- 19 Ekim 2015
- 161
- 262
- 103
- 28
- Konu Sahibi PureLove16
-
- #1
Eşinizin ailesini ilgilendiren bir durum yok. Günahlar sevaplar kişiseldir.Biliyorum dini konu yasak ama konum pek dini sayılmaz zaten. Ço muhafazakar bi ailede yetiştim. Daha 7-8 yaşlarında kafam kapatılmaya başlanmıştı. Çok kısıtlı büyüdüm. Kısa kollu veya pantolon bile giyince anne babam laf söylerdi. Bu baskılara 16 yaşına kadar direndim. Karşı geldim çok kavgalar ettik. Ama sonra nişanlandm ve artık iki aile baskısı olunca dayanamadım ve kapandım.
Su an 26 yaşındayım ama hala istemiyorum. Asla alışamadım. Alışabileceğimi de zannetmiyorum. Bu yüzden açılma kararı aldım. Önce eşime söyledim. Önceden asla böyle bi şeyi kabul etmezdi ama ne kadar üzgün olduğumu görünce kabul etti. Zaten izin istememiştim sadece bana destek ol dedim o da tamam dedi.
Anneme de aynı şekilde ben kafamı açıyorum artık deyince bi şey demedi çünkü daha önce de artık yapamıyorum demiştim. Sen bilirsin cocuk değilsin kendi kararın dedi. Önceden yaptıklarına da çok pişman.
Ama gelin görün ki ben eşimin ailesinin tepkilerini asla kestiremiyorum. Tesettür konusunda çok sıkı değiller. Makyajima yada pantolonumu bi şey demiyorlar. Ama biliyorum ki açıldığımi görünce büyük olay çıkacak.
Eşime sen söyle benim cesaretim yok dedim o söyleyecek ama ben çok sessiz bi insanım. Bi şey deseler cevap vermezsem diye içim içimi yiyor. Sizce çok tepki alir miyim? Anksiyetem var kriz geçirmekten de korkuyorum. Şua n düşünürken bile ellerim titriyor. Karşılarında zayıf görünmek istemiyorum. Bana tavsiye verin lütfen çok dominantlar hep dediğim dedik insanlar. Biliyorum beni vazgeçirmeye çalışacaklar. Ama benim kararım kesin. Eşimde arkamda bu yüzden içim rahat. Tavsiyelerinizi bekliyorum...
Evet kapalıydım ama baskı ile kapandığım için hiç benimseyemedim. Teşekkür ederim yorumunuz için.Ben açık bir kadınım böyle geldi böyle gidiyor ama kapalıların açılmasına üzülüyorum.Nefsine ağır gelmemiş kapanmış dinin gereğini uygulamış diyorum.Yine de sizin hayatınız hakkınızda hayırlısı olsun.Kimseden korkmayın bence sonuçta dinden korkmuyorsanız kuldan neden korkasınız ki
Evet ama bunu onlara anlatması var birde.Eşinizin ailesini ilgilendiren bir durum yok. Günahlar sevaplar kişiseldir.
Evet bende öyle düşündüm. Aynı dediğiniz kafada insanlar. Hatta eşim ben istiyorum derim ben dedi. O zaman bi şey demezler dedi. Çünkü insan yerine koyup "sen bilirsin, senin kararın" diyecek insanlar değiller.Muhafazakar, gelenekçi bir eş ailesiyle karşı karşıya olduğunuz için verebileceğiniz en uygun cevap "kocam izin veriyor. sadece ondan izin alırım" demek olur. Başka bir ortamda olsaydınız zaten bunları konuşuyor olmazdık. Eşinizi öne sürmekten başka yapabileceğiniz pek bir şey yok. Kalkıp "ben bir bireyim..." ile başlayan beyanlar bu insanlara sökmez çünkü.
Muhafazakar bir aile için kocasının izin vermesi pek bir şey ifade etmez ki , Allah'ın emri sonuçta. Ama başınızdakini bu kadar istemediğinizi gördüklerinde ne için ısrar etsinler ki ?Muhafazakar, gelenekçi bir eş ailesiyle karşı karşıya olduğunuz için verebileceğiniz en uygun cevap "kocam izin veriyor. sadece ondan izin alırım" demek olur. Başka bir ortamda olsaydınız zaten bunları konuşuyor olmazdık. Eşinizi öne sürmekten başka yapabileceğiniz pek bir şey yok. Kalkıp "ben bir bireyim..." ile başlayan beyanlar bu insanlara sökmez çünkü.
Çünkü onlar da çok dindar değil. Namazi bile cumadan cumaya kılar kayinpeder. Daha çok millet ne der kafasındalar. Simdi duyunca hemen bütün sülaleyi arayıp dedikodumu yapacaklar mesela. Onlarla bir olup beni kötüleyecekler biliyorum. Umurumda değil orası ayrı ne derlerse desinler.Muhafazakar bir aile için kocasının izin vermesi pek bir şey ifade etmez ki , Allah'ın emri sonuçta. Ama başınızdakini bu kadar istemediğinizi gördüklerinde ne için ısrar etsinler ki ?
