cenaze evinde yemek verme geleneği.

Şimdi ölenle ölünmüyor bir tarftan hayat devam ediyor ee herkesin karnı acıkıyor. Merhumun yakınları da o halde yemek yapamadıkları için konu komşu yemek yapar veya götürür ve karınlar acıktı mı da yine konu komşu hazırlar sofrayı. Sonra hep beraber merhum için Kuran, dualar okunur. Bizde böyledir...
 
Cenaze evine konu komşu tarafından yemek gönderilmesi çok mantıklı , doğru.Eve gelen yanında bir yiyecek ,bir içecek getirmeli ya da geldiği eve mutlaka bir katkısı olmalı: bir iki saatliğine de olsa ya yiyecek ,içecek servisini yapsın ,bulaşıkları,ortalığı toplasın ,kapıyı açmaya ,gelenleri karşılamaya,onları ağırlamaya ,uğurlamaya yardım etsin ya da bir yerleri süpürsün,balkonu yıkasın, arabası varsa ulaşım işlerine yardım etsin .

Ancak bana ters gelen vefattan bir hafta sonra evde bir mevlt yapılıyor ve ev sahibi daha acısının şokundayken eve gelen en az 90-100 kişiye tavuklu pilav ayran ,irmik helvası ,şerbet ikramı organizasyonunu yapmak zorunda bırakılıyor !!!Ya bunları kendi pişiriyor ya da dışarı ısmarlıyor.Aşçı aranıyor,bulunuyor , mönüye ,sayıya karar veriliyor,gerekirse arabayla gidilip koca kazanlar ,siniler eve taşınıyor.Bunları hep cenaze evi düşünüyor.Bir de üstüne masraf yapmak zorunda kalıyor(maddi durumu bozuk olanları düşünün).Sonra 52 si ; lokma dökmeler ,akide şekeri ,şerbet dağıtma bunlar hep cenaze evinden yapması beklenen işler.Kadın çocuğunu kaybetmiş ,günlerce uyumamış , iki saatte bir ağlamaktan katılıyor ama 3 dakika sonra kaç kişiye ne ikram edilecek,nereden alınacak ,tabak çanak ,sandalye yetecek mi bunları düşünmek zorunda kalıyor.'Boşver bunları şimdi düşünme' desen 'a olmaz şimdi beklerler , mevlit hiç iyi olmadı derler ,laf ederler ' diyorBu alışkanlığı çok garip ve cenaze sahibine karşı haksızlık olarak görüyorum.Onun yerine o dua gecelerinde herkes yanında ufak bir şey getirsin:börek ,çörek ,pide ,tatlı,meyve suyu.Getirilen yiyecekler ,bardaklar,tabaklar ,su ,termosta çay masaya konsun ,dua bittikten sonra ,herkes sırayla ne istiyorsa kendine masadan seçsin,ayağına servis beklemesin.Burası cenaze evi ,ziyafet partisi değil.Acılı insanları daha da yorup üstüne masraf ettirmek bencillik.Bazı adetlere daha çok vicdan ve mantık katmak gerek.
 
bende anlam vermeiyorum bu cenaze yemeklerine çok tuhafıma gidiyor cidden...bi yandan yas tutanlar bi yandan yemek yiyenler bi yandanda ağlayanın önüne yemek koyan ağlayan kimseler...şahsen ben bi cenaze evinde yemek yiyemem ne biliyim ev sahipleri orda yas tutarken ben bi köşede yemek yiyemem çok tuhaf geliyo bana..
 
yemek=ziyafettir. güzel günlerde örneğin düğün gibi yemek verilmesi uygundur ama ben cenazede verilmesini uygun bulamıyorum bir türlü. sizin fikrinize de saygı duyarım tabi.

yemek=ihtiyaç

benim için böyle,bu açıdan bakıncada normal karşılıyorum.
ama elbette dediğiniz gibi bende sizin fikrinize saygı duyarım.
 
insanın acıyan yeri ayrıdır,acıkan yeri ayrıdır
 
ya cenazeye gelen insan aç mı geliyor yahu surada karnımı bi doyurayım diye mi geliyor o acılı günde komsusu getirir yemek oda cenaze sahbı yemek telaşı dusunecek halde değildir diye

pide dağıttık bizde bana çok ters geldi o arada butun ev halkı cenaze yokmuş gibi bilmem kim teyzenın ayranı yokmuş koş mutfaktan getir psikolojisine girdik yahu benım yakınım ölmüş isterse eve gelen açlıktan bi hal olsun

o gunde benım açlığımı düşünmeli gelen, kendi karnını değil.
 
