Canimmm allah kolayliklar sabirlar versin.. baskasinin acisini gorup mutlu olmak sukretmesi degil icimdeki niyet, belirtmek isterim. Sadece allahin yanina almasinda da hayir var..yasatmasinda da..yanin alinca da buyuk acı ama alisiyor insan.. belki cok eziyet cekiyorsunuz ama eminim ki hepimizden buyuk sevaplar kazaniyorsunuz.. allah yavrunuza ve size saglik versin...Valla kızım downlu dogdu pek çok hastalıkla ugrastık hala da ugrasıyoruz. Senın dedıgınden bi yerde dogru çocuk çook ezıyet cekıyor. Bizim altüst olan yasantımızı anlatmıyorum bile. Yinede bugunumuze şükür edıyorum. Şu an 8 aylık.
Erkn dogupta %99 engelli kalan bebekler var. Dedıgınde dogru yani. Ama keşke saglıklı dogsalardı herkesın bebegı gıbı olsaydı dıye içinden geçmıyor mu. Benım gecıyor.
Guzel arkadasim.. yanlis anlamana sebep oldugum icin ozur dilerim oncelikle.. hasta cocuklara bakip mutlu olup sukretme bencilligi degildi niyetim... sadece evlat ölümunun cok acı olmasina ragmen baska hayirlar tasidigini anlatmak istedim. . Hangi anne cocugunu hastanelerde ameliyatlarla hastalikla bogusmasini ister ki..Ben hasta çocuklara bakarak hiçbir zaman sukredemiyorum çünkü onlara ayrı üzülüyorum.insanların başkalarının hasta çocuklarına bakarak şükretmeleri bana bencillik gibi geliyor.Lütfen üstünüze alınmayın ama bu savunma mekanizması gibi birsey.Ne olursa olsun evladını kaybetmek çok ağır bir acı ve buna ben şukredemem çünkü içimde koca bir acı kaldı. Hastalıkla yaşayıp onu öyle görmek herkesi ayrı bir yıkar onda hemfikirim.Ama hep daha kotusunu değil de keşke sağlıkla yasayabilseydi diyorum.Ben down sendromlu ve otizm ile mücadele eden çok çocukla çalıştım. Onların o kadar özel dünyası varki bana hayatıma dair pek çok şey öğrettiler. Down sendromu çocuklara sahip oldugu icin şükreden anneler tanıdım ben.O zaman anladimki bu hayatta hersey başımıza gelebilir.önemli olan bu yükü tasiyabilmek.Kimse yazdıklarıma kızmasın ama ben bebeği sayesinde cennete gidecegini hayal eden annelerin bu düşüncesini bencillik olarak değerlendiriyorum. Ben kaybettigim bebegime bana yardımcı olacak diye bakamiyorum.Onun öyle zorunlu bir görevi varmış gibi konuşanlara çok kızıyorum. Bunu ancak Allah bilir.İnsan üzülüyorsa üzülmeli,aglayacaksa ağlamalı.Gözyaşi birgün diner ama geriye özlem kalır.
Ne guzel ifade etmissin.. sanki benzer duyularimiz var melek anneleri olarak.. allah cekilen her acinin karsiligini verir.. evet teselli etmek zorundayiz kendimizi...Bazı cümlelerine sonuna kadar katılıyorum arkadaşım ama bebeği sayesinde cennete gideceğini hayal eden anneler için bencillik ettiklerini düşünüyormuşsun. Düşüncene saygım var evet. Ama ben şöyle düşünüyorum. Rabbim bu kadar adeletsiz olamaz. Herkes bebekleriyle koyun koyuna iken, herkes bebekleriyle gülüp oynarken bizim içimiz yanıyor, ciğerimiz parçalanıyor. Ve işin kötü yanı bu ölene kadar bu şekilde devam edecek. Gülüşlerimiz eksik kalacak, en mutlu anımızda bile içimiz buruk olacak kaybettiğimiz evladımız yanımızda olmadığı için. Sence bunca çekilen acının mükafatı yok mudur? Biz sadece 3 ay, 5 ay, 10 ay sınanmıyoruz. Biz geri kalan tüm ömrümüz boyunca sınanıyoruz. Mesela ben şuan hamileyim ama hiç hamile gibi hissedemiyorum kendimi. Oğlumdaki o sevinç, o telaş, o mutluluktan eser yok. Sevinemedim bile hamile olduğuma ve inan bu her hamile olduğumuzda da böyle olacak. Diğer annelerin yaşadığı sevinçlerin hiç birini yaşayamayacağız. Rabbim bir seçme şansı verseydi bana deseydi "Oğlunu alacağım ama seni ölünce sorgusuz sualsiz cennete alacağım, ya da oğlunu sana verip tüm sorgulardan geçeceksin" deseydi ben hiç düşünmeden oğlumu isterdim.
