İyi akşamlar hanımlar bir çoğunuz beni tanıyor. Özet geçmeye çalışacağım.
Kv ile yaşıyorum 3 yıldır. Bu akşam iftar sofrası toplandı bir yandan ben çayın yanına hamur işi yapıyorum bir yandan makinaya bulaşık diziyorum.
Çay demlendi, atıştırmalıklar pişti. Ben hala mutfak işe boğuşuyorum. Eşime çay verdim geçerken de kv me seslendim çay demlendi diye. (Sebeplerinden biri işim çok ikincisi sigara sadece mutfakta içiliyor ve oda içiyor üçüncüsü ve saklayamayacağım en kuvvetlisi tüm gün çalışıp 7/24 dip dibe olup bir de eve gelince ona hizmet etmek istememem)
Eşim başladı vay götürsene niye öyle dedin bilmem ne. Bende dedim ki abartma, müdahale etme, oturduğun yerden karışma lütfen. Bu uzattıkça uzattı ben de senin annene babana böyle yapıcam a kadar geldi laf.
Tamam dedim ne zaman 7/24 yaşarsın o zaman yaparsın. Çünkü insanlık hali dedim.
Git git deyip durdu bana. Bende zaten yeterince doluyum. Verdim eline pikeyle yastığını bana git deyip durma istiyorsan sen gelme yanıma dedim
Bu sefer evden gitmeye kalktı. Git bakalım döndüğünde neler olacak gör dedim. Gitmedi kaldı.
Velhasıl yani bir çay ikramı bu kadar zor olur mu?
Neden herkes her akşam ayağına çayı benden bekliyor?
Misafir mi o bu evde?
Ne yapmam gerek?
Buyrun sohbete....