Ananem vefat ettiğinde cenaze evinde kalmıştık 15 gün felan.. Her gün mevlut okundu evde, bu yüzden her gün kadınlar geldi.
Biz kahvaltıdan sonra misafirlere ne ikram edilecek onun derdine düşüyorduk. İşin mantıgı şu, ölenin ruhuna gitsin.. Ama bence yanlış. Sunulacak o ikramların parası, bir aşevine bağış edilse inanın asıl o zaman sevap olur. Kuran okumaya gelen kadınlar günlerde çeşit çeşit yiyor zaten. Gelsinler kuran okuyup gitsinler. Bir de her gün başka bir ikram ayarlanırdı.. Tabi israf edilen yiyecekleri söylemiyorum bile..
Ben çocugum olursa ben ölünce yemek dağıtma diyeceğim, bu gelenegi değiştirmeye bir yerden başlamak gerekiyor.
 
Konu sahibi arkadaşımla aynı fikirdeyim... Amaç yanlış değil aslında; insanların uygulama biçimi yanlış..
Bizim burdada yemek pişirilir, komşular yardım etmek için hep bir elden seferber olurlar vs... Amaç; evde hayatın devam ettiğini göstermekmiş. Ölenin ardından yas tutmak günahmış, evin bacasının ölen olduğu halde yandığını göstermekmiş... Babam vefat ettiğinde aynı şeyi anneme sorduğumda bana böyle ifade etmişti.
Arkadaşımla annesi gelmişti o gün, hiç unutmuyorum; bir tas çorba içtiler ardından bir tane daha istediler..
O zaman çok ayıplamıştım, ben neyin derdindeyim onlar ne derdinde diye...
İnsanlarımız çok düşüncesiz....
Haklısınız arkadaşım...
 
bende toplu olarak yemek verilmemeli.benim yeğenim öldüğünde ki 17 yaşında kaza sonucuydu.bizler ağlamaktan hiç bişey düşünemez haldeyken anneannesi yemek için pirinç ısmarlamıştı.eşim pide yaptırırız acınız içinde uğraşmayın dediğinde ayıp olur diyerek o pilav falan yaptı.arkasından yine dediğiniz o garip çay faslı.insanların oturup çay içişleri 2.bardağı isteyişleri gözümden gitmiyor.bunlar komşular ve evine gidecek kadar yakın olnalar.

yine aynı yeğenimin 7 gününde mevlit oldu.bi kadın tutuldu mevlitte pilav yapsın diye.neyse yine eşim plastik tabak çatal falan almıştı halam bide bulaşıkla uğraşmasın diye.sivri akıllı komşunun biri geldi,ayıp olur diye halama soruyo tabakların nerde diye .o siri akıllı komşu etraftan falan tabak topladı.tabi sonra o tabak çatalı yıkmak komşulara geri dağıtmak halama düştü.

bide tüm bu acının içinde yani daha evladını kaybedeli 7 gün olmuş bi kadına yeni evlenen bi akrabasının hediye bohçası vermesi işin tuz biberi oldu.
 
Son düzenleme:
E cenaze sahipleri ve uzaktan gelip cenaze evinde kalicak olan yakınlar açlıktan bayılsınlar mı. Zaten insanların acısı var kolu kanadı kalkmaz nasıl kalkıp malzeme alipta yemek yapsınlar ki? Bence cok dogru bi adet. Atıyorum helva kavurmayı tartisabiliriz ama yemek getirmek son derece mantikli
 

Canım ne demek istediğini neyden rahatsız olduğunu şimdi daha net anladım.
Tabi ki ateş düştüğü yeri yakıyor ama cenaze evine giden o acıyı paylaşmaya gidiyor.
En son teyzemin eşinin cenazesinde ailesi dışarıdan yaptırmıştı yemek bilmiyorum bu külfet olmuştur illa ki o an onların bunu düşünmeleri onlara külfet tabi. Ama bu geleneğimii uygun yaşamadığımızdan kaynaklanıyor. Ev tıklım tıklımdı eş dost akraba komşu. Eğer ev sahibini düşünüp birer tencere yemek getirselerdi, ev sahibi o kadar acısıyla gelenler var ne ikram etsek telaşına düşmezdi.
Anadolu'da bu geleneğin bozulmamış samimi halini gördüğüm için aradaki farkı anlatıyorum. O yaşayışda insanlar desteklerinin yakınlarının yanlarında olduğunu hissediyor ve acılarını paylaşıyor. Eza evi var diye başka mahallede de olsa tencere tencere yemeklerini yapıp her akşam gider acısı olanı yalnız bırakmazlar, hizmetini de yaparlar. Acısı olan yemek yapacak yalnızken yiyecek tat bulmaz, ama birlikte yerken boğazından geçmese de mîdesine ulaşır ayakta duraçak kadarı.
 

