Haklısınız ben açıkçası üzülmüyorum çünkü hiçbir zaman tam anlamıyla tesettürlü olamadım darda giydim makyajda yaptım. Böyle olmaktansa açılmak daha iyidir diye düşünüyorum. Tesettür bence kutsal bir şey beceremeyen girmemeli. Ben baskılardan dolayı benimseyemedim.Bu sonradan açılma çevremde de son zamanlarda rastladığım bir şey oldu . Umarım içinize sindiremediğiniz konuyu aşarsınız . Gerçek manasını kavrarsınız . Çünkü çok üzücü oluyor sonradan açılmalar .
Bir arkadaşım vardı üniversitede okurken , ilahiyatta derslere giderdim bazen , okullarımız çok yakındı . Bir gün otururken iyilik kulun talebi , Allah’ın izniyle olur . Yapmadığım her iyiliği gerçekten istememişim diye düşünür , tövbe ederim demişti . Her hareketimde nasıl Allah’ın rızasına yaklaşırım diye düşünürüm , kendi nefsimi terbiye etmeye çalışırım , bu dünyanın kime ne faydası var, ölünce çok sevdiğin bedenin bile çürüyecek . Baki olana yüzünü dönmen gerek derim kendime demişti .
Her kelimesi aklımda hala , daha o kadar güzel sohbetlerimiz oldu ki , keşke yazsaydım diyorum , keşke daha çok yanında dursaydım diyorum .
Talebiniz yokmuş yapacak bir şey yok . Söylenecek hiçbir söz yok . Allah’ın huzurunda neden diye sorulduğunda vereceğiniz cevabı , kullarına da verebilirsiniz bence .
Anskiyetem var psikolojim bozuk depresyondayim gibi durumlarınizi kullanarak kendinizi gazlamazsaniz kriz geçirmezsiniz merak etmeyin, o öyle bı rahatsızlık değilBiliyorum dini konu yasak ama konum pek dini sayılmaz zaten. Ço muhafazakar bi ailede yetiştim. Daha 7-8 yaşlarında kafam kapatılmaya başlanmıştı. Çok kısıtlı büyüdüm. Kısa kollu veya pantolon bile giyince anne babam laf söylerdi. Bu baskılara 16 yaşına kadar direndim. Karşı geldim çok kavgalar ettik. Ama sonra nişanlandm ve artık iki aile baskısı olunca dayanamadım ve kapandım.
Su an 26 yaşındayım ama hala istemiyorum. Asla alışamadım. Alışabileceğimi de zannetmiyorum. Bu yüzden açılma kararı aldım. Önce eşime söyledim. Önceden asla böyle bi şeyi kabul etmezdi ama ne kadar üzgün olduğumu görünce kabul etti. Zaten izin istememiştim sadece bana destek ol dedim o da tamam dedi.
Anneme de aynı şekilde ben kafamı açıyorum artık deyince bi şey demedi çünkü daha önce de artık yapamıyorum demiştim. Sen bilirsin cocuk değilsin kendi kararın dedi. Önceden yaptıklarına da çok pişman.
Ama gelin görün ki ben eşimin ailesinin tepkilerini asla kestiremiyorum. Tesettür konusunda çok sıkı değiller. Makyajima yada pantolonumu bi şey demiyorlar. Ama biliyorum ki açıldığımi görünce büyük olay çıkacak.
Eşime sen söyle benim cesaretim yok dedim o söyleyecek ama ben çok sessiz bi insanım. Bi şey deseler cevap vermezsem diye içim içimi yiyor. Sizce çok tepki alir miyim? Anksiyetem var kriz geçirmekten de korkuyorum. Şua n düşünürken bile ellerim titriyor. Karşılarında zayıf görünmek istemiyorum. Bana tavsiye verin lütfen çok dominantlar hep dediğim dedik insanlar. Biliyorum beni vazgeçirmeye çalışacaklar. Ama benim kararım kesin. Eşimde arkamda bu yüzden içim rahat. Tavsiyelerinizi bekliyorum...
Evet bende öyle düşündüm. Aynı dediğiniz kafada insanlar. Hatta eşim ben istiyorum derim ben dedi. O zaman bi şey demezler dedi. Çünkü insan yerine koyup "sen bilirsin, senin kararın" diyecek insanlar değiller.
Tabi herkesin hayata ve olaylara bakış açısı farklı olabilir.Evet doğru diyorsunuz ama bunlar olurken ben daha çocuktum. Bunu unutmayın lütfen. Hala o baskının izlerini taşıyorum. İzin istemiyorum onlardan zaten eşimden de izin istemedim. Sadece beni öyle görüp olay çıkarırlar diye eşime sen konuş dedim.
Teşekkür ederim bende kafamda aynı böyle düşünüyorum. Benim sorunum bunu eyleme geçirmekte. Umarım bunu da başarırım. İste bunlari duymaya ihtiyacım var sanırım.Niye haber veriyorsunuz? Eşiniz niye konuşacakmış ailesiyle "Karım açılacak" diye. Açıldığınızda görürler zaten, niye bu kadar önemsiyorsunuz da araya elçiler katarak haber edip hazırlamaya çalışıyorsunuz buna onları? Bu sizin hayatınız, sizin kararınız. Onlar isterlerse götlerini yırtsınlar, bu niye bu kadar umurunuzda oluyor?
Bu kadar baskı altında hissetmeniz çok sağlıksız, psikolojik yardım almanızı öneririm çünkü gereksiz bir "Ay onlar ne diyecek, ne düşünecek, bana nasıl bakacaklar?" derdine düşmüşsünüz. Haber etmenize gerek yok, kimsenin konuşmasına da gerek yok izin almıyorsunuz neticede.