Eşinizin ailesinin her dediğini yapıyor musunuz?Biliyorum dini konu yasak ama konum pek dini sayılmaz zaten. Ço muhafazakar bi ailede yetiştim. Daha 7-8 yaşlarında kafam kapatılmaya başlanmıştı. Çok kısıtlı büyüdüm. Kısa kollu veya pantolon bile giyince anne babam laf söylerdi. Bu baskılara 16 yaşına kadar direndim. Karşı geldim çok kavgalar ettik. Ama sonra nişanlandm ve artık iki aile baskısı olunca dayanamadım ve kapandım.
Su an 26 yaşındayım ama hala istemiyorum. Asla alışamadım. Alışabileceğimi de zannetmiyorum. Bu yüzden açılma kararı aldım. Önce eşime söyledim. Önceden asla böyle bi şeyi kabul etmezdi ama ne kadar üzgün olduğumu görünce kabul etti. Zaten izin istememiştim sadece bana destek ol dedim o da tamam dedi.
Anneme de aynı şekilde ben kafamı açıyorum artık deyince bi şey demedi çünkü daha önce de artık yapamıyorum demiştim. Sen bilirsin cocuk değilsin kendi kararın dedi. Önceden yaptıklarına da çok pişman.
Ama gelin görün ki ben eşimin ailesinin tepkilerini asla kestiremiyorum. Tesettür konusunda çok sıkı değiller. Makyajima yada pantolonumu bi şey demiyorlar. Ama biliyorum ki açıldığımi görünce büyük olay çıkacak.
Eşime sen söyle benim cesaretim yok dedim o söyleyecek ama ben çok sessiz bi insanım. Bi şey deseler cevap vermezsem diye içim içimi yiyor. Sizce çok tepki alir miyim? Anksiyetem var kriz geçirmekten de korkuyorum. Şua n düşünürken bile ellerim titriyor. Karşılarında zayıf görünmek istemiyorum. Bana tavsiye verin lütfen çok dominantlar hep dediğim dedik insanlar. Biliyorum beni vazgeçirmeye çalışacaklar. Ama benim kararım kesin. Eşimde arkamda bu yüzden içim rahat. Tavsiyelerinizi bekliyorum...
Evet doğru diyorsunuz ama bunlar olurken ben daha çocuktum. Bunu unutmayın lütfen. Hala o baskının izlerini taşıyorum. İzin istemiyorum onlardan zaten eşimden de izin istemedim. Sadece beni öyle görüp olay çıkarırlar diye eşime sen konuş dedim.Eşinizin ailesinin her dediğini yapıyor musunuz?
Kimseyi kırmak inciltmek istemem de herşeyi başkalarına mi soruyorsunuz?
Baş Allah rızası için kapatılır. Siz onun dışında herkesi razı etmeye calismissiniz.
Teşekkür ederim inanın hiç kolay olmadı. Evet hayat benim ama herkes burda ki gibi düşünmüyor iste. 26 yaşında çocuklu bi kadını birey olarak kabul etmiyorlar. Eminim kaynanam arayıp acilamazsin ben izin vermiyorum diye konuşacak ama ben kararından donmiycem.Hayırlı olsun seviniyorum böyle güçlü kadınlar görünce
Size dayatılanı kabul etmek zorunda değilsiniz
Biliyorum dini konu yasak ama konum pek dini sayılmaz zaten. Ço muhafazakar bi ailede yetiştim. Daha 7-8 yaşlarında kafam kapatılmaya başlanmıştı. Çok kısıtlı büyüdüm. Kısa kollu veya pantolon bile giyince anne babam laf söylerdi. Bu baskılara 16 yaşına kadar direndim. Karşı geldim çok kavgalar ettik. Ama sonra nişanlandm ve artık iki aile baskısı olunca dayanamadım ve kapandım.
Su an 26 yaşındayım ama hala istemiyorum. Asla alışamadım. Alışabileceğimi de zannetmiyorum. Bu yüzden açılma kararı aldım. Önce eşime söyledim. Önceden asla böyle bi şeyi kabul etmezdi ama ne kadar üzgün olduğumu görünce kabul etti. Zaten izin istememiştim sadece bana destek ol dedim o da tamam dedi.
Anneme de aynı şekilde ben kafamı açıyorum artık deyince bi şey demedi çünkü daha önce de artık yapamıyorum demiştim. Sen bilirsin cocuk değilsin kendi kararın dedi. Önceden yaptıklarına da çok pişman.
Ama gelin görün ki ben eşimin ailesinin tepkilerini asla kestiremiyorum. Tesettür konusunda çok sıkı değiller. Makyajima yada pantolonumu bi şey demiyorlar. Ama biliyorum ki açıldığımi görünce büyük olay çıkacak.
Eşime sen söyle benim cesaretim yok dedim o söyleyecek ama ben çok sessiz bi insanım. Bi şey deseler cevap vermezsem diye içim içimi yiyor. Sizce çok tepki alir miyim? Anksiyetem var kriz geçirmekten de korkuyorum. Şua n düşünürken bile ellerim titriyor. Karşılarında zayıf görünmek istemiyorum. Bana tavsiye verin lütfen çok dominantlar hep dediğim dedik insanlar. Biliyorum beni vazgeçirmeye çalışacaklar. Ama benim kararım kesin. Eşimde arkamda bu yüzden içim rahat. Tavsiyelerinizi bekliyorum...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?