Maalesef bu benim anlattığım ve geleneğimiz dediğimle tamamen zıt bir şey. Çok üzücü bir durum ve ne kadar yozlaştığımızın ve ne kadar bencilleştiğimizin kanıtı
Tepki duyduğunuz buysa bu davranışları kimse doğru bulmaz. Benîm anlattığım ve yaşayıp gördüğüm tamamen farklı ve güzel bir toplum bilinciydi. Maalesef dejenere olmuşuz okuduklarım çok üzdü beni
 

siz sofra kurmayı mı diyorsunuz, yoksa ikramlık birşeyler vermeyi mi?
aynı adet bizde de var, bana çok gereksiz geliyor. rahmetli anneannem öldüğünde mutfaktan çıkamamıştım. suyla uğraşmak o anki ruh halime iyi gelse de, yine de gereksiz buluyordum. bir de gencecik yaşımda herşeyi ben yapıyordum mutfakta. annem acısından hiçbir şeyi gözü görmüyordu.

bence cenaze olan eve yakınları, komşuları yemek, börek vb yiyecekler götürebilir. insanlar o halde yemek yapacak enerjiyi nasıl bulsun? hele çok yakın/çok değer verdiğiniz birini kaybettiyseniz...
bize o zaman komşularımızdan biri 1 tepsi börek, diğeri de 1 tepsi baklava getirmişlerdi, sağolsunlar. onları da gelenlere ikram etmiştik...

şehir dışından da cenazeye gelenler oluyor ya bazen, o kişilerin yedirilmesi iyi olur. şehri bilmiyorlarsa, vakit uygun değilse dışardan yemeleri zor olabilir. ama bu tür ekstraları da, yakınlar düşünmeli; cenaze sahibi değil...

sadece ilk mesajı okudum.
diğerlerine sonra bakıp gerekirse eklemeler yaparım...
 
insanlar cenazelere çok farklı amaçlarla gidiyorlar. bazı arkadaşlar yemek için gelenler bile var demiş, evet vardır...
ben o dönemde mutfaktan çıkamadığım için, iyi gelin adayı olarak görüp beni sorguya çekenler de vardı. kız bakmaya gelmiş gibi... sizin acınız ne, insanların derdi ne?
özellikle dedikoduluk malzeme çıkarmaya gelenler var. çok şahit oldum gittiğim cenazelerde evin temizliğine, vefat kişinin- yakınlarının, o yakınların ağlayıp ağlamamasının dedikodusunun yapılmasına... öyle kişilere önce bakıyorum; anlamazlarsa, cenaze evinde olduklarını hatırlatıyorum. pişkince devam eden de var, utanıp susan da...
güzel adetlerimiz var belki ama bu niyetle gelecek olanlar hiç gelmesin cenazelere...
çok yanlış bir şekilde davrananlar da var toplumumuzda...
cenazeler de bu yanlışlara tahammülün az olduğu yerler ve zamanlar. abuk subuk niyetleri olanlar hiç gitmesin mümkünse. bir ara gider, baş sağlığını verir. acısı olan kişilere ekstra stres yüklemeye gerek yok.
 
Gelenek, adet midir bilemiyorum istanbul'da doğmuş büyümüş bir aileyiz,
kütüğümüz de burada.. Yani öyle şu yörenin insanıyım, bizde bu var diyebileceğim bişey değil fakat
2 sene önce anneannem vefat etti. Eve gelen tencere tencere yemeklerin haddi hesabı yoktu.
Nişanlımın ailesi bir seferde çorbası yemeği pilavı tatlısı vs en az 5 tencere yemek getirmişti.
Onun haricinde de birçok yerden geldi. He o durumda annem misafir ağırlayacak halde değildi ancak
akrabalar, yengeler, bizler hep birlikte sofra kurduk yemek yendi, bulaşıklar yıkandı 1 hafta hemen hemen
herkes bi ucundan tuttu zaten.
 
ne iyi komşular varmış. hem yemek getiren, hem sofraları kuran...