Açılın, görsünler. Sorup tepki verecek olurlarsa; "Bundan sonra böyle giyinmeye karar verdim, sizi alakadar eden bir şey yok" deyin geçin. Israrla laf söyleyecek olurlarsa da "Herkes kendi günahına sevabına baksın, gelip zorla senin başını açmıyorum, sen de zorla beni kapatamazsın, işine bak" dersiniz, daha da muhatap almazsınız bu konuda. Bu kadar korkulacak, altında ezilecek bir şey yok, basit, işeyen sıçan geğirip osuran etten kemikten tipler var karşınızda, Allah değil. Hesabı da onlara vermeyeceksiniz. Kendileri istedikleri kadar Allahçılık oynasın dursunlar, sizi bağlamamalı.
Umarım dediğiniz gibi olurbence cok gozunuzde buyutuyorsunuz?
kime ne sizin sacinizi kapattiginizdan actiginizdan.
buraya bu tarz cok fazla konu aciliyor, onlara da aynini yaziyorum.
emin olun insanlarin umurlarinda degil, hem de hic,
he elbette 3 5 gun sohbet muhabbet arasinda "aaa PureLove da acilmis bak goruyon mu" seklinde dedikodunuz yapilir, o kadar, bitti gitti.
Kendi kararınız eşiniz de destekse başka kimseye açıklama yapmaya gerek yokBiliyorum dini konu yasak ama konum pek dini sayılmaz zaten. Ço muhafazakar bi ailede yetiştim. Daha 7-8 yaşlarında kafam kapatılmaya başlanmıştı. Çok kısıtlı büyüdüm. Kısa kollu veya pantolon bile giyince anne babam laf söylerdi. Bu baskılara 16 yaşına kadar direndim. Karşı geldim çok kavgalar ettik. Ama sonra nişanlandm ve artık iki aile baskısı olunca dayanamadım ve kapandım.
Su an 26 yaşındayım ama hala istemiyorum. Asla alışamadım. Alışabileceğimi de zannetmiyorum. Bu yüzden açılma kararı aldım. Önce eşime söyledim. Önceden asla böyle bi şeyi kabul etmezdi ama ne kadar üzgün olduğumu görünce kabul etti. Zaten izin istememiştim sadece bana destek ol dedim o da tamam dedi.
Anneme de aynı şekilde ben kafamı açıyorum artık deyince bi şey demedi çünkü daha önce de artık yapamıyorum demiştim. Sen bilirsin cocuk değilsin kendi kararın dedi. Önceden yaptıklarına da çok pişman.
Ama gelin görün ki ben eşimin ailesinin tepkilerini asla kestiremiyorum. Tesettür konusunda çok sıkı değiller. Makyajima yada pantolonumu bi şey demiyorlar. Ama biliyorum ki açıldığımi görünce büyük olay çıkacak.
Eşime sen söyle benim cesaretim yok dedim o söyleyecek ama ben çok sessiz bi insanım. Bi şey deseler cevap vermezsem diye içim içimi yiyor. Sizce çok tepki alir miyim? Anksiyetem var kriz geçirmekten de korkuyorum. Şua n düşünürken bile ellerim titriyor. Karşılarında zayıf görünmek istemiyorum. Bana tavsiye verin lütfen çok dominantlar hep dediğim dedik insanlar. Biliyorum beni vazgeçirmeye çalışacaklar. Ama benim kararım kesin. Eşimde arkamda bu yüzden içim rahat. Tavsiyelerinizi bekliyorum...
Niye haber veriyorsunuz? Eşiniz niye konuşacakmış ailesiyle "Karım açılacak" diye. Açıldığınızda görürler zaten, niye bu kadar önemsiyorsunuz da araya elçiler katarak haber edip hazırlamaya çalışıyorsunuz buna onları? Bu sizin hayatınız, sizin kararınız. Onlar isterlerse götlerini yırtsınlar, bu niye bu kadar umurunuzda oluyor?
Baski ile kapandigin için böyle hissediyorsun aslında. Aslında başında örtünün ne kadar kıymetli olduğunu bunun Allah'ın sana bı Lütfu hediyesi olduğunu dusunsen. Tesettür baskı ile değil sohbet ile ayet ve hadis ile sevdirerek olmalı. O zaman aşkla tasirsin. Senin karşına örtünün kıymetini bilen sana onu anlaticak biri çıkmamış. Rabbim kalbine ferahlık versin. Eminim başörtü ile de çok guzelsindir. Acele etme bence. Biraz daha düşün. Söyle düşün. Kuranı kerimden bı sayfa görsen ne yaparsın. Hemen yüksek bı yere kaldirirsin öper başına koyarsın. Çünkü Allah'ın kelamı . Ne kadar değerli ve kıymetli. Başında tasigidin Allah'ın ayeti zaten. Onu atmadan önce dua et . Allah'ım bana örtümu sevdir. Kalbime sevgisini ver diye.Evet kapalıydım ama baskı ile kapandığım için hiç benimseyemedim. Teşekkür ederim yorumunuz için.
Ben açık bir kadınım böyle geldi böyle gidiyor ama kapalıların açılmasına üzülüyorum.Nefsine ağır gelmemiş kapanmış dinin gereğini uygulamış diyorum.Yine de sizin hayatınız hakkınızda hayırlısı olsun.Kimseden korkmayın bence sonuçta dinden korkmuyorsanız kuldan neden korkasınız ki
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?