Başka türlü nasıl teselli eder kendini insan? Bizim bebeklerimiz günahsız, pürü pak bir şekilde cennette. Ona kavuşmanın başka bir yolu yok. Rabbim'den gelene şükredip, O'na isyan etmeyip, tüm emirlerine uyup cennete gitmekten başka bir yolumuz yok evlatlarımıza kavuşmak için. Ben kendimi başka türlü teselli edemiyorum. Sen nasıl ediyorsun? Var mı başka bir yolu? Ben başka bir yol bilmiyorum çünkü...
Arkadaslar sızı kırmak değil derdim ben bu konuda genel yazdım. Biliyorumki hepimizin ciğeri yaniyo.Yüce mevlam derdi dermansiz bırakmaz elbet ama dedigim gibi çevremde açma konuşan insanlar var o cumlelere tahammulum kalmadı artık. Herkes cennete gideceğimi söylüyor cok sanslisin diye bana özenerek bakanlari anlayamiyorum.Bunu rabbim uygun gorurse olur ancak kimse bilemez. ama bende diyorumki suan benim içim yaniyo ve ben teselli bulamıyorum malesef.Allahtan tek isteğim bu acıyı hiçbir anne yasamasin.Meleğimi rüyamda görüyorum her zaman ve hergün kötü uyaniyorum.Etrafda bebekli kadınları görmemek için eve kapandim.Ben ömür boyu onun acısını yaşarken cennetle teselli bulamıyorum.Çok zor ne diyeceğimi bilmiyorum artık.
B BlackandBlack Canım resmen ağlattın beni gerçi zaten deli gibi yavrum aklıma geldikçe hep ağlarım.Seninde dediğin gibi oğlum benimle olsaydı ben her türlü sorguyu vebalı günahımın cezasını çekerdim keşke evladım benle olsaydı keşke yaşasaydı.Ömründen ömür kat deseler hiç düşünmez verirdim yavrum için....Zaten bu dünyada Cehhenemi gördük yaşıyoruz ben hergün yanıyorum yavrum yavrumm diye diye 2 yılım olacak nerdeyse korkudan daha cesaret bile edemedim yeni bir hamileliğie.....Ama bu demek değil ki isyandayım haşaa Rabbime şükürler olsun sonsuz kez evladımın yiyecek ekmeği içecek suyu yokmuşİnşallah yavrularımıza kavuşacağız evladlarımıza layık bireyler olacağız yeniden hamileymişsin Rabbim sağlıcakla kucağına aldırsın.Sağlıklı sıhhatli hayırlı ve ömürlü olsun canım evladın Allahım sana bağıslasın kuzunu
canım yazdıklarını okuyunca içimdekileri nasıl da kaleme dökmüş dedim ben de 31 haftalık kızımı 10 gün yaşadıkatn sonra kaybettim sadece parmağımın ucuyla dokunabildiğim sevmeye bile kıyamaddığım yavrumu 2013 ağustosta kaybettim yaz olan mevsimim kışa döndü hala da sıcaklığı hissedemiyorum şuan 13 aylık bir oğlum var dediğin gibi hamileliğime bile sevinemedim onu sevmeye o kadar korktum ki hala da çok sevmeye korkuyorum oğlumla her yaşadığım duyguda kızım geliyor aklıma doğum anında kucağıma aldığımda eve getirdiğimizde adı konduğunda mevlidinde dişi çıktığında anne dediğinde yürüdüğünde doğum gününde... hep kızımla yaşadığım o kalbimin içindeki ağrı gülemiyorum doyunca geceleri oğlumun nefesini dinleyip ağlıyorum hep bir şey eksik yarım kaldım ben 28 ağustosta kızım gidince ne olursa olsun tamamlanmıyorGünaydın canım. Ben sadece hepimizin yaşadığı şeylere tercüman olmaya çalıştım. Rabbim