AŞKTAN ÖTEDEN İMKANSIZA…
Bugün yine her zaman geçtiğim yoldan yürüdüm.. Bu kez daha eksik ve bir parçam acı içinde..her zaman baktığım yeşillikler daha mı kahverengi ne?...ya da selam veren insanlar mı azaldı yoksa ben mi duymuyorum onları?Böyle değildim 17 kasım 2010 dan öncesinde ben.Kahkahalarım aydınlatırdı karanlık sessizliği ve umut dolu gözlerle baktığım pembe panjurlu bir pencerem vardı dünyaya..Sonra aşık oldum.Öyle bir aşk ki yeryüzünde daha önce hissedemediğim garip bir aşk hatta aşktan öte…uğruna her şeyi feda edebileceğimi düşündüğüm,kılına zarar gelse kalbimi seve seve vereceğim ,sırf o mutlu ve sağlıklı olsun diye bir izci edasıyla kampa girdiğim bir aşk.dedim ya aşktan öte bir aşk..
Bu aşkla büyüdüm güzelleştim daha bir sevecen oldum dünyaya, izin verdim yüreğimin kapılarından sonsuz vizeyle girmesine ve sevgiyle kabul ettim onu korumak adına içime..6 ay rüya gibi bir aşk yaşadık onunla..o da benle büyüdü hareketlendi daha bir ,daha bir kadın daha bir anne yaptı beni..
17 Kasım 2010 sabah saatlerinde günaydın dedi sandım bana ama kim bilebilirdi ki o bir elvedaydı aslında…aşktan ötem annesine son vedasını yapıp evine geri döndü..17 Kasımda oğlum beni terk etti ….beşiği yatağı onca mavi beyaz eşyaları kaldı yanıma ama ne çare hepsinin içi boş öylesine öksüz bakıyorlar dolabımda..
6 aya kadar sağlıklı,aydaşlarından 10 gün iri topaç gibi oğlum kordonunda oluşan kanamayla gözlerini yumdu hayata.Doktorumun onayıyla normal doğum yaptım ancak suni sancı verildi 24 saat.onca acı onca gözyaşı bedenime değil bebeğimeydi ama kimse duymadı beni ve geri vermedi Derinimi..
Şuan kaderimi kabullenmiş ve aşktan öteden imkansıza bebeğini hasretle anan bir anneyim.İlk bebeğim İlk kaybedişim hayatta..Yeni yeni tekrar tebessüm etmeyi öğreniyorum tüm kahkahalarım,umutlarım,hayallerim ve huzurum bebeğimin yanına arkadaş bense keder,acı,ve kalbinde ince ince sızlayan bir yarayla kaldım bir başıma..
Her nerede ne şekilde olursa olsun sağlıklı evlatlarınız varsa kıy*****i bilin onları incitmeyin şu kısacık hayatta..Ve dilerim düşmanım bile yaşamaz ben ne yaşadıysam,tüm bebekler evlatlar ayrılmaz anne babalarından…