmuyor işte.
sen ne kadar iyi olsanda karşında ki bunu görmek istemiyorsa asla görmüyor.şimdi nasılsınız diye sorarsanız beni çok sevdiğini her yerde söylüyormuş ben sadece saygı gösteriyorum o kadar.
peki siz kayınvalide ile karşılaştınız mı hiç.ne bileyim düğün isteme falan olmadı mı.baştan engel koymadı da sonradan mı coştu bu teyze?
En bastan istemediler, dügün olmadi, gizli evlendik kimseye bisey demedik evlendikten sonra ailelerimize söyledik. Hic karsilasmadim, yeni evliyken aramisti beni ama küfür saymaktan baska bisey dememisti.
gelmesin peşinden korkma o vakit..benim eşimde elinde telefon oyun oynar durur ben bunu dert etmiyorum açıkçası benimle ilgileneceği zamanı bilsin yeter..ama sizinki çok farklı ailesi sizden boşatınca napacak ellerine ne geçecek kocanız çok mu zengin para pul vermeyi mi kesti olay ne yani
ayrıca eşini zorla nikah masasına oturtmadın ya.o da bu işin bir parçası sakın kendini suçlu hissetme olur mu.sen istiyorsun diye değil ikiniz birlikte istediğiniz için bu evlilik gerçekleşti.
hımm bayağı sıkıntılıymış durum ya.dediğim gibi belki çocuk çözüm olabilir.ama olmazsa çocukla başbaşa kalmak var.bu mutsuzluga birde çocuk eklerseniz çok kötü olur.
ama belki çocuk olunca eşin aile oldugunuzun artık kendi sorumlullukları oldugunun farkına varılıp size dönebilir.tabii sorumluluk ağır gelip tam tersi de olabilir.iki ucu pis biraz bu işin.
konuşmayı deneseniz annesiyle
seni suçlamasına izin verme ben zorla oturtmadım seni masaya de.sen bir tercih yaptın de.anneyle ne konuşulur onuda bilemiyorum ama eşinle birlikte onların yanına gitsen konuşsanız bakın biz birbirimizi çok seviyoruz mutluyuz ama sizden böyle uzak olmak bizi çok üzüyor falan deseniz.
buyuk risk tabii göze almak lazım mı değer mi senin bileceğin şey.
Merhabalar, benim bi derdim var evliligim istedigim gibi gitmiyor. Ilk konumda biraz anlatmistim sorunlari ama bu sorunlar azalicagina dahada cogaliyor1 ay önce esim ailesinin yanina döndü ve onlara ayrimisiz gibi anlatti tabi benim haberim vardi bundan 2 hafta onlarin yaninda yasadi belki onun üzüldügünü görürlerse bizimle barisirlar gibi düsündü, bana bu planini anlattiginda sokdaydim ama hayir diyemedim cünkü ben hayir deseydim yine yapicakti ve tamamen ayrilicaktik. Ben bu iki hafta icinde ablasiyla konustum iki kere ve her seferinde unut artik onu gibi sözler etti avukata kim gitcek gibi sorular sordu yani tamamen inanmislar bizim ayrildigimiza ve bosanma davasini kimin acicagini falan ögrenmeye calisti. Ben tabiki bu iki hafta icinde bin kere öldüm, esim bana cok iyi davrandi her aksam yanima geldi ve sevdigini yine farkettim. Ailesine "tasinmadan" önce bana sözler verdi, döndügümde hersey degiscek gibi sözler onlar yine kabul etmezlerse ben yinede sana dönücegim ve mutlu olucaz bundan sonra gibi sözler verdi ve cocuk istedigini söyledi. Ama döndügünden beri hic bisey degismedi, o iki hafta icinde cok iyi davrandi ve bu süre gectikten sonra gercekten eve döndü ama ailesi tabiki kabul etmedi ve hala beni istemiyorlar ama esim döndügü andan itibaren yine bana cok soguk davranmaya basladi. Dün konustuk ve bana ben degisemiyorum mutlu olamiyorum ailemi hice sayamiyorum gibi laflar etti, ya ayriliriz yada böyle devam yasariz ve herseyin normallesmesini bekleriz dedi. Aksamlari artik sükür fazla disari cikmiyor ama evde olsa bile ya telefonunla yada tabletinle oynuyor, ben resmen ilgi ve sevgi icin yalvariyorum ama yok. Bana ilgi gösteremiyormus bu aralar cünkü mutsuzmus ve icinden gelmiyormus. Ben esimi cok seviyorum ve döndügüne cok sevindim cünkü yine bana sevdigini ispat etmis gibi oldu. Ailesinin yanindada kalabilirdi sonucta. Ben ne yapicagimi bilmiyorum artik.
Hayatimda sadece sorun var, hic bir iyi bisey olmuyo sanki kafayi yemek üzereyim.
Üstelik ben ailemden baya bi sogudum, annemle babam gecen sene ayrildi ve ikiside kafasina göre yasiyor, bir kücük kiz kardesim var kimse onunla ilgilenmiyor. Annem bazen geceleri bile eve gelmiyor, kardesim yanliz yasiyor resmen istedigini yapiyor kimse laf geciremiyor ona. Babamda ayni habire is icin baska sehirlere gidip geliyor ama para konusuna gelince param yok diyor, ne is yaptigini bile bilmiyorum sordugumda lafi ceviriyor. Bizim iki hafta ayri kaldigimizi bile anlamadilar, o kadar az görüsüyoruz yani o kadar umursamiyolar beni.
Haliyle ben ailemin bu yanlis davranislarini gördügüm icin onlardan soguyorum bazen nefret bile ediyorum. Hic bir tutunacagim dal yok. Ben hep yanliz hissettim kendimi cocukkende, o yüzden sevgiyi hep disarda aradim.
Cok uzun oldu biliyorum ama okuyanlara simdiden tesekkür ederim.
Sagolun, kardesim hayatindan memnun galiba 15 yasinda isine geliyor kafasina göre yasamak tabi ki ama ben annemden nefret etmeye basliyorum biseyde diyemiyorum annem diye öyle susuyorum, fazla görüsmemeye calisiyorum. Allah sizede yardimci olsunüzücü durumlar yaşamışsın gerçekten ailevi durumun benimkine çok benziyor benimde annem babam ayrıydı kardeşimle neler çektiğimizi bir biz birde allah bilir ama allahtan dünyada iyi insanların bitmediğine tanık oldum bunlar kan bağımın olmadığı bi yabancılar sahip çıktı şimdi manevi annemdir kendileri.. bizim gibilerin kendi ayaklarının üstünde durmaktan başka çareleri yoktur sende üzülme dik durmaya çalış umarım eşinle mutlu olursunuz yeniden .
Sagolun, kardesim hayatindan memnun galiba 15 yasinda isine geliyor kafasina göre yasamak tabi ki ama ben annemden nefret etmeye basliyorum biseyde diyemiyorum annem diye öyle susuyorum, fazla görüsmemeye calisiyorum. Allah sizede yardimci olsun
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?