ahirette kavuşturur inşallah meleklerimize. Şu an en büyük duam bu. Ben de cesaret edemezdim ama eşim çok istiyordu bebek. Küçük çocukları severken ki iç çekişlerine dayanamadım... İnan hiç hamile gibi hissetmiyorum kendimi. Bağlanmak istemiyorum sanırım. Hiç geleceğe dair planlarım da yok bebekle alakalı. Sanırım daha önce yaşadığımız kötü deneyimden kaynaklı. Rabbim bir daha bizleri evlat acısıyla sınamasın inşallah ve en tez ve hayırlı zamanda sizlere de minik mucizeler nasip etsin... Güzel duaların için teşekkür ederim canım. Rabbim bu defa güldürür inşallah yüzümüzü :)
canım yazdıklarını okuyunca içimdekileri nasıl da kaleme dökmüş dedim ben de 31 haftalık kızımı 10 gün yaşadıkatn sonra kaybettim sadece parmağımın ucuyla dokunabildiğim sevmeye bile kıyamaddığım yavrumu 2013 ağustosta kaybettim yaz olan mevsimim kışa döndü hala da sıcaklığı hissedemiyorum şuan 13 aylık bir oğlum var dediğin gibi hamileliğime bile sevinemedim onu sevmeye o kadar korktum ki hala da çok sevmeye korkuyorum oğlumla her yaşadığım duyguda kızım geliyor aklıma doğum anında kucağıma aldığımda eve getirdiğimizde adı konduğunda mevlidinde dişi çıktığında anne dediğinde yürüdüğünde doğum gününde... hep kızımla yaşadığım o kalbimin içindeki ağrı gülemiyorum doyunca geceleri oğlumun nefesini dinleyip ağlıyorum hep bir şey eksik yarım kaldım ben 28 ağustosta kızım gidince ne olursa olsun tamamlanmıyorsenin de yazdığın gibi eşim mutlu oğlum sağlıklı onların mutluluğu ile mutlu olmayı öğrendim tam anlamıyla olamasa da
Bizim de böyle olacak değil mi? Okudukça ağladım yazını. Profil resmindeki minik el de kızına ait değil mi?Rabbim sabırlar versin hepimize. Bir arkadaşın da dediği gibi biz cehennemi dünyada yaşıyoruz, bunun bir mükafatı vardır elbet. Meleklerimizle sonsuz hayatta kavuşacağız inşallah. O zaman kadar hep eksik kalacağız... Her gün dua ediyorum hepimize bizim de yüzümüz gülsün, ahirette evlatlarımıza kavuşalım diye... Birimizin duası kabul olur da sonsuz hayatta kavuşuruz inşallah meleklerimize...
Kavuşacağız canım sen hiç merak etme.. Yaradan öyle güzel bir kavuşma nasip edicek ki bize..
Sonsuz evlat sevgisini verecek Allah'ın izniyle..
Biz oğlumuza İbrahim Asaf adını koyduk..
Hz İbrahim ve Eşi Sare bakıyomuş cennet çocuklarına..
Eşim adı "İBRAHİM" OLSUN dedi...
O an o kadar kötü oldum ki, adının sebebi cennetten geldi..
Rabbim giden bebeklerimizin kardeşlerine kavuşabilmeyi nasip eylesin..
Bu acıdan sonra saçımın ön tarafı komple beyazladı.. Henüz 4 ay oldu..
Ama sanki 4 sene geçmiş gibi geliyo bana.. Bebeğim hala benimle sanıyorum..
Ondan ayrıldığıma inandıramıyorum kendimi, şimdi kardeşinin gelmesini bekliyorum..
Ama bir de bana sor, oğlum bana kırılıyo mu, dünya hevesine düştüm diye mi düşünür...
Acaba'lar kafamın içinde dolanıp duruyo , o kadar ince detaylara takılıyorum ki!
Anlatamam... Rabbim YARDIMCIMIZ olsun..
Melek annelerine sabırların en büyüğünü versin inşallah. . .
evet canım kızımın eli :) ona ait birkaç resim var elimde onlardan biri :) bebeğini zamanında sağlıkla kucağına almayı nasip etsin rabbim :)Bizim de böyle olacak değil mi? Okudukça ağladım yazını. Profil resmindeki minik el de kızına ait değil mi?Rabbim sabırlar versin hepimize. Bir arkadaşın da dediği gibi biz cehennemi dünyada yaşıyoruz, bunun bir mükafatı vardır elbet. Meleklerimizle sonsuz hayatta kavuşacağız inşallah. O zaman kadar hep eksik kalacağız... Her gün dua ediyorum hepimize bizim de yüzümüz gülsün, ahirette evlatlarımıza kavuşalım diye... Birimizin duası kabul olur da sonsuz hayatta kavuşuruz inşallah meleklerimize...
canım @yaseninkara arkadaşıma katılıyorum psikolojik destek önemli ben de destek aldım hatta spora yazıldım kafam rahatlasın diye faydalarını gördüm :) yeni bebek istemek bencillik değil tatlım bu bizim en büyük hakkımız içimizdeki yangını biraz olsun hafifletiyor :) rabbim yardımcın olsun :)Kavuşacağız canım sen hiç merak etme.. Yaradan öyle güzel bir kavuşma nasip edicek ki bize..
Sonsuz evlat sevgisini verecek Allah'ın izniyle..
Biz oğlumuza İbrahim Asaf adını koyduk..
Hz İbrahim ve Eşi Sare bakıyomuş cennet çocuklarına..
Eşim adı "İBRAHİM" OLSUN dedi...
O an o kadar kötü oldum ki, adının sebebi cennetten geldi..
Rabbim giden bebeklerimizin kardeşlerine kavuşabilmeyi nasip eylesin..
Bu acıdan sonra saçımın ön tarafı komple beyazladı.. Henüz 4 ay oldu..
Ama sanki 4 sene geçmiş gibi geliyo bana.. Bebeğim hala benimle sanıyorum..
Ondan ayrıldığıma inandıramıyorum kendimi, şimdi kardeşinin gelmesini bekliyorum..
Ama bir de bana sor, oğlum bana kırılıyo mu, dünya hevesine düştüm diye mi düşünür...
Acaba'lar kafamın içinde dolanıp duruyo , o kadar ince detaylara takılıyorum ki!
Anlatamam... Rabbim YARDIMCIMIZ olsun..
Melek annelerine sabırların en büyüğünü versin inşallah. . .
Bende melegimi Ayse Nehirimi kaybettim meleğim çok güçlüydü Rabbim bana onu sıfır su ile doğurmayı nasip etti çok direndi kuzum 4 ay anne karnında 43 gün dışarıda .. 5. Ayımıza kadar herşey çok güzeldi Rabbim hiç aratmadan nasip etti 5. Ayımın kontrolüne birkaç gün kala rahatsızlandım doktor ilaç verecek meleğim zarar görmesin diye gitmek istemedim daha sonra o kadar ilaca mahkum edeceğimi bilmeden Ateş'im yükselince kabul ettim gitmeyi senin susuz kaldığını öğrendik meleğim doktorlar suyum geldi sandılar yaşamaz yaşasa bile sakat doğar dediler olsun o benim meleğim her türlü kabulüm dedim kağıtlar imzaladım sonra sana da zarar verir rahmin zarar görür dediklerinde zorda olsa kabul ettim. beni baştan beri takip eden doktor amcana gittim seni benden alsın diye içim yana yana ... Ama mucizevi şekilde suyum azda olsa artmıştı bekleyelim dedi. 2 ayrı Prof a daha gittim teşhis konulmuştu multikistik böbrek nefret ettim anneciğim bu kelimeden karnında ölür doğsa bile susuzluktan ciğerleri gelişmez doğduğu gibi kaybedersin dediler sonra ki Zaman Nasıl geçti elim karnımda yattım kalktım kontrollerde doktor nerde su varsa senin oraya döndüğünü söyledi ... 