- Konu Sahibi MelegimveAskim
-
- #161
Meraba Arkadaşlar
Ben bebeğimi doğumuna 2 gün kala kaybettim.Kalp atışları durmuş.Oysaki 4 gün öncesinde bebeğimin hareketleri azaldı diye gitmiştim doktora.Evham yapıyosun dediler.Biricik bebeğimi çok özledim :Onu çok seviyorum...
Ruhumun yarısı oğluma;
canım yavrum...belki de hiçbir zaman sana olan duygularımı yazdığım bu satırları okuyamayacaksın...bunu biliyorum...ama uzaklarda biryerlerde bizi gördüğünü ve kavuşacağımız günü beklediğini biliyorum...gittin bebeğim...daha tadını alamadan,kokunu duyamadan,sevgi dolu ninnilerle bağrımda seni uyutamadan...bizi tarifi imkansız acılarla başbaşa bıraktın gittin....bizimle olmayı ne kadar istediğini biliyorum...daha seninle ilk tanıştığımız gün gözlerin açılmamışken,daha teninin rengi gelmemişken kendin gibi minicik bir solunum borusuna sımsıkı tutunuyordun medet umarak...işte dedim benim oğlum tıpkı benim gibi güçlü,dirayetli,inatçı...o annesinin oğlu....başaracak...yaşayacak....dedim...ama olmadı...bizi görünce gülümserdin hep o camdan dünyanın içinde...evdeki akvaryumu o küveze benzettim hep...sen gittin bebeğim ama o balıklar hala yaşıyor...hele baban içeri girince ona ne hareketler yapıyordun baban seni kameraya çekince izliyordum...aylarca uzaktan izledik seni film gibi...göstermediler ki...sen iyi ol diye ona da olur dedik...ne yapabilirdikki??boynumuz bükük kaldı hep...ama şimdi hepten yetim kaldık...sensiz dünya boş ve anlamsız canım oğlum...ama gücümüzü sana olan sevgimizden alıyoruz...birgün hayatımıza girecek yeni melekler için göğüslemek zorundayız tüm acıları...sen bize kısa da sürse bambaşka duygular yaşattın...dünyanın en güzelve kutsal duygusunu...evlat sevgisini...seni solunumunu kendin yapabildiğin günlerde 2 kez kucağıma aldım...yüzüme öyle baktınki anne beni al götür der gibi...içim paramparça oldu...ben seni götürmek istemezmiydim yavrum???o mis gibi kokunu duydumya kopamadım hepten senden...ama yaşaman için hastanede kalman lazımdı...nasılsa birgün iyileşecektin kavuşacaktık hiç ayrılmayacaktık...seninle bu anlarımız saniyelerle sınırlıydı ama bir ömre bedeldi....keşke elimde olsaydı yaşaman için dünyaları verseydim...ama elimde değilki....yazımız böyle yazılmış...çok güçlüyüm senin için...birgün bizi sevindirecek kardeşlerin için....bizim mutlu olduğumuzu görmek isterdin biliyorum...birgün olacağız sen gör diye...canım yavrum duygularım çok daha yoğun ve çok ama satırlara sığmazki...biz zaten kalplerimizle birbirimizi anlıyoruz annem...sana diyeceğim şey:sen ruhumun yarısısın yerini hiçbirşey tutmaz...sen hep vardın ve hep varolacaksın...hiçbir şey seni unutturmaya yetmez ....seni asla unutmayacağım....annen....
canım oğlum efemmmm
her anneler gününde ağlarım her anneler gününde hala seni anarım senin yeri kimse doldurmadı doldurmayacağınıda bilirim....
seni doğurduğum gün doğum günüme 3 gün anneler gününe 4 gün vardı her şey çok iyi diye bilirken seni almadan eve dönmenin burukluğunu yaşamaktaydım sadece 1 gece evimide yattım ve ertesi günü sabahın erken saatlerinde gelen tel.sesine uyandım ve içimden bir şeyeler koptu anladım birşey olduğunu sana bir şey olduğunu anladım seni kaybettiğimi biliyordum öldğün gün anneler günüydü ...sensiz geçirdiğim 3.anneler günü..evimize seni kuacağımda getirmeyi o kadar çok hayalediyordumki ama ölünü değildi.................................................................................
şimidilerde bir kardeşin daha olacağının haberini aldık mutlu olduk ama senin yerin başka bitanem seni hala kardeşine anlatmaktayım adını dilimden hiç düşürmedim herkese inat oğlıum var ölmüş olsada benim bir oğlum var dedim.....
seni seviyorum annecim seni seviyoruz bebeğim...
annen,baban,kardeşin ecrin nisa ve karnımdaki yeni kardeşinle hep yanındayız....asla unutmadım unutmamda ....
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?