- 13 Mayıs 2018
- 44
- 57
- 3
- 35
- Konu Sahibi Yasemin5906
- #1
Merhabalar,28 yaşında mesleği olan bekar biriyim.kendime ait evim var ve tek yaşıyordum.meslegimle ilgili sıkıntılı bir dönem yaşadım ve iki yıldır çalışmıyorum fakat maaşının bir miktarını alıyorum ve maasim evimin banka kredisine gidiyor.bana maasimdan 300 TL kalıyor sırf bu yüzden ailemin yanına dönmek zorunda kaldım.meslegimle olan sıkıntıdan dolayı başka bir işe giremiyorum çünkü mahkeme sürecim devam ediyor soruşturma geçirdiğim için.iki yıldır yaşadığım haksızlık yüzünden psikolojim mahvolmuş durumda ,sosyal çevrem arkadaşlarım kimse kalmadı.5 6 aydır ailemin yanına geldiğinden beri evden çıkmadım ciksamda burası kucuk bir ilçe hiç aktivite yok olsa da arkadaşım yok.
Babam esnaf ve borç yüzünden hep zor bir hayatımız oldu.babama dükkanı kapattirip benim memur olduğum şehire gelmesi için çok uğraştık ama başka işte çalışmak bu yaştan sonra zor gelir diye zaten hiç kazancı olmadığı dükkanı kapatmak istemiyor her gün daha da kötü duruma gidiyoruz.orda ev var zaten ben ödüyorum burda hem dükkan hem ev kira batacagiz desemde ikna edemiyorum.
Annem babam iyi insanlar ama hep evde huzursuzluk tartışma var,babam yüzünden hep sıkıntılı bir hayat yaşadık annem bile bir gün yüzü gormemistir.
Karşıma evlilik için çıkan insanlar oluyor ama ben ailemi böyle bırakıp gidemem diye tanışmak bile istemiyorum ,evliliği kurtuluş olarak görmek ne kadar doğru bilmiyorum
Sağlık olarak da hiç iyi değilim sıkıntı stres yüzünden agrilardan duramıyorum hastane hastane dolaşıyorum yani hayatımda hiç olumlu bir durum yok iki yıldır çıkış arıyorum bulamıyorum
Çok cesaretli çalışmaktan korkmayan biriyim ama mahkeme süreci elimi kolumu bağlıyor
Siz olsanız ne yapardınız gidip tek başınıza hayatınıza devam mı edersiniz yoksa ailenizin yanında kalıp buradaki sıkıntılari da mı yüklenirdiniz?
Babam esnaf ve borç yüzünden hep zor bir hayatımız oldu.babama dükkanı kapattirip benim memur olduğum şehire gelmesi için çok uğraştık ama başka işte çalışmak bu yaştan sonra zor gelir diye zaten hiç kazancı olmadığı dükkanı kapatmak istemiyor her gün daha da kötü duruma gidiyoruz.orda ev var zaten ben ödüyorum burda hem dükkan hem ev kira batacagiz desemde ikna edemiyorum.
Annem babam iyi insanlar ama hep evde huzursuzluk tartışma var,babam yüzünden hep sıkıntılı bir hayat yaşadık annem bile bir gün yüzü gormemistir.
Karşıma evlilik için çıkan insanlar oluyor ama ben ailemi böyle bırakıp gidemem diye tanışmak bile istemiyorum ,evliliği kurtuluş olarak görmek ne kadar doğru bilmiyorum
Sağlık olarak da hiç iyi değilim sıkıntı stres yüzünden agrilardan duramıyorum hastane hastane dolaşıyorum yani hayatımda hiç olumlu bir durum yok iki yıldır çıkış arıyorum bulamıyorum
Çok cesaretli çalışmaktan korkmayan biriyim ama mahkeme süreci elimi kolumu bağlıyor
Siz olsanız ne yapardınız gidip tek başınıza hayatınıza devam mı edersiniz yoksa ailenizin yanında kalıp buradaki sıkıntılari da mı yüklenirdiniz?
aynı fikirdeyim bu örgütün içinde olanlar kahrolsun. (Yıllarca kendilerinden olmayanlara yükselme, atanma, nefes alma hakkı tanımadıkları, askeri lisede okuyan tanıdıklarımı baskı ve eziyetle zorla okuldan ayrılmaya zorladıkları, insanların haklarını yedikleri .... için.) Ama kurunun yanında yanan yaşlar da bir an önce bu durumdan kurtulsun diyorum. Haksızlık olmasın inşallah.
Her neyse..