28. Haftamda kontrolde doktor daha fazla bekleyemeyiz su hiç kalmamış doğuma alıcaz seni dedi hem sana kavuşacağım için sevinçliydim hem daha çok küçük olduğun için korkuyordum, hastaneye yattım ertesi sabah kavuşacaktık Dr sabah geldi başka doktorları aramış danışmış diyalize girme ihtimalin olduğu ve küçük olduğun için kimse cesaret edememiş vazgeçti Dr iki ucu Keskin bıçak .. beklemeye devam yine bi yanım sevindi kuzum içimde biraz daha benimle kalacak diye bi yanım buruk ..her hafta yüreğim azımda Dr gittik kalp atışlarını duyduk rahatladık 36. Haftada daha fazla riske atamam haftaya alıcaz dedi ağlayarak dua ederek girdim ameliyata bayıltmayın sesini duymak istiyorum dedim en büyük korkum doğum da kaybetmekti sesini duydum göstermediler yoğun bakım doktoru kapıda bekliyormuş konuşmalarını duydum hiç mi su yoktu dedi hayır dedi sadece üstü nemliydi dedi direndin annem susuz verdi Rabbim seni bana küçük mucizemdin.. Çok direndin annem küçücük bedeninle çok direndin sana acı çektirdiysek affet meleğim bizi herşey sen iyi ol diye seni evimize getiremedik annem beşiğine yatıramadık çok uğraştık başaramadık .. Teyzen o bir melekmiş biz anlayamamışız dedi insan sureti bu kadar güzel olamazmış Rabbim bize bir melek yollamış 43 gün misafir olmuş bize uçup gitmiş .. Rabbime şükürler olsun bize annelik babalık duygusunu yaşattın kucağıma aldım emzirdim emmeyi çok severdin meleğim seni emzirdikten sonra hemşire teyzelerinin verdiği biberonu istemez anne memesini aramışsın .. Hemşireler temizlikçi teyzeler sana pamuk diyorlardı pamuk Prenses imdin süt kuzumdun, cennet kuşum oldun.. Uyuyan güzelim diye severdim seni yumdun açmadın gözlerini meleğim şimdi koca bir boşluk var sabahları gözlerimi açmak istemiyorum senin olmadığın güne ... Gençmişiz yine çocuk sahibi olurmuşuz senin yerini tutar mı hiç Hastanedeyken başka Melek'lerin annelerini bırakışına şahit olurdum dayanamaz kendimi dışarı atar yalvarırdım Allah a bize bu acıyı yaşatma dayanamam çıldırırım diye Rabbim sabrını veriyormuş ... Şimdi senden bize giydiğin 2 çift çorap küvezde ilk giydirdiğim severek aldığım pembe şapkan pembe saç bandın son kez emzirirken örttüğüm battaniyen Morgta üşüme diye babanın senin sardığı anneannenin daha cinsiyetini bilmeden aldığı mor battaniye kaldı biz her akşam bunlara sarılarak uyumaya çalışıyoruz kokunu içimize çekerek .. Kıyafetlerin kaldı kimseye dokundurtmaya kıyamadığım tek tek kendim ütülediğim .. Birde seni kefenlere sarmadan yıkadıktan sonra kuruladığımız havlu bikaç damla kan ile .. Vücudumda izin kaldı iyi ki seni herşeye rağmen doğurmuşum meleğim bal dudaklım Rabbim o güzel yüzünü görmeyi güzel kokunu içime çekmeyi nasip etti cennet kokulum ... Morlukların geçti mi acın dindi mi cankuşum artık kimse senin canını acıtamaz en güvenilir yerdesin kavuşacağımız güne kadar Melek'lere emanetsin diğer cennet çocukları ile bekleyin bizi cennet kuşum ...
Ağlamaktan kendimi alamadım rabbim sabır versinBende melegimi Ayse Nehirimi kaybettim meleğim çok güçlüydü Rabbim bana onu sıfır su ile doğurmayı nasip etti çok direndi kuzum 4 ay anne karnında 43 gün dışarıda .. 5. Ayımıza kadar herşey çok güzeldi Rabbim hiç aratmadan nasip etti 5. Ayımın kontrolüne birkaç gün kala rahatsızlandım doktor ilaç verecek meleğim zarar görmesin diye gitmek istemedim daha sonra o kadar ilaca mahkum edeceğimi bilmeden Ateş'im yükselince kabul ettim gitmeyi senin susuz kaldığını öğrendik meleğim doktorlar suyum geldi sandılar yaşamaz yaşasa bile sakat doğar dediler olsun o benim meleğim her türlü kabulüm dedim kağıtlar imzaladım sonra sana da zarar verir rahmin zarar görür dediklerinde zorda olsa kabul ettim. beni baştan beri takip eden doktor amcana gittim seni benden alsın diye içim yana yana ... Ama mucizevi şekilde suyum azda olsa artmıştı bekleyelim dedi. 2 ayrı Prof a daha gittim teşhis konulmuştu multikistik böbrek nefret ettim anneciğim bu kelimeden karnında ölür doğsa bile susuzluktan ciğerleri gelişmez doğduğu gibi kaybedersin dediler sonra ki Zaman Nasıl geçti elim karnımda yattım kalktım kontrollerde doktor nerde su varsa senin oraya döndüğünü söyledi ... 28. Haftamda kontrolde doktor daha fazla bekleyemeyiz su hiç kalmamış doğuma alıcaz seni dedi hem sana kavuşacağım için sevinçliydim hem daha çok küçük olduğun için korkuyordum, hastaneye yattım ertesi sabah kavuşacaktık Dr sabah geldi başka doktorları aramış danışmış diyalize girme ihtimalin olduğu ve küçük olduğun için kimse cesaret edememiş vazgeçti Dr iki ucu Keskin bıçak .. beklemeye devam yine bi yanım sevindi kuzum içimde biraz daha benimle kalacak diye bi yanım buruk ..her hafta yüreğim azımda Dr gittik kalp atışlarını duyduk rahatladık 36. Haftada daha fazla riske atamam haftaya alıcaz dedi ağlayarak dua ederek girdim ameliyata bayıltmayın sesini duymak istiyorum dedim en büyük korkum doğum da kaybetmekti sesini duydum göstermediler yoğun bakım doktoru kapıda bekliyormuş konuşmalarını duydum hiç mi su yoktu dedi hayır dedi sadece üstü nemliydi dedi direndin annem susuz verdi Rabbim seni bana küçük mucizemdin.. Çok direndin annem küçücük bedeninle çok direndin sana acı çektirdiysek affet meleğim bizi herşey sen iyi ol diye seni evimize getiremedik annem beşiğine yatıramadık çok uğraştık başaramadık .. Teyzen o bir melekmiş biz anlayamamışız dedi insan sureti bu kadar güzel olamazmış Rabbim bize bir melek yollamış 43 gün misafir olmuş bize uçup gitmiş .. Rabbime şükürler olsun bize annelik babalık duygusunu yaşattın kucağıma aldım emzirdim emmeyi çok severdin meleğim seni emzirdikten sonra hemşire teyzelerinin verdiği biberonu istemez anne memesini aramışsın .. Hemşireler temizlikçi teyzeler sana pamuk diyorlardı pamuk Prenses imdin süt kuzumdun, cennet kuşum oldun.. Uyuyan güzelim diye severdim seni yumdun açmadın gözlerini meleğim şimdi koca bir boşluk var sabahları gözlerimi açmak istemiyorum senin olmadığın güne ... Gençmişiz yine çocuk sahibi olurmuşuz senin yerini tutar mı hiç Hastanedeyken başka Melek'lerin annelerini bırakışına şahit olurdum dayanamaz kendimi dışarı atar yalvarırdım Allah a bize bu acıyı yaşatma dayanamam çıldırırım diye Rabbim sabrını veriyormuş ... Şimdi senden bize giydiğin 2 çift çorap küvezde ilk giydirdiğim severek aldığım pembe şapkan pembe saç bandın son kez emzirirken örttüğüm battaniyen Morgta üşüme diye babanın senin sardığı anneannenin daha cinsiyetini bilmeden aldığı mor battaniye kaldı biz her akşam bunlara sarılarak uyumaya çalışıyoruz kokunu içimize çekerek .. Kıyafetlerin kaldı kimseye dokundurtmaya kıyamadığım tek tek kendim ütülediğim .. Birde seni kefenlere sarmadan yıkadıktan sonra kuruladığımız havlu bikaç damla kan ile .. Vücudumda izin kaldı iyi ki seni herşeye rağmen doğurmuşum meleğim bal dudaklım Rabbim o güzel yüzünü görmeyi güzel kokunu içime çekmeyi nasip etti cennet kokulum ... Morlukların geçti mi acın dindi mi cankuşum artık kimse senin canını acıtamaz en güvenilir yerdesin kavuşacağımız güne kadar Melek'lere emanetsin diğer cennet çocukları ile bekleyin bizi cennet kuşum ...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?