hani uzaktan yemek getirmek vs zor olur, hazır alınsa masrafı çok olur. komşunun getirmesi iyi olur, evet.
ama sofrayı neden komşular hazırlıyor? gelen giden içinde acısı çok olanlar bellidir, ama bir sürü akraba da oluyor. onlar neden yapmasın ki bu ekstra işleri? onlar kendilerine hizmet etmiş olacak, misafirliğe gelinmiş gibi komşulardan beklenmemeli bence. ben gittiğim cenazelerde yemek beklemiyorum, çoğunda yemem bile. bu tür işler varsa yardımcı olurum. insanlar acısıyla hizmet etmek için uğraşmasın bir de...

komşular da, birçok akrabadan fazla üzülüyor bazen... insanların böyle beklentileri olmamalı bence...

mevlid için yazmışlar; bana da çok saçma gelir. dua edilsin, tamam. ama tavuk pilavlara ne gerek var? o kalabalıkta ikramlar da gerçekten çok zor oluyor. ölçüler fazla olduğu için tadı da pek olmuyor... ölünn ruhuna gitsin diye yapılacaksa, fakir bul, onun evine yemek götür. hali vakti yerinde insanları bir araya toplamak ne derece gerekli? yemeni vb hediyeler de veriliyor. ihtiyacı olana yapılsa anlarım da, diğerleri gereksiz bence...
 
birçok kişi acıkma duygusu demiş, evet acıkma duygusu var ama aynı şehirdekiler ya da yakın olmayanlar, saatlerce cenaze evinde oturmasınlar mümkünse. gelmeden yemek yesinler veya çıktıklarında yesinler. çocuk ya da ilaç alması gereken vardır, şehir dışından-uzaktan gelenler vardır, onlar için evde yemek olması düşünülebilir ama onun dışında yemek yenmesine gerek yok bence...

o kadar kalabalık kişilere, yemek yedirmek için uğraşınca ben bozuluyordum açıkçası. o zaman annemin aklına uyup o kadar kendimi yordum ama şu yaşımda olsaydım, zorunlu olmadıkça öyle yedirmek için çaba göstermezdim.

tencere tencere yemekler gelse de, bir tencereden kaç kişinin doyacağı bellidir. o kadar kalabalığa yetişmek cenaze evini çok zorlar.
bize o kadar yemek de gelmemişti, ben yapıyordum yemekleri. yemekler yetişmediğinde kek-börek fırının hem altı hem üstü çalışıyordu. çaylar bir yandan, makinede dünya kadar bulaşık yıkanıyor, bir o kadar da elde yıkıyordum. mutfak kocamandı da, hepsini yapmışım o dönem. yardım eden de oluyordu servise ama yine de zorlanmıştık.
bize başsağlığına düşünüp gelen çok aşırı olmuş ama maalesef pek anlayışlı değillermiş gelenler. yorumlara baktıkça bunu anladım...
 
Son düzenleme:
annemin cenazesinde bizim canımız yanarken,milletin açlıktan kırılmışçasına yemek yemelerine gerçekten çok sinir olmuştuk.....bu yüzden olsa gerek cenaze evinde yemek falan yiyemem kesinlikle.......oraya insanların acısı paylaşılmak için gidilir....sıkıca karın doyurmak için değil bence......
 

elbette fakat rahatsız olduğum nokta ev sahiplerine yemek götürülmesi değil rahatsız olduğum nokta mesela cenaze mezara konduktan sonra eve gelen herkese toplu olarak yemek verilmesi. ev sahiplerine yemeleri için yemek getirilmesinden söz etmiyorum toplu yemekten söz ediyorum ben. yemekde toplu verildiği için kalkıpta o ortamda sen komşusun sen yeme diyemezsin tabi ki. cenazede eve en minimum 100 kişi gelir hepsine yemek dağıtırsan orada bir curcuna oluyor. biçok arkadaşın dediği gibi olay saptırılıyor. ki bende bizzat şahit oldum kadın eşi işten çocuğuda okuldan gelecekmiş onlarada pide istedi düşünebiliyormusunuz. yani sorun bu işte. gerek yok toplu yemeğe ev sahipleri ve birinci dereceden yakınlarına yemek getirilmesi daha uygun bence tabi.
 
Orta Asya'dan,İslamiyet öncesi Türklerden gelen bir gelenek.. "ölü aşı" olarak bilinir... Yanılmıyorsam..

Zor zamanda insanlara bir nevi destek aslında,dışarıdan gelenler getirir ama artık cenaze evine karın doyurmaya gidenler türedi